Nasze wydawnictwa

styczeń, nr 1 (109) / 2002

Strona 10
DODATKI MIESZKANIOWE


Od 1 stycznia br. obowiązują nowe zasady przyznawania, obliczania i wypłacania dodatków mieszkaniowych. Zostały one określone w ustawie z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71, poz. 734 z 2001 r.) oraz w przepisach wykonawczych do wymienionej wyżej ustawy, które zamieszczono w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. (Dz.U. Nr 156, poz. 1817 z 2001 r.).
Nowe przepisy rozszerzyły krąg osób i rodzin, które mogą ubiegać się o przyznanie tej formy pomocy ze strony miasta. Są nimi obecnie: najemcy oraz podnajemcy lokali mieszkalnych, członkowie spółdzielni mieszkaniowych posiadający lokatorskie bądź własnościowe prawo do lokalu, właściciele mieszkań w budynkach, należących do spółdzielni mieszkaniowych lub innych osób prawnych i fizycznych, osoby zajmujące lokale w budynkach stanowiących ich własność, współwłasność (budynki wielorodzinne) oraz posiadające inny tytuł prawny do mieszkania, a także osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego, oczekujące na przysługujący im lokal socjalny lub zamienny.
Powierzchnia użytkowa mieszkania nie może przekraczać więcej niż 30% powierzchni normatywnej. Wyjątek stanowią lokale, w których udział pokoi i kuchni nie przekracza 60% ich ogólnej powierzchni użytkowej. W takim konkretnym przypadku powierzchnia użytkowa mieszkania nie może przekraczać więcej niż 50% powierzchni normatywnej. Powierzchnia normatywna uzależniona jest od ilości osób gospodarstwa domowego i wynosi: dla 1 osoby 35 m2, dla 2 osób 40 m2, dla 3 osób 45 m2, dla 4 osób 55 m2, dla 5 osób 65 m2, dla 6 osób 70 m2. Dla każdej następnej osoby zwiększa się powierzchnię normatywną o 5 m2, natomiast jeśli w mieszkaniu znajduje się osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju to powierzchnię normatywną zwiększa się o 15 m2.
Ustawa nieco zmieniła kryteria dochodowe. Generalnie biorąc dodatek mieszkaniowy jest okresowym (na 6 miesięcy) świadczeniem dla osób i rodzin niezamożnych. W 2002 r. dodatek mieszkaniowy przysługiwał będzie na dotychczasowych warunkach. Średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego, uzyskany w 3-miesięcznym okresie poprzedzającym datę złożenia wniosku o dodatek, nie może przekraczać 150% najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym (obecnie jest to 795,39 zł) i 100% najniższej emerytury w gospodarstwie wieloosobowym (obecnie jest to 530,26 zł). Jeżeli jednak dochód na jednego członka gospodarstwa domowego jest wyższy, a kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego, należny dodatek obniża się o tę kwotę. W latach 2003 i 2004 kwoty dochodu mają wynosić odpowiednio 160% oraz 110% najniższej emerytury, zaś docelowo, od 2005 r. progi dochodowe wyniosą 175% najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% najniższej emerytury w gospodarstwach wieloosobowych.
Wysokość dodatku mieszkaniowego uzależniona jest głównie od dochodów gospodarstwa domowego oraz wydatków jakie ponosi ono na świadczenia związane z zajmowanym mieszkaniem. Za wydatki w przypadku osób mających tytuł prawny do mieszkania przyjmuje się czynsz oraz inne opłaty związane z używaniem lokalu, a także opłaty za energię cieplną (centralne ogrzewanie i ciepła woda), wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych. W przypadku członków spółdzielni mieszkaniowych i właścicieli lokali do niej należących bierze się pod uwagę opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości oraz koszty eksploatacji i remontów z wyłączeniem ubezpieczenia, podatku od nieruchomości i opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. Właściciele lokali mieszkalnych za wydatki dla celów dodatków mieszkaniowych mogą uznać opłaty takie same jak w przypadku najemców lub podnajemców mieszkań z tą jednak różnicą, że zamiast czynszu muszą podać zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną z wyłączeniem ubezpieczenia, podatku od nieruchomości i opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. Jeszcze inny rodzaj wydatków podają właściciele lokali mieszkalnych w budynkach wielorodzinnych i domów jednorodzinnych. Podaje się tutaj opłaty za wodę, odbiór nieczystości oraz za energię cieplną. Natomiast w przypadku osób zajmujących lokal bez tytułu prawnego i oczekujących na dostarczenie im przysługującego lokalu socjalnego lub zamiennego bierze się pod uwagę odszkodowanie za zajmowanie mieszkania bez tytułu prawnego, oraz opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych z wyłączeniem ubezpieczenia, podatku od nieruchomości i opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.
Rozwiązaniem, które wpłynie na wysokość otrzymywanego dodatku mieszkaniowego będą zapewne zapisy wprowadzające podstawę - do uwzględnienia przy obliczaniu dodatków do poziomu 90% wydatków przypadających na normatywną powierzchnię mieszkania (do tej pory uwzględniało się 100% takich wydatków) oraz ograniczenie wysokości otrzymywanego dodatku mieszkaniowego do 70% tychże wydatków. Oznacza to, że osoby osiągające niskie dochody lub też tych dochodów nie posiadające, pozostałe 30% wydatków za mieszkanie będą musiały pokryć ze środków własnych (np. przy wydatkach w wysokości 200 zł i zerowych dochodach, dodatek nie będzie większy niż 140 zł). Zatem większy krąg osób uprawnionych do otrzymania dodatku został zwiększony kosztem jego wysokości.
Zmieniły się również terminy, od których przyznaje się dodatki mieszkaniowe. Obecnie jest to pierwszy dzień miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku. Oznacza to, że wniosek złożony np. w miesiącu styczniu daje prawo do otrzymania dodatku w miesiącu lutym (do tej pory otrzymywało się dodatek w tym samym miesiącu, w którym składało się wniosek). Zatem, aby zachować ciągłość otrzymywania dodatku mieszkaniowego, należy składać wniosek w ostatnim miesiącu, w którym otrzymuje się dodatek.
Na wymienienie zasługują również przepisy umożliwiające odmówienie przyznania dodatku mieszkaniowego w przypadku rażącej dysproporcji między niskimi dochodami wskazanymi w złożonej we wniosku deklaracji o dochodach gospodarstwa domowego, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy. Może to nastąpić w wyniku przeprowadzonego przez pracownika urzędu wywiadu środowiskowego i udokumentowanych ustaleń w tym zakresie. Przepisy wykonawcze w tej sprawie zostały wydane przez Ministra Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 27 grudnia 2001 r. i zostały opublikowane w Dzienniku Ustaw Nr 156 z 2001 r.

Zastępca Burmistrza Miasta
Zbigniew PISKORZ

Copyright © 2014 Urząd Miasta Jarosławia, ul. Rynek 1, 37-500 Jarosław
Tel.: +48 16 624 87 00, faks: +48 16 624 87 65