ĐĎॹá>ţ˙ ţ˙˙˙     ˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ěĽÁq`đż~ƒ bjbjqPqP7:: t˙˙˙˙˙˙¤°°°°°°°œdˆšˆšˆšˆšŒťžľŐś<ž<ž<ž<ž<ž<ž<ž<ž ÓÓÓÓÓÓÓ$kÖhÓŘR2Ó=°ż<ž<žżż2Ó°°<ž<žoŐäŇäŇäŇżŚ°<ž°<ž ÓäŇż ÓäŇäŇ°°äŇ<ž0ž Ŕ–"4;ɈšźżäŇ Ó…Ő0ľŐäŇ%ŮÚŇ%ŮäŇ%Ů°äŇ(<ž"^žäŇvžŠžŒ<ž<ž<ž2Ó2ÓÚŇ <ž<ž<žľŐżżżżžžžÄĸОžÄ¸Ää¨ đ˜°°°°°°˙˙˙˙ Dz.U.64.16.93 1971.11.04 zm. Dz.U.71.27.252 art. 1 1976.07.01 zm. Dz.U.76.19.122 art. 15 1982.04.06 zm. Dz.U.82.11.81 art. 1 1983.01.01 zm. Dz.U.82.19.147 art. 113 zm. Dz.U.82.30.210 art. 268 1985.01.01 zm. Dz.U.84.45.242 art. 71 1985.08.01 zm. Dz.U.85.22.99 art. 99 1989.02.01 zm. Dz.U.89.3.11 art. 1 1989.10.01 zm.wyn.z Dz.U.89.33.175 art. 18 1990.05.27 zm. Dz.U.90.34.198 art. 1 pkt 9, art. 5 pkt 12, art. 17 1990.10.01 zm. Dz.U.90.55.321 art. 1 1990.12.05 zm. Dz.U.90.79.464 art. 10 1992.01.01 zm. Dz.U.91.107.464 art. 59 1992.03.15 zm. Dz.U.91.115.496 art. 1 1993.03.16 zm. Dz.U.93.17.78 art. 6 1994.09.02 zm. Dz.U.94.27.96 art. 129 1994.11.12 zm. Dz.U.94.105.509 art. 47 1995.01.01 zm. Dz.U.94.85.388 art. 34 1995.10.20 zm. Dz.U.95.83.417 art. 2 1996.01.01 zm.wyn.z Dz.U.95.141.692 art. 4 ust. 1 1996.12.28 zm. Dz.U.96.114.542 art. 1 1997.01.04 zm. Dz.U.96.139.646 art. 2 1997.05.15 zm. Dz.U.97.43.272 art. 2 1997.12.23 zm. Dz.U.96.139.646 art. 2 1998.01.01 zm. Dz.U.96.149.703 art. 46 zm. Dz.U.97.115.741 art. 234 1998.01.03 zm. Dz.U.97.117.751 art. 2 1998.09.24 zm. Dz.U.98.117.758 art. 1 1999.01.01 zm. Dz.U.98.106.668 art. 24 1999.12.16 zm. Dz.U.99.52.532 art. 2 2000.07.01 zm. Dz.U.00.22.271 art. 18 2000.11.21 zm. Dz.U.00.88.983 art. 25 2000.12.09 zm. Dz.U.00.74.855 art. 12 zm. Dz.U.00.74.857 art. 1 2001.01.04 zm. Dz.U.00.114.1191 art. 70 2001.02.14 zm.wyn.z Dz.U.01.11.91 ogólne 2001.07.10 zm. Dz.U.01.71.733 art. 26 2001.12.18 zm.wyn.z Dz.U.01.145.1638 ogólne 2002.08.16 zm. Dz.U.01.130.1450 art. 54 2002.10.27 zm. Dz.U.02.113.984 art. 35 2003.01.01 zm. Dz.U.02.141.1176 art. 14 2003.04.24 zm. Dz.U.03.49.408 art. 1 zm. Dz.U.03.60.535 art. 524 2003.07.16 zm. Dz.U.03.64.592 art. 10 2003.09.25 zm. Dz.U.03.49.408 art. 1 2003.10.01 zm. Dz.U.03.60.535 art. 524 2004.01.01 zm. Dz.U.03.124.1151 art. 233 2004.05.01 zm. Dz.U.04.91.870 art. 2 zm. Dz.U.04.96.959 art. 1 2004.08.19 zm. Dz.U.04.172.1804 art. 2 2004.09.01 zm. Dz.U.04.162.1692 art. 1 2005.01.01 zm. Dz.U.04.281.2783 art. 2 2005.12.10 zm. Dz.U.05.172.1438 art. 2 2006.02.20 zm. Dz.U.05.157.1316 art. 1 2006.07.15 zm.wyn.z Dz.U.05.48.462 ogólne 2006.08.05 zm. Dz.U.06.133.935 art. 1 2007.08.10 zm. Dz.U.07.80.538 art. 1 zm. Dz.U.07.82.557 art. 1 2007.12.31 zm.wyn.z Dz.U.06.164.1166 ogólne 2008.08.03 zm. Dz.U.08.116.731 art. 1 2008.10.02 zm. Dz.U.07.181.1287 art. 2 2008.10.11 zm. Dz.U.08.163.1012 art. 1 USTAWA z dnia 23 kwietnia 1964 r. KODEKS CYWILNY 1) (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r.) KSIGA PIERWSZA CZZ OGÓLNA TytuB I. PRZEPISY WSTPNE Art. 1.  Kodeks niniejszy reguluje stosunki cywilnoprawne midzy osobami fizycznymi i osobami prawnymi. Art. 2.  (skre[lony). Art. 3. Ustawa nie ma mocy wstecznej, chyba |e to wynika z jej brzmienia lub celu. Art. 4.  (skre[lony). Art. 5.  Nie mo|na czyni ze swego prawa u|ytku, który by byB sprzeczny ze spoBeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami wspóB|ycia spoBecznego. Takie dziaBanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uwa|ane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Art. 6. Ci|ar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Art. 7. Je|eli ustawa uzale|nia skutki prawne od dobrej lub zBej wiary, domniemywa si istnienie dobrej wiary. TytuB II. OSOBY DZIAA I. OSOBY FIZYCZNE RozdziaB I  Zdolno[ prawna i zdolno[ do czynno[ci prawnych Art. 8. § 1.  Ka|dy czBowiek od chwili urodzenia ma zdolno[ prawn. § 2.  (skre[lony). Art. 9. W razie urodzenia si dziecka domniemywa si, |e przyszBo ono na [wiat |ywe. Art. 10. § 1. PeBnoletnim jest, kto ukoDczyB lat osiemna[cie. § 2. Przez zawarcie maB|eDstwa maBoletni uzyskuje peBnoletno[. Nie traci jej w razie uniewa|nienia maB|eDstwa. Art. 11. PeBn zdolno[ do czynno[ci prawnych nabywa si z chwil uzyskania peBnoletno[ci. Art. 12. Nie maj zdolno[ci do czynno[ci prawnych osoby, które nie ukoDczyBy lat trzynastu, oraz osoby ubezwBasnowolnione caBkowicie. Art. 13. § 1. Osoba, która ukoDczyBa lat trzyna[cie, mo|e by ubezwBasnowolniona caBkowicie, je|eli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysBowego albo innego rodzaju zaburzeD psychicznych, w szczególno[ci pijaDstwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierowa swym postpowaniem. § 2. Dla ubezwBasnowolnionego caBkowicie ustanawia si opiek, chyba |e pozostaje on jeszcze pod wBadz rodzicielsk. Art. 14. § 1. Czynno[ prawna dokonana przez osob, która nie ma zdolno[ci do czynno[ci prawnych, jest niewa|na. § 2. Jednak|e gdy osoba niezdolna do czynno[ci prawnych zawarBa umow nale|c do umów powszechnie zawieranych w drobnych bie|cych sprawach |ycia codziennego, umowa taka staje si wa|na z chwil jej wykonania, chyba |e pociga za sob ra|ce pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynno[ci prawnych. Art. 15. Ograniczon zdolno[ do czynno[ci prawnych maj maBoletni, którzy ukoDczyli lat trzyna[cie, oraz osoby ubezwBasnowolnione cz[ciowo. Art. 16. § 1. Osoba peBnoletnia mo|e by ubezwBasnowolniona cz[ciowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysBowego albo innego rodzaju zaburzeD psychicznych, w szczególno[ci pijaDstwa lub narkomanii, je|eli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwBasnowolnienia caBkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. § 2. Dla osoby ubezwBasnowolnionej cz[ciowo ustanawia si kuratel. Art. 17. Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, do wa|no[ci czynno[ci prawnej, przez któr osoba ograniczona w zdolno[ci do czynno[ci prawnych zaciga zobowizanie lub rozporzdza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego. Art. 18. § 1. Wa|no[ umowy, która zostaBa zawarta przez osob ograniczon w zdolno[ci do czynno[ci prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego, zale|y od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela. § 2. Osoba ograniczona w zdolno[ci do czynno[ci prawnych mo|e sama potwierdzi umow po uzyskaniu peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych. § 3. Strona, która zawarBa umow z osob ograniczon w zdolno[ci do czynno[ci prawnych, nie mo|e powoBywa si na brak zgody jej przedstawiciela ustawowego. Mo|e jednak wyznaczy temu przedstawicielowi odpowiedni termin do potwierdzenia umowy; staje si wolna po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu. Art. 19. Je|eli osoba ograniczona w zdolno[ci do czynno[ci prawnych dokonaBa sama jednostronnej czynno[ci prawnej, do której ustawa wymaga zgody przedstawiciela ustawowego, czynno[ jest niewa|na. Art. 20. Osoba ograniczona w zdolno[ci do czynno[ci prawnych mo|e bez zgody przedstawiciela ustawowego zawiera umowy nale|ce do umów powszechnie zawieranych w drobnych bie|cych sprawach |ycia codziennego. Art. 21. Osoba ograniczona w zdolno[ci do czynno[ci prawnych mo|e bez zgody przedstawiciela ustawowego rozporzdza swoim zarobkiem, chyba |e sd opiekuDczy z wa|nych powodów inaczej postanowi. Art. 22. Je|eli przedstawiciel ustawowy osoby ograniczonej w zdolno[ci do czynno[ci prawnych oddaB jej okre[lone przedmioty majtkowe do swobodnego u|ytku, osoba ta uzyskuje peBn zdolno[ w zakresie czynno[ci prawnych, które tych przedmiotów dotycz. Wyjtek stanowi czynno[ci prawne, do których dokonania nie wystarcza wedBug ustawy zgoda przedstawiciela ustawowego. Art. 221.  Za konsumenta uwa|a si osob fizyczn dokonujc czynno[ci prawnej niezwizanej bezpo[rednio z jej dziaBalno[ci gospodarcz lub zawodow. Art. 23. Dobra osobiste czBowieka, jak w szczególno[ci zdrowie, wolno[, cze[, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalno[ mieszkania, twórczo[ naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostaj pod ochron prawa cywilnego niezale|nie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Art. 24. § 1.  Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagro|one cudzym dziaBaniem, mo|e |da zaniechania tego dziaBania, chyba |e nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia mo|e on tak|e |da, a|eby osoba, która dopu[ciBa si naruszenia, dopeBniBa czynno[ci potrzebnych do usunicia jego skutków, w szczególno[ci a|eby zBo|yBa o[wiadczenie odpowiedniej tre[ci i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie mo|e on równie| |da zado[uczynienia pieni|nego lub zapBaty odpowiedniej sumy pieni|nej na wskazany cel spoBeczny. § 2. Je|eli wskutek naruszenia dobra osobistego zostaBa wyrzdzona szkoda majtkowa, poszkodowany mo|e |da jej naprawienia na zasadach ogólnych. § 3. Przepisy powy|sze nie uchybiaj uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w szczególno[ci w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym. RozdziaB II  Miejsce zamieszkania Art. 25. Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowo[, w której osoba ta przebywa z zamiarem staBego pobytu. Art. 26. § 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostajcego pod wBadz rodzicielsk jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyBcznie przysBuguje wBadza rodzicielska lub któremu zostaBo powierzone wykonywanie wBadzy rodzicielskiej. § 2. Je|eli wBadza rodzicielska przysBuguje na równi obojgu rodzicom majcym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Je|eli dziecko nie przebywa stale u |adnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania okre[la sd opiekuDczy. Art. 27. Miejscem zamieszkania osoby pozostajcej pod opiek jest miejsce zamieszkania opiekuna. Art. 28. Mo|na mie tylko jedno miejsce zamieszkania. RozdziaB III  Uznanie za zmarBego Art. 29. § 1. Zaginiony mo|e by uznany za zmarBego, je|eli upBynBo lat dziesi od koDca roku kalendarzowego, w którym wedBug istniejcych wiadomo[ci jeszcze |yB; jednak|e gdyby w chwili uznania za zmarBego zaginiony ukoDczyB lat siedemdziesit, wystarcza upByw lat piciu. § 2. Uznanie za zmarBego nie mo|e nastpi przed koDcem roku kalendarzowego, w którym zaginiony ukoDczyBby lat dwadzie[cia trzy. Art. 30. § 1. Kto zaginB w czasie podró|y powietrznej lub morskiej w zwizku z katastrof statku lub okrtu albo w zwizku z innym szczególnym zdarzeniem, ten mo|e by uznany za zmarBego po upBywie sze[ciu miesicy od dnia, w którym nastpiBa katastrofa albo inne szczególne zdarzenie. § 2. Je|eli nie mo|na stwierdzi katastrofy statku lub okrtu, bieg terminu sze[ciomiesicznego rozpoczyna si z upBywem roku od dnia, w którym statek lub okrt miaB przyby do portu przeznaczenia, a je|eli nie miaB portu przeznaczenia - z upBywem lat dwóch od dnia, w którym byBa ostatnia o nim wiadomo[. § 3. Kto zaginB w zwizku z bezpo[rednim niebezpieczeDstwem dla |ycia nie przewidzianym w paragrafach poprzedzajcych, ten mo|e by uznany za zmarBego po upBywie roku od dnia, w którym niebezpieczeDstwo ustaBo albo wedBug okoliczno[ci powinno byBo usta. Art. 31. § 1. Domniemywa si, |e zaginiony zmarB w chwili oznaczonej w orzeczeniu o uznaniu za zmarBego. § 2. Jako chwil domniemanej [mierci zaginionego oznacza si chwil, która wedBug okoliczno[ci jest najbardziej prawdopodobna, a w braku wszelkich danych - pierwszy dzieD terminu, z którego upBywem uznanie za zmarBego staBo si mo|liwe. § 3. Je|eli w orzeczeniu o uznaniu za zmarBego czas [mierci zostaB oznaczony tylko dat dnia, za chwil domniemanej [mierci zaginionego uwa|a si koniec tego dnia. Art. 32. Je|eli kilka osób utraciBo |ycie podczas gro|cego im wspólnie niebezpieczeDstwa, domniemywa si, |e zmarBy jednocze[nie. DZIAA II. OSOBY PRAWNE Art. 33.  Osobami prawnymi s Skarb PaDstwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznaj osobowo[ prawn. Art. 331.  § 1. Do jednostek organizacyjnych niebdcych osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolno[ prawn, stosuje si odpowiednio przepisy o osobach prawnych. § 2. Je|eli przepis odrbny nie stanowi inaczej, za zobowizania jednostki, o której mowa w § 1, odpowiedzialno[ subsydiarn ponosz jej czBonkowie; odpowiedzialno[ ta powstaje z chwil, gdy jednostka organizacyjna staBa si niewypBacalna. Art. 34.  Skarb PaDstwa jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowizków, które dotycz mienia paDstwowego nie nale|cego do innych paDstwowych osób prawnych. Art. 35. Powstanie, ustrój i ustanie osób prawnych okre[laj wBa[ciwe przepisy; w wypadkach i w zakresie w przepisach tych przewidzianych organizacj i sposób dziaBania osoby prawnej reguluje tak|e jej statut. Art. 36.  (skre[lony). Art. 37. § 1.  Jednostka organizacyjna uzyskuje osobowo[ prawn z chwil jej wpisu do wBa[ciwego rejestru, chyba |e przepisy szczególne stanowi inaczej. § 2. Rodzaje rejestrów oraz ich organizacj i sposób prowadzenia reguluj odrbne przepisy. Art. 38. Osoba prawna dziaBa przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie. Art. 39. § 1. Kto jako organ osoby prawnej zawarB umow w jej imieniu nie bdc jej organem albo przekraczajc zakres umocowania takiego organu, obowizany jest do zwrotu tego, co otrzymaB od drugiej strony w wykonaniu umowy, oraz do naprawienia szkody, któr druga strona poniosBa przez to, |e zawarBa umow nie wiedzc o braku umocowania. § 2. Przepis powy|szy stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy umowa zostaBa zawarta w imieniu osoby prawnej, która nie istnieje. Art. 40.  § 1.  Skarb PaDstwa nie ponosi odpowiedzialno[ci za zobowizania paDstwowych osób prawnych, chyba |e przepis odrbny stanowi inaczej. PaDstwowe osoby prawne nie ponosz odpowiedzialno[ci za zobowizania Skarbu PaDstwa. § 2. W razie nieodpBatnego przejcia, na podstawie obowizujcych ustaw, okre[lonego skBadnika mienia od paDstwowej osoby prawnej na rzecz Skarbu PaDstwa, ten ostatni odpowiada solidarnie z osob prawn za zobowizania powstaBe w okresie, gdy skBadnik stanowiB wBasno[ danej osoby prawnej, do wysoko[ci warto[ci tego skBadnika ustalonej wedBug stanu z chwili przejcia, a wedBug cen z chwili zapBaty. § 3.  Przepisy § 1 i 2 stosuje si odpowiednio do odpowiedzialno[ci jednostek samorzdu terytorialnego i samorzdowych osób prawnych. Art. 41. Je|eli ustawa lub oparty na niej statut nie stanowi inaczej, siedzib osoby prawnej jest miejscowo[, w której ma siedzib jej organ zarzdzajcy. Art. 42. § 1.  Je|eli osoba prawna nie mo|e prowadzi swoich spraw z braku powoBanych do tego organów, sd ustanawia dla niej kuratora. § 2. Kurator powinien postara si niezwBocznie o powoBanie organów osoby prawnej, a w razie potrzeby o jej likwidacj. Art. 43. Przepisy o ochronie dóbr osobistych osób fizycznych stosuje si odpowiednio do osób prawnych. DZIAA III.  PRZEDSIBIORCY I ICH OZNACZENIA Art. 431. Przedsibiorc jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadzca we wBasnym imieniu dziaBalno[ gospodarcz lub zawodow. Art. 432. § 1. Przedsibiorca dziaBa pod firm. § 2. Firm ujawnia si we wBa[ciwym rejestrze, chyba |e przepisy odrbne stanowi inaczej. Art. 433. § 1. Firma przedsibiorcy powinna si odró|nia dostatecznie od firm innych przedsibiorców prowadzcych dziaBalno[ na tym samym rynku. § 2. Firma nie mo|e wprowadza w bBd, w szczególno[ci co do osoby przedsibiorcy, przedmiotu dziaBalno[ci przedsibiorcy, miejsca dziaBalno[ci, zródeB zaopatrzenia. Art. 434. Firm osoby fizycznej jest jej imi i nazwisko. Nie wyklucza to wBczenia do firmy pseudonimu lub okre[leD wskazujcych na przedmiot dziaBalno[ci przedsibiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych okre[leD dowolnie obranych. Art. 435. § 1. Firm osoby prawnej jest jej nazwa. § 2. Firma zawiera okre[lenie formy prawnej osoby prawnej, które mo|e by podane w skrócie, a ponadto mo|e wskazywa na przedmiot dziaBalno[ci, siedzib tej osoby oraz inne okre[lenia dowolnie obrane. § 3. Firma osoby prawnej mo|e zawiera nazwisko lub pseudonim osoby fizycznej, je|eli sBu|y to ukazaniu zwizków tej osoby z powstaniem lub dziaBalno[ci przedsibiorcy. Umieszczenie w firmie nazwiska albo pseudonimu osoby fizycznej wymaga pisemnej zgody tej osoby, a w razie jej [mierci - zgody jej maB|onka i dzieci. § 4. Przedsibiorca mo|e posBugiwa si skrótem firmy. Przepis art. 432 § 2 stosuje si odpowiednio. Art. 436. Firma oddziaBu osoby prawnej zawiera peBn nazw tej osoby oraz okre[lenie "oddziaB" ze wskazaniem miejscowo[ci, w której oddziaB ma siedzib. Art. 437. Zmiana firmy wymaga ujawnienia w rejestrze. W razie przeksztaBcenia osoby prawnej mo|na zachowa jej dotychczasow firm z wyjtkiem okre[lenia wskazujcego form prawn osoby prawnej, je|eli ulegBa ona zmianie. To samo dotyczy przeksztaBcenia spóBki osobowej. Art. 438. § 1. W przypadku utraty czBonkostwa przez wspólnika, którego nazwisko byBo umieszczone w firmie, spóBka mo|e zachowa w swej firmie nazwisko byBego wspólnika tylko za wyra|on na pi[mie jego zgod, a w razie jego [mierci - za zgod jego maB|onka i dzieci. § 2. Przepis § 1 stosuje si odpowiednio w wypadku kontynuowania dziaBalno[ci gospodarczej osoby fizycznej przez inn osob fizyczn bdc jej nastpc prawnym. § 3. Kto nabywa przedsibiorstwo, mo|e je nadal prowadzi pod dotychczasow nazw. Powinien jednak umie[ci dodatek wskazujcy firm lub nazwisko nabywcy, chyba |e strony postanowiBy inaczej. Art. 439. § 1. Firma nie mo|e by zbyta. § 2. Przedsibiorca mo|e upowa|ni innego przedsibiorc do korzystania ze swej firmy, je|eli nie wprowadza to w bBd. Art. 4310. Przedsibiorca, którego prawo do firmy zostaBo zagro|one cudzym dziaBaniem, mo|e |da zaniechania tego dziaBania, chyba |e nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia mo|e on tak|e |da usunicia jego skutków, zBo|enia o[wiadczenia lub o[wiadczeD w odpowiedniej tre[ci i formie, naprawienia na zasadach ogólnych szkody majtkowej lub wydania korzy[ci uzyskanej przez osob, która dopu[ciBa si naruszenia. TytuB III. MIENIE Art. 44.  Mieniem jest wBasno[ i inne prawa majtkowe. Art. 441.  § 1. WBasno[ i inne prawa majtkowe, stanowice mienie paDstwowe, przysBuguj Skarbowi PaDstwa albo innym paDstwowym osobom prawnym. § 2. Uprawnienia majtkowe Skarbu PaDstwa wzgldem paDstwowych osób prawnych okre[laj odrbne przepisy, w szczególno[ci regulujce ich ustrój. Art. 45. Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu s tylko przedmioty materialne. Art. 46. § 1. Nieruchomo[ciami s cz[ci powierzchni ziemskiej stanowice odrbny przedmiot wBasno[ci (grunty), jak równie| budynki trwale z gruntem zwizane lub cz[ci takich budynków, je|eli na mocy przepisów szczególnych stanowi odrbny od gruntu przedmiot wBasno[ci. § 2. Prowadzenie ksig wieczystych reguluj odrbne przepisy. Art. 461.  Nieruchomo[ciami rolnymi (gruntami rolnymi) s nieruchomo[ci, które s lub mog by wykorzystywane do prowadzenia dziaBalno[ci wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji ro[linnej i zwierzcej, nie wyBczajc produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej. Art. 47. § 1. Cz[ skBadowa rzeczy nie mo|e by odrbnym przedmiotem wBasno[ci i innych praw rzeczowych. § 2. Cz[ci skBadow rzeczy jest wszystko, co nie mo|e by od niej odBczone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany caBo[ci albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odBczonego. § 3. Przedmioty poBczone z rzecz tylko dla przemijajcego u|ytku nie stanowi jej cz[ci skBadowych. Art. 48. Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, do cz[ci skBadowych gruntu nale| w szczególno[ci budynki i inne urzdzenia trwale z gruntem zwizane, jak równie| drzewa i inne ro[liny od chwili zasadzenia lub zasiania. Art. 49.  § 1. Urzdzenia sBu|ce do doprowadzania lub odprowadzania pBynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urzdzenia podobne nie nale| do cz[ci skBadowych nieruchomo[ci, je|eli wchodz w skBad przedsibiorstwa. § 2. Osoba, która poniosBa koszty budowy urzdzeD, o których mowa w § 1, i jest ich wBa[cicielem, mo|e |da, aby przedsibiorca, który przyBczyB urzdzenia do swojej sieci, nabyB ich wBasno[ za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba |e w umowie strony postanowiBy inaczej. Z |daniem przeniesienia wBasno[ci tych urzdzeD mo|e wystpi tak|e przedsibiorca. Art. 50. Za cz[ci skBadowe nieruchomo[ci uwa|a si tak|e prawa zwizane z jej wBasno[ci. Art. 51. § 1. Przynale|no[ciami s rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy gBównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, je|eli pozostaj z ni w faktycznym zwizku odpowiadajcym temu celowi. § 2. Nie mo|e by przynale|no[ci rzecz nie nale|ca do wBa[ciciela rzeczy gBównej. § 3. Przynale|no[ nie traci tego charakteru przez przemijajce pozbawienie jej faktycznego zwizku z rzecz gBówn. Art. 52. Czynno[ prawna majca za przedmiot rzecz gBówn odnosi skutek tak|e wzgldem przynale|no[ci, chyba |e co innego wynika z tre[ci czynno[ci albo z przepisów szczególnych. Art. 53. § 1. Po|ytkami naturalnymi rzeczy s jej pBody i inne odBczone od niej cz[ci skBadowe, o ile wedBug zasad prawidBowej gospodarki stanowi normalny dochód z rzeczy. § 2. Po|ytkami cywilnymi rzeczy s dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego. Art. 54. Po|ytkami prawa s dochody, które prawo to przynosi zgodnie ze swym spoBeczno-gospodarczym przeznaczeniem. Art. 55. § 1. Uprawnionemu do pobierania po|ytków przypadaj po|ytki naturalne, które zostaBy odBczone od rzeczy w czasie trwania jego uprawnienia, a po|ytki cywilne - w stosunku do czasu trwania tego uprawnienia. § 2. Je|eli uprawniony do pobierania po|ytków poczyniB nakBady w celu uzyskania po|ytków, które przypadBy innej osobie, nale|y mu si od niej wynagrodzenie za te nakBady. Wynagrodzenie nie mo|e przenosi warto[ci po|ytków. Art. 551.  Przedsibiorstwo jest zorganizowanym zespoBem skBadników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia dziaBalno[ci gospodarczej. Obejmuje ono w szczególno[ci: 1) oznaczenie indywidualizujce przedsibiorstwo lub jego wyodrbnione cz[ci (nazwa przedsibiorstwa); 2) wBasno[ nieruchomo[ci lub ruchomo[ci, w tym urzdzeD, materiaBów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomo[ci lub ruchomo[ci; 3) prawa wynikajce z umów najmu i dzier|awy nieruchomo[ci lub ruchomo[ci oraz prawa do korzystania z nieruchomo[ci lub ruchomo[ci wynikajce z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelno[ci, prawa z papierów warto[ciowych i [rodki pieni|ne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa wBasno[ci przemysBowej; 7) majtkowe prawa autorskie i majtkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsibiorstwa; 9) ksigi i dokumenty zwizane z prowadzeniem dziaBalno[ci gospodarczej. Art. 552.  Czynno[ prawna majca za przedmiot przedsibiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skBad przedsibiorstwa, chyba |e co innego wynika z tre[ci czynno[ci prawnej albo z przepisów szczególnych. Art. 553.  Za gospodarstwo rolne uwa|a si grunty rolne wraz z gruntami le[nymi, budynkami lub ich cz[ciami, urzdzeniami i inwentarzem, je|eli stanowi lub mog stanowi zorganizowan caBo[ gospodarcz, oraz prawami zwizanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Art. 554.  Nabywca przedsibiorstwa lub gospodarstwa rolnego jest odpowiedzialny solidarnie ze zbywc za jego zobowizania zwizane z prowadzeniem przedsibiorstwa lub gospodarstwa, chyba |e w chwili nabycia nie wiedziaB o tych zobowizaniach, mimo zachowania nale|ytej staranno[ci. Odpowiedzialno[ nabywcy ogranicza si do warto[ci nabytego przedsibiorstwa lub gospodarstwa wedBug stanu w chwili nabycia, a wedBug cen w chwili zaspokojenia wierzyciela. Odpowiedzialno[ci tej nie mo|na bez zgody wierzyciela wyBczy ani ograniczy. TytuB IV. CZYNNOZCI PRAWNE DZIAA I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 56. Czynno[ prawna wywoBuje nie tylko skutki w niej wyra|one, lecz równie| te, które wynikaj z ustawy, z zasad wspóB|ycia spoBecznego i z ustalonych zwyczajów. Art. 57. § 1. Nie mo|na przez czynno[ prawn wyBczy ani ograniczy uprawnienia do przeniesienia, obci|enia, zmiany lub zniesienia prawa, je|eli wedBug ustawy prawo to jest zbywalne. § 2. Przepis powy|szy nie wyBcza dopuszczalno[ci zobowizania, |e uprawniony nie dokona oznaczonych rozporzdzeD prawem. Art. 58. § 1. Czynno[ prawna sprzeczna z ustaw albo majca na celu obej[cie ustawy jest niewa|na, chyba |e wBa[ciwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególno[ci ten, i| na miejsce niewa|nych postanowieD czynno[ci prawnej wchodz odpowiednie przepisy ustawy. § 2. Niewa|na jest czynno[ prawna sprzeczna z zasadami wspóB|ycia spoBecznego. § 3. Je|eli niewa|no[ci jest dotknita tylko cz[ czynno[ci prawnej, czynno[ pozostaje w mocy co do pozostaBych cz[ci, chyba |e z okoliczno[ci wynika, i| bez postanowieD dotknitych niewa|no[ci czynno[ nie zostaBaby dokonana. Art. 59. W razie zawarcia umowy, której wykonanie czyni caBkowicie lub cz[ciowo niemo|liwym zado[uczynienie roszczeniu osoby trzeciej, osoba ta mo|e |da uznania umowy za bezskuteczn w stosunku do niej, je|eli strony o jej roszczeniu wiedziaBy albo je|eli umowa byBa nieodpBatna. Uznania umowy za bezskuteczn nie mo|na |da po upBywie roku od jej zawarcia. Art. 60.  Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonujcej czynno[ci prawnej mo|e by wyra|ona przez ka|de zachowanie si tej osoby, które ujawnia jej wol w sposób dostateczny, w tym równie| przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (o[wiadczenie woli). Art. 61.  § 1. O[wiadczenie woli, które ma by zBo|one innej osobie, jest zBo|one z chwil, gdy doszBo do niej w taki sposób, |e mogBa zapozna si z jego tre[ci. OdwoBanie takiego o[wiadczenia jest skuteczne, je|eli doszBo jednocze[nie z tym o[wiadczeniem lub wcze[niej. § 2. O[wiadczenie woli wyra|one w postaci elektronicznej jest zBo|one innej osobie z chwil, gdy wprowadzono je do [rodka komunikacji elektronicznej w taki sposób, |eby osoba ta mogBa zapozna si z jego tre[ci. Art. 62. O[wiadczenie woli, które ma by zBo|one innej osobie, nie traci mocy wskutek tego, |e zanim do tej osoby doszBo, skBadajcy je zmarB lub utraciB zdolno[ do czynno[ci prawnych, chyba |e co innego wynika z tre[ci o[wiadczenia, z ustawy lub z okoliczno[ci. Art. 63. § 1. Je|eli do dokonania czynno[ci prawnej potrzebna jest zgoda osoby trzeciej, osoba ta mo|e wyrazi zgod tak|e przed zBo|eniem o[wiadczenia przez osoby dokonywajce czynno[ci albo po jego zBo|eniu. Zgoda wyra|ona po zBo|eniu o[wiadczenia ma moc wsteczn od jego daty. § 2. Je|eli do wa|no[ci czynno[ci prawnej wymagana jest forma szczególna, o[wiadczenie obejmujce zgod osoby trzeciej powinno by zBo|one w tej samej formie. Art. 64.  Prawomocne orzeczenie sdu stwierdzajce obowizek danej osoby do zBo|enia oznaczonego o[wiadczenia woli, zastpuje to o[wiadczenie. Art. 65. § 1. O[wiadczenie woli nale|y tak tBumaczy, jak tego wymagaj ze wzgldu na okoliczno[ci, w których zBo|one zostaBo, zasady wspóB|ycia spoBecznego oraz ustalone zwyczaje. § 2. W umowach nale|y raczej bada, jaki byB zgodny zamiar stron i cel umowy, ani|eli opiera si na jej dosBownym brzmieniu. DZIAA II. ZAWARCIE UMOWY Art. 66.  § 1. O[wiadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofert, je|eli okre[la istotne postanowienia tej umowy. § 2. Je|eli oferent nie oznaczyB w ofercie terminu, w cigu którego oczekiwa bdzie odpowiedzi, oferta zBo|ona w obecno[ci drugiej strony albo za pomoc [rodka bezpo[redniego porozumiewania si na odlegBo[ przestaje wiza, gdy nie zostanie przyjta niezwBocznie; zBo|ona w inny sposób przestaje wiza z upBywem czasu, w którym skBadajcy ofert mógB w zwykBym toku czynno[ci otrzyma odpowiedz wysBan bez nieuzasadnionego opóznienia. Art. 661.  § 1. Oferta zBo|ona w postaci elektronicznej wi|e skBadajcego, je|eli druga strona niezwBocznie potwierdzi jej otrzymanie. § 2. Przedsibiorca skBadajcy ofert w postaci elektronicznej jest obowizany przed zawarciem umowy poinformowa drug stron w sposób jednoznaczny i zrozumiaBy o: 1) czynno[ciach technicznych skBadajcych si na procedur zawarcia umowy; 2) skutkach prawnych potwierdzenia przez drug stron otrzymania oferty; 3) zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczania i udostpniania przez przedsibiorc drugiej stronie tre[ci zawieranej umowy; 4) metodach i [rodkach technicznych sBu|cych wykrywaniu i korygowaniu bBdów we wprowadzanych danych, które jest obowizany udostpni drugiej stronie; 5) jzykach, w których umowa mo|e by zawarta; 6) kodeksach etycznych, które stosuje, oraz o ich dostpno[ci w postaci elektronicznej. § 3. Przepis § 2 stosuje si odpowiednio, je|eli przedsibiorca zaprasza drug stron do rozpoczcia negocjacji, skBadania ofert albo do zawarcia umowy w inny sposób. § 4. Przepisy § 1-3 nie maj zastosowania do zawierania umów za pomoc poczty elektronicznej albo podobnych [rodków indywidualnego porozumiewania si na odlegBo[. Nie stosuje si ich tak|e w stosunkach midzy przedsibiorcami, je|eli strony tak postanowiBy. Art. 662.  § 1. W stosunkach midzy przedsibiorcami oferta mo|e by odwoBana przed zawarciem umowy, je|eli o[wiadczenie o odwoBaniu zostaBo zBo|one drugiej stronie przed wysBaniem przez ni o[wiadczenia o przyjciu oferty. § 2. Jednak|e oferty nie mo|na odwoBa, je|eli wynika to z jej tre[ci lub okre[lono w niej termin przyjcia. Art. 67. Je|eli o[wiadczenie o przyjciu oferty nadeszBo z opóznieniem, lecz z jego tre[ci lub z okoliczno[ci wynika, |e zostaBo wysBane w czasie wBa[ciwym, umowa dochodzi do skutku, chyba |e skBadajcy ofert zawiadomi niezwBocznie drug stron, i| wskutek opóznienia odpowiedzi poczytuje umow za nie zawart. Art. 68. Przyjcie oferty dokonane z zastrze|eniem zmiany lub uzupeBnienia jej tre[ci poczytuje si za now ofert. Art. 681.  § 1. W stosunkach midzy przedsibiorcami odpowiedz na ofert z zastrze|eniem zmian lub uzupeBnieD niezmieniajcych istotnie tre[ci oferty poczytuje si za jej przyjcie. W takim wypadku strony wi|e umowa o tre[ci okre[lonej w ofercie, z uwzgldnieniem zastrze|eD zawartych w odpowiedzi na ni. § 2. Przepisu paragrafu poprzedzajcego nie stosuje si, je|eli w tre[ci oferty wskazano, |e mo|e ona by przyjta jedynie bez zastrze|eD, albo gdy oferent niezwBocznie sprzeciwiB si wBczeniu zastrze|eD do umowy, albo gdy druga strona w odpowiedzi na ofert uzale|niBa jej przyjcie od zgody oferenta na wBczenie zastrze|eD do umowy, a zgody tej niezwBocznie nie otrzymaBa. Art. 682.  Je|eli przedsibiorca otrzymaB od osoby, z któr pozostaje w staBych stosunkach gospodarczych, ofert zawarcia umowy w ramach swej dziaBalno[ci, brak niezwBocznej odpowiedzi poczytuje si za przyjcie oferty. Art. 69.  Je|eli wedBug ustalonego w danych stosunkach zwyczaju lub wedBug tre[ci oferty doj[cie do skBadajcego ofert o[wiadczenia drugiej strony o jej przyjciu nie jest wymagane, w szczególno[ci je|eli skBadajcy ofert |da niezwBocznego wykonania umowy, umowa dochodzi do skutku, skoro druga strona w czasie wBa[ciwym przystpi do jej wykonania; w przeciwnym razie oferta przestaje wiza. Art. 70.  § 1. W razie wtpliwo[ci umow poczytuje si za zawart w chwili otrzymania przez skBadajcego ofert o[wiadczenia o jej przyjciu, a je|eli doj[cie do skBadajcego ofert o[wiadczenia o jej przyjciu nie jest wymagane - w chwili przystpienia przez drug stron do wykonania umowy. § 2. W razie wtpliwo[ci umow poczytuje si za zawart w miejscu otrzymania przez skBadajcego ofert o[wiadczenia o jej przyjciu, a je|eli doj[cie do skBadajcego ofert o[wiadczenia o jej przyjciu nie jest wymagane albo oferta jest skBadana w postaci elektronicznej - w miejscu zamieszkania albo w siedzibie skBadajcego ofert w chwili zawarcia umowy. Art. 701.  § 1. Umowa mo|e by zawarta w drodze aukcji albo przetargu. § 2. W ogBoszeniu aukcji albo przetargu nale|y okre[li czas, miejsce, przedmiot oraz warunki aukcji albo przetargu albo wskaza sposób udostpnienia tych warunków. § 3. OgBoszenie, a tak|e warunki aukcji albo przetargu mog by zmienione lub odwoBane tylko wtedy, gdy zastrze|ono to w ich tre[ci. § 4. Organizator od chwili udostpnienia warunków, a oferent od chwili zBo|enia oferty zgodnie z ogBoszeniem aukcji albo przetargu s obowizani postpowa zgodnie z postanowieniami ogBoszenia, a tak|e warunków aukcji albo przetargu. Art. 702.  § 1. Oferta zBo|ona w toku aukcji przestaje wiza, gdy inny uczestnik aukcji (licytant) zBo|yB ofert korzystniejsz, chyba |e w warunkach aukcji zastrze|ono inaczej. § 2. Zawarcie umowy w wyniku aukcji nastpuje z chwil udzielenia przybicia. § 3. Je|eli wa|no[ umowy zale|y od speBnienia szczególnych wymagaD przewidzianych w ustawie, zarówno organizator aukcji, jak i jej uczestnik, którego oferta zostaBa przyjta, mog dochodzi zawarcia umowy. Art. 703.  § 1. Oferta zBo|ona w toku przetargu przestaje wiza, gdy zostaBa wybrana inna oferta albo gdy przetarg zostaB zamknity bez wybrania którejkolwiek z ofert, chyba |e w warunkach przetargu zastrze|ono inaczej. § 2. Organizator jest obowizany niezwBocznie powiadomi na pi[mie uczestników przetargu o jego wyniku albo o zamkniciu przetargu bez dokonania wyboru. § 3. Do ustalenia chwili zawarcia umowy w drodze przetargu stosuje si przepisy dotyczce przyjcia oferty, chyba |e w warunkach przetargu zastrze|ono inaczej. Przepis art. 702 § 3 stosuje si odpowiednio. Art. 704.  § 1. W warunkach aukcji albo przetargu mo|na zastrzec, |e przystpujcy do aukcji albo przetargu powinien, pod rygorem niedopuszczenia do nich, wpBaci organizatorowi okre[lon sum albo ustanowi odpowiednie zabezpieczenie jej zapBaty (wadium). § 2. Je|eli uczestnik aukcji albo przetargu, mimo wyboru jego oferty, uchyla si od zawarcia umowy, której wa|no[ zale|y od speBnienia szczególnych wymagaD przewidzianych w ustawie, organizator aukcji albo przetargu mo|e pobran sum zachowa albo dochodzi zaspokojenia z przedmiotu zabezpieczenia. W pozostaBych wypadkach zapBacone wadium nale|y niezwBocznie zwróci, a ustanowione zabezpieczenie wygasa. Je|eli organizator aukcji albo przetargu uchyla si od zawarcia umowy, ich uczestnik, którego oferta zostaBa wybrana, mo|e |da zapBaty podwójnego wadium albo naprawienia szkody. Art. 705.  § 1. Organizator oraz uczestnik aukcji albo przetargu mo|e |da uniewa|nienia zawartej umowy, je|eli strona tej umowy, inny uczestnik lub osoba dziaBajca w porozumieniu z nimi wpBynBa na wynik aukcji albo przetargu w sposób sprzeczny z prawem lub dobrymi obyczajami. Je|eli umowa zostaBa zawarta na cudzy rachunek, jej uniewa|nienia mo|e |da tak|e ten, na czyj rachunek umowa zostaBa zawarta, lub dajcy zlecenie. § 2. Uprawnienie powy|sze wygasa z upBywem miesica od dnia, w którym uprawniony dowiedziaB si o istnieniu przyczyny uniewa|nienia, nie pózniej jednak ni| z upBywem roku od dnia zawarcia umowy. Art. 71.  OgBoszenia, reklamy, cenniki i inne informacje, skierowane do ogóBu lub do poszczególnych osób, poczytuje si w razie wtpliwo[ci nie za ofert, lecz za zaproszenie do zawarcia umowy. Art. 72.  § 1. Je|eli strony prowadz negocjacje w celu zawarcia oznaczonej umowy, umowa zostaje zawarta, gdy strony dojd do porozumienia co do wszystkich jej postanowieD, które byBy przedmiotem negocjacji. § 2. Strona, która rozpoczBa lub prowadziBa negocjacje z naruszeniem dobrych obyczajów, w szczególno[ci bez zamiaru zawarcia umowy, jest obowizana do naprawienia szkody, jak druga strona poniosBa przez to, |e liczyBa na zawarcie umowy. Art. 721.  § 1. Je|eli w toku negocjacji strona udostpniBa informacje z zastrze|eniem poufno[ci, druga strona jest obowizana do nieujawniania i nieprzekazywania ich innym osobom oraz do niewykorzystywania tych informacji dla wBasnych celów, chyba |e strony uzgodniBy inaczej. § 2. W razie niewykonania lub nienale|ytego wykonania obowizków, o których mowa w § 1, uprawniony mo|e |da od drugiej strony naprawienia szkody albo wydania uzyskanych przez ni korzy[ci. DZIAA III. FORMA CZYNNOZCI PRAWNYCH Art. 73. § 1. Je|eli ustawa zastrzega dla czynno[ci prawnej form pisemn, czynno[ dokonana bez zachowania zastrze|onej formy jest niewa|na tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor niewa|no[ci. § 2. Je|eli ustawa zastrzega dla czynno[ci prawnej inn form szczególn, czynno[ dokonana bez zachowania tej formy jest niewa|na. Nie dotyczy to jednak wypadków, gdy zachowanie formy szczególnej jest zastrze|one jedynie dla wywoBania okre[lonych skutków czynno[ci prawnej. Art. 74.  § 1. Zastrze|enie formy pisemnej bez rygoru niewa|no[ci ma ten skutek, |e w razie niezachowania zastrze|onej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód ze [wiadków ani dowód z przesBuchania stron na fakt dokonania czynno[ci. Przepisu tego nie stosuje si, gdy zachowanie formy pisemnej jest zastrze|one jedynie dla wywoBania okre[lonych skutków czynno[ci prawnej. § 2. Jednak|e mimo niezachowania formy pisemnej przewidzianej dla celów dowodowych, dowód ze [wiadków lub dowód z przesBuchania stron jest dopuszczalny, je|eli obie strony wyra| na to zgod, je|eli |da tego konsument w sporze z przedsibiorc albo je|eli fakt dokonania czynno[ci prawnej bdzie uprawdopodobniony za pomoc pisma. § 3. Przepisów o formie pisemnej przewidzianej dla celów dowodowych nie stosuje si do czynno[ci prawnych w stosunkach midzy przedsibiorcami. Art. 75.  (uchylony). Art. 751.  § 1. Zbycie lub wydzier|awienie przedsibiorstwa albo ustanowienie na nim u|ytkowania powinno by dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie po[wiadczonymi. § 2. Zbycie przedsibiorstwa nale|cego do osoby wpisanej do rejestru powinno by wpisane do rejestru. § 3. Przepis § 2 stosuje si odpowiednio w wypadku wydzier|awienia przedsibiorstwa lub ustanowienia na nim u|ytkowania. § 4. Przepisy powy|sze nie uchybiaj przepisom o formie czynno[ci prawnych dotyczcych nieruchomo[ci. Art. 76. Je|eli strony zastrzegBy w umowie, |e okre[lona czynno[ prawna midzy nimi powinna by dokonana w szczególnej formie, czynno[ ta dochodzi do skutku tylko przy zachowaniu zastrze|onej formy. Jednak|e gdy strony zastrzegBy dokonanie czynno[ci w formie pisemnej, nie okre[lajc skutków niezachowania tej formy, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e byBa ona zastrze|ona wyBcznie dla celów dowodowych. Art. 77.  § 1. UzupeBnienie lub zmiana umowy wymaga zachowania takiej formy, jak ustawa lub strony przewidziaBy w celu jej zawarcia. § 2. Je|eli umowa zostaBa zawarta w formie pisemnej, jej rozwizanie za zgod obu stron, jak równie| odstpienie od niej albo jej wypowiedzenie powinno by stwierdzone pismem. § 3. Je|eli umowa zostaBa zawarta w innej formie szczególnej, jej rozwizanie za zgod obu stron wymaga zachowania takiej formy, jak ustawa lub strony przewidziaBy w celu jej zawarcia; natomiast odstpienie od umowy albo jej wypowiedzenie powinno by stwierdzone pismem. Art. 771.  W wypadku gdy umow zawart pomidzy przedsibiorcami bez zachowania formy pisemnej jedna strona niezwBocznie potwierdzi w pi[mie skierowanym do drugiej strony, a pismo to zawiera zmiany lub uzupeBnienia umowy, niezmieniajce istotnie jej tre[ci, strony wi|e umowa o tre[ci okre[lonej w pi[mie potwierdzajcym, chyba |e druga strona niezwBocznie si temu sprzeciwiBa na pi[mie. Art. 78.  § 1. Do zachowania pisemnej formy czynno[ci prawnej wystarcza zBo|enie wBasnorcznego podpisu na dokumencie obejmujcym tre[ o[wiadczenia woli. Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujcych tre[ o[wiadczeD woli, z których ka|dy jest podpisany przez jedn ze stron, lub dokumentów, z których ka|dy obejmuje tre[ o[wiadczenia woli jednej ze stron i jest przez ni podpisany. § 2.  O[wiadczenie woli zBo|one w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy wa|nego kwalifikowanego certyfikatu jest równowa|ne z o[wiadczeniem woli zBo|onym w formie pisemnej. Art. 79.  Osoba nie mogca pisa, lecz mogca czyta mo|e zBo|y o[wiadczenie woli w formie pisemnej bdz w ten sposób, |e uczyni na dokumencie tuszowy odcisk palca, a obok tego odcisku inna osoba wypisze jej imi i nazwisko umieszczajc swój podpis, bdz te| w ten sposób, |e zamiast skBadajcego o[wiadczenie podpisze si inna osoba, a jej podpis bdzie po[wiadczony przez notariusza lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starost lub marszaBka województwa z zaznaczeniem, |e zostaB zBo|ony na |yczenie nie mogcego pisa, lecz mogcego czyta. Art. 80. Je|eli osoba nie mogca czyta ma zBo|y o[wiadczenie woli na pi[mie, o[wiadczenie powinno by zBo|one w formie aktu notarialnego. Art. 81. § 1. Je|eli ustawa uzale|nia wa|no[ albo okre[lone skutki czynno[ci prawnej od urzdowego po[wiadczenia daty, po[wiadczenie takie jest skuteczne tak|e wzgldem osób nie uczestniczcych w dokonaniu tej czynno[ci prawnej (data pewna). § 2. Czynno[ prawna ma dat pewn tak|e w wypadkach nastpujcych: 1) w razie stwierdzenia dokonania czynno[ci w jakimkolwiek dokumencie urzdowym - od daty dokumentu urzdowego; 2) w razie umieszczenia na obejmujcym czynno[ dokumencie jakiejkolwiek wzmianki przez organ paDstwowy, organ jednostki samorzdu terytorialnego albo przez notariusza - od daty wzmianki. § 3. W razie [mierci jednej z osób podpisanych na dokumencie dat zBo|enia przez t osob podpisu na dokumencie uwa|a si za pewn od daty [mierci tej osoby. DZIAA IV. WADY OZWIADCZENIA WOLI Art. 82. Niewa|ne jest o[wiadczenie woli zBo|one przez osob, która z jakichkolwiek powodów znajdowaBa si w stanie wyBczajcym [wiadome albo swobodne powzicie decyzji i wyra|enie woli. Dotyczy to w szczególno[ci choroby psychicznej, niedorozwoju umysBowego albo innego, chocia|by nawet przemijajcego, zaburzenia czynno[ci psychicznych. Art. 83. § 1. Niewa|ne jest o[wiadczenie woli zBo|one drugiej stronie za jej zgod dla pozoru. Je|eli o[wiadczenie takie zostaBo zBo|one dla ukrycia innej czynno[ci prawnej, wa|no[ o[wiadczenia ocenia si wedBug wBa[ciwo[ci tej czynno[ci. § 2. Pozorno[ o[wiadczenia woli nie ma wpBywu na skuteczno[ odpBatnej czynno[ci prawnej, dokonanej na podstawie pozornego o[wiadczenia, je|eli wskutek tej czynno[ci osoba trzecia nabywa prawo lub zostaje zwolniona od obowizku, chyba |e dziaBaBa w zBej wierze. Art. 84. § 1. W razie bBdu co do tre[ci czynno[ci prawnej mo|na uchyli si od skutków prawnych swego o[wiadczenia woli. Je|eli jednak o[wiadczenie woli byBo zBo|one innej osobie, uchylenie si od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy bBd zostaB wywoBany przez t osob, chocia|by bez jej winy, albo gdy wiedziaBa ona o bBdzie lub mogBa z Batwo[ci bBd zauwa|y; ograniczenie to nie dotyczy czynno[ci prawnej nieodpBatnej. § 2. Mo|na powoBywa si tylko na bBd uzasadniajcy przypuszczenie, |e gdyby skBadajcy o[wiadczenie woli nie dziaBaB pod wpBywem bBdu i oceniaB spraw rozsdnie, nie zBo|yBby o[wiadczenia tej tre[ci (bBd istotny). Art. 85. ZnieksztaBcenie o[wiadczenia woli przez osob u|yt do jego przesBania ma takie same skutki, jak bBd przy zBo|eniu o[wiadczenia. Art. 86. § 1. Je|eli bBd wywoBaBa druga strona podstpnie, uchylenie si od skutków prawnych o[wiadczenia woli zBo|onego pod wpBywem bBdu mo|e nastpi tak|e wtedy, gdy bBd nie byB istotny, jak równie| wtedy, gdy nie dotyczyB tre[ci czynno[ci prawnej. § 2. Podstp osoby trzeciej jest jednoznaczny z podstpem strony, je|eli ta o podstpie wiedziaBa i nie zawiadomiBa o nim drugiej strony albo je|eli czynno[ prawna byBa nieodpBatna. Art. 87. Kto zBo|yB o[wiadczenie woli pod wpBywem bezprawnej grozby drugiej strony lub osoby trzeciej, ten te| mo|e uchyli si od skutków prawnych swego o[wiadczenia, je|eli z okoliczno[ci wynika, |e mógB si obawia, i| jemu samemu lub innej osobie grozi powa|ne niebezpieczeDstwo osobiste lub majtkowe. Art. 88. § 1. Uchylenie si od skutków prawnych o[wiadczenia woli, które zostaBo zBo|one innej osobie pod wpBywem bBdu lub grozby, nastpuje przez o[wiadczenie zBo|one tej osobie na pi[mie. § 2. Uprawnienie do uchylenia si wygasa: w razie bBdu - z upBywem roku od jego wykrycia, a w razie grozby - z upBywem roku od chwili, kiedy stan obawy ustaB. DZIAA V. WARUNEK Art. 89. Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych albo wynikajcych z wBa[ciwo[ci czynno[ci prawnej, powstanie lub ustanie skutków czynno[ci prawnej mo|na uzale|ni od zdarzenia przyszBego i niepewnego (warunek). Art. 90. Ziszczenie si warunku nie ma mocy wstecznej, chyba |e inaczej zastrze|ono. Art. 91. Warunkowo uprawniony mo|e wykonywa wszelkie czynno[ci, które zmierzaj do zachowania jego prawa. Art. 92. § 1. Je|eli czynno[ prawna obejmujca rozporzdzenie prawem zostaBa dokonana pod warunkiem, pózniejsze rozporzdzenia tym prawem trac moc z chwil ziszczenia si warunku o tyle, o ile udaremniaj lub ograniczaj skutek ziszczenia si warunku. § 2. Jednak|e gdy na podstawie takiego rozporzdzenia osoba trzecia nabywa prawo lub zostaje zwolniona od obowizku, stosuje si odpowiednio przepisy o ochronie osób, które w dobrej wierze dokonaBy czynno[ci prawnej z osob nieuprawnion do rozporzdzania prawem. Art. 93. § 1. Je|eli strona, której zale|y na nieziszczeniu si warunku, przeszkodzi w sposób sprzeczny z zasadami wspóB|ycia spoBecznego ziszczeniu si warunku, nastpuj skutki takie, jak by warunek si zi[ciB. § 2. Je|eli strona, której zale|y na ziszczeniu si warunku, doprowadzi w sposób sprzeczny z zasadami wspóB|ycia spoBecznego do ziszczenia si warunku, nastpuj skutki takie, jak by warunek si nie zi[ciB. Art. 94. Warunek niemo|liwy, jak równie| warunek przeciwny ustawie lub zasadom wspóB|ycia spoBecznego pociga za sob niewa|no[ czynno[ci prawnej, gdy jest zawieszajcy; uwa|a si za nie zastrze|ony, gdy jest rozwizujcy. DZIAA VI. PRZEDSTAWICIELSTWO RozdziaB I  Przepisy ogólne Art. 95. § 1. Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych albo wynikajcych z wBa[ciwo[ci czynno[ci prawnej, mo|na dokona czynno[ci prawnej przez przedstawiciela. § 2. Czynno[ prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociga za sob skutki bezpo[rednio dla reprezentowanego. Art. 96. Umocowanie do dziaBania w cudzym imieniu mo|e opiera si na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na o[wiadczeniu reprezentowanego (peBnomocnictwo). Art. 97. Osob czynn w lokalu przedsibiorstwa przeznaczonym do obsBugiwania publiczno[ci poczytuje si w razie wtpliwo[ci za umocowan do dokonywania czynno[ci prawnych, które zazwyczaj bywaj dokonywane z osobami korzystajcymi z usBug tego przedsibiorstwa. RozdziaB II  PeBnomocnictwo Art. 98. PeBnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynno[ci zwykBego zarzdu. Do czynno[ci przekraczajcych zakres zwykBego zarzdu potrzebne jest peBnomocnictwo okre[lajce ich rodzaj, chyba |e ustawa wymaga peBnomocnictwa do poszczególnej czynno[ci. Art. 99. § 1. Je|eli do wa|no[ci czynno[ci prawnej potrzebna jest szczególna forma, peBnomocnictwo do dokonania tej czynno[ci powinno by udzielone w tej samej formie. § 2. PeBnomocnictwo ogólne powinno by pod rygorem niewa|no[ci udzielone na pi[mie. Art. 100. Okoliczno[, |e peBnomocnik jest ograniczony w zdolno[ci do czynno[ci prawnych, nie ma wpBywu na wa|no[ czynno[ci dokonanej przez niego w imieniu mocodawcy. Art. 101. § 1. PeBnomocnictwo mo|e by w ka|dym czasie odwoBane, chyba |e mocodawca zrzekB si odwoBania peBnomocnictwa z przyczyn uzasadnionych tre[ci stosunku prawnego bdcego podstaw peBnomocnictwa. § 2. Umocowanie wygasa ze [mierci mocodawcy lub peBnomocnika, chyba |e w peBnomocnictwie inaczej zastrze|ono z przyczyn uzasadnionych tre[ci stosunku prawnego bdcego podstaw peBnomocnictwa. Art. 102. Po wyga[niciu umocowania peBnomocnik obowizany jest zwróci mocodawcy dokument peBnomocnictwa. Mo|e |da po[wiadczonego odpisu tego dokumentu; wyga[nicie umocowania powinno by na odpisie zaznaczone. Art. 103. § 1. Je|eli zawierajcy umow jako peBnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, wa|no[ umowy zale|y od jej potwierdzenia przez osob, w której imieniu umowa zostaBa zawarta. § 2. Druga strona mo|e wyznaczy osobie, w której imieniu umowa zostaBa zawarta, odpowiedni termin do potwierdzenia umowy; staje si wolna po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu. § 3. W braku potwierdzenia ten, kto zawarB umow w cudzym imieniu, obowizany jest do zwrotu tego, co otrzymaB od drugiej strony w wykonaniu umowy, oraz do naprawienia szkody, któr druga strona poniosBa przez to, |e zawarBa umow nie wiedzc o braku umocowania lub o przekroczeniu jego zakresu. Art. 104. Jednostronna czynno[ prawna dokonana w cudzym imieniu bez umocowania lub z przekroczeniem jego zakresu jest niewa|na. Jednak|e gdy ten, komu zostaBo zBo|one o[wiadczenie woli w cudzym imieniu, zgodziB si na dziaBanie bez umocowania, stosuje si odpowiednio przepisy o zawarciu umowy bez umocowania. Art. 105. Je|eli peBnomocnik po wyga[niciu umocowania dokona w imieniu mocodawcy czynno[ci prawnej w granicach pierwotnego umocowania, czynno[ prawna jest wa|na, chyba |e druga strona o wyga[niciu umocowania wiedziaBa lub z Batwo[ci mogBa si dowiedzie. Art. 106. PeBnomocnik mo|e ustanowi dla mocodawcy innych peBnomocników tylko wtedy, gdy umocowanie takie wynika z tre[ci peBnomocnictwa, z ustawy lub ze stosunku prawnego bdcego podstaw peBnomocnictwa. Art. 107. Je|eli mocodawca ustanowiB kilku peBnomocników z takim samym zakresem umocowania, ka|dy z nich mo|e dziaBa samodzielnie, chyba |e co innego wynika z tre[ci peBnomocnictwa. Przepis ten stosuje si odpowiednio do peBnomocników, których peBnomocnik sam dla mocodawcy ustanowiB. Art. 108. PeBnomocnik nie mo|e by drug stron czynno[ci prawnej, której dokonywa w imieniu mocodawcy, chyba |e co innego wynika z tre[ci peBnomocnictwa albo |e ze wzgldu na tre[ czynno[ci prawnej wyBczona jest mo|liwo[ naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy peBnomocnik reprezentuje obie strony. Art. 109. Przepisy dziaBu niniejszego stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy o[wiadczenie woli ma by zBo|one przedstawicielowi. RozdziaB III  Prokura Art. 1091. § 1. Prokura jest peBnomocnictwem udzielonym przez przedsibiorc podlegajcego obowizkowi wpisu do rejestru przedsibiorców, które obejmuje umocowanie do czynno[ci sdowych i pozasdowych, jakie s zwizane z prowadzeniem przedsibiorstwa. § 2. Nie mo|na ograniczy prokury ze skutkiem wobec osób trzecich, chyba |e przepis szczególny stanowi inaczej. Art. 1092. § 1. Prokura powinna by pod rygorem niewa|no[ci udzielona na pi[mie. Przepisu art. 99 § 1 nie stosuje si. § 2. Prokurentem mo|e by osoba fizyczna majca peBn zdolno[ do czynno[ci prawnych. Art. 1093. Do zbycia przedsibiorstwa, do dokonania czynno[ci prawnej, na podstawie której nastpuje oddanie go do czasowego korzystania, oraz do zbywania i obci|ania nieruchomo[ci jest wymagane peBnomocnictwo do poszczególnej czynno[ci. Art. 1094. § 1. Prokura mo|e by udzielona kilku osobom Bcznie (prokura Bczna) lub oddzielnie. § 2. Kierowane do przedsibiorcy o[wiadczenia lub dorczenia pism mog by dokonywane wobec jednej z osób, którym udzielono prokury Bcznie. Art. 1095. Prokur mo|na ograniczy do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziaBu przedsibiorstwa (prokura oddziaBowa). Art. 1096. Prokura nie mo|e by przeniesiona. Prokurent mo|e ustanowi peBnomocnika do poszczególnej czynno[ci lub pewnego rodzaju czynno[ci. Art. 1097. § 1. Prokura mo|e by w ka|dym czasie odwoBana. § 2. Prokura wygasa wskutek wykre[lenia przedsibiorcy z rejestru, a tak|e ogBoszenia upadBo[ci, otwarcia likwidacji oraz przeksztaBcenia przedsibiorcy. § 3. Prokura wygasa ze [mierci prokurenta. § 4. Zmier przedsibiorcy ani utrata przez niego zdolno[ci do czynno[ci prawnych nie powoduje wyga[nicia prokury. Art. 1098. § 1. Udzielenie i wyga[nicie prokury przedsibiorca powinien zgBosi do rejestru przedsibiorców. § 2. ZgBoszenie o udzieleniu prokury powinno okre[la jej rodzaj, a w przypadku prokury Bcznej tak|e sposób jej wykonywania. Art. 1099. Prokurent skBada wBasnorczny podpis zgodnie ze znajdujcym si w aktach rejestrowych wzorem podpisu, wraz z dopiskiem wskazujcym na prokur, chyba |e z tre[ci dokumentu wynika, |e dziaBa jako prokurent. TytuB V. TERMIN Art. 110.  Je|eli ustawa, orzeczenie sdu lub decyzja innego organu paDstwowego albo czynno[ prawna oznacza termin nie okre[lajc sposobu jego obliczania, stosuje si przepisy poni|sze. Art. 111. § 1. Termin oznaczony w dniach koDczy si z upBywem ostatniego dnia. § 2. Je|eli pocztkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzgldnia si przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastpiBo. Art. 112. Termin oznaczony w tygodniach, miesicach lub latach koDczy si z upBywem dnia, który nazw lub dat odpowiada pocztkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesicu nie byBo - w ostatnim dniu tego miesica. Jednak|e przy obliczaniu wieku osoby fizycznej termin upBywa z pocztkiem ostatniego dnia. Art. 113. § 1. Je|eli termin jest oznaczony na pocztek, [rodek lub koniec miesica, rozumie si przez to pierwszy, pitnasty lub ostatni dzieD miesica. § 2. Termin póBmiesiczny jest równy pitnastu dniom. Art. 114. Je|eli termin jest oznaczony w miesicach lub latach, a cigBo[ terminu nie jest wymagana, miesic liczy si za dni trzydzie[ci, a rok za dni trzysta sze[dziesit pi. Art. 115. Je|eli koniec terminu do wykonania czynno[ci przypada na dzieD uznany ustawowo za wolny od pracy, termin upBywa dnia nastpnego. Art. 116. § 1. Je|eli skutki czynno[ci prawnej maj powsta w oznaczonym terminie, stosuje si odpowiednio przepisy o warunku zawieszajcym. § 2. Je|eli skutki czynno[ci prawnej maj usta w oznaczonym terminie, stosuje si odpowiednio przepisy o warunku rozwizujcym. TytuB VI. PRZEDAWNIENIE ROSZCZEC Art. 117. § 1. Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, roszczenia majtkowe ulegaj przedawnieniu. § 2.  Po upBywie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysBuguje roszczenie, mo|e uchyli si od jego zaspokojenia, chyba |e zrzeka si korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednak|e zrzeczenie si zarzutu przedawnienia przed upBywem terminu jest niewa|ne. § 3.  (skre[lony). Art. 118.  Je|eli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesi, a dla roszczeD o [wiadczenia okresowe oraz roszczeD zwizanych z prowadzeniem dziaBalno[ci gospodarczej - trzy lata. Art. 119. Terminy przedawnienia nie mog by skracane ani przedBu|ane przez czynno[ prawn. Art. 120. § 1. Bieg przedawnienia rozpoczyna si od dnia, w którym roszczenie staBo si wymagalne. Je|eli wymagalno[ roszczenia zale|y od podjcia okre[lonej czynno[ci przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna si od dnia, w którym roszczenie staBoby si wymagalne, gdyby uprawniony podjB czynno[ w najwcze[niej mo|liwym terminie. § 2. Bieg przedawnienia roszczeD o zaniechanie rozpoczyna si od dnia, w którym ten, przeciwko komu roszczenie przysBuguje, nie zastosowaB si do tre[ci roszczenia. Art. 121. Bieg przedawnienia nie rozpoczyna si, a rozpoczty ulega zawieszeniu: 1) co do roszczeD, które przysBuguj dzieciom przeciwko rodzicom - przez czas trwania wBadzy rodzicielskiej; 2) co do roszczeD, które przysBuguj osobom nie majcym peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych przeciwko osobom sprawujcym opiek lub kuratel - przez czas sprawowania przez te osoby opieki lub kurateli; 3) co do roszczeD, które przysBuguj jednemu z maB|onków przeciwko drugiemu - przez czas trwania maB|eDstwa; 4) co do wszelkich roszczeD, gdy z powodu siBy wy|szej uprawniony nie mo|e ich dochodzi przed sdem lub innym organem powoBanym do rozpoznawania spraw danego rodzaju - przez czas trwania przeszkody. Art. 122. § 1. Przedawnienie wzgldem osoby, która nie ma peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych, nie mo|e skoDczy si wcze[niej ni| z upBywem lat dwóch od ustanowienia dla niej przedstawiciela ustawowego albo od ustania przyczyny jego ustanowienia. § 2. Je|eli termin przedawnienia jest krótszy ni| dwa lata, jego bieg liczy si od dnia ustanowienia przedstawiciela ustawowego albo od dnia, w którym ustaBa przyczyna jego ustanowienia. § 3. Przepisy powy|sze stosuje si odpowiednio do biegu przedawnienia przeciwko osobie, co do której istnieje podstawa do jej caBkowitego ubezwBasnowolnienia. Art. 123. § 1. Bieg przedawnienia przerywa si: 1) przez ka|d czynno[ przed sdem lub innym organem powoBanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeD danego rodzaju albo przed sdem polubownym, przedsiwzit bezpo[rednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia; 2) przez uznanie roszczenia przez osob, przeciwko której roszczenie przysBuguje, 3) przez wszczcie mediacji. § 2.  (skre[lony). Art. 124. § 1. Po ka|dym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. § 2.  W razie przerwania przedawnienia przez czynno[ w postpowaniu przed sdem lub innym organem powoBanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeD danego rodzaju albo przed sdem polubownym albo przez wszczcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postpowanie to nie zostanie zakoDczone. Art. 125. § 1.  Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sdu lub innego organu powoBanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sdu polubownego, jak równie| roszczenie stwierdzone ugod zawart przed sdem albo przed sdem polubownym albo ugod zawart przed mediatorem i zatwierdzon przez sd, przedawnia si z upBywem lat dziesiciu, chocia|by termin przedawnienia roszczeD tego rodzaju byB krótszy. Je|eli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje [wiadczenia okresowe, roszczenie o [wiadczenia okresowe nale|ne w przyszBo[ci ulega przedawnieniu trzyletniemu. § 2.  (skre[lony). KSIGA DRUGA WAASNOZ I INNE PRAWA RZECZOWE TytuB I. WAASNOZ DZIAA I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 126-135.  (skre[lone). Art. 136.  (skre[lony). Art. 137.  (skre[lony). Art. 138.  (skre[lony). Art. 139.  (skre[lony). DZIAA II. TREZ I WYKONYWANIE WAASNOZCI Art. 140. W granicach okre[lonych przez ustawy i zasady wspóB|ycia spoBecznego wBa[ciciel mo|e, z wyBczeniem innych osób, korzysta z rzeczy zgodnie ze spoBeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególno[ci mo|e pobiera po|ytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach mo|e rozporzdza rzecz. Art. 141.  (skre[lony). Art. 142. § 1. WBa[ciciel nie mo|e si sprzeciwi u|yciu a nawet uszkodzeniu lub zniszczeniu rzeczy przez inn osob, je|eli to jest konieczne do odwrócenia niebezpieczeDstwa gro|cego bezpo[rednio dobrom osobistym tej osoby lub osoby trzeciej. Mo|e jednak |da naprawienia wynikBej std szkody. § 2. Przepis powy|szy stosuje si tak|e w razie niebezpieczeDstwa gro|cego dobrom majtkowym, chyba |e gro|ca szkoda jest oczywi[cie i niewspóBmiernie mniejsza ani|eli uszczerbek, który mógBby ponie[ wBa[ciciel wskutek u|ycia, uszkodzenia lub zniszczenia rzeczy. Art. 143.  W granicach okre[lonych przez spoBeczno-gospodarcze przeznaczenie gruntu wBasno[ gruntu rozciga si na przestrzeD nad i pod jego powierzchni. Przepis ten nie uchybia przepisom regulujcym prawa do wód. Art. 144. WBa[ciciel nieruchomo[ci powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywa si od dziaBaD, które by zakBócaBy korzystanie z nieruchomo[ci ssiednich ponad przecitn miar, wynikajc ze spoBeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomo[ci i stosunków miejscowych. Art. 145. § 1. Je|eli nieruchomo[ nie ma odpowiedniego dostpu do drogi publicznej lub do nale|cych do tej nieruchomo[ci budynków gospodarskich, wBa[ciciel mo|e |da od wBa[cicieli gruntów ssiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej sBu|ebno[ci drogowej (droga konieczna). § 2. Przeprowadzenie drogi koniecznej nastpi z uwzgldnieniem potrzeb nieruchomo[ci nie majcej dostpu do drogi publicznej oraz z najmniejszym obci|eniem gruntów, przez które droga ma prowadzi. Je|eli potrzeba ustanowienia drogi jest nastpstwem sprzeda|y gruntu lub innej czynno[ci prawnej, a midzy interesowanymi nie dojdzie do porozumienia, sd zarzdzi, o ile to jest mo|liwe, przeprowadzenie drogi przez grunty, które byBy przedmiotem tej czynno[ci prawnej. § 3. Przeprowadzenie drogi koniecznej powinno uwzgldnia interes spoBeczno-gospodarczy. Art. 146. Przepisy artykuBu poprzedzajcego stosuje si odpowiednio do samoistnego posiadacza nieruchomo[ci; jednak|e posiadacz mo|e |da tylko ustanowienia sBu|ebno[ci osobistej. Art. 147. WBa[cicielowi nie wolno dokonywa robót ziemnych w taki sposób, |eby to groziBo nieruchomo[ciom ssiednim utrat oparcia. Art. 148. Owoce spadBe z drzewa lub krzewu na grunt ssiedni stanowi jego po|ytki. Przepisu tego nie stosuje si, gdy grunt ssiedni jest przeznaczony na u|ytek publiczny. Art. 149. WBa[ciciel gruntu mo|e wej[ na grunt ssiedni w celu usunicia zwieszajcych si z jego drzew gaBzi lub owoców. WBa[ciciel ssiedniego gruntu mo|e jednak |da naprawienia wynikBej std szkody. Art. 150. WBa[ciciel gruntu mo|e obci i zachowa dla siebie korzenie przechodzce z ssiedniego gruntu. To samo dotyczy gaBzi i owoców zwieszajcych si z ssiedniego gruntu; jednak|e w wypadku takim wBa[ciciel powinien uprzednio wyznaczy ssiadowi odpowiedni termin do ich usunicia. Art. 151. Je|eli przy wznoszeniu budynku lub innego urzdzenia przekroczono bez winy umy[lnej granice ssiedniego gruntu, wBa[ciciel tego gruntu nie mo|e |da przywrócenia stanu poprzedniego, chyba |e bez nie uzasadnionej zwBoki sprzeciwiB si przekroczeniu granicy albo |e grozi mu niewspóBmiernie wielka szkoda. Mo|e on |da albo stosownego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie odpowiedniej sBu|ebno[ci gruntowej, albo wykupienia zajtej cz[ci gruntu, jak równie| tej cz[ci, która na skutek budowy straciBa dla niego znaczenie gospodarcze. Art. 152. WBa[ciciele gruntów ssiadujcych obowizani s do wspóBdziaBania przy rozgraniczeniu gruntów oraz przy utrzymywaniu staBych znaków granicznych; koszty rozgraniczenia oraz koszty urzdzenia i utrzymywania staBych znaków granicznych ponosz po poBowie. Art. 153. Je|eli granice gruntów staBy si sporne, a stanu prawnego nie mo|na stwierdzi, ustala si granice wedBug ostatniego spokojnego stanu posiadania. Gdyby równie| takiego stanu nie mo|na byBo stwierdzi, a postpowanie rozgraniczeniowe nie doprowadziBo do ugody midzy interesowanymi, sd ustali granice z uwzgldnieniem wszelkich okoliczno[ci; mo|e przy tym przyzna jednemu z wBa[cicieli odpowiedni dopBat pieni|n. Art. 154. § 1. Domniemywa si, |e mury, pBoty, miedze, rowy i inne urzdzenia podobne, znajdujce si na granicy gruntów ssiadujcych, sBu| do wspólnego u|ytku ssiadów. To samo dotyczy drzew i krzewów na granicy. § 2. Korzystajcy z wymienionych urzdzeD obowizani s ponosi wspólnie koszty ich utrzymania. DZIAA III. NABYCIE I UTRATA WAASNOZCI RozdziaB I  Przeniesienie wBasno[ci Art. 155. § 1.  Umowa sprzeda|y, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomo[ci lub inna umowa zobowizujca do przeniesienia wBasno[ci rzeczy co do to|samo[ci oznaczonej przenosi wBasno[ na nabywc, chyba |e przepis szczególny stanowi inaczej albo |e strony inaczej postanowiBy. § 2. Je|eli przedmiotem umowy zobowizujcej do przeniesienia wBasno[ci s rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia wBasno[ci potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowizujcej do przeniesienia wBasno[ci s rzeczy przyszBe. Art. 156. Je|eli zawarcie umowy przenoszcej wBasno[ nastpuje w wykonaniu zobowizania wynikajcego z uprzednio zawartej umowy zobowizujcej do przeniesienia wBasno[ci, z zapisu, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, wa|no[ umowy przenoszcej wBasno[ zale|y od istnienia tego zobowizania. Art. 157. § 1. WBasno[ nieruchomo[ci nie mo|e by przeniesiona pod warunkiem ani z zastrze|eniem terminu. § 2. Je|eli umowa zobowizujca do przeniesienia wBasno[ci nieruchomo[ci zostaBa zawarta pod warunkiem lub z zastrze|eniem terminu, do przeniesienia wBasno[ci potrzebne jest dodatkowe porozumienie stron obejmujce ich bezwarunkow zgod na niezwBoczne przej[cie wBasno[ci. Art. 158. Umowa zobowizujca do przeniesienia wBasno[ci nieruchomo[ci powinna by zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszcej wBasno[, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejcego uprzednio zobowizania do przeniesienia wBasno[ci nieruchomo[ci; zobowizanie powinno by w akcie wymienione. Art. 159. Przepisów o obowizku zachowania formy aktu notarialnego nie stosuje si w wypadku, gdy grunty wniesione jako wkBad do rolniczej spóBdzielni produkcyjnej maj sta si wspóBwBasno[ci dotychczasowych wBa[cicieli. Art. 160.  (skre[lony). Art. 161.  (skre[lony). Art. 162.  (uchylony). Art. 163-165.  (skre[lone). Art. 166. § 1.  W razie sprzeda|y przez wspóBwBa[ciciela nieruchomo[ci rolnej udziaBu we wspóBwBasno[ci lub cz[ci tego udziaBu pozostaBym wspóBwBa[cicielom przysBuguje prawo pierwokupu, je|eli prowadz gospodarstwo rolne na gruncie wspólnym. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy wspóBwBa[ciciel prowadzcy jednocze[nie gospodarstwo rolne sprzedaje swój udziaB we wspóBwBasno[ci wraz z tym gospodarstwem albo gdy nabywc jest inny wspóBwBa[ciciel lub osoba, która dziedziczyBaby gospodarstwo po sprzedawcy. § 2.  (skre[lony). Art. 167.  (skre[lony). Art. 168.  (skre[lony). Art. 169. § 1. Je|eli osoba nie uprawniona do rozporzdzania rzecz ruchom zbywa rzecz i wydaje j nabywcy, nabywca uzyskuje wBasno[ z chwil objcia rzeczy w posiadanie, chyba |e dziaBa w zBej wierze. § 2. Jednak|e gdy rzecz zgubiona, skradziona lub w inny sposób utracona przez wBa[ciciela zostaje zbyta przed upBywem lat trzech od chwili jej zgubienia, skradzenia lub utraty, nabywca mo|e uzyska wBasno[ dopiero z upBywem powy|szego trzyletniego terminu. Ograniczenie to nie dotyczy pienidzy i dokumentów na okaziciela ani rzeczy nabytych na urzdowej licytacji publicznej lub w toku postpowania egzekucyjnego. Art. 170. W razie przeniesienia wBasno[ci rzeczy ruchomej, która jest obci|ona prawem osoby trzeciej, prawo to wygasa z chwil wydania rzeczy nabywcy, chyba |e ten dziaBa w zBej wierze. Przepis paragrafu drugiego artykuBu poprzedzajcego stosuje si odpowiednio. Art. 171.  (skre[lony). RozdziaB II  Zasiedzenie Art. 172. § 1.  Posiadacz nieruchomo[ci nie bdcy jej wBa[cicielem nabywa wBasno[, je|eli posiada nieruchomo[ nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba |e uzyskaB posiadanie w zBej wierze (zasiedzenie). § 2.  Po upBywie lat trzydziestu posiadacz nieruchomo[ci nabywa jej wBasno[, choby uzyskaB posiadanie w zBej wierze. Art. 173. Je|eli wBa[ciciel nieruchomo[ci, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie, jest maBoletni, zasiedzenie nie mo|e skoDczy si wcze[niej ni| z upBywem dwóch lat od uzyskania peBnoletno[ci przez wBa[ciciela. Art. 174. Posiadacz rzeczy ruchomej nie bdcy jej wBa[cicielem nabywa wBasno[, je|eli posiada rzecz nieprzerwanie od lat trzech jako posiadacz samoistny, chyba |e posiada w zBej wierze. Art. 175. Do biegu zasiedzenia stosuje si odpowiednio przepisy o biegu przedawnienia roszczeD. Art. 176. § 1.  Je|eli podczas biegu zasiedzenia nastpiBo przeniesienie posiadania, obecny posiadacz mo|e doliczy do czasu, przez który sam posiada, czas posiadania swego poprzednika. Je|eli jednak poprzedni posiadacz uzyskaB posiadanie nieruchomo[ci w zBej wierze, czas jego posiadania mo|e by doliczony tylko wtedy, gdy Bcznie z czasem posiadania obecnego posiadacza wynosi przynajmniej lat trzydzie[ci. § 2. Przepisy powy|sze stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy obecny posiadacz jest spadkobierc poprzedniego posiadacza. Art. 177.  (skre[lony). Art. 178.  (uchylony). RozdziaB III  Inne wypadki nabycia i utraty wBasno[ci Art. 179.  (utraciB moc). Art. 180. WBa[ciciel mo|e wyzby si wBasno[ci rzeczy ruchomej przez to, |e w tym zamiarze rzecz porzuci. Art. 181. WBasno[ ruchomej rzeczy niczyjej nabywa si przez jej objcie w posiadanie samoistne. Art. 182. § 1. Rój pszczóB staje si niczyim, je|eli wBa[ciciel nie odszukaB go przed upBywem trzech dni od dnia wyrojenia. WBa[cicielowi wolno w po[cigu za rojem wej[ na cudzy grunt, powinien jednak naprawi wynikB std szkod. § 2. Je|eli rój osiadB w cudzym ulu nie zajtym, wBa[ciciel mo|e domaga si wydania roju za zwrotem kosztów. § 3. Je|eli rój osiadB w cudzym ulu zajtym, staje si on wBasno[ci tego, czyj wBasno[ci byB rój, który si w ulu znajdowaB. Dotychczasowemu wBa[cicielowi nie przysBuguje w tym wypadku roszczenie z tytuBu bezpodstawnego wzbogacenia. Art. 183. § 1. Kto znalazB rzecz zgubion, powinien niezwBocznie zawiadomi o tym osob uprawnion do odbioru rzeczy. Je|eli znalazca nie wie, kto jest uprawniony do odbioru rzeczy, albo je|eli nie zna miejsca zamieszkania osoby uprawnionej, powinien niezwBocznie zawiadomi o znalezieniu wBa[ciwy organ paDstwowy. § 2. Przepisy o rzeczach znalezionych stosuje si odpowiednio do rzeczy porzuconych bez zamiaru wyzbycia si wBasno[ci, jak równie| do zwierzt, które zabBkaBy si lub uciekBy. Art. 184. § 1. Pienidze, papiery warto[ciowe, kosztowno[ci oraz rzeczy majce warto[ naukow lub artystyczn znalazca powinien odda niezwBocznie na przechowanie wBa[ciwemu organowi paDstwowemu, inne za[ rzeczy znalezione - tylko na |danie tego organu. § 2. Je|eli znalazca przechowuje rzecz u siebie, stosuje si odpowiednio przepisy o nieodpBatnym przechowaniu. Art. 185. Rozporzdzenie Rady Ministrów okre[li organy wBa[ciwe do przechowywania rzeczy znalezionych i do poszukiwania osób uprawnionych do ich odbioru, zasady przechowywania tych rzeczy oraz sposób poszukiwania osób uprawnionych do odbioru. Art. 186. Znalazca, który uczyniB zado[ swoim obowizkom, mo|e |da znaleznego w wysoko[ci jednej dziesitej warto[ci rzeczy, je|eli zgBosiB swe roszczenie najpózniej w chwili wydania rzeczy osobie uprawnionej do odbioru. Art. 187.  Pienidze, papiery warto[ciowe, kosztowno[ci oraz rzeczy majce warto[ naukow lub artystyczn, które nie zostan przez uprawnionego odebrane w cigu roku od dnia wezwania go przez wBa[ciwy organ, a w razie niemo|no[ci wezwania - w cigu dwóch lat od ich znalezienia, staj si wBasno[ci Skarbu PaDstwa. Inne rzeczy staj si po upBywie tych samych terminów wBasno[ci znalazcy, je|eli uczyniB on zado[ swoim obowizkom; je|eli rzeczy s przechowywane przez organ paDstwowy, znalazca mo|e je odebra za zwrotem kosztów. Art. 188. Przepisów artykuBów poprzedzajcych nie stosuje si w razie znalezienia rzeczy w budynku publicznym albo w innym budynku lub pomieszczeniu otwartym dla publiczno[ci ani w razie znalezienia rzeczy w wagonie kolejowym, na statku lub innym [rodku transportu publicznego. Znalazca obowizany jest w tych wypadkach odda rzecz zarzdcy budynku lub pomieszczenia albo wBa[ciwemu zarzdcy [rodków transportu publicznego, a ten postpi z rzecz zgodnie z wBa[ciwymi przepisami. Art. 189.  Je|eli rzecz majca znaczniejsz warto[ materialn albo warto[ naukow lub artystyczn zostaBa znaleziona w takich okoliczno[ciach, |e poszukiwanie wBa[ciciela byBoby oczywi[cie bezcelowe, znalazca obowizany jest odda rzecz wBa[ciwemu organowi paDstwowemu. Rzecz znaleziona staje si wBasno[ci Skarbu PaDstwa, a znalazcy nale|y si odpowiednie wynagrodzenie. Art. 190. Uprawniony do pobierania po|ytków naturalnych rzeczy nabywa ich wBasno[ przez odBczenie ich od rzeczy. Art. 191. WBasno[ nieruchomo[ci rozciga si na rzecz ruchom, która zostaBa poBczona z nieruchomo[ci w taki sposób, |e staBa si jej cz[ci skBadow. Art. 192. § 1. Ten, kto wytworzyB now rzecz ruchom z cudzych materiaBów, staje si jej wBa[cicielem, je|eli warto[ nakBadu pracy jest wiksza od warto[ci materiaBów. § 2. Je|eli przetworzenie rzeczy byBo dokonane w zBej wierze albo je|eli warto[ materiaBów jest wiksza od warto[ci nakBadu pracy, rzecz wytworzona staje si wBasno[ci wBa[ciciela materiaBów. Art. 193. § 1. Je|eli rzeczy ruchome zostaBy poBczone lub pomieszane w taki sposób, |e przywrócenie stanu poprzedniego byBoby zwizane z nadmiernymi trudno[ciami lub kosztami, dotychczasowi wBa[ciciele staj si wspóBwBa[cicielami caBo[ci. UdziaBy we wspóBwBasno[ci oznacza si wedBug stosunku warto[ci rzeczy poBczonych lub pomieszanych. § 2. Jednak|e gdy jedna z rzeczy poBczonych ma warto[ znacznie wiksz ani|eli pozostaBe, rzeczy mniejszej warto[ci staj si jej cz[ciami skBadowymi. Art. 194. Przepisy o przetworzeniu, poBczeniu i pomieszaniu nie uchybiaj przepisom o obowizku naprawienia szkody ani przepisom o bezpodstawnym wzbogaceniu. DZIAA IV. WSPÓAWAASNOZ Art. 195. WBasno[ tej samej rzeczy mo|e przysBugiwa niepodzielnie kilku osobom (wspóBwBasno[). Art. 196. § 1. WspóBwBasno[ jest albo wspóBwBasno[ci w cz[ciach uBamkowych, albo wspóBwBasno[ci Bczn. § 2. WspóBwBasno[ Bczn reguluj przepisy dotyczce stosunków, z których ona wynika. Do wspóBwBasno[ci w cz[ciach uBamkowych stosuje si przepisy niniejszego dziaBu. Art. 197. Domniemywa si, |e udziaBy wspóBwBa[cicieli s równe. Art. 198. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli mo|e rozporzdza swoim udziaBem bez zgody pozostaBych wspóBwBa[cicieli. Art. 199. Do rozporzdzania rzecz wspóln oraz do innych czynno[ci, które przekraczaj zakres zwykBego zarzdu, potrzebna jest zgoda wszystkich wspóBwBa[cicieli. W braku takiej zgody wspóBwBa[ciciele, których udziaBy wynosz co najmniej poBow, mog |da rozstrzygnicia przez sd, który orzeknie majc na wzgldzie cel zamierzonej czynno[ci oraz interesy wszystkich wspóBwBa[cicieli. Art. 200. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli jest obowizany do wspóBdziaBania w zarzdzie rzecz wspóln. Art. 201. Do czynno[ci zwykBego zarzdu rzecz wspóln potrzebna jest zgoda wikszo[ci wspóBwBa[cicieli. W braku takiej zgody ka|dy ze wspóBwBa[cicieli mo|e |da upowa|nienia sdowego do dokonania czynno[ci. Art. 202. Je|eli wikszo[ wspóBwBa[cicieli postanawia dokona czynno[ci ra|co sprzecznej z zasadami prawidBowego zarzdu rzecz wspóln, ka|dy z pozostaBych wspóBwBa[cicieli mo|e |da rozstrzygnicia przez sd. Art. 203. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli mo|e wystpi do sdu o wyznaczenie zarzdcy, je|eli nie mo|na uzyska zgody wikszo[ci wspóBwBa[cicieli w istotnych sprawach dotyczcych zwykBego zarzdu albo je|eli wikszo[ wspóBwBa[cicieli narusza zasady prawidBowego zarzdu lub krzywdzi mniejszo[. Art. 204. Wikszo[ wspóBwBa[cicieli oblicza si wedBug wielko[ci udziaBów. Art. 205. WspóBwBa[ciciel sprawujcy zarzd rzecz wspóln mo|e |da od pozostaBych wspóBwBa[cicieli wynagrodzenia odpowiadajcego uzasadnionemu nakBadowi jego pracy. Art. 206. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli jest uprawniony do wspóBposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje si pogodzi ze wspóBposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostaBych wspóBwBa[cicieli. Art. 207. Po|ytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadaj wspóBwBa[cicielom w stosunku do wielko[ci udziaBów; w takim samym stosunku wspóBwBa[ciciele ponosz wydatki i ci|ary zwizane z rzecz wspóln. Art. 208. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli nie sprawujcych zarzdu rzecz wspóln mo|e |da w odpowiednich terminach rachunku z zarzdu. Art. 209. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli mo|e wykonywa wszelkie czynno[ci i dochodzi wszelkich roszczeD, które zmierzaj do zachowania wspólnego prawa. Art. 210. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli mo|e |da zniesienia wspóBwBasno[ci. Uprawnienie to mo|e by wyBczone przez czynno[ prawn na czas nie dBu|szy ni| lat pi. Jednak|e w ostatnim roku przed upBywem zastrze|onego terminu dopuszczalne jest jego przedBu|enie na dalsze lat pi; przedBu|enie mo|na ponowi. Art. 211. Ka|dy ze wspóBwBa[cicieli mo|e |da, a|eby zniesienie wspóBwBasno[ci nastpiBo przez podziaB rzeczy wspólnej, chyba |e podziaB byBby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze spoBeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo |e pocigaBby za sob istotn zmian rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej warto[ci. Art. 212. § 1. Je|eli zniesienie wspóBwBasno[ci nastpuje na mocy orzeczenia sdu, warto[ poszczególnych udziaBów mo|e by wyrównana przez dopBaty pieni|ne. Przy podziale gruntu sd mo|e obci|y poszczególne cz[ci potrzebnymi sBu|ebno[ciami gruntowymi. § 2. Rzecz, która nie daje si podzieli, mo|e by przyznana stosownie do okoliczno[ci jednemu ze wspóBwBa[cicieli z obowizkiem spBaty pozostaBych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postpowania cywilnego. § 3.  Je|eli ustalone zostaBy dopBaty lub spBaty, sd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysoko[ i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby tak|e sposób ich zabezpieczenia. W razie rozBo|enia dopBat i spBat na raty terminy ich uiszczenia nie mog Bcznie przekracza lat dziesiciu. W wypadkach zasBugujcych na szczególne uwzgldnienie sd na wniosek dBu|nika mo|e odroczy termin zapBaty rat ju| wymagalnych. Art. 213.  Je|eli zniesienie wspóBwBasno[ci gospodarstwa rolnego przez podziaB midzy wspóBwBa[cicieli byBoby sprzeczne z zasadami prawidBowej gospodarki rolnej, sd przyzna to gospodarstwo temu wspóBwBa[cicielowi, na którego wyra| zgod wszyscy wspóBwBa[ciciele. Art. 214.  § 1. W razie braku zgody wszystkich wspóBwBa[cicieli, sd przyzna gospodarstwo rolne temu z nich, który je prowadzi lub stale w nim pracuje, chyba |e interes spoBeczno-gospodarczy przemawia za wyborem innego wspóBwBa[ciciela. § 2. Je|eli warunki przewidziane w paragrafie poprzedzajcym speBnia kilku wspóBwBa[cicieli albo je|eli nie speBnia ich |aden ze wspóBwBa[cicieli, sd przyzna gospodarstwo rolne temu z nich, który daje najlepsz gwarancj jego nale|ytego prowadzenia. § 3. Na wniosek wszystkich wspóBwBa[cicieli sd zarzdzi sprzeda| gospodarstwa rolnego stosownie do przepisów Kodeksu postpowania cywilnego. § 4. Sprzeda| gospodarstwa rolnego sd zarzdzi równie| w wypadku niewyra|enia zgody przez |adnego ze wspóBwBa[cicieli na przyznanie mu gospodarstwa. Art. 215.  Przepisy dwóch artykuBów poprzedzajcych stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy gospodarstwo rolne mo|e by podzielone, lecz liczba wydzielonych cz[ci jest mniejsza od liczby wspóBwBa[cicieli. Art. 216.  § 1. Wysoko[ przysBugujcych wspóBwBa[cicielom spBat z gospodarstwa rolnego ustala si stosownie do ich zgodnego porozumienia. § 2. W razie braku takiego porozumienia spBaty przysBugujce wspóBwBa[cicielom mog by obni|one. Przy okre[laniu stopnia ich obni|enia bierze si pod uwag: 1) typ, wielko[ i stan gospodarstwa rolnego bdcego przedmiotem zniesienia wspóBwBasno[ci, 2) sytuacj osobist i majtkow wspóBwBa[ciciela zobowizanego do spBat i wspóBwBa[ciciela uprawnionego do ich otrzymania. § 3. Obni|enie spBat, stosownie do przepisu paragrafu poprzedzajcego, nie wyklucza mo|liwo[ci rozBo|enia ich na raty lub odroczenia terminu ich zapBaty, stosownie do przepisu art. 212 § 3. § 4. Przepisów § 2 i 3 nie stosuje si do spBat na rzecz maB|onka w razie zniesienia wspóBwBasno[ci gospodarstwa rolnego, które stosownie do przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuDczego nale|y do wspólnego majtku maB|onków. Art. 217.  WspóBwBa[ciciel, który w wyniku zniesienia wspóBwBasno[ci otrzymaB gospodarstwo rolne, wchodzce za[ w skBad tego gospodarstwa nieruchomo[ci rolne zbyB odpBatnie przed upBywem piciu lat od chwili zniesienia wspóBwBasno[ci, jest obowizany pozostaBym wspóBwBa[cicielom, którym przypadBy spBaty ni|sze od nale|nych, wyda - proporcjonalnie do wielko[ci ich udziaBów - korzy[ci uzyskane z obni|enia spBat, chyba |e celem zbycia jest zapewnienie racjonalnego prowadzenia tego gospodarstwa. Art. 218.  § 1. WspóBwBa[ciciele, którzy nie otrzymali gospodarstwa rolnego lub jego cz[ci, lecz do chwili zniesienia wspóBwBasno[ci w tym gospodarstwie mieszkali, zachowuj uprawnienia do dalszego zamieszkiwania, jednak|e nie dBu|ej ni| przez pi lat, a gdy w chwili znoszenia wspóBwBasno[ci s maBoletni - nie dBu|ej ni| pi lat od osignicia peBnoletno[ci. Ograniczenie terminem powy|szym nie dotyczy wspóBwBa[cicieli trwale niezdolnych do pracy. § 2. Do uprawnieD wynikajcych z przepisów paragrafu poprzedzajcego stosuje si odpowiednio przepisy o sBu|ebno[ci mieszkania. Art. 219.  (skre[lony). Art. 220. Roszczenie o zniesienie wspóBwBasno[ci nie ulega przedawnieniu. Art. 221. Czynno[ci prawne okre[lajce zarzd i sposób korzystania z rzeczy wspólnej albo wyBczajce uprawnienie do zniesienia wspóBwBasno[ci odnosz skutek tak|e wzgldem nabywcy udziaBu, je|eli nabywca o nich wiedziaB lub z Batwo[ci mógB si dowiedzie. To samo dotyczy wypadku, gdy sposób korzystania z rzeczy zostaB ustalony w orzeczeniu sdowym. DZIAA V. OCHRONA WAASNOZCI Art. 222. § 1. WBa[ciciel mo|e |da od osoby, która wBada faktycznie jego rzecz, a|eby rzecz zostaBa mu wydana, chyba |e osobie tej przysBuguje skuteczne wzgldem wBa[ciciela uprawnienie do wBadania rzecz. § 2. Przeciwko osobie, która narusza wBasno[ w inny sposób ani|eli przez pozbawienie wBa[ciciela faktycznego wBadztwa nad rzecz, przysBuguje wBa[cicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeD. Art. 223. § 1. Roszczenia wBa[ciciela przewidziane w artykule poprzedzajcym nie ulegaj przedawnieniu, je|eli dotycz nieruchomo[ci. § 2.  (skre[lony). § 3.  (skre[lony). Art. 224. § 1. Samoistny posiadacz w dobrej wierze nie jest obowizany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy i nie jest odpowiedzialny ani za jej zu|ycie, ani za jej pogorszenie lub utrat. Nabywa wBasno[ po|ytków naturalnych, które zostaBy od rzeczy odBczone w czasie jego posiadania, oraz zachowuje pobrane po|ytki cywilne, je|eli staBy si w tym czasie wymagalne. § 2. Jednak|e od chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedziaB si o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, jest on obowizany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy i jest odpowiedzialny za jej zu|ycie, pogorszenie lub utrat, chyba |e pogorszenie lub utrata nastpiBa bez jego winy. Obowizany jest zwróci pobrane od powy|szej chwili po|ytki, których nie zu|yB, jak równie| ui[ci warto[ tych, które zu|yB. Art. 225. Obowizki samoistnego posiadacza w zBej wierze wzgldem wBa[ciciela s takie same jak obowizki samoistnego posiadacza w dobrej wierze od chwili, w której ten dowiedziaB si o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy. Jednak|e samoistny posiadacz w zBej wierze obowizany jest nadto zwróci warto[ po|ytków, których z powodu zBej gospodarki nie uzyskaB, oraz jest odpowiedzialny za pogorszenie i utrat rzeczy, chyba |e rzecz ulegBaby pogorszeniu lub utracie tak|e wtedy, gdyby znajdowaBa si w posiadaniu uprawnionego. Art. 226. § 1. Samoistny posiadacz w dobrej wierze mo|e |da zwrotu nakBadów koniecznych o tyle, o ile nie maj pokrycia w korzy[ciach, które uzyskaB z rzeczy. Zwrotu innych nakBadów mo|e |da o tyle, o ile zwikszaj warto[ rzeczy w chwili jej wydania wBa[cicielowi. Jednak|e gdy nakBady zostaBy dokonane po chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedziaB si o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, mo|e on |da zwrotu jedynie nakBadów koniecznych. § 2. Samoistny posiadacz w zBej wierze mo|e |da jedynie zwrotu nakBadów koniecznych, i to tylko o tyle, o ile wBa[ciciel wzbogaciBby si bezpodstawnie jego kosztem. Art. 227. § 1. Samoistny posiadacz mo|e, przywracajc stan poprzedni, zabra przedmioty, które poBczyB z rzecz, chocia|by staBy si jej cz[ciami skBadowymi. § 2. Jednak|e gdy poBczenia dokonaB samoistny posiadacz w zBej wierze albo samoistny posiadacz w dobrej wierze po chwili, w której dowiedziaB si o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, wBa[ciciel mo|e przyBczone przedmioty zatrzyma, zwracajc samoistnemu posiadaczowi ich warto[ i koszt robocizny albo sum odpowiadajc zwikszeniu warto[ci rzeczy. Art. 228. Przepisy okre[lajce prawa i obowizki samoistnego posiadacza w dobrej wierze od chwili, w której dowiedziaB si on o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, stosuje si tak|e w wypadku, gdy samoistny posiadacz rzeczy bdcej przedmiotem wBasno[ci paDstwowej zostaB wezwany przez wBa[ciwy organ paDstwowy do wydania rzeczy. Art. 229. § 1. Roszczenia wBa[ciciela przeciwko samoistnemu posiadaczowi o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy, o zwrot po|ytków lub o zapBat ich warto[ci, jak równie| roszczenia o naprawienie szkody z powodu pogorszenia rzeczy przedawniaj si z upBywem roku od dnia zwrotu rzeczy. To samo dotyczy roszczeD samoistnego posiadacza przeciwko wBa[cicielowi o zwrot nakBadów na rzecz. § 2.  (skre[lony). Art. 230. Przepisy dotyczce roszczeD wBa[ciciela przeciwko samoistnemu posiadaczowi o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy, o zwrot po|ytków lub o zapBat ich warto[ci oraz o naprawienie szkody z powodu pogorszenia lub utraty rzeczy, jak równie| przepisy dotyczce roszczeD samoistnego posiadacza o zwrot nakBadów na rzecz, stosuje si odpowiednio do stosunku midzy wBa[cicielem rzeczy a posiadaczem zale|nym, o ile z przepisów regulujcych ten stosunek nie wynika nic innego. Art. 231. § 1. Samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósB na powierzchni lub pod powierzchni gruntu budynek lub inne urzdzenie o warto[ci przenoszcej znacznie warto[ zajtej na ten cel dziaBki, mo|e |da, aby wBa[ciciel przeniósB na niego wBasno[ zajtej dziaBki za odpowiednim wynagrodzeniem. § 2. WBa[ciciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urzdzenie o warto[ci przenoszcej znacznie warto[ zajtej na ten cel dziaBki, mo|e |da, aby ten, kto wzniósB budynek lub inne urzdzenie, nabyB od niego wBasno[ dziaBki za odpowiednim wynagrodzeniem. § 3.  (skre[lony). TytuB II. U{YTKOWANIE WIECZYSTE Art. 232.  § 1.  Grunty stanowice wBasno[ Skarbu PaDstwa poBo|one w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu PaDstwa poBo|one poza tymi granicami, lecz wBczone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadaD jego gospodarki, a tak|e grunty stanowice wBasno[ jednostek samorzdu terytorialnego lub ich zwizków mog by oddawane w u|ytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym. § 2.  W wypadkach przewidzianych w przepisach szczególnych przedmiotem u|ytkowania wieczystego mog by tak|e inne grunty Skarbu PaDstwa, jednostek samorzdu terytorialnego lub ich zwizków. Art. 233.  W granicach, okre[lonych przez ustawy i zasady wspóB|ycia spoBecznego oraz przez umow o oddanie gruntu Skarbu PaDstwa lub gruntu nale|cego do jednostek samorzdu terytorialnego bdz ich zwizków w u|ytkowanie wieczyste, u|ytkownik mo|e korzysta z gruntu z wyBczeniem innych osób. W tych samych granicach u|ytkownik wieczysty mo|e swoim prawem rozporzdza. Art. 234.  Do oddania gruntu Skarbu PaDstwa lub gruntu nale|cego do jednostek samorzdu terytorialnego bdz ich zwizków w u|ytkowanie wieczyste stosuje si odpowiednio przepisy o przeniesieniu wBasno[ci nieruchomo[ci. Art. 235. § 1.  Budynki i inne urzdzenia wzniesione na gruncie Skarbu PaDstwa lub gruncie nale|cym do jednostek samorzdu terytorialnego bdz ich zwizków przez wieczystego u|ytkownika stanowi jego wBasno[. To samo dotyczy budynków i innych urzdzeD, które wieczysty u|ytkownik nabyB zgodnie z wBa[ciwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w u|ytkowanie wieczyste. § 2.  PrzysBugujca wieczystemu u|ytkownikowi wBasno[ budynków i urzdzeD na u|ytkowanym gruncie jest prawem zwizanym z u|ytkowaniem wieczystym. Art. 236. § 1.  Oddanie gruntu Skarbu PaDstwa lub gruntu nale|cego do jednostek samorzdu terytorialnego bdz ich zwizków w u|ytkowanie wieczyste nastpuje na okres dziewidziesiciu dziewiciu lat. W wypadkach wyjtkowych, gdy cel gospodarczy u|ytkowania wieczystego nie wymaga oddania gruntu na dziewidziesit dziewi lat, dopuszczalne jest oddanie gruntu na okres krótszy, co najmniej jednak na lat czterdzie[ci. § 2.  W cigu ostatnich piciu lat przed upBywem zastrze|onego w umowie terminu wieczysty u|ytkownik mo|e |da jego przedBu|enia na dalszy okres od czterdziestu do dziewidziesiciu dziewiciu lat; jednak|e wieczysty u|ytkownik mo|e wcze[niej wystpi z takim |daniem, je|eli okres amortyzacji zamierzonych na u|ytkowanym gruncie nakBadów jest znacznie dBu|szy ani|eli czas, który pozostaje do upBywu zastrze|onego w umowie terminu. Odmowa przedBu|enia jest dopuszczalna tylko ze wzgldu na wa|ny interes spoBeczny. § 3. Umowa o przedBu|enie wieczystego u|ytkowania powinna by zawarta w formie aktu notarialnego. Art. 237. Do przeniesienia u|ytkowania wieczystego stosuje si odpowiednio przepisy o przeniesieniu wBasno[ci nieruchomo[ci. Art. 238. Wieczysty u|ytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opBat roczn. Art. 239. § 1.  Sposób korzystania z gruntu Skarbu PaDstwa lub gruntu nale|cego do jednostek samorzdu terytorialnego bdz ich zwizków przez wieczystego u|ytkownika powinien by okre[lony w umowie. § 2.  Je|eli oddanie gruntu w u|ytkowanie wieczyste nastpuje w celu wzniesienia na gruncie budynków lub innych urzdzeD, umowa powinna okre[la: 1) termin rozpoczcia i zakoDczenia robót; 2) rodzaj budynków lub urzdzeD oraz obowizek ich utrzymywania w nale|ytym stanie; 3) warunki i termin odbudowy w razie zniszczenia albo rozbiórki budynków lub urzdzeD w czasie trwania u|ytkowania wieczystego; 4) wynagrodzenie nale|ne wieczystemu u|ytkownikowi za budynki lub urzdzenia istniejce na gruncie w dniu wyga[nicia u|ytkowania wieczystego. Art. 240.  Umowa o oddanie gruntu Skarbu PaDstwa lub gruntu nale|cego do jednostek samorzdu terytorialnego bdz ich zwizków w u|ytkowanie wieczyste mo|e ulec rozwizaniu przed upBywem okre[lonego w niej terminu, je|eli wieczysty u|ytkownik korzysta z gruntu w sposób oczywi[cie sprzeczny z jego przeznaczeniem okre[lonym w umowie, w szczególno[ci je|eli wbrew umowie u|ytkownik nie wzniósB okre[lonych w niej budynków lub urzdzeD. Art. 241. Wraz z wyga[niciem u|ytkowania wieczystego wygasaj ustanowione na nim obci|enia. Art. 242.  (skre[lony). Art. 243.  Roszczenie przeciwko wieczystemu u|ytkownikowi o naprawienie szkód wynikBych z niewBa[ciwego korzystania z gruntu Skarbu PaDstwa lub gruntu nale|cego do jednostek samorzdu terytorialnego bdz ich zwizków, jak równie| roszczenie wieczystego u|ytkownika o wynagrodzenie za budynki i urzdzenia istniejce w dniu zwrotu u|ytkowanego gruntu przedawniaj si z upBywem lat trzech od tej daty. TytuB III. PRAWA RZECZOWE OGRANICZONE DZIAA I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 244.  § 1. Ograniczonymi prawami rzeczowymi s: u|ytkowanie, sBu|ebno[, zastaw, spóBdzielcze wBasno[ciowe prawo do lokalu oraz hipoteka. § 2. SpóBdzielcze wBasno[ciowe prawo do lokalu oraz hipotek reguluj odrbne przepisy. Art. 245. § 1. Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego stosuje si odpowiednio przepisy o przeniesieniu wBasno[ci. § 2. Jednak|e do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomo[ci nie stosuje si przepisów o niedopuszczalno[ci warunku lub terminu. Forma aktu notarialnego jest potrzebna tylko dla o[wiadczenia wBa[ciciela, który prawo ustanawia. Art. 2451.  Do przeniesienia ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomo[ci potrzebna jest umowa midzy uprawnionym a nabywc oraz - je|eli prawo jest ujawnione w ksidze wieczystej - wpis do tej ksigi, chyba |e przepis szczególny stanowi inaczej. Art. 246. § 1.  Je|eli uprawniony zrzeka si ograniczonego prawa rzeczowego, prawo to wygasa. O[wiadczenie o zrzeczeniu si prawa powinno by zBo|one wBa[cicielowi rzeczy obci|onej. § 2.  Jednak|e gdy ustawa nie stanowi inaczej, a prawo byBo ujawnione w ksidze wieczystej, do jego wyga[nicia potrzebne jest wykre[lenie prawa z ksigi wieczystej. Art. 247. Ograniczone prawo rzeczowe wygasa, je|eli przejdzie na wBa[ciciela rzeczy obci|onej albo je|eli ten, komu prawo takie przysBuguje, nabdzie wBasno[ rzeczy obci|onej. Art. 248. § 1.  Do zmiany tre[ci ograniczonego prawa rzeczowego potrzebna jest umowa midzy uprawnionym a wBa[cicielem rzeczy obci|onej, a je|eli prawo byBo ujawnione w ksidze wieczystej - wpis do tej ksigi. § 2. Je|eli zmiana tre[ci prawa dotyka praw osoby trzeciej, do zmiany potrzebna jest zgoda tej osoby. O[wiadczenie osoby trzeciej powinno by zBo|one jednej ze stron. Art. 249. § 1. Je|eli kilka ograniczonych praw rzeczowych obci|a t sam rzecz, prawo powstaBe pózniej nie mo|e by wykonywane z uszczerbkiem dla prawa powstaBego wcze[niej (pierwszeDstwo). § 2. Przepis powy|szy nie uchybia przepisom, które okre[laj pierwszeDstwo w sposób odmienny. Art. 250. § 1. PierwszeDstwo ograniczonych praw rzeczowych mo|e by zmienione. Zmiana nie narusza praw majcych pierwszeDstwo ni|sze ani|eli prawo ustpujce pierwszeDstwa, a wy|sze ani|eli prawo, które uzyskuje pierwszeDstwo ustpujcego prawa. § 2.  Do zmiany pierwszeDstwa praw rzeczowych ograniczonych potrzebna jest umowa midzy tym, czyje prawo ma ustpi pierwszeDstwa, a tym, czyje prawo ma uzyska pierwszeDstwo ustpujcego prawa. Je|eli chocia| jedno z tych praw jest ujawnione w ksidze wieczystej, potrzebny jest tak|e wpis do ksigi wieczystej. § 3. Zmiana pierwszeDstwa staje si bezskuteczna z chwil wyga[nicia prawa, które ustpiBo pierwszeDstwa. Art. 251. Do ochrony praw rzeczowych ograniczonych stosuje si odpowiednio przepisy o ochronie wBasno[ci. DZIAA II. U{YTKOWANIE RozdziaB I  Przepisy ogólne Art. 252. Rzecz mo|na obci|y prawem do jej u|ywania i do pobierania jej po|ytków (u|ytkowanie). Art. 253. § 1. Zakres u|ytkowania mo|na ograniczy przez wyBczenie oznaczonych po|ytków rzeczy. § 2. Wykonywanie u|ytkowania nieruchomo[ci mo|na ograniczy do jej oznaczonej cz[ci. Art. 254. U|ytkowanie jest niezbywalne. Art. 255. U|ytkowanie wygasa wskutek niewykonywania przez lat dziesi. Art. 256. U|ytkownik powinien wykonywa swoje prawo zgodnie z wymaganiami prawidBowej gospodarki. Art. 257. § 1. Je|eli u|ytkowanie obejmuje okre[lony zespóB [rodków produkcji, u|ytkownik mo|e w granicach prawidBowej gospodarki zastpowa poszczególne skBadniki innymi. WBczone w ten sposób skBadniki staj si wBasno[ci wBa[ciciela u|ytkowanego zespoBu [rodków produkcji. § 2. Je|eli u|ytkowany zespóB [rodków produkcji ma by zwrócony wedBug oszacowania, u|ytkownik nabywa wBasno[ jego poszczególnych skBadników z chwil, gdy zostaBy mu wydane; po ustaniu u|ytkowania obowizany jest zwróci zespóB tego samego rodzaju i tej samej warto[ci, chyba |e inaczej zastrze|ono. Art. 258. W stosunkach wzajemnych midzy u|ytkownikiem a wBa[cicielem u|ytkownik ponosi ci|ary, które zgodnie z wymaganiami prawidBowej gospodarki powinny by pokrywane z po|ytków rzeczy. Art. 259. WBa[ciciel nie ma obowizku czyni nakBadów na rzecz obci|on u|ytkowaniem. Je|eli takie nakBady poczyniB, mo|e od u|ytkownika |da ich zwrotu wedBug przepisów o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Art. 260. § 1. U|ytkownik obowizany jest dokonywa napraw i innych nakBadów zwizanych ze zwykBym korzystaniem z rzeczy. O potrzebie innych napraw i nakBadów powinien niezwBocznie zawiadomi wBa[ciciela i zezwoli mu na dokonanie potrzebnych robót. § 2. Je|eli u|ytkownik poczyniB nakBady, do których nie byB obowizany, stosuje si odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Art. 261. Je|eli osoba trzecia dochodzi przeciwko u|ytkownikowi roszczeD dotyczcych wBasno[ci rzeczy, u|ytkownik powinien niezwBocznie zawiadomi o tym wBa[ciciela. Art. 262. Po wyga[niciu u|ytkowania u|ytkownik obowizany jest zwróci rzecz wBa[cicielowi w takim stanie, w jakim powinna si znajdowa stosownie do przepisów o wykonywaniu u|ytkowania. Art. 263.  Roszczenie wBa[ciciela przeciwko u|ytkownikowi o naprawienie szkody z powodu pogorszenia rzeczy albo o zwrot nakBadów na rzecz, jak równie| roszczenie u|ytkownika przeciwko wBa[cicielowi o zwrot nakBadów na rzecz przedawniaj si z upBywem roku od dnia zwrotu rzeczy. Art. 264. Je|eli u|ytkowanie obejmuje pienidze lub inne rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, u|ytkownik staje si z chwil wydania mu tych przedmiotów ich wBa[cicielem. Po wyga[niciu u|ytkowania obowizany jest do zwrotu wedBug przepisów o zwrocie po|yczki (u|ytkowanie nieprawidBowe). Art. 265. § 1. Przedmiotem u|ytkowania mog by tak|e prawa. § 2. Do u|ytkowania praw stosuje si odpowiednio przepisy o u|ytkowaniu rzeczy. § 3. Do ustanowienia u|ytkowania na prawie stosuje si odpowiednio przepisy o przeniesieniu tego prawa. RozdziaB II  U|ytkowanie przez osoby fizyczne Art. 266. U|ytkowanie ustanowione na rzecz osoby fizycznej wygasa najpózniej z jej [mierci. Art. 267. § 1. U|ytkownik obowizany jest zachowa substancj rzeczy oraz jej dotychczasowe przeznaczenie. § 2.  Jednak|e u|ytkownik gruntu mo|e zbudowa i eksploatowa nowe urzdzenia sBu|ce do wydobywania kopalin z zachowaniem przepisów prawa geologicznego i górniczego. § 3. Przed przystpieniem do robót u|ytkownik powinien w odpowiednim terminie zawiadomi wBa[ciciela o swym zamiarze. Je|eli zamierzone urzdzenia zmieniaByby przeznaczenie gruntu albo naruszaBy wymagania prawidBowej gospodarki, wBa[ciciel mo|e |da ich zaniechania albo zabezpieczenia roszczenia o naprawienie szkody. Art. 268. U|ytkownik mo|e zakBada w pomieszczeniach nowe urzdzenia w takich granicach jak najemca. Art. 269. § 1. WBa[ciciel mo|e z wa|nych powodów |da od u|ytkownika zabezpieczenia, wyznaczajc mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu wBa[ciciel mo|e wystpi do sdu o wyznaczenie zarzdcy. § 2. U|ytkownik mo|e |da uchylenia zarzdu, je|eli daje odpowiednie zabezpieczenie. Art. 270. WBa[ciciel mo|e odmówi wydania przedmiotów objtych u|ytkowaniem nieprawidBowym, dopóki nie otrzyma odpowiedniego zabezpieczenia. Art. 2701.  § 1. Do u|ytkowania polegajcego na korzystaniu z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego na zasadach okre[lonych w ustawie o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w ka|dym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeD i ustawy o ksigach wieczystych i hipotece stosuje si przepisy rozdziaBu I i II niniejszego dziaBu, z wyjtkiem art. 254-255 i art. 266. § 2. U|ytkowanie, o którym mowa w § 1, wygasa najpózniej z upBywem pidziesiciu lat od jego ustanowienia. RozdziaB III  U|ytkowanie przez rolnicze spóBdzielnie produkcyjne Art. 271.  U|ytkowanie gruntu stanowicego wBasno[ Skarbu PaDstwa mo|e by ustanowione na rzecz rolniczej spóBdzielni produkcyjnej jako prawo terminowe lub jako prawo bezterminowe. W ka|dym razie u|ytkowanie takie wygasa z chwil likwidacji spóBdzielni. Art. 272. § 1.  Je|eli rolniczej spóBdzielni produkcyjnej zostaje przekazany do u|ytkowania zabudowany grunt Skarbu PaDstwa, przekazanie budynków i innych urzdzeD mo|e nastpi albo do u|ytkowania, albo na wBasno[. § 2.  Budynki i inne urzdzenia wzniesione przez rolnicz spóBdzielni produkcyjn na u|ytkowanym przez ni gruncie Skarbu PaDstwa stanowi wBasno[ spóBdzielni, chyba |e w decyzji o przekazaniu gruntu zostaBo zastrze|one, i| maj si sta wBasno[ci Skarbu PaDstwa. § 3. Odrbna wBasno[ budynków i innych urzdzeD, przewidziana w paragrafach poprzedzajcych, jest prawem zwizanym z u|ytkowaniem gruntu. Art. 273.  Je|eli u|ytkowanie gruntu Skarbu PaDstwa przez rolnicz spóBdzielni produkcyjn wygasBo, budynki i inne urzdzenia trwale z gruntem zwizane i stanowice wBasno[ spóBdzielni staj si wBasno[ci Skarbu PaDstwa. SpóBdzielnia mo|e |da zapBaty warto[ci tych budynków i urzdzeD w chwili wyga[nicia u|ytkowania, chyba |e zostaBy wzniesione wbrew spoBeczno-gospodarczemu przeznaczeniu gruntu. Art. 274.  Przepisy dotyczce wBasno[ci budynków i innych urzdzeD na gruncie Skarbu PaDstwa u|ytkowanym przez rolnicz spóBdzielni produkcyjn stosuje si odpowiednio do drzew i innych ro[lin. Art. 275.  Rolnicza spóBdzielnia produkcyjna mo|e zmieni przeznaczenie u|ytkowanych przez siebie gruntów Skarbu PaDstwa albo naruszy ich substancj, chyba |e w decyzji o przekazaniu gruntu inaczej zastrze|ono. Art. 276.  (skre[lony). Art. 277. § 1. Je|eli statut rolniczej spóBdzielni produkcyjnej lub umowa z czBonkiem spóBdzielni inaczej nie postanawia, spóBdzielnia nabywa z chwil przejcia wniesionych przez czBonków wkBadów gruntowych ich u|ytkowanie. § 2. Do wniesienia wkBadów gruntowych nie stosuje si przepisów o obowizku zachowania formy aktu notarialnego przy ustanowieniu u|ytkowania nieruchomo[ci. Art. 278. Statut rolniczej spóBdzielni produkcyjnej mo|e postanawia, |e - gdy wymaga tego prawidBowe wykonanie zadaD spóBdzielni - przysBuguje jej uprawnienie do zmiany przeznaczenia wkBadów gruntowych oraz uprawnienie do naruszenia ich substancji albo jedno z tych uprawnieD. Art. 279. § 1. Budynki i inne urzdzenia wzniesione przez rolnicz spóBdzielni produkcyjn na gruncie stanowicym wkBad gruntowy staj si jej wBasno[ci. To samo dotyczy drzew i innych ro[lin zasadzonych lub zasianych przez spóBdzielni. § 2. W razie wyga[nicia u|ytkowania gruntu dziaBka, na której znajduj si budynki lub urzdzenia bdce wBasno[ci spóBdzielni, mo|e by przez spóBdzielni przejta na wBasno[ za zapBat warto[ci w chwili wyga[nicia u|ytkowania. Drzewa i inne ro[liny zasadzone lub zasiane przez spóBdzielni staj si wBasno[ci wBa[ciciela gruntu. Art. 280-282.  (skre[lone). RozdziaB IV  Inne wypadki u|ytkowania Art. 283.  (skre[lony). Art. 284.  Do innych wypadków u|ytkowania przez osoby prawne stosuje si przepisy rozdziaBu I i odpowiednio rozdziaBu II niniejszego dziaBu, o ile u|ytkowanie to nie jest inaczej uregulowane odrbnymi przepisami. DZIAA III. SAU{EBNOZCI RozdziaB I  SBu|ebno[ci gruntowe Art. 285. § 1. Nieruchomo[ mo|na obci|y na rzecz wBa[ciciela innej nieruchomo[ci (nieruchomo[ci wBadncej) prawem, którego tre[ polega bdz na tym, |e wBa[ciciel nieruchomo[ci wBadncej mo|e korzysta w oznaczonym zakresie z nieruchomo[ci obci|onej, bdz na tym, |e wBa[ciciel nieruchomo[ci obci|onej zostaje ograniczony w mo|no[ci dokonywania w stosunku do niej okre[lonych dziaBaD, bdz te| na tym, |e wBa[cicielowi nieruchomo[ci obci|onej nie wolno wykonywa okre[lonych uprawnieD, które mu wzgldem nieruchomo[ci wBadncej przysBuguj na podstawie przepisów o tre[ci i wykonywaniu wBasno[ci (sBu|ebno[ gruntowa). § 2. SBu|ebno[ gruntowa mo|e mie jedynie na celu zwikszenie u|yteczno[ci nieruchomo[ci wBadncej lub jej oznaczonej cz[ci. Art. 286. Na rzecz rolniczej spóBdzielni produkcyjnej mo|na ustanowi sBu|ebno[ gruntow bez wzgldu na to, czy spóBdzielnia jest wBa[cicielem gruntu. Art. 287. Zakres sBu|ebno[ci gruntowej i sposób jej wykonywania oznacza si, w braku innych danych, wedBug zasad wspóB|ycia spoBecznego przy uwzgldnieniu zwyczajów miejscowych. Art. 288. SBu|ebno[ gruntowa powinna by wykonywana w taki sposób, |eby jak najmniej utrudniaBa korzystanie z nieruchomo[ci obci|onej. Art. 289. § 1. W braku odmiennej umowy obowizek utrzymywania urzdzeD potrzebnych do wykonywania sBu|ebno[ci gruntowej obci|a wBa[ciciela nieruchomo[ci wBadncej. § 2. Je|eli obowizek utrzymywania takich urzdzeD zostaB wBo|ony na wBa[ciciela nieruchomo[ci obci|onej, wBa[ciciel odpowiedzialny jest tak|e osobi[cie za wykonywanie tego obowizku. Odpowiedzialno[ osobista wspóBwBa[cicieli jest solidarna. Art. 290. § 1. W razie podziaBu nieruchomo[ci wBadncej sBu|ebno[ utrzymuje si w mocy na rzecz ka|dej z cz[ci utworzonych przez podziaB; jednak|e gdy sBu|ebno[ zwiksza u|yteczno[ tylko jednej lub kilku z nich, wBa[ciciel nieruchomo[ci obci|onej mo|e |da zwolnienia jej od sBu|ebno[ci wzgldem cz[ci pozostaBych. § 2. W razie podziaBu nieruchomo[ci obci|onej sBu|ebno[ utrzymuje si w mocy na cz[ciach utworzonych przez podziaB; jednak|e gdy wykonywanie sBu|ebno[ci ogranicza si do jednej lub kilku z nich, wBa[ciciele pozostaBych cz[ci mog |da ich zwolnienia od sBu|ebno[ci. § 3. Je|eli wskutek podziaBu nieruchomo[ci wBadncej albo nieruchomo[ci obci|onej sposób wykonywania sBu|ebno[ci wymaga zmiany, sposób ten w braku porozumienia stron bdzie ustalony przez sd. Art. 291. Je|eli po ustanowieniu sBu|ebno[ci gruntowej powstanie wa|na potrzeba gospodarcza, wBa[ciciel nieruchomo[ci obci|onej mo|e |da za wynagrodzeniem zmiany tre[ci lub sposobu wykonywania sBu|ebno[ci, chyba |e |dana zmiana przyniosBaby niewspóBmierny uszczerbek nieruchomo[ci wBadncej. Art. 292. SBu|ebno[ gruntowa mo|e by nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwaBego i widocznego urzdzenia. Przepisy o nabyciu wBasno[ci nieruchomo[ci przez zasiedzenie stosuje si odpowiednio. Art. 293. § 1. SBu|ebno[ gruntowa wygasa wskutek niewykonywania przez lat dziesi. § 2. Je|eli tre[ sBu|ebno[ci gruntowej polega na obowizku nieczynienia, przepis powy|szy stosuje si tylko wtedy, gdy na nieruchomo[ci obci|onej istnieje od lat dziesiciu stan rzeczy sprzeczny z tre[ci sBu|ebno[ci. Art. 294. WBa[ciciel nieruchomo[ci obci|onej mo|e |da zniesienia sBu|ebno[ci gruntowej za wynagrodzeniem, je|eli wskutek zmiany stosunków sBu|ebno[ staBa si dla niego szczególnie uci|liwa, a nie jest konieczna do prawidBowego korzystania z nieruchomo[ci wBadncej. Art. 295. Je|eli sBu|ebno[ gruntowa utraciBa dla nieruchomo[ci wBadncej wszelkie znaczenie, wBa[ciciel nieruchomo[ci obci|onej mo|e |da zniesienia sBu|ebno[ci bez wynagrodzenia. RozdziaB II  SBu|ebno[ci osobiste Art. 296. Nieruchomo[ mo|na obci|y na rzecz oznaczonej osoby fizycznej prawem, którego tre[ odpowiada tre[ci sBu|ebno[ci gruntowej (sBu|ebno[ osobista). Art. 297. Do sBu|ebno[ci osobistych stosuje si odpowiednio przepisy o sBu|ebno[ciach gruntowych z zachowaniem przepisów rozdziaBu niniejszego. Art. 298. Zakres sBu|ebno[ci osobistej i sposób jej wykonywania oznacza si, w braku innych danych, wedBug osobistych potrzeb uprawnionego z uwzgldnieniem zasad wspóB|ycia spoBecznego i zwyczajów miejscowych. Art. 299. SBu|ebno[ osobista wygasa najpózniej ze [mierci uprawnionego. Art. 300. SBu|ebno[ci osobiste s niezbywalne. Nie mo|na równie| przenie[ uprawnienia do ich wykonywania. Art. 301. § 1. Majcy sBu|ebno[ mieszkania mo|e przyj na mieszkanie maB|onka i dzieci maBoletnie. Inne osoby mo|e przyj tylko wtedy, gdy s przez niego utrzymywane albo potrzebne przy prowadzeniu gospodarstwa domowego. Dzieci przyjte jako maBoletnie mog pozosta w mieszkaniu tak|e po uzyskaniu peBnoletno[ci. § 2. Mo|na si umówi, |e po [mierci uprawnionego sBu|ebno[ mieszkania przysBugiwa bdzie jego dzieciom, rodzicom i maB|onkowi. Art. 302. § 1. Majcy sBu|ebno[ mieszkania mo|e korzysta z pomieszczeD i urzdzeD przeznaczonych do wspólnego u|ytku mieszkaDców budynku. § 2. Do wzajemnych stosunków midzy majcym sBu|ebno[ mieszkania a wBa[cicielem nieruchomo[ci obci|onej stosuje si odpowiednio przepisy o u|ytkowaniu przez osoby fizyczne. Art. 303. Je|eli uprawniony z tytuBu sBu|ebno[ci osobistej dopuszcza si ra|cych uchybieD przy wykonywaniu swego prawa, wBa[ciciel nieruchomo[ci obci|onej mo|e |da zamiany sBu|ebno[ci na rent. Art. 304. SBu|ebno[ci osobistej nie mo|na naby przez zasiedzenie. Art. 305. Je|eli nieruchomo[ obci|ona sBu|ebno[ci osobist zostaBa wniesiona jako wkBad do rolniczej spóBdzielni produkcyjnej, spóBdzielnia mo|e z wa|nych powodów |da zmiany sposobu wykonywania sBu|ebno[ci albo jej zamiany na rent. RozdziaB III  SBu|ebno[ przesyBu Art. 3051. Nieruchomo[ mo|na obci|y na rzecz przedsibiorcy, który zamierza wybudowa lub którego wBasno[ stanowi urzdzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegajcym na tym, |e przedsibiorca mo|e korzysta w oznaczonym zakresie z nieruchomo[ci obci|onej, zgodnie z przeznaczeniem tych urzdzeD (sBu|ebno[ przesyBu). Art. 3052. §1. Je|eli wBa[ciciel nieruchomo[ci odmawia zawarcia umowy o ustanowienie sBu|ebno[ci przesyBu, a jest ona konieczna dla wBa[ciwego korzystania z urzdzeD, o których mowa w art. 49 § 1, przedsibiorca mo|e |da jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. § 2. Je|eli przedsibiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie sBu|ebno[ci przesyBu, a jest ona konieczna do korzystania z urzdzeD, o których mowa w art. 49 § 1, wBa[ciciel nieruchomo[ci mo|e |da odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie sBu|ebno[ci przesyBu. Art. 3053. §1. SBu|ebno[ przesyBu przechodzi na nabywc przedsibiorstwa lub nabywc urzdzeD, o których mowa w art. 49 § 1. § 2. SBu|ebno[ przesyBu wygasa najpózniej wraz z zakoDczeniem likwidacji przedsibiorstwa. § 3. Po wyga[niciu sBu|ebno[ci przesyBu na przedsibiorcy ci|y obowizek usunicia urzdzeD, o których mowa w art. 49 § 1, utrudniajcych korzystanie z nieruchomo[ci. Je|eli powodowaBoby to nadmierne trudno[ci lub koszty, przedsibiorca jest obowizany do naprawienia wynikBej std szkody. Art. 3054. Do sBu|ebno[ci przesyBu stosuje si odpowiednio przepisy o sBu|ebno[ciach gruntowych. DZIAA IV. ZASTAW RozdziaB I  Zastaw na rzeczach ruchomych Art. 306. § 1. W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelno[ci mo|na rzecz ruchom obci|y prawem, na mocy którego wierzyciel bdzie mógB dochodzi zaspokojenia z rzeczy bez wzgldu na to, czyj staBa si wBasno[ci, i z pierwszeDstwem przed wierzycielami osobistymi wBa[ciciela rzeczy, wyjwszy tych, którym z mocy ustawy przysBuguje pierwszeDstwo szczególne. § 2. Zastaw mo|na ustanowi tak|e w celu zabezpieczenia wierzytelno[ci przyszBej lub warunkowej. Art. 307. § 1. Do ustanowienia zastawu potrzebna jest umowa midzy wBa[cicielem a wierzycielem oraz, z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, wydanie rzeczy wierzycielowi albo osobie trzeciej, na któr strony si zgodziBy. § 2. Je|eli rzecz znajduje si w dzier|eniu wierzyciela, do ustanowienia zastawu wystarcza sama umowa. Art. 308.  Wierzytelno[ mo|na tak|e zabezpieczy zastawem rejestrowym, który reguluj odrbne przepisy. Art. 309. Przepisy o nabyciu wBasno[ci rzeczy ruchomej od osoby nie uprawnionej do rozporzdzania rzecz stosuje si odpowiednio do ustanowienia zastawu. Art. 310. Je|eli w chwili ustanowienia zastawu rzecz jest ju| obci|ona innym prawem rzeczowym, zastaw powstaBy pózniej ma pierwszeDstwo przed prawem powstaBym wcze[niej, chyba |e zastawnik dziaBaB w zBej wierze. Art. 311. Niewa|ne jest zastrze|enie, przez które zastawca zobowizuje si wzgldem zastawnika, |e nie dokona zbycia lub obci|enia rzeczy przed wyga[niciem zastawu. Art. 312.  Zaspokojenie zastawnika z rzeczy obci|onej nastpuje wedBug przepisów o sdowym postpowaniu egzekucyjnym. Art. 313. Je|eli przedmiotem zastawu s rzeczy majce okre[lon przez zarzdzenie wBa[ciwego organu paDstwowego cen sztywn, mo|na si umówi, |e w razie zwBoki z zapBat dBugu przypadn one w odpowiednim stosunku zastawnikowi na wBasno[ zamiast zapBaty, wedBug ceny z dnia wymagalno[ci wierzytelno[ci zabezpieczonej. Art. 314. W granicach przewidzianych w kodeksie postpowania cywilnego zastaw zabezpiecza tak|e roszczenia zwizane z wierzytelno[ci zabezpieczon, w szczególno[ci roszczenie o odsetki nie przedawnione, o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania, o zwrot nakBadów na rzecz oraz o przyznane koszty zaspokojenia wierzytelno[ci. Art. 315. Zastawca nie bdcy dBu|nikiem mo|e niezale|nie od zarzutów, które mu przysBuguj osobi[cie przeciwko zastawnikowi, podnosi zarzuty, które przysBuguj dBu|nikowi, jak równie| te, których dBu|nik zrzekB si po ustanowieniu zastawu. Art. 316. Zastawnik mo|e dochodzi zaspokojenia z rzeczy obci|onej zastawem bez wzgldu na ograniczenie odpowiedzialno[ci dBu|nika wynikajce z przepisów prawa spadkowego. Art. 317. Przedawnienie wierzytelno[ci zabezpieczonej zastawem nie narusza uprawnienia zastawnika do uzyskania zaspokojenia z rzeczy obci|onej. Przepisu powy|szego nie stosuje si do roszczenia o odsetki lub inne [wiadczenia uboczne. Art. 318. Zastawnik, któremu rzecz zostaBa wydana, powinien czuwa nad jej zachowaniem stosownie do przepisów o przechowaniu za wynagrodzeniem. Po wyga[niciu zastawu powinien zwróci rzecz zastawcy. Art. 319. Je|eli rzecz obci|ona zastawem przynosi po|ytki, zastawnik powinien, w braku odmiennej umowy, pobiera je i zalicza na poczet wierzytelno[ci i zwizanych z ni roszczeD. Po wyga[niciu zastawu obowizany jest zBo|y zastawcy rachunek. Art. 320. Je|eli zastawnik poczyniB nakBady na rzecz, do których nie byB obowizany, stosuje si odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Art. 321. § 1. Je|eli rzecz obci|ona zastawem zostaje nara|ona na utrat lub uszkodzenie, zastawca mo|e |da bdz zBo|enia rzeczy do depozytu sdowego, bdz zwrotu rzeczy za jednoczesnym ustanowieniem innego zabezpieczenia wierzytelno[ci, bdz sprzeda|y rzeczy. § 2. W razie sprzeda|y rzeczy zastaw przechodzi na uzyskan cen, która powinna by zBo|ona do depozytu sdowego. Art. 322. § 1. Roszczenie zastawcy przeciwko zastawnikowi o naprawienie szkody z powodu pogorszenia rzeczy, jak równie| roszczenie zastawnika przeciwko zastawcy o zwrot nakBadów na rzecz przedawniaj si z upBywem roku od dnia zwrotu rzeczy. § 2.  (skre[lony). Art. 323. § 1. Przeniesienie wierzytelno[ci zabezpieczonej zastawem pociga za sob przeniesienie zastawu. W razie przeniesienia wierzytelno[ci z wyBczeniem zastawu zastaw wygasa. § 2. Zastaw nie mo|e by przeniesiony bez wierzytelno[ci, któr zabezpiecza. Art. 324. Nabywca wierzytelno[ci zabezpieczonej zastawem mo|e |da od zbywcy wydania rzeczy obci|onej, je|eli zastawca wyrazi na to zgod. W braku takiej zgody nabywca mo|e |da zBo|enia rzeczy do depozytu sdowego. Art. 325. § 1. Je|eli zastawnik zwróci rzecz zastawcy, zastaw wygasa bez wzgldu na zastrze|enia przeciwne. § 2. Zastaw nie wygasa pomimo nabycia rzeczy obci|onej przez zastawnika na wBasno[, je|eli wierzytelno[ zabezpieczona zastawem jest obci|ona prawem osoby trzeciej lub na jej rzecz zajta. Art. 326. Przepisy rozdziaBu niniejszego stosuje si odpowiednio do zastawu, który powstaje z mocy ustawy. RozdziaB II  Zastaw na prawach Art. 327. Przedmiotem zastawu mog by tak|e prawa, je|eli s zbywalne. Art. 328. Do zastawu na prawach stosuje si odpowiednio przepisy o zastawie na rzeczach ruchomych z zachowaniem przepisów rozdziaBu niniejszego. Art. 329. § 1. Do ustanowienia zastawu na prawie stosuje si odpowiednio przepisy o przeniesieniu tego prawa. Jednak|e umowa o ustanowienie zastawu powinna by zawarta na pi[mie z dat pewn, chocia|by umowa o przeniesienie prawa nie wymagaBa takiej formy. § 2. Je|eli ustanowienie zastawu na wierzytelno[ci nie nastpuje przez wydanie dokumentu ani przez indos, do ustanowienia zastawu potrzebne jest pisemne zawiadomienie dBu|nika wierzytelno[ci przez zastawc. Art. 330. Zastawnik mo|e wykonywa wszelkie czynno[ci i dochodzi wszelkich roszczeD, które zmierzaj do zachowania prawa obci|onego zastawem. Art. 331. § 1. Je|eli wymagalno[ wierzytelno[ci obci|onej zale|y od wypowiedzenia przez wierzyciela, zastawca mo|e dokona wypowiedzenia bez zgody zastawnika. Je|eli wierzytelno[ zabezpieczona zastawem jest ju| wymagalna, zastawnik mo|e wierzytelno[ obci|on wypowiedzie do wysoko[ci wierzytelno[ci zabezpieczonej. § 2. Je|eli wymagalno[ wierzytelno[ci obci|onej zastawem zale|y od wypowiedzenia przez dBu|nika, wypowiedzenie powinno nastpi tak|e wzgldem zastawnika. Art. 332. W razie speBnienia [wiadczenia zastaw na wierzytelno[ci przechodzi na przedmiot [wiadczenia. Art. 333. Do odbioru [wiadczenia uprawnieni s zastawca wierzytelno[ci i zastawnik Bcznie. Ka|dy z nich mo|e |da speBnienia [wiadczenia do rk ich obu Bcznie albo zBo|enia przedmiotu [wiadczenia do depozytu sdowego. Art. 334. Je|eli dBu|nik wierzytelno[ci obci|onej zastawem speBnia [wiadczenie, zanim wierzytelno[ zabezpieczona staBa si wymagalna, zarówno zastawca, jak i zastawnik mog |da zBo|enia przedmiotu [wiadczenia do depozytu sdowego. Art. 335. Je|eli wierzytelno[ pieni|na zastawem zabezpieczona jest ju| wymagalna, zastawnik mo|e |da zamiast zapBaty, a|eby zastawca przeniósB na niego wierzytelno[ obci|on, je|eli jest pieni|na, do wysoko[ci wierzytelno[ci zabezpieczonej zastawem. Zastawnik mo|e dochodzi przypadBej mu z tego tytuBu cz[ci wierzytelno[ci z pierwszeDstwem przed cz[ci przysBugujc zastawcy. TytuB IV. POSIADANIE Art. 336. Posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto ni faktycznie wBada jak wBa[ciciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto ni faktycznie wBada jak u|ytkownik, zastawnik, najemca, dzier|awca lub majcy inne prawo, z którym Bczy si okre[lone wBadztwo nad cudz rzecz (posiadacz zale|ny). Art. 337. Posiadacz samoistny nie traci posiadania przez to, |e oddaje drugiemu rzecz w posiadanie zale|ne. Art. 338. Kto rzecz faktycznie wBada za kogo innego, jest dzier|ycielem. Art. 339. Domniemywa si, |e ten, kto rzecz faktycznie wBada, jest posiadaczem samoistnym. Art. 340. Domniemywa si cigBo[ posiadania. Niemo|no[ posiadania wywoBana przez przeszkod przemijajc nie przerywa posiadania. Art. 341. Domniemywa si, |e posiadanie jest zgodne ze stanem prawnym. Domniemanie to dotyczy równie| posiadania przez poprzedniego posiadacza. Art. 342. Nie wolno narusza samowolnie posiadania, chocia|by posiadacz byB w zBej wierze. Art. 343. § 1. Posiadacz mo|e zastosowa obron konieczn, a|eby odeprze samowolne naruszenie posiadania. § 2. Posiadacz nieruchomo[ci mo|e niezwBocznie po samowolnym naruszeniu posiadania przywróci wBasnym dziaBaniem stan poprzedni; nie wolno mu jednak stosowa przy tym przemocy wzgldem osób. Posiadacz rzeczy ruchomej, je|eli grozi mu niebezpieczeDstwo niepowetowanej szkody, mo|e natychmiast po samowolnym pozbawieniu go posiadania zastosowa niezbdn samopomoc w celu przywrócenia stanu poprzedniego. § 3. Przepisy paragrafów poprzedzajcych stosuje si odpowiednio do dzier|yciela. Art. 3431.  Do ochrony wBadania lokalem stosuje si odpowiednio przepisy o ochronie posiadania. Art. 344. § 1. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszyB posiadanie, jak równie| przeciwko temu, na czyj korzy[ naruszenie nastpiBo, przysBuguje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeD. Roszczenie to nie jest zale|ne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodno[ci posiadania ze stanem prawnym, chyba |e prawomocne orzeczenie sdu lub innego powoBanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu paDstwowego stwierdziBo, |e stan posiadania powstaBy na skutek naruszenia jest zgodny z prawem. § 2. Roszczenie wygasa, je|eli nie bdzie dochodzone w cigu roku od chwili naruszenia. Art. 345. Posiadanie przywrócone poczytuje si za nie przerwane. Art. 346. Roszczenie o ochron posiadania nie przysBuguje w stosunkach pomidzy wspóBposiadaczami tej samej rzeczy, je|eli nie da si ustali zakresu wspóBposiadania. Art. 347. § 1. Posiadaczowi nieruchomo[ci przysBuguje roszczenie o wstrzymanie budowy, je|eli budowa mogBaby naruszy jego posiadanie albo grozi wyrzdzeniem mu szkody. § 2. Roszczenie mo|e by dochodzone przed rozpoczciem budowy; wygasa ono, je|eli nie bdzie dochodzone w cigu miesica od rozpoczcia budowy. Art. 348. Przeniesienie posiadania nastpuje przez wydanie rzeczy. Wydanie dokumentów, które umo|liwiaj rozporzdzanie rzecz, jak równie| wydanie [rodków, które daj faktyczn wBadz nad rzecz, jest jednoznaczne z wydaniem samej rzeczy. Art. 349. Przeniesienie posiadania samoistnego mo|e nastpi tak|e w ten sposób, |e dotychczasowy posiadacz samoistny zachowa rzecz w swoim wBadaniu jako posiadacz zale|ny albo jako dzier|yciel na podstawie stosunku prawnego, który strony jednocze[nie ustal. Art. 350. Je|eli rzecz znajduje si w posiadaniu zale|nym albo w dzier|eniu osoby trzeciej, przeniesienie posiadania samoistnego nastpuje przez umow midzy stronami i przez zawiadomienie posiadacza zale|nego albo dzier|yciela. Art. 351. Przeniesienie posiadania samoistnego na posiadacza zale|nego albo na dzier|yciela nastpuje na mocy samej umowy midzy stronami. Art. 352. § 1. Kto faktycznie korzysta z cudzej nieruchomo[ci w zakresie odpowiadajcym tre[ci sBu|ebno[ci, jest posiadaczem sBu|ebno[ci. § 2. Do posiadania sBu|ebno[ci stosuje si odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy. KSIGA TRZECIA ZOBOWIZANIA TytuB I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 353. § 1. Zobowizanie polega na tym, |e wierzyciel mo|e |da od dBu|nika [wiadczenia, a dBu|nik powinien [wiadczenie speBni. § 2. Zwiadczenie mo|e polega na dziaBaniu albo na zaniechaniu. Art. 3531.  Strony zawierajce umow mog uBo|y stosunek prawny wedBug swego uznania, byleby jego tre[ lub cel nie sprzeciwiaBy si wBa[ciwo[ci (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom wspóB|ycia spoBecznego. Art. 354. § 1. DBu|nik powinien wykona zobowizanie zgodnie z jego tre[ci i w sposób odpowiadajcy jego celowi spoBeczno-gospodarczemu oraz zasadom wspóB|ycia spoBecznego, a je|eli istniej w tym zakresie ustalone zwyczaje - tak|e w sposób odpowiadajcy tym zwyczajom. § 2. W taki sam sposób powinien wspóBdziaBa przy wykonaniu zobowizania wierzyciel. Art. 355. § 1. DBu|nik obowizany jest do staranno[ci ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (nale|yta staranno[). § 2.  Nale|yt staranno[ dBu|nika w zakresie prowadzonej przez niego dziaBalno[ci gospodarczej okre[la si przy uwzgldnieniu zawodowego charakteru tej dziaBalno[ci. Art. 356. § 1. Wierzyciel mo|e |da osobistego [wiadczenia dBu|nika tylko wtedy, gdy to wynika z tre[ci czynno[ci prawnej, z ustawy albo z wBa[ciwo[ci [wiadczenia. § 2. Je|eli wierzytelno[ pieni|na jest wymagalna, wierzyciel nie mo|e odmówi przyjcia [wiadczenia od osoby trzeciej, chocia|by dziaBaBa bez wiedzy dBu|nika. Art. 357. Je|eli dBu|nik jest zobowizany do [wiadczenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a jako[ rzeczy nie jest oznaczona przez wBa[ciwe przepisy lub przez czynno[ prawn ani nie wynika z okoliczno[ci, dBu|nik powinien [wiadczy rzeczy [redniej jako[ci. Art. 3571.  Je|eli z powodu nadzwyczajnej zmiany stosunków speBnienie [wiadczenia byBoby poBczone z nadmiernymi trudno[ciami albo groziBoby jednej ze stron ra|c strat, czego strony nie przewidywaBy przy zawarciu umowy, sd mo|e po rozwa|eniu interesów stron, zgodnie z zasadami wspóB|ycia spoBecznego, oznaczy sposób wykonania zobowizania, wysoko[ [wiadczenia lub nawet orzec o rozwizaniu umowy. Rozwizujc umow sd mo|e w miar potrzeby orzec o rozliczeniach stron, kierujc si zasadami okre[lonymi w zdaniu poprzedzajcym. Art. 358. § 1.  Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, zobowizania pieni|ne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej mog by wyra|one tylko w pienidzu polskim. § 2.  (skre[lony). Art. 3581.  § 1. Je|eli przedmiotem zobowizania od chwili jego powstania jest suma pieni|na, speBnienie [wiadczenia nastpuje przez zapBat sumy nominalnej, chyba |e przepisy szczególne stanowi inaczej. § 2. Strony mog zastrzec w umowie, |e wysoko[ [wiadczenia pieni|nego zostanie ustalona wedBug innego ni| pienidz miernika warto[ci. § 3. W razie istotnej zmiany siBy nabywczej pienidza po powstaniu zobowizania, sd mo|e po rozwa|eniu interesów stron, zgodnie z zasadami wspóB|ycia spoBecznego, zmieni wysoko[ lub sposób speBnienia [wiadczenia pieni|nego, chocia|by byBy ustalone w orzeczeniu lub umowie. § 4. Z |daniem zmiany wysoko[ci lub sposobu speBnienia [wiadczenia pieni|nego nie mo|e wystpi strona prowadzca przedsibiorstwo, je|eli [wiadczenie pozostaje w zwizku z prowadzeniem tego przedsibiorstwa. § 5. Przepisy § 2 i 3 nie uchybiaj przepisom regulujcym wysoko[ cen i innych [wiadczeD pieni|nych. Art. 359. § 1.  Odsetki od sumy pieni|nej nale| si tylko wtedy, gdy to wynika z czynno[ci prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sdu lub z decyzji innego wBa[ciwego organu. § 2. Je|eli wysoko[ odsetek nie jest w inny sposób okre[lona, nale| si odsetki ustawowe. § 21.  Maksymalna wysoko[ odsetek wynikajcych z czynno[ci prawnej nie mo|e w stosunku rocznym przekracza czterokrotno[ci wysoko[ci stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne). § 22.  Je|eli wysoko[ odsetek wynikajcych z czynno[ci prawnej przekracza wysoko[ odsetek maksymalnych, nale| si odsetki maksymalne. § 23.  Postanowienia umowne nie mog wyBcza ani ogranicza przepisów o odsetkach maksymalnych, tak|e w razie dokonania wyboru prawa obcego. W takim przypadku stosuje si przepisy ustawy. § 3.  Rada Ministrów okre[la, w drodze rozporzdzenia, wysoko[ odsetek ustawowych, kierujc si konieczno[ci zapewnienia dyscypliny pBatniczej i sprawnego przeprowadzania rozliczeD pieni|nych, biorc pod uwag wysoko[ rynkowych stóp procentowych oraz stóp procentowych Narodowego Banku Polskiego. Art. 360. W braku odmiennego zastrze|enia co do terminu pBatno[ci odsetek s one pBatne co roku z doBu, a je|eli termin pBatno[ci sumy pieni|nej jest krótszy ni| rok - jednocze[nie z zapBat tej sumy. Art. 361. § 1. Zobowizany do odszkodowania ponosi odpowiedzialno[ tylko za normalne nastpstwa dziaBania lub zaniechania, z którego szkoda wynikBa. § 2. W powy|szych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósB, oraz korzy[ci, które mógBby osign, gdyby mu szkody nie wyrzdzono. Art. 362. Je|eli poszkodowany przyczyniB si do powstania lub zwikszenia szkody, obowizek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczno[ci, a zwBaszcza do stopnia winy obu stron. Art. 363. § 1. Naprawienie szkody powinno nastpi, wedBug wyboru poszkodowanego, bdz przez przywrócenie stanu poprzedniego, bdz przez zapBat odpowiedniej sumy pieni|nej. Jednak|e gdyby przywrócenie stanu poprzedniego byBo niemo|liwe albo gdyby pocigaBo za sob dla zobowizanego nadmierne trudno[ci lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza si do [wiadczenia w pienidzu. § 2. Je|eli naprawienie szkody ma nastpi w pienidzu, wysoko[ odszkodowania powinna by ustalona wedBug cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba |e szczególne okoliczno[ci wymagaj przyjcia za podstaw cen istniejcych w innej chwili. Art. 364. § 1. Ilekro ustawa przewiduje obowizek zabezpieczenia, zabezpieczenie powinno nastpi przez zBo|enie pienidzy do depozytu sdowego. § 2. Jednak|e z wa|nych powodów zabezpieczenie mo|e nastpi w inny sposób. Art. 365. § 1. Je|eli dBu|nik jest zobowizany w ten sposób, |e wykonanie zobowizania mo|e nastpi przez speBnienie jednego z kilku [wiadczeD (zobowizanie przemienne), wybór [wiadczenia nale|y do dBu|nika, chyba |e z czynno[ci prawnej, z ustawy lub z okoliczno[ci wynika, i| uprawnionym do wyboru jest wierzyciel lub osoba trzecia. § 2. Wyboru dokonywa si przez zBo|enie o[wiadczenia drugiej stronie. Je|eli uprawnionym do wyboru jest dBu|nik, mo|e on dokona wyboru tak|e przez speBnienie [wiadczenia. § 3. Je|eli strona uprawniona do wyboru [wiadczenia wyboru tego nie dokona, druga strona mo|e jej wyznaczy w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu uprawnienie do dokonania wyboru przechodzi na stron drug. Art. 3651.  Zobowizanie bezterminowe o charakterze cigBym wygasa po wypowiedzeniu przez dBu|nika lub wierzyciela z zachowaniem terminów umownych, ustawowych lub zwyczajowych, a w razie braku takich terminów niezwBocznie po wypowiedzeniu. TytuB II. WIELOZ DAU{NIKÓW ALBO WIERZYCIELI DZIAA I. ZOBOWIZANIA SOLIDARNE Art. 366. § 1. Kilku dBu|ników mo|e by zobowizanych w ten sposób, |e wierzyciel mo|e |da caBo[ci lub cz[ci [wiadczenia od wszystkich dBu|ników Bcznie, od kilku z nich lub od ka|dego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dBu|ników zwalnia pozostaBych (solidarno[ dBu|ników). § 2. A| do zupeBnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dBu|nicy solidarni pozostaj zobowizani. Art. 367. § 1. Kilku wierzycieli mo|e by uprawnionych w ten sposób, |e dBu|nik mo|e speBni caBe [wiadczenie do rk jednego z nich, a przez zaspokojenie któregokolwiek z wierzycieli dBug wygasa wzgldem wszystkich (solidarno[ wierzycieli). § 2. DBu|nik mo|e speBni [wiadczenie, wedBug swego wyboru, do rk któregokolwiek z wierzycieli solidarnych. Jednak|e w razie wytoczenia powództwa przez jednego z wierzycieli dBu|nik powinien speBni [wiadczenie do jego rk. Art. 368. Zobowizanie mo|e by solidarne, chocia|by ka|dy z dBu|ników byB zobowizany w sposób odmienny albo chocia|by wspólny dBu|nik byB zobowizany w sposób odmienny wzgldem ka|dego z wierzycieli. Art. 369. Zobowizanie jest solidarne, je|eli to wynika z ustawy lub z czynno[ci prawnej. Art. 370. Je|eli kilka osób zacignBo zobowizanie dotyczce ich wspólnego mienia, s one zobowizane solidarnie, chyba |e umówiono si inaczej. Art. 371. DziaBania i zaniechania jednego z dBu|ników solidarnych nie mog szkodzi wspóBdBu|nikom. Art. 372. Przerwanie lub zawieszenie biegu przedawnienia w stosunku do jednego z dBu|ników solidarnych nie ma skutku wzgldem wspóBdBu|ników. Art. 373. Zwolnienie z dBugu lub zrzeczenie si solidarno[ci przez wierzyciela wzgldem jednego z dBu|ników solidarnych nie ma skutku wzgldem wspóBdBu|ników. Art. 374. § 1. Odnowienie dokonane midzy wierzycielem a jednym z dBu|ników solidarnych zwalnia wspóBdBu|ników, chyba |e wierzyciel zastrzegB, i| zachowuje przeciwko nim swe prawa. § 2. ZwBoka wierzyciela wzgldem jednego z dBu|ników solidarnych ma skutek tak|e wzgldem wspóBdBu|ników. Art. 375. § 1. DBu|nik solidarny mo|e si broni zarzutami, które przysBuguj mu osobi[cie wzgldem wierzyciela, jak równie| tymi, które ze wzgldu na sposób powstania lub tre[ zobowizania s wspólne wszystkim dBu|nikom. § 2. Wyrok zapadBy na korzy[ jednego z dBu|ników solidarnych zwalnia wspóBdBu|ników, je|eli uwzgldnia zarzuty, które s im wszystkim wspólne. Art. 376. § 1. Je|eli jeden z dBu|ników solidarnych speBniB [wiadczenie, tre[ istniejcego midzy wspóBdBu|nikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich cz[ciach mo|e on |da zwrotu od wspóBdBu|ników. Je|eli z tre[ci tego stosunku nie wynika nic innego, dBu|nik, który [wiadczenie speBniB, mo|e |da zwrotu w cz[ciach równych. § 2. Cz[ przypadajca na dBu|nika niewypBacalnego rozkBada si midzy wspóBdBu|ników. Art. 377. ZwBoka dBu|nika, jak równie| przerwanie lub zawieszenie biegu przedawnienia wzgldem jednego z wierzycieli solidarnych ma skutek tak|e wzgldem wspóBwierzycieli. Art. 378. Je|eli jeden z wierzycieli solidarnych przyjB [wiadczenie, tre[ istniejcego midzy wspóBwierzycielami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich cz[ciach jest on odpowiedzialny wzgldem wspóBwierzycieli. Je|eli z tre[ci tego stosunku nie wynika nic innego, wierzyciel, który przyjB [wiadczenie, jest odpowiedzialny w cz[ciach równych. DZIAA II. ZOBOWIZANIA PODZIELNE I NIEPODZIELNE Art. 379. § 1. Je|eli jest kilku dBu|ników albo kilku wierzycieli, a [wiadczenie jest podzielne, zarówno dBug, jak i wierzytelno[ dziel si na tyle niezale|nych od siebie cz[ci, ilu jest dBu|ników albo wierzycieli. Cz[ci te s równe, je|eli z okoliczno[ci nie wynika nic innego. § 2. Zwiadczenie jest podzielne, je|eli mo|e by speBnione cz[ciowo bez istotnej zmiany przedmiotu lub warto[ci. Art. 380. § 1. DBu|nicy zobowizani do [wiadczenia niepodzielnego s odpowiedzialni za speBnienie [wiadczenia jak dBu|nicy solidarni. § 2. W braku odmiennej umowy dBu|nicy zobowizani do [wiadczenia podzielnego s odpowiedzialni za jego speBnienie solidarnie, je|eli wzajemne [wiadczenie wierzyciela jest niepodzielne. § 3. DBu|nik, który speBniB [wiadczenie niepodzielne, mo|e |da od pozostaBych dBu|ników zwrotu warto[ci [wiadczenia wedBug tych samych zasad co dBu|nik solidarny. Art. 381. § 1. Je|eli jest kilku wierzycieli uprawnionych do [wiadczenia niepodzielnego, ka|dy z nich mo|e |da speBnienia caBego [wiadczenia. § 2. Jednak|e w razie sprzeciwu chocia|by jednego z wierzycieli, dBu|nik obowizany jest [wiadczy wszystkim wierzycielom Bcznie albo zBo|y przedmiot [wiadczenia do depozytu sdowego. Art. 382. § 1. Zwolnienie dBu|nika z dBugu przez jednego z wierzycieli uprawnionych do [wiadczenia niepodzielnego nie ma skutku wzgldem pozostaBych wierzycieli. § 2. ZwBoka dBu|nika, jak równie| przerwanie lub zawieszenie biegu przedawnienia wzgldem jednego z wierzycieli uprawnionych do [wiadczenia niepodzielnego ma skutek wzgldem pozostaBych wierzycieli. Art. 383. Je|eli jeden z wierzycieli uprawnionych do [wiadczenia niepodzielnego przyjB [wiadczenie, jest on odpowiedzialny wzgldem pozostaBych wierzycieli wedBug tych samych zasad co wierzyciel solidarny. TytuB III. OGÓLNE PRZEPISY O ZOBOWIZANIACH UMOWNYCH Art. 384.  § 1.  Ustalony przez jedn ze stron wzorzec umowy, w szczególno[ci ogólne warunki umów, wzór umowy, regulamin, wi|e drug stron, je|eli zostaB jej dorczony przed zawarciem umowy. § 2. W razie gdy posBugiwanie si wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjte, wi|e on tak|e wtedy, gdy druga strona mogBa si z Batwo[ci dowiedzie o jego tre[ci. Nie dotyczy to jednak umów zawieranych z udziaBem konsumentów, z wyjtkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych, bie|cych sprawach |ycia codziennego. § 3.  (uchylony). § 4.  Je|eli jedna ze stron posBuguje si wzorcem umowy w postaci elektronicznej, powinna udostpni go drugiej stronie przed zawarciem umowy w taki sposób, aby mogBa ona wzorzec ten przechowywa i odtwarza w zwykBym toku czynno[ci. § 5.  (uchylony). Art. 3841.  Wzorzec wydany w czasie trwania stosunku umownego o charakterze cigBym wi|e drug stron, je|eli zostaBy zachowane wymagania okre[lone w art. 384, a strona nie wypowiedziaBa umowy w najbli|szym terminie wypowiedzenia. Art. 385.  § 1. W razie sprzeczno[ci tre[ci umowy z wzorcem umowy strony s zwizane umow. § 2. Wzorzec umowy powinien by sformuBowany jednoznacznie i w sposób zrozumiaBy. Postanowienia niejednoznaczne tBumaczy si na korzy[ konsumenta. Art. 3851.  § 1. Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wi| go, je|eli ksztaBtuj jego prawa i obowizki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, ra|co naruszajc jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowieD okre[lajcych gBówne [wiadczenia stron, w tym cen lub wynagrodzenie, je|eli zostaBy sformuBowane w sposób jednoznaczny. § 2. Je|eli postanowienie umowy zgodnie z § 1 nie wi|e konsumenta, strony s zwizane umow w pozostaBym zakresie. § 3. Nie uzgodnione indywidualnie s te postanowienia umowy, na których tre[ konsument nie miaB rzeczywistego wpBywu. W szczególno[ci odnosi si to do postanowieD umowy przejtych z wzorca umowy zaproponowanego konsumentowi przez kontrahenta. § 4. Ci|ar dowodu, |e postanowienie zostaBo uzgodnione indywidualnie, spoczywa na tym, kto si na to powoBuje. Art. 3852.  Oceny zgodno[ci postanowienia umowy z dobrymi obyczajami dokonuje si wedBug stanu z chwili zawarcia umowy, biorc pod uwag jej tre[, okoliczno[ci zawarcia oraz uwzgldniajc umowy pozostajce w zwizku z umow obejmujc postanowienie bdce przedmiotem oceny. Art. 3853.  W razie wtpliwo[ci uwa|a si, |e niedozwolonymi postanowieniami umownymi s te, które w szczególno[ci: 1) wyBczaj lub ograniczaj odpowiedzialno[ wzgldem konsumenta za szkody na osobie, 2) wyBczaj lub istotnie ograniczaj odpowiedzialno[ wzgldem konsumenta za niewykonanie lub nienale|yte wykonanie zobowizania, 3) wyBczaj lub istotnie ograniczaj potrcenie wierzytelno[ci konsumenta z wierzytelno[ci drugiej strony, 4) przewiduj postanowienia, z którymi konsument nie miaB mo|liwo[ci zapozna si przed zawarciem umowy, 5) zezwalaj kontrahentowi konsumenta na przeniesienie praw i przekazanie obowizków wynikajcych z umowy bez zgody konsumenta, 6) uzale|niaj zawarcie umowy od przyrzeczenia przez konsumenta zawierania w przyszBo[ci dalszych umów podobnego rodzaju, 7) uzale|niaj zawarcie, tre[ lub wykonanie umowy od zawarcia innej umowy, nie majcej bezpo[redniego zwizku z umow zawierajc oceniane postanowienie, 8) uzale|niaj speBnienie [wiadczenia od okoliczno[ci zale|nych tylko od woli kontrahenta konsumenta, 9) przyznaj kontrahentowi konsumenta uprawnienia do dokonywania wi|cej interpretacji umowy, 10) uprawniaj kontrahenta konsumenta do jednostronnej zmiany umowy bez wa|nej przyczyny wskazanej w tej umowie, 11) przyznaj tylko kontrahentowi konsumenta uprawnienie do stwierdzania zgodno[ci [wiadczenia z umow, 12) wyBczaj obowizek zwrotu konsumentowi uiszczonej zapBaty za [wiadczenie nie speBnione w caBo[ci lub cz[ci, je|eli konsument zrezygnuje z zawarcia umowy lub jej wykonania, 13) przewiduj utrat prawa |dania zwrotu [wiadczenia konsumenta speBnionego wcze[niej ni| [wiadczenie kontrahenta, gdy strony wypowiadaj, rozwizuj lub odstpuj od umowy, 14) pozbawiaj wyBcznie konsumenta uprawnienia do rozwizania umowy, odstpienia od niej lub jej wypowiedzenia, 15) zastrzegaj dla kontrahenta konsumenta uprawnienie wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieoznaczony, bez wskazania wa|nych przyczyn i stosownego terminu wypowiedzenia, 16) nakBadaj wyBcznie na konsumenta obowizek zapBaty ustalonej sumy na wypadek rezygnacji z zawarcia lub wykonania umowy, 17) nakBadaj na konsumenta, który nie wykonaB zobowizania lub odstpiB od umowy, obowizek zapBaty ra|co wygórowanej kary umownej lub odstpnego, 18) stanowi, |e umowa zawarta na czas oznaczony ulega przedBu|eniu, o ile konsument, dla którego zastrze|ono ra|co krótki termin, nie zBo|y przeciwnego o[wiadczenia, 19) przewiduj wyBcznie dla kontrahenta konsumenta jednostronne uprawnienie do zmiany, bez wa|nych przyczyn, istotnych cech [wiadczenia, 20) przewiduj uprawnienie kontrahenta konsumenta do okre[lenia lub podwy|szenia ceny lub wynagrodzenia po zawarciu umowy bez przyznania konsumentowi prawa odstpienia od umowy, 21) uzale|niaj odpowiedzialno[ kontrahenta konsumenta od wykonania zobowizaD przez osoby, za po[rednictwem których kontrahent konsumenta zawiera umow lub przy których pomocy wykonuje swoje zobowizanie, albo uzale|niaj t odpowiedzialno[ od speBnienia przez konsumenta nadmiernie uci|liwych formalno[ci, 22) przewiduj obowizek wykonania zobowizania przez konsumenta mimo niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania przez jego kontrahenta, 23) wyBczaj jurysdykcj sdów polskich lub poddaj spraw pod rozstrzygnicie sdu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a tak|e narzucaj rozpoznanie sprawy przez sd, który wedle ustawy nie jest miejscowo wBa[ciwy. Art. 3854.  § 1. Umowa midzy przedsibiorcami stosujcymi ró|ne wzorce umów nie obejmuje tych postanowieD wzorców, które s ze sob sprzeczne. § 2. Umowa nie jest zawarta, gdy po otrzymaniu oferty strona niezwBocznie zawiadomi, |e nie zamierza zawiera umowy na warunkach przewidzianych w § 1. Art. 386.  (uchylony). Art. 387. § 1. Umowa o [wiadczenie niemo|liwe jest niewa|na. § 2. Strona, która w chwili zawarcia umowy wiedziaBa o niemo|liwo[ci [wiadczenia, a drugiej strony z bBdu nie wyprowadziBa, obowizana jest do naprawienia szkody, któr druga strona poniosBa przez to, |e zawarBa umow nie wiedzc o niemo|liwo[ci [wiadczenia. Art. 388. § 1. Je|eli jedna ze stron, wyzyskujc przymusowe poBo|enie, niedoBstwo lub niedo[wiadczenie drugiej strony, w zamian za swoje [wiadczenie przyjmuje albo zastrzega dla siebie lub dla osoby trzeciej [wiadczenie, którego warto[ w chwili zawarcia umowy przewy|sza w ra|cym stopniu warto[ jej wBasnego [wiadczenia, druga strona mo|e |da zmniejszenia swego [wiadczenia lub zwikszenia nale|nego jej [wiadczenia, a w wypadku gdy jedno i drugie byBoby nadmiernie utrudnione, mo|e ona |da uniewa|nienia umowy. § 2. Uprawnienia powy|sze wygasaj z upBywem lat dwóch od dnia zawarcia umowy. Art. 389.  § 1. Umowa, przez któr jedna ze stron lub obie zobowizuj si do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstpna), powinna okre[la istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. § 2. Je|eli termin, w cigu którego ma by zawarta umowa przyrzeczona, nie zostaB oznaczony, powinna ona by zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stron uprawnion do |dania zawarcia umowy przyrzeczonej. Je|eli obie strony s uprawnione do |dania zawarcia umowy przyrzeczonej i ka|da z nich wyznaczyBa inny termin, strony wi|e termin wyznaczony przez stron, która wcze[niej zBo|yBa stosowne o[wiadczenie. Je|eli w cigu roku od dnia zawarcia umowy przedwstpnej nie zostaB wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie mo|na |da jej zawarcia. Art. 390.  § 1. Je|eli strona zobowizana do zawarcia umowy przyrzeczonej uchyla si od jej zawarcia, druga strona mo|e |da naprawienia szkody, któr poniosBa przez to, |e liczyBa na zawarcie umowy przyrzeczonej. Strony mog w umowie przedwstpnej odmiennie okre[li zakres odszkodowania. § 2. Jednak|e gdy umowa przedwstpna czyni zado[ wymaganiom, od których zale|y wa|no[ umowy przyrzeczonej, w szczególno[ci wymaganiom co do formy, strona uprawniona mo|e dochodzi zawarcia umowy przyrzeczonej. § 3. Roszczenia z umowy przedwstpnej przedawniaj si z upBywem roku od dnia, w którym umowa przyrzeczona miaBa by zawarta. Je|eli sd oddali |danie zawarcia umowy przyrzeczonej, roszczenia z umowy przedwstpnej przedawniaj si z upBywem roku od dnia, w którym orzeczenie staBo si prawomocne. Art. 391. Je|eli w umowie zastrze|ono, |e osoba trzecia zacignie okre[lone zobowizanie albo speBni okre[lone [wiadczenie, ten, kto takie przyrzeczenie uczyniB, odpowiedzialny jest za szkod, któr druga strona ponosi przez to, |e osoba trzecia odmawia zacignicia zobowizania albo nie speBnia [wiadczenia. Mo|e jednak zwolni si od obowizku naprawienia szkody speBniajc przyrzeczone [wiadczenie, chyba |e sprzeciwia si to umowie lub wBa[ciwo[ci [wiadczenia. Art. 392. Je|eli osoba trzecia zobowizaBa si przez umow z dBu|nikiem zwolni go od obowizku [wiadczenia, jest ona odpowiedzialna wzgldem dBu|nika za to, |e wierzyciel nie bdzie od niego |daB speBnienia [wiadczenia. Art. 393. § 1. Je|eli w umowie zastrze|ono, |e dBu|nik speBni [wiadczenie na rzecz osoby trzeciej, osoba ta, w braku odmiennego postanowienia umowy, mo|e |da bezpo[rednio od dBu|nika speBnienia zastrze|onego [wiadczenia. § 2. Zastrze|enie co do obowizku [wiadczenia na rzecz osoby trzeciej nie mo|e by odwoBane ani zmienione, je|eli osoba trzecia o[wiadczyBa którejkolwiek ze stron, |e chce z zastrze|enia skorzysta. § 3. DBu|nik mo|e podnie[ zarzuty z umowy tak|e przeciwko osobie trzeciej. Art. 394. § 1. W braku odmiennego zastrze|enia umownego albo zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, |e w razie niewykonania umowy przez jedn ze stron druga strona mo|e bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstpi i otrzymany zadatek zachowa, a je|eli sama go daBa, mo|e |da sumy dwukrotnie wy|szej. § 2. W razie wykonania umowy zadatek ulega zaliczeniu na poczet [wiadczenia strony, która go daBa; je|eli zaliczenie nie jest mo|liwe, zadatek ulega zwrotowi. § 3. W razie rozwizania umowy zadatek powinien by zwrócony, a obowizek zapBaty sumy dwukrotnie wy|szej odpada. To samo dotyczy wypadku, gdy niewykonanie umowy nastpiBo wskutek okoliczno[ci, za które |adna ze stron nie ponosi odpowiedzialno[ci albo za które ponosz odpowiedzialno[ obie strony. Art. 395. § 1. Mo|na zastrzec, |e jednej lub obu stronom przysBugiwa bdzie w cigu oznaczonego terminu prawo odstpienia od umowy. Prawo to wykonywa si przez o[wiadczenie zBo|one drugiej stronie. § 2. W razie wykonania prawa odstpienia umowa uwa|ana jest za nie zawart. To, co strony ju| [wiadczyBy, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba |e zmiana byBa konieczna w granicach zwykBego zarzdu. Za [wiadczone usBugi oraz za korzystanie z rzeczy nale|y si drugiej stronie odpowiednie wynagrodzenie. Art. 396. Je|eli zostaBo zastrze|one, |e jednej lub obu stronom wolno od umowy odstpi za zapBat oznaczonej sumy (odstpne), o[wiadczenie o odstpieniu jest skuteczne tylko wtedy, gdy zostaBo zBo|one jednocze[nie z zapBat odstpnego. TytuB IV.  (skre[lony). TytuB V. BEZPODSTAWNE WZBOGACENIE Art. 405. Kto bez podstawy prawnej uzyskaB korzy[ majtkow kosztem innej osoby, obowizany jest do wydania korzy[ci w naturze, a gdyby to nie byBo mo|liwe, do zwrotu jej warto[ci. Art. 406. Obowizek wydania korzy[ci obejmuje nie tylko korzy[ bezpo[rednio uzyskan, lecz tak|e wszystko, co w razie zbycia, utraty lub uszkodzenia zostaBo uzyskane w zamian tej korzy[ci albo jako naprawienie szkody. Art. 407. Je|eli ten, kto bez podstawy prawnej uzyskaB korzy[ majtkow kosztem innej osoby, rozporzdziB korzy[ci na rzecz osoby trzeciej bezpBatnie, obowizek wydania korzy[ci przechodzi na t osob trzeci. Art. 408. § 1. Zobowizany do wydania korzy[ci mo|e |da zwrotu nakBadów koniecznych o tyle, o ile nie znalazBy pokrycia w u|ytku, który z nich osignB. Zwrotu innych nakBadów mo|e |da o tyle, o ile zwikszaj warto[ korzy[ci w chwili jej wydania; mo|e jednak zabra te nakBady, przywracajc stan poprzedni. § 2. Kto czynic nakBady wiedziaB, |e korzy[ mu si nie nale|y, ten mo|e |da zwrotu nakBadów tylko o tyle, o ile zwikszaj warto[ korzy[ci w chwili jej wydania. § 3.  Je|eli |dajcy wydania korzy[ci jest zobowizany do zwrotu nakBadów, sd mo|e zamiast wydania korzy[ci w naturze nakaza zwrot jej warto[ci w pienidzu z odliczeniem warto[ci nakBadów, które |dajcy byBby obowizany zwróci. Art. 409. Obowizek wydania korzy[ci lub zwrotu jej warto[ci wygasa, je|eli ten, kto korzy[ uzyskaB, zu|yB j lub utraciB w taki sposób, |e nie jest ju| wzbogacony, chyba |e wyzbywajc si korzy[ci lub zu|ywajc j powinien byB liczy si z obowizkiem zwrotu. Art. 410. § 1. Przepisy artykuBów poprzedzajcych stosuje si w szczególno[ci do [wiadczenia nienale|nego. § 2. Zwiadczenie jest nienale|ne, je|eli ten, kto je speBniB, nie byB w ogóle zobowizany lub nie byB zobowizany wzgldem osoby, której [wiadczyB, albo je|eli podstawa [wiadczenia odpadBa lub zamierzony cel [wiadczenia nie zostaB osignity, albo je|eli czynno[ prawna zobowizujca do [wiadczenia byBa niewa|na i nie staBa si wa|na po speBnieniu [wiadczenia. Art. 411. Nie mo|na |da zwrotu [wiadczenia: 1) je|eli speBniajcy [wiadczenie wiedziaB, |e nie byB do [wiadczenia zobowizany, chyba |e speBnienie [wiadczenia nastpiBo z zastrze|eniem zwrotu albo w celu uniknicia przymusu lub w wykonaniu niewa|nej czynno[ci prawnej; 2) je|eli speBnienie [wiadczenia czyni zado[ zasadom wspóB|ycia spoBecznego; 3) je|eli [wiadczenie zostaBo speBnione w celu zado[uczynienia przedawnionemu roszczeniu; 4) je|eli [wiadczenie zostaBo speBnione, zanim wierzytelno[ staBa si wymagalna. Art. 412.  Sd mo|e orzec przepadek [wiadczenia na rzecz Skarbu PaDstwa, je|eli [wiadczenie to zostaBo [wiadomie speBnione w zamian za dokonanie czynu zabronionego przez ustaw lub w celu niegodziwym. Je|eli przedmiot [wiadczenia zostaB zu|yty lub utracony, przepadkowi mo|e ulec jego warto[. Art. 413. § 1. Kto speBnia [wiadczenie z gry lub zakBadu, nie mo|e |da zwrotu, chyba |e gra lub zakBad byBy zakazane albo nierzetelne. § 2.  RoszczeD z gry lub zakBadu mo|na dochodzi tylko wtedy, gdy gra lub zakBad byBy prowadzone na podstawie zezwolenia wBa[ciwego organu paDstwowego. Art. 414. Przepisy niniejszego tytuBu nie uchybiaj przepisom o obowizku naprawienia szkody. TytuB VI. CZYNY NIEDOZWOLONE Art. 415. Kto z winy swej wyrzdziB drugiemu szkod, obowizany jest do jej naprawienia. Art. 416. Osoba prawna jest obowizana do naprawienia szkody wyrzdzonej z winy jej organu. Art. 417.  § 1. Za szkod wyrzdzon przez niezgodne z prawem dziaBanie lub zaniechanie przy wykonywaniu wBadzy publicznej ponosi odpowiedzialno[ Skarb PaDstwa lub jednostka samorzdu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonujca t wBadz z mocy prawa. § 2. Je|eli wykonywanie zadaD z zakresu wBadzy publicznej zlecono, na podstawie porozumienia, jednostce samorzdu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarn odpowiedzialno[ za wyrzdzon szkod ponosi ich wykonawca oraz zlecajca je jednostka samorzdu terytorialnego albo Skarb PaDstwa. Art. 4171.  § 1. Je|eli szkoda zostaBa wyrzdzona przez wydanie aktu normatywnego, jej naprawienia mo|na |da po stwierdzeniu we wBa[ciwym postpowaniu niezgodno[ci tego aktu z Konstytucj, ratyfikowan umow midzynarodow lub ustaw. § 2. Je|eli szkoda zostaBa wyrzdzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia mo|na |da po stwierdzeniu we wBa[ciwym postpowaniu ich niezgodno[ci z prawem. Odnosi si to równie| do wypadku, gdy prawomocne orzeczenie lub ostateczna decyzja zostaBy wydane na podstawie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucj, ratyfikowan umow midzynarodow lub ustaw. § 3. Je|eli szkoda zostaBa wyrzdzona przez niewydanie orzeczenia lub decyzji, gdy obowizek ich wydania przewiduje przepis prawa, jej naprawienia mo|na |da po stwierdzeniu we wBa[ciwym postpowaniu niezgodno[ci z prawem niewydania orzeczenia lub decyzji, chyba |e przepisy odrbne stanowi inaczej. § 4. Je|eli szkoda zostaBa wyrzdzona przez niewydanie aktu normatywnego, którego obowizek wydania przewiduje przepis prawa, niezgodno[ z prawem niewydania tego aktu stwierdza sd rozpoznajcy spraw o naprawienie szkody. Art. 4172.  Je|eli przez zgodne z prawem wykonywanie wBadzy publicznej zostaBa wyrzdzona szkoda na osobie, poszkodowany mo|e |da caBkowitego lub cz[ciowego jej naprawienia oraz zado[uczynienia pieni|nego za doznan krzywd, gdy okoliczno[ci, a zwBaszcza niezdolno[ poszkodowanego do pracy lub jego ci|kie poBo|enie materialne, wskazuj, |e wymagaj tego wzgldy sBuszno[ci. Art. 418.  (utraciB moc). Art. 419.  (uchylony). Art. 420.  (uchylony). Art. 4201.  (uchylony). Art. 4202.  (uchylony). Art. 421.  Przepisów art. 417, art. 4171 i art. 4172 nie stosuje si, je|eli odpowiedzialno[ za szkod wyrzdzon przy wykonywaniu wBadzy publicznej jest uregulowana w przepisach szczególnych. Art. 422. Za szkod odpowiedzialny jest nie tylko ten, kto j bezpo[rednio wyrzdziB, lecz tak|e ten, kto inn osob do wyrzdzenia szkody nakBoniB albo byB jej pomocny, jak równie| ten, kto [wiadomie skorzystaB z wyrzdzonej drugiemu szkody. Art. 423. Kto dziaBa w obronie koniecznej, odpierajc bezpo[redni i bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro wBasne lub innej osoby, ten nie jest odpowiedzialny za szkod wyrzdzon napastnikowi. Art. 424. Kto zniszczyB lub uszkodziB cudz rzecz albo zabiB lub zraniB cudze zwierz w celu odwrócenia od siebie lub od innych niebezpieczeDstwa gro|cego bezpo[rednio od tej rzeczy lub zwierzcia, ten nie jest odpowiedzialny za wynikB std szkod, je|eli niebezpieczeDstwa sam nie wywoBaB, a niebezpieczeDstwu nie mo|na byBo inaczej zapobiec i je|eli ratowane dobro jest oczywi[cie wa|niejsze ani|eli dobro naruszone. Art. 425. § 1. Osoba, która z jakichkolwiek powodów znajduje si w stanie wyBczajcym [wiadome albo swobodne powzicie decyzji i wyra|enie woli, nie jest odpowiedzialna za szkod w tym stanie wyrzdzon. § 2. Jednak|e kto ulegB zakBóceniu czynno[ci psychicznych wskutek u|ycia napojów odurzajcych albo innych podobnych [rodków, ten obowizany jest do naprawienia szkody, chyba |e stan zakBócenia zostaB wywoBany bez jego winy. Art. 426. MaBoletni, który nie ukoDczyB lat trzynastu, nie ponosi odpowiedzialno[ci za wyrzdzon szkod. Art. 427. Kto z mocy ustawy lub umowy jest zobowizany do nadzoru nad osob, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczyta nie mo|na, ten obowizany jest do naprawienia szkody wyrzdzonej przez t osob, chyba |e uczyniB zado[ obowizkowi nadzoru albo |e szkoda byBaby powstaBa tak|e przy starannym wykonywaniu nadzoru. Przepis ten stosuje si równie| do osób wykonywajcych bez obowizku ustawowego ani umownego staB piecz nad osob, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczyta nie mo|na. Art. 428. Gdy sprawca z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego nie jest odpowiedzialny za szkod, a brak jest osób zobowizanych do nadzoru albo gdy nie mo|na od nich uzyska naprawienia szkody, poszkodowany mo|e |da caBkowitego lub cz[ciowego naprawienia szkody od samego sprawcy, je|eli z okoliczno[ci, a zwBaszcza z porównania stanu majtkowego poszkodowanego i sprawcy, wynika, |e wymagaj tego zasady wspóB|ycia spoBecznego. Art. 429. Kto powierza wykonanie czynno[ci drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkod wyrzdzon przez sprawc przy wykonywaniu powierzonej mu czynno[ci, chyba |e nie ponosi winy w wyborze albo |e wykonanie czynno[ci powierzyB osobie, przedsibiorstwu lub zakBadowi, które w zakresie swej dziaBalno[ci zawodowej trudni si wykonywaniem takich czynno[ci. Art. 430. Kto na wBasny rachunek powierza wykonanie czynno[ci osobie, która przy wykonywaniu tej czynno[ci podlega jego kierownictwu i ma obowizek stosowa si do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkod wyrzdzon z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej jej czynno[ci. Art. 431. § 1. Kto zwierz chowa albo si nim posBuguje, obowizany jest do naprawienia wyrzdzonej przez nie szkody niezale|nie od tego, czy byBo pod jego nadzorem, czy te| zabBkaBo si lub uciekBo, chyba |e ani on, ani osoba, za któr ponosi odpowiedzialno[, nie ponosz winy. § 2. Chocia|by osoba, która zwierz chowa lub si nim posBuguje, nie byBa odpowiedzialna wedBug przepisów paragrafu poprzedzajcego, poszkodowany mo|e od niej |da caBkowitego lub cz[ciowego naprawienia szkody, je|eli z okoliczno[ci, a zwBaszcza z porównania stanu majtkowego poszkodowanego i tej osoby, wynika, |e wymagaj tego zasady wspóB|ycia spoBecznego. Art. 432. § 1. Posiadacz gruntu mo|e zaj cudze zwierz, które wyrzdza szkod na gruncie, je|eli zajcie jest potrzebne do zabezpieczenia roszczenia o naprawienie szkody. § 2. Na zajtym zwierzciu posiadacz gruntu uzyskuje ustawowe prawo zastawu dla zabezpieczenia nale|nego mu naprawienia szkody oraz kosztów |ywienia i utrzymania zwierzcia. § 3.  (skre[lony). Art. 433. Za szkod wyrzdzon wyrzuceniem, wylaniem lub spadniciem jakiegokolwiek przedmiotu z pomieszczenia jest odpowiedzialny ten, kto pomieszczenie zajmuje, chyba |e szkoda nastpiBa wskutek siBy wy|szej albo wyBcznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za któr zajmujcy pomieszczenie nie ponosi odpowiedzialno[ci i której dziaBaniu nie mógB zapobiec. Art. 434. Za szkod wyrzdzon przez zawalenie si budowli lub oderwanie si jej cz[ci odpowiedzialny jest samoistny posiadacz budowli, chyba |e zawalenie si budowli lub oderwanie si jej cz[ci nie wynikBo ani z braku utrzymania budowli w nale|ytym stanie, ani z wady w budowie. Art. 435. § 1. Prowadzcy na wBasny rachunek przedsibiorstwo lub zakBad wprawiany w ruch za pomoc siB przyrody (pary, gazu, elektryczno[ci, paliw pBynnych itp.) ponosi odpowiedzialno[ za szkod na osobie lub mieniu, wyrzdzon komukolwiek przez ruch przedsibiorstwa lub zakBadu, chyba |e szkoda nastpiBa wskutek siBy wy|szej albo wyBcznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za któr nie ponosi odpowiedzialno[ci. § 2. Przepis powy|szy stosuje si odpowiednio do przedsibiorstw lub zakBadów wytwarzajcych [rodki wybuchowe albo posBugujcych si takimi [rodkami. Art. 436. § 1. Odpowiedzialno[ przewidzian w artykule poprzedzajcym ponosi równie| samoistny posiadacz mechanicznego [rodka komunikacji poruszanego za pomoc siB przyrody. Jednak|e gdy posiadacz samoistny oddaB [rodek komunikacji w posiadanie zale|ne, odpowiedzialno[ ponosi posiadacz zale|ny. § 2. W razie zderzenia si mechanicznych [rodków komunikacji poruszanych za pomoc siB przyrody wymienione osoby mog wzajemnie |da naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych. Równie| tylko na zasadach ogólnych osoby te s odpowiedzialne za szkody wyrzdzone tym, których przewo| z grzeczno[ci. Art. 437. Nie mo|na wyBczy ani ograniczy z góry odpowiedzialno[ci okre[lonej w dwóch artykuBach poprzedzajcych. Art. 438. Kto w celu odwrócenia gro|cej drugiemu szkody albo w celu odwrócenia wspólnego niebezpieczeDstwa przymusowo lub nawet dobrowolnie poniósB szkod majtkow, mo|e |da naprawienia poniesionych strat w odpowiednim stosunku od osób, które z tego odniosBy korzy[. Art. 439. Ten, komu wskutek zachowania si innej osoby, w szczególno[ci wskutek braku nale|ytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez ni przedsibiorstwa lub zakBadu albo nad stanem posiadanego przez ni budynku lub innego urzdzenia, zagra|a bezpo[rednio szkoda, mo|e |da, a|eby osoba ta przedsiwziBa [rodki niezbdne do odwrócenia gro|cego niebezpieczeDstwa, a w razie potrzeby tak|e, by daBa odpowiednie zabezpieczenie. Art. 440. W stosunkach midzy osobami fizycznymi zakres obowizku naprawienia szkody mo|e by stosownie do okoliczno[ci ograniczony, je|eli ze wzgldu na stan majtkowy poszkodowanego lub osoby odpowiedzialnej za szkod wymagaj takiego ograniczenia zasady wspóB|ycia spoBecznego. Art. 441. § 1. Je|eli kilka osób ponosi odpowiedzialno[ za szkod wyrzdzon czynem niedozwolonym, ich odpowiedzialno[ jest solidarna. § 2. Je|eli szkoda byBa wynikiem dziaBania lub zaniechania kilku osób, ten, kto szkod naprawiB, mo|e |da od pozostaBych zwrotu odpowiedniej cz[ci zale|nie od okoliczno[ci, a zwBaszcza od winy danej osoby oraz od stopnia, w jakim przyczyniBa si do powstania szkody. § 3. Ten, kto naprawiB szkod, za któr jest odpowiedzialny mimo braku winy, ma zwrotne roszczenie do sprawcy, je|eli szkoda powstaBa z winy sprawcy. Art. 442.  (uchylony). Art. 4421.  § 1. Roszczenie o naprawienie szkody wyrzdzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upBywem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedziaB si o szkodzie i o osobie obowizanej do jej naprawienia. Jednak|e termin ten nie mo|e by dBu|szy ni| dziesi lat od dnia, w którym nastpiBo zdarzenie wywoBujce szkod. § 2. Je|eli szkoda wynikBa ze zbrodni lub wystpku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upBywem lat dwudziestu od dnia popeBnienia przestpstwa bez wzgldu na to, kiedy poszkodowany dowiedziaB si o szkodzie i o osobie obowizanej do jej naprawienia. § 3. W razie wyrzdzenia szkody na osobie, przedawnienie nie mo|e skoDczy si wcze[niej ni| z upBywem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedziaB si o szkodzie i o osobie obowizanej do jej naprawienia. § 4. Przedawnienie roszczeD osoby maBoletniej o naprawienie szkody na osobie nie mo|e skoDczy si wcze[niej ni| z upBywem lat dwóch od uzyskania przez ni peBnoletno[ci. Art. 443. Okoliczno[, |e dziaBanie lub zaniechanie, z którego szkoda wynikBa, stanowiBo niewykonanie lub nienale|yte wykonanie istniejcego uprzednio zobowizania, nie wyBcza roszczenia o naprawienie szkody z tytuBu czynu niedozwolonego, chyba |e z tre[ci istniejcego uprzednio zobowizania wynika co innego. Art. 444. § 1. W razie uszkodzenia ciaBa lub wywoBania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikBe z tego powodu koszty. Na |danie poszkodowanego zobowizany do naprawienia szkody powinien wyBo|y z góry sum potrzebn na koszty leczenia, a je|eli poszkodowany staB si inwalid, tak|e sum potrzebn na koszty przygotowania do innego zawodu. § 2. Je|eli poszkodowany utraciB caBkowicie lub cz[ciowo zdolno[ do pracy zarobkowej albo je|eli zwikszyBy si jego potrzeby lub zmniejszyBy widoki powodzenia na przyszBo[, mo|e on |da od zobowizanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. § 3. Je|eli w chwili wydania wyroku szkody nie da si dokBadnie ustali, poszkodowanemu mo|e by przyznana renta tymczasowa. Art. 445. § 1. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzajcym sd mo|e przyzna poszkodowanemu odpowiedni sum tytuBem zado[uczynienia pieni|nego za doznan krzywd. § 2.  Przepis powy|szy stosuje si równie| w wypadku pozbawienia wolno[ci oraz w wypadku skBonienia za pomoc podstpu, gwaBtu lub nadu|ycia stosunku zale|no[ci do poddania si czynowi nierzdnemu. § 3. Roszczenie o zado[uczynienie przechodzi na spadkobierców tylko wtedy, gdy zostaBo uznane na pi[mie albo gdy powództwo zostaBo wytoczone za |ycia poszkodowanego. Art. 446. § 1. Je|eli wskutek uszkodzenia ciaBa lub wywoBania rozstroju zdrowia nastpiBa [mier poszkodowanego, zobowizany do naprawienia szkody powinien zwróci koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósB. § 2. Osoba, wzgldem której ci|yB na zmarBym ustawowy obowizek alimentacyjny, mo|e |da od zobowizanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do mo|liwo[ci zarobkowych i majtkowych zmarBego przez czas prawdopodobnego trwania obowizku alimentacyjnego. Takiej samej renty mog |da inne osoby bliskie, którym zmarBy dobrowolnie i stale dostarczaB [rodków utrzymania, je|eli z okoliczno[ci wynika, |e wymagaj tego zasady wspóB|ycia spoBecznego. § 3. Sd mo|e ponadto przyzna najbli|szym czBonkom rodziny zmarBego stosowne odszkodowanie, je|eli wskutek jego [mierci nastpiBo znaczne pogorszenie ich sytuacji |yciowej. § 4.  Sd mo|e tak|e przyzna najbli|szym czBonkom rodziny zmarBego odpowiedni sum tytuBem zado[uczynienia pieni|nego za doznan krzywd. Art. 4461.  Z chwil urodzenia dziecko mo|e |da naprawienia szkód doznanych przed urodzeniem. Art. 447. Z wa|nych powodów sd mo|e na |danie poszkodowanego przyzna mu zamiast renty lub jej cz[ci odszkodowanie jednorazowe. Dotyczy to w szczególno[ci wypadku, gdy poszkodowany staB si inwalid, a przyznanie jednorazowego odszkodowania uBatwi mu wykonywanie nowego zawodu. Art. 448.  W razie naruszenia dobra osobistego sd mo|e przyzna temu, czyje dobro osobiste zostaBo naruszone, odpowiedni sum tytuBem zado[uczynienia pieni|nego za doznan krzywd lub na jego |danie zasdzi odpowiedni sum pieni|n na wskazany przez niego cel spoBeczny, niezale|nie od innych [rodków potrzebnych do usunicia skutków naruszenia. Przepis art. 445 § 3 stosuje si. Art. 449. Roszczenia przewidziane w art. 444-448 nie mog by zbyte, chyba |e s ju| wymagalne i |e zostaBy uznane na pi[mie albo przyznane prawomocnym orzeczeniem. TytuB VI1.  ODPOWIEDZIALNOZ ZA SZKOD WYRZDZON PRZEZ PRODUKT NIEBEZPIECZNY Art. 4491. § 1. Kto wytwarza w zakresie swojej dziaBalno[ci gospodarczej (producent) produkt niebezpieczny, odpowiada za szkod wyrzdzon komukolwiek przez ten produkt. § 2. Przez produkt rozumie si rzecz ruchom, choby zostaBa ona poBczona z inn rzecz. Za produkt uwa|a si tak|e zwierzta i energi elektryczn. § 3. Niebezpieczny jest produkt nie zapewniajcy bezpieczeDstwa, jakiego mo|na oczekiwa, uwzgldniajc normalne u|ycie produktu. O tym, czy produkt jest bezpieczny, decyduj okoliczno[ci z chwili wprowadzenia go do obrotu, a zwBaszcza sposób zaprezentowania go na rynku oraz podane konsumentowi informacje o wBa[ciwo[ciach produktu. Produkt nie mo|e by uznany za nie zapewniajcy bezpieczeDstwa tylko dlatego, |e pózniej wprowadzono do obrotu podobny produkt ulepszony. Art. 4492. Producent odpowiada za szkod na mieniu tylko wówczas, gdy rzecz zniszczona lub uszkodzona nale|y do rzeczy zwykle przeznaczanych do osobistego u|ytku i w taki przede wszystkim sposób korzystaB z niej poszkodowany. Art. 4493. § 1. Producent nie odpowiada za szkod wyrzdzon przez produkt niebezpieczny, je|eli produktu nie wprowadziB do obrotu albo gdy wprowadzenie produktu do obrotu nastpiBo poza zakresem jego dziaBalno[ci gospodarczej. § 2. Producent nie odpowiada równie| wtedy, gdy wBa[ciwo[ci niebezpieczne produktu ujawniBy si po wprowadzeniu go do obrotu, chyba |e wynikaBy one z przyczyny tkwicej poprzednio w produkcie. Nie odpowiada on tak|e wtedy, gdy nie mo|na byBo przewidzie niebezpiecznych wBa[ciwo[ci produktu, uwzgldniajc stan nauki i techniki w chwili wprowadzenia produktu do obrotu, albo gdy wBa[ciwo[ci te wynikaBy z zastosowania przepisów prawa. Art. 4494. Domniemywa si, |e produkt niebezpieczny, który spowodowaB szkod, zostaB wytworzony i wprowadzony do obrotu w zakresie dziaBalno[ci gospodarczej producenta. Art. 4495. § 1. Wytwórca materiaBu, surowca albo cz[ci skBadowej produktu odpowiada tak jak producent, chyba |e wyBczn przyczyn szkody byBa wadliwa konstrukcja produktu lub wskazówki producenta. § 2. Kto przez umieszczenie na produkcie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odró|niajcego podaje si za producenta, odpowiada jak producent. Tak samo odpowiada ten, kto produkt pochodzenia zagranicznego wprowadza do obrotu krajowego w zakresie swojej dziaBalno[ci gospodarczej (importer). § 3. Producent oraz osoby wymienione w paragrafach poprzedzajcych odpowiadaj solidarnie. § 4. Je|eli nie wiadomo, kto jest producentem lub osob okre[lon w § 2, odpowiada ten, kto w zakresie swojej dziaBalno[ci gospodarczej zbyB produkt niebezpieczny, chyba |e w cigu miesica od daty zawiadomienia o szkodzie wska|e poszkodowanemu osob i adres producenta lub osoby okre[lonej w § 2 zdanie pierwsze, a w wypadku towaru importowanego - osob i adres importera. § 5. Je|eli zbywca produktu nie mo|e wskaza producenta ani osób okre[lonych w § 4, zwalnia go od odpowiedzialno[ci wskazanie osoby, od której sam nabyB produkt. Art. 4496. Je|eli za szkod wyrzdzon przez produkt niebezpieczny odpowiada tak|e osoba trzecia, odpowiedzialno[ tej osoby i osób wymienionych w artykuBach poprzedzajcych jest solidarna. Przepisy art. 441 § 2 i 3 stosuje si odpowiednio. Art. 4497. § 1. Odszkodowanie za szkod na mieniu nie obejmuje uszkodzenia samego produktu ani korzy[ci, jakie poszkodowany mógBby osign w zwizku z jego u|ywaniem. § 2. Odszkodowanie na podstawie art. 4491 nie przysBuguje, gdy szkoda na mieniu nie przekracza kwoty bdcej równowarto[ci 500 EURO. Art. 4498.  Roszczenie o naprawienie szkody wyrzdzonej przez produkt niebezpieczny ulega przedawnieniu z upBywem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedziaB si lub przy zachowaniu nale|ytej staranno[ci mógB si dowiedzie o szkodzie i osobie obowizanej do jej naprawienia. Jednak w ka|dym wypadku roszczenie przedawnia si z upBywem lat dziesiciu od wprowadzenia produktu do obrotu. Art. 4499. Odpowiedzialno[ci za szkod wyrzdzon przez produkt niebezpieczny nie mo|na wyBczy ani ograniczy. Art. 44910. Przepisy o odpowiedzialno[ci za szkod wyrzdzon przez produkt niebezpieczny nie wyBczaj odpowiedzialno[ci za szkody na zasadach ogólnych, za szkody wynikBe z niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania oraz odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi za wady i gwarancji jako[ci. Art. 44911. Nie mo|na w drodze umowy wyBczy lub ograniczy odpowiedzialno[ci okre[lonej w przepisach niniejszego tytuBu, tak|e w razie dokonania wyboru prawa obcego. TytuB VII. WYKONANIE ZOBOWIZAC I SKUTKI ICH NIEWYKONANIA DZIAA I. WYKONANIE ZOBOWIZAC Art. 450. Wierzyciel nie mo|e odmówi przyjcia [wiadczenia cz[ciowego, chocia|by caBa wierzytelno[ byBa ju| wymagalna, chyba |e przyjcie takiego [wiadczenia narusza jego uzasadniony interes. Art. 451. § 1. DBu|nik majcy wzgldem tego samego wierzyciela kilka dBugów tego samego rodzaju mo|e przy speBnieniu [wiadczenia wskaza, który dBug chce zaspokoi. Jednak|e to, co przypada na poczet danego dBugu, wierzyciel mo|e przede wszystkim zaliczy na zwizane z tym dBugiem zalegBe nale|no[ci uboczne oraz na zalegajce [wiadczenia gBówne. § 2. Je|eli dBu|nik nie wskazaB, który z kilku dBugów chce zaspokoi, a przyjB pokwitowanie, w którym wierzyciel zaliczyB otrzymane [wiadczenie na poczet jednego z tych dBugów, dBu|nik nie mo|e ju| |da zaliczenia na poczet innego dBugu. § 3. W braku o[wiadczenia dBu|nika lub wierzyciela speBnione [wiadczenie zalicza si przede wszystkim na poczet dBugu wymagalnego, a je|eli jest kilka dBugów wymagalnych - na poczet najdawniej wymagalnego. Art. 452. Je|eli [wiadczenie zostaBo speBnione do rk osoby nie uprawnionej do jego przyjcia, a przyjcie [wiadczenia nie zostaBo potwierdzone przez wierzyciela, dBu|nik jest zwolniony w takim zakresie, w jakim wierzyciel ze [wiadczenia skorzystaB. Przepis ten stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy [wiadczenie zostaBo speBnione do rk wierzyciela, który byB niezdolny do jego przyjcia. Art. 453. Je|eli dBu|nik w celu zwolnienia si z zobowizania speBnia za zgod wierzyciela inne [wiadczenie, zobowizanie wygasa. Jednak|e gdy przedmiot [wiadczenia ma wady, dBu|nik obowizany jest do rkojmi wedBug przepisów o rkojmi przy sprzeda|y. Art. 454. § 1. Je|eli miejsce speBnienia [wiadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z wBa[ciwo[ci zobowizania, [wiadczenie powinno by speBnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowizania dBu|nik miaB zamieszkanie lub siedzib. Jednak|e [wiadczenie pieni|ne powinno by speBnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili speBnienia [wiadczenia; je|eli wierzyciel zmieniB miejsce zamieszkania lub siedzib po powstaniu zobowizania, ponosi spowodowan przez t zmian nadwy|k kosztów przesBania. § 2. Je|eli zobowizanie ma zwizek z przedsibiorstwem dBu|nika lub wierzyciela, o miejscu speBnienia [wiadczenia rozstrzyga siedziba przedsibiorstwa. Art. 455. Je|eli termin speBnienia [wiadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z wBa[ciwo[ci zobowizania, [wiadczenie powinno by speBnione niezwBocznie po wezwaniu dBu|nika do wykonania. Art. 456.  Je|eli strony zastrzegBy w umowie, |e speBnienie [wiadczenia nastpowa bdzie cz[ciami w cigu okre[lonego czasu, ale nie ustaliBy wielko[ci poszczególnych [wiadczeD cz[ciowych albo terminów, w których ma nastpi speBnienie ka|dego z tych [wiadczeD, wierzyciel mo|e przez o[wiadczenie, zBo|one dBu|nikowi w czasie wBa[ciwym, ustali zarówno wielko[ poszczególnych [wiadczeD cz[ciowych, jak i termin speBnienia ka|dego z nich, jednak|e powinien uwzgldni mo|liwo[ci dBu|nika oraz sposób speBnienia [wiadczenia. Art. 457. Termin speBnienia [wiadczenia oznaczony przez czynno[ prawn poczytuje si w razie wtpliwo[ci za zastrze|ony na korzy[ dBu|nika. Art. 458. Je|eli dBu|nik staB si niewypBacalny albo je|eli wskutek okoliczno[ci, za które ponosi odpowiedzialno[, zabezpieczenie wierzytelno[ci ulegBo znacznemu zmniejszeniu, wierzyciel mo|e |da speBnienia [wiadczenia bez wzgldu na zastrze|ony termin. Art. 459. § 1. Zobowizany do wydania zbioru rzeczy lub masy majtkowej albo do udzielenia wiadomo[ci o zbiorze rzeczy lub o masie majtkowej powinien przedstawi wierzycielowi spis rzeczy nale|cych do zbioru lub spis przedmiotów wchodzcych w skBad masy majtkowej. § 2. Je|eli istnieje uzasadnione przypuszczenie, |e przedstawiony spis nie jest rzetelny lub dokBadny, wierzyciel mo|e |da, a|eby dBu|nik zBo|yB zapewnienie przed sdem, i| sporzdziB spis wedBug swojej najlepszej wiedzy. Art. 460. § 1. Zobowizany do zBo|enia rachunku z zarzdu powinien przedstawi wierzycielowi na pi[mie zestawienie wpBywów i wydatków wraz z potrzebnymi dowodami. § 2. Je|eli istnieje uzasadnione przypuszczenie, |e przedstawione zestawienie wpBywów nie jest rzetelne lub dokBadne, wierzyciel mo|e |da, a|eby dBu|nik zBo|yB zapewnienie przed sdem, i| sporzdziB zestawienie wedBug swojej najlepszej wiedzy. Art. 461. § 1. Zobowizany do wydania cudzej rzeczy mo|e j zatrzyma a| do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysBugujcych mu roszczeD o zwrot nakBadów na rzecz oraz roszczeD o naprawienie szkody przez rzecz wyrzdzonej (prawo zatrzymania). § 2. Przepisu powy|szego nie stosuje si, gdy obowizek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajtych, wydzier|awionych lub u|yczonych. § 3.  (skre[lony). Art. 462. § 1. DBu|nik, speBniajc [wiadczenie, mo|e |da od wierzyciela pokwitowania. § 2. DBu|nik mo|e |da pokwitowania w szczególnej formie, je|eli ma w tym interes. § 3. Koszty pokwitowania ponosi dBu|nik, chyba |e umówiono si inaczej. Art. 463. Je|eli wierzyciel odmawia pokwitowania, dBu|nik mo|e powstrzyma si ze speBnieniem [wiadczenia albo zBo|y przedmiot [wiadczenia do depozytu sdowego. Art. 464. Zwiadczenie do rk osoby, która okazuje pokwitowanie wystawione przez wierzyciela, zwalnia dBu|nika, chyba |e byBo zastrze|one, i| [wiadczenie ma nastpi do rk wBasnych wierzyciela, albo chyba |e dBu|nik dziaBaB w zBej wierze. Art. 465. § 1. Je|eli istnieje dokument stwierdzajcy zobowizanie, dBu|nik speBniajc [wiadczenie mo|e |da zwrotu dokumentu. Jednak|e gdy wierzyciel ma interes w zachowaniu dokumentu, w szczególno[ci gdy [wiadczenie zostaBo speBnione tylko cz[ciowo, dBu|nik mo|e |da uczynienia odpowiedniej wzmianki na dokumencie. § 2. W razie utraty dokumentu dBu|nik mo|e, niezale|nie od pokwitowania, |da od wierzyciela o[wiadczenia na pi[mie, |e dokument zostaB utracony. § 3. Je|eli wierzyciel odmawia zwrotu dokumentu lub uczynienia na nim odpowiedniej wzmianki albo pisemnego o[wiadczenia o utracie dokumentu, dBu|nik mo|e powstrzyma si ze speBnieniem [wiadczenia albo zBo|y jego przedmiot do depozytu sdowego. Art. 466. Z pokwitowania zapBaty dBu|nej sumy wynika domniemanie zapBaty nale|no[ci ubocznych. Z pokwitowania [wiadczenia okresowego wynika domniemanie, |e speBnione zostaBy równie| [wiadczenia okresowe wymagalne wcze[niej. Art. 467. Poza wypadkami przewidzianymi w innych przepisach dBu|nik mo|e zBo|y przedmiot [wiadczenia do depozytu sdowego: 1) je|eli wskutek okoliczno[ci, za które nie ponosi odpowiedzialno[ci, nie wie, kto jest wierzycielem, albo nie zna miejsca zamieszkania lub siedziby wierzyciela; 2) je|eli wierzyciel nie ma peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych ani przedstawiciela uprawnionego do przyjcia [wiadczenia; 3) je|eli powstaB spór, kto jest wierzycielem; 4) je|eli z powodu innych okoliczno[ci dotyczcych osoby wierzyciela [wiadczenie nie mo|e by speBnione. Art. 468. § 1. O zBo|eniu przedmiotu [wiadczenia do depozytu sdowego dBu|nik powinien niezwBocznie zawiadomi wierzyciela, chyba |e zawiadomienie napotyka trudne do przezwyci|enia przeszkody. Zawiadomienie powinno nastpi na pi[mie. § 2. W razie niewykonania powy|szego obowizku dBu|nik jest odpowiedzialny za wynikB std szkod. Art. 469. § 1. Dopóki wierzyciel nie za|daB wydania przedmiotu [wiadczenia z depozytu sdowego, dBu|nik mo|e przedmiot zBo|ony odebra. § 2. Je|eli dBu|nik odbierze przedmiot [wiadczenia z depozytu sdowego, zBo|enie do depozytu uwa|a si za niebyBe. Art. 470. Wa|ne zBo|enie do depozytu sdowego ma takie same skutki jak speBnienie [wiadczenia i zobowizuje wierzyciela do zwrotu dBu|nikowi kosztów zBo|enia. DZIAA II. SKUTKI NIEWYKONANIA ZOBOWIZAC Art. 471. DBu|nik obowizany jest do naprawienia szkody wynikBej z niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania, chyba |e niewykonanie lub nienale|yte wykonanie jest nastpstwem okoliczno[ci, za które dBu|nik odpowiedzialno[ci nie ponosi. Art. 472. Je|eli ze szczególnego przepisu ustawy albo z czynno[ci prawnej nie wynika nic innego, dBu|nik odpowiedzialny jest za niezachowanie nale|ytej staranno[ci. Art. 473. § 1. DBu|nik mo|e przez umow przyj odpowiedzialno[ za niewykonanie lub za nienale|yte wykonanie zobowizania z powodu oznaczonych okoliczno[ci, za które na mocy ustawy odpowiedzialno[ci nie ponosi. § 2. Niewa|ne jest zastrze|enie, i| dBu|nik nie bdzie odpowiedzialny za szkod, któr mo|e wyrzdzi wierzycielowi umy[lnie. Art. 474. DBu|nik odpowiedzialny jest jak za wBasne dziaBanie lub zaniechanie za dziaBania i zaniechania osób, z których pomoc zobowizanie wykonywa, jak równie| osób, którym wykonanie zobowizania powierza. Przepis powy|szy stosuje si tak|e w wypadku, gdy zobowizanie wykonywa przedstawiciel ustawowy dBu|nika. Art. 475. § 1. Je|eli [wiadczenie staBo si niemo|liwe skutkiem okoliczno[ci, za które dBu|nik odpowiedzialno[ci nie ponosi, zobowizanie wygasa. § 2. Je|eli rzecz bdca przedmiotem [wiadczenia zostaBa zbyta, utracona lub uszkodzona, dBu|nik obowizany jest wyda wszystko, co uzyskaB w zamian za t rzecz albo jako naprawienie szkody. Art. 476. DBu|nik dopuszcza si zwBoki, gdy nie speBnia [wiadczenia w terminie, a je|eli termin nie jest oznaczony, gdy nie speBnia [wiadczenia niezwBocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Nie dotyczy to wypadku, gdy opóznienie w speBnieniu [wiadczenia jest nastpstwem okoliczno[ci, za które dBu|nik odpowiedzialno[ci nie ponosi. Art. 477. § 1. W razie zwBoki dBu|nika wierzyciel mo|e |da, niezale|nie od wykonania zobowizania, naprawienia szkody wynikBej ze zwBoki. § 2. Jednak|e gdy wskutek zwBoki dBu|nika [wiadczenie utraciBo dla wierzyciela caBkowicie lub w przewa|ajcym stopniu znaczenie, wierzyciel mo|e [wiadczenia nie przyj i |da naprawienia szkody wynikBej z niewykonania zobowizania. Art. 478. Je|eli przedmiotem [wiadczenia jest rzecz oznaczona co do to|samo[ci, dBu|nik bdcy w zwBoce odpowiedzialny jest za utrat lub uszkodzenie przedmiotu [wiadczenia, chyba |e utrata lub uszkodzenie nastpiBoby tak|e wtedy, gdyby [wiadczenie zostaBo speBnione w czasie wBa[ciwym. Art. 479. Je|eli przedmiotem [wiadczenia jest okre[lona ilo[ rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, wierzyciel mo|e w razie zwBoki dBu|nika naby na jego koszt tak sam ilo[ rzeczy tego samego gatunku albo |da od dBu|nika zapBaty ich warto[ci, zachowujc w obu wypadkach roszczenie o naprawienie szkody wynikBej ze zwBoki. Art. 480. § 1.  W razie zwBoki dBu|nika w wykonaniu zobowizania czynienia, wierzyciel mo|e, zachowujc roszczenie o naprawienie szkody, |da upowa|nienia przez sd do wykonania czynno[ci na koszt dBu|nika. § 2.  Je|eli [wiadczenie polega na zaniechaniu, wierzyciel mo|e, zachowujc roszczenie o naprawienie szkody, |da upowa|nienia przez sd do usunicia na koszt dBu|nika wszystkiego, co dBu|nik wbrew zobowizaniu uczyniB. § 3.  W wypadkach nagBych wierzyciel mo|e, zachowujc roszczenie o naprawienie szkody, wykona bez upowa|nienia sdu czynno[ na koszt dBu|nika lub usun na jego koszt to, co dBu|nik wbrew zobowizaniu uczyniB. Art. 481. § 1. Je|eli dBu|nik opóznia si ze speBnieniem [wiadczenia pieni|nego, wierzyciel mo|e |da odsetek za czas opóznienia, chocia|by nie poniósB |adnej szkody i chocia|by opóznienie byBo nastpstwem okoliczno[ci, za które dBu|nik odpowiedzialno[ci nie ponosi. § 2. Je|eli stopa odsetek za opóznienie nie byBa z góry oznaczona, nale| si odsetki ustawowe. Jednak|e gdy wierzytelno[ jest oprocentowana wedBug stopy wy|szej ni| stopa ustawowa, wierzyciel mo|e |da odsetek za opóznienie wedBug tej wy|szej stopy. § 3. W razie zwBoki dBu|nika wierzyciel mo|e nadto |da naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Art. 482. § 1. Od zalegBych odsetek mo|na |da odsetek za opóznienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba |e po powstaniu zalegBo[ci strony zgodziBy si na doliczenie zalegBych odsetek do dBu|nej sumy. § 2. Przepis paragrafu poprzedzajcego nie dotyczy po|yczek dBugoterminowych udzielanych przez instytucje kredytowe. Art. 483. § 1. Mo|na zastrzec w umowie, |e naprawienie szkody wynikBej z niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania niepieni|nego nastpi przez zapBat okre[lonej sumy (kara umowna). § 2. DBu|nik nie mo|e bez zgody wierzyciela zwolni si z zobowizania przez zapBat kary umownej. Art. 484. § 1. W razie niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania kara umowna nale|y si wierzycielowi w zastrze|onej na ten wypadek wysoko[ci bez wzgldu na wysoko[ poniesionej szkody. {danie odszkodowania przenoszcego wysoko[ zastrze|onej kary nie jest dopuszczalne, chyba |e strony inaczej postanowiBy. § 2. Je|eli zobowizanie zostaBo w znacznej cz[ci wykonane, dBu|nik mo|e |da zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest ra|co wygórowana. Art. 485. Je|eli przepis szczególny stanowi, |e w razie niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania niepieni|nego dBu|nik, nawet bez umownego zastrze|enia, obowizany jest zapBaci wierzycielowi okre[lon sum, stosuje si odpowiednio przepisy o karze umownej. Art. 486. § 1. W razie zwBoki wierzyciela dBu|nik mo|e |da naprawienia wynikBej std szkody; mo|e równie| zBo|y przedmiot [wiadczenia do depozytu sdowego. § 2. Wierzyciel dopuszcza si zwBoki, gdy bez uzasadnionego powodu bdz uchyla si od przyjcia zaofiarowanego [wiadczenia, bdz odmawia dokonania czynno[ci, bez której [wiadczenie nie mo|e by speBnione, bdz o[wiadcza dBu|nikowi, |e [wiadczenia nie przyjmie. DZIAA III. WYKONANIE I SKUTKI NIEWYKONANIA ZOBOWIZAC Z UMÓW WZAJEMNYCH Art. 487. § 1. Wykonanie i skutki niewykonania zobowizaD z umów wzajemnych podlegaj przepisom dziaBów poprzedzajcych niniejszego tytuBu, o ile przepisy dziaBu niniejszego nie stanowi inaczej. § 2. Umowa jest wzajemna, gdy obie strony zobowizuj si w taki sposób, |e [wiadczenie jednej z nich ma by odpowiednikiem [wiadczenia drugiej. Art. 488. § 1.  Zwiadczenia bdce przedmiotem zobowizaD z umów wzajemnych ([wiadczenia wzajemne) powinny by speBnione jednocze[nie, chyba |e z umowy, z ustawy albo z orzeczenia sdu lub decyzji innego wBa[ciwego organu wynika, i| jedna ze stron obowizana jest do wcze[niejszego [wiadczenia. § 2. Je|eli [wiadczenia wzajemne powinny by speBnione jednocze[nie, ka|da ze stron mo|e powstrzyma si ze speBnieniem [wiadczenia, dopóki druga strona nie zaofiaruje [wiadczenia wzajemnego. Art. 489.  (skre[lony). Art. 490. § 1. Je|eli jedna ze stron obowizana jest speBni [wiadczenie wzajemne wcze[niej, a speBnienie [wiadczenia przez drug stron jest wtpliwe ze wzgldu na jej stan majtkowy, strona zobowizana do wcze[niejszego [wiadczenia mo|e powstrzyma si z jego speBnieniem, dopóki druga strona nie zaofiaruje [wiadczenia wzajemnego lub nie da zabezpieczenia. § 2. Uprawnienia powy|sze nie przysBuguj stronie, która w chwili zawarcia umowy wiedziaBa o zBym stanie majtkowym drugiej strony. § 3.  (skre[lony). Art. 491. § 1. Je|eli jedna ze stron dopuszcza si zwBoki w wykonaniu zobowizania z umowy wzajemnej, druga strona mo|e wyznaczy jej odpowiedni dodatkowy termin do wykonania z zagro|eniem, i| w razie bezskutecznego upBywu wyznaczonego terminu bdzie uprawniona do odstpienia od umowy. Mo|e równie| bdz bez wyznaczenia terminu dodatkowego, bdz te| po jego bezskutecznym upBywie |da wykonania zobowizania i naprawienia szkody wynikBej ze zwBoki. § 2. Je|eli [wiadczenia obu stron s podzielne, a jedna ze stron dopuszcza si zwBoki tylko co do cz[ci [wiadczenia, uprawnienie do odstpienia od umowy przysBugujce drugiej stronie ogranicza si, wedBug jej wyboru, albo do tej cz[ci, albo do caBej reszty nie speBnionego [wiadczenia. Strona ta mo|e odstpi od umowy w caBo[ci, je|eli wykonanie cz[ciowe nie miaBoby dla niej znaczenia ze wzgldu na wBa[ciwo[ci zobowizania albo ze wzgldu na zamierzony przez ni cel umowy, wiadomy stronie bdcej w zwBoce. Art. 492. Je|eli uprawnienie do odstpienia od umowy wzajemnej zostaBo zastrze|one na wypadek niewykonania zobowizania w terminie [ci[le okre[lonym, strona uprawniona mo|e w razie zwBoki drugiej strony odstpi od umowy bez wyznaczenia terminu dodatkowego. To samo dotyczy wypadku, gdy wykonanie zobowizania przez jedn ze stron po terminie nie miaBoby dla drugiej strony znaczenia ze wzgldu na wBa[ciwo[ci zobowizania albo ze wzgldu na zamierzony przez ni cel umowy, wiadomy stronie bdcej w zwBoce. Art. 493. § 1. Je|eli jedno ze [wiadczeD wzajemnych staBo si niemo|liwe wskutek okoliczno[ci, za które ponosi odpowiedzialno[ strona zobowizana, druga strona mo|e, wedBug swego wyboru, albo |da naprawienia szkody wynikBej z niewykonania zobowizania, albo od umowy odstpi. § 2. W razie cz[ciowej niemo|liwo[ci [wiadczenia jednej ze stron druga strona mo|e od umowy odstpi, je|eli wykonanie cz[ciowe nie miaBoby dla niej znaczenia ze wzgldu na wBa[ciwo[ci zobowizania albo ze wzgldu na zamierzony przez t stron cel umowy, wiadomy stronie, której [wiadczenie staBo si cz[ciowo niemo|liwe. Art. 494. Strona, która odstpuje od umowy wzajemnej, obowizana jest zwróci drugiej stronie wszystko, co otrzymaBa od niej na mocy umowy; mo|e |da nie tylko zwrotu tego, co [wiadczyBa, lecz równie| naprawienia szkody wynikBej z niewykonania zobowizania. Art. 495. § 1. Je|eli jedno ze [wiadczeD wzajemnych staBo si niemo|liwe wskutek okoliczno[ci, za które |adna ze stron odpowiedzialno[ci nie ponosi, strona, która miaBa to [wiadczenie speBni, nie mo|e |da [wiadczenia wzajemnego, a w wypadku, gdy je ju| otrzymaBa, obowizana jest do zwrotu wedBug przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. § 2. Je|eli [wiadczenie jednej ze stron staBo si niemo|liwe tylko cz[ciowo, strona ta traci prawo do odpowiedniej cz[ci [wiadczenia wzajemnego. Jednak|e druga strona mo|e od umowy odstpi, je|eli wykonanie cz[ciowe nie miaBoby dla niej znaczenia ze wzgldu na wBa[ciwo[ci zobowizania albo ze wzgldu na zamierzony przez t stron cel umowy, wiadomy stronie, której [wiadczenie staBo si cz[ciowo niemo|liwe. Art. 496.  Je|eli wskutek odstpienia od umowy strony maj dokona zwrotu [wiadczeD wzajemnych, ka|dej z nich przysBuguje prawo zatrzymania, dopóki druga strona nie zaofiaruje zwrotu otrzymanego [wiadczenia albo nie zabezpieczy roszczenia o zwrot. Art. 497. Przepis artykuBu poprzedzajcego stosuje si odpowiednio w razie rozwizania lub niewa|no[ci umowy wzajemnej. TytuB VIII. POTRCENIE, ODNOWIENIE, ZWOLNIENIE Z DAUGU Art. 498. § 1.  Gdy dwie osoby s jednocze[nie wzgldem siebie dBu|nikami i wierzycielami, ka|da z nich mo|e potrci swoj wierzytelno[ z wierzytelno[ci drugiej strony, je|eli przedmiotem obu wierzytelno[ci s pienidze lub rzeczy tej samej jako[ci oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelno[ci s wymagalne i mog by dochodzone przed sdem lub przed innym organem paDstwowym. § 2. Wskutek potrcenia obie wierzytelno[ci umarzaj si nawzajem do wysoko[ci wierzytelno[ci ni|szej. Art. 499. Potrcenia dokonywa si przez o[wiadczenie zBo|one drugiej stronie. O[wiadczenie ma moc wsteczn od chwili, kiedy potrcenie staBo si mo|liwe. Art. 500. Je|eli przedmiotem potrcenia s wierzytelno[ci, których miejsca speBnienia [wiadczeD s ró|ne, strona korzystajca z mo|no[ci potrcenia obowizana jest ui[ci drugiej stronie sum potrzebn do pokrycia wynikajcego dla niej uszczerbku. Art. 501.  Odroczenie wykonania zobowizania udzielone przez sd albo bezpBatnie przez wierzyciela nie wyBcza potrcenia. Art. 502.  Wierzytelno[ przedawniona mo|e by potrcona, je|eli w chwili, gdy potrcenie staBo si mo|liwe, przedawnienie jeszcze nie nastpiBo. Art. 503. Przepisy o zaliczeniu zapBaty stosuje si odpowiednio do potrcenia. Art. 504. Zajcie wierzytelno[ci przez osob trzeci wyBcza umorzenie tej wierzytelno[ci przez potrcenie tylko wtedy, gdy dBu|nik staB si wierzycielem swego wierzyciela dopiero po dokonaniu zajcia albo gdy jego wierzytelno[ staBa si wymagalna po tej chwili, a przy tym dopiero pózniej ani|eli wierzytelno[ zajta. Art. 505. Nie mog by umorzone przez potrcenie: 1) wierzytelno[ci nie ulegajce zajciu; 2) wierzytelno[ci o dostarczenie [rodków utrzymania; 3) wierzytelno[ci wynikajce z czynów niedozwolonych; 4) wierzytelno[ci, co do których potrcenie jest wyBczone przez przepisy szczególne. Art. 506. § 1. Je|eli w celu umorzenia zobowizania dBu|nik zobowizuje si za zgod wierzyciela speBni inne [wiadczenie albo nawet to samo [wiadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowizanie dotychczasowe wygasa (odnowienie). § 2. W razie wtpliwo[ci poczytuje si, |e zmiana tre[ci dotychczasowego zobowizania nie stanowi odnowienia. Dotyczy to w szczególno[ci wypadku, gdy wierzyciel otrzymuje od dBu|nika weksel lub czek. Art. 507. Je|eli wierzytelno[ byBa zabezpieczona porczeniem lub ograniczonym prawem rzeczowym ustanowionym przez osob trzeci, porczenie lub ograniczone prawo rzeczowe wygasa z chwil odnowienia, chyba |e porczyciel lub osoba trzecia wyrazi zgod na dalsze trwanie zabezpieczenia. Art. 508. Zobowizanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dBu|nika z dBugu, a dBu|nik zwolnienie przyjmuje. TytuB IX. ZMIANA WIERZYCIELA LUB DAU{NIKA DZIAA I. ZMIANA WIERZYCIELA Art. 509. § 1. Wierzyciel mo|e bez zgody dBu|nika przenie[ wierzytelno[ na osob trzeci (przelew), chyba |e sprzeciwiaBoby si to ustawie, zastrze|eniu umownemu albo wBa[ciwo[ci zobowizania. § 2. Wraz z wierzytelno[ci przechodz na nabywc wszelkie zwizane z ni prawa, w szczególno[ci roszczenie o zalegBe odsetki. Art. 510. § 1. Umowa sprzeda|y, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowizujca do przeniesienia wierzytelno[ci przenosi wierzytelno[ na nabywc, chyba |e przepis szczególny stanowi inaczej albo |e strony inaczej postanowiBy. § 2. Je|eli zawarcie umowy przelewu nastpuje w wykonaniu zobowizania wynikajcego z uprzednio zawartej umowy zobowizujcej do przeniesienia wierzytelno[ci, z zapisu, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, wa|no[ umowy przelewu zale|y od istnienia tego zobowizania. Art. 511. Je|eli wierzytelno[ jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelno[ci powinien by równie| pismem stwierdzony. Art. 512. Dopóki zbywca nie zawiadomiB dBu|nika o przelewie, speBnienie [wiadczenia do rk poprzedniego wierzyciela ma skutek wzgldem nabywcy, chyba |e w chwili speBnienia [wiadczenia dBu|nik wiedziaB o przelewie. Przepis ten stosuje si odpowiednio do innych czynno[ci prawnych dokonanych midzy dBu|nikiem a poprzednim wierzycielem. Art. 513. § 1. DBu|nikowi przysBuguj przeciwko nabywcy wierzytelno[ci wszelkie zarzuty, które miaB przeciwko zbywcy w chwili powzicia wiadomo[ci o przelewie. § 2. DBu|nik mo|e z przelanej wierzytelno[ci potrci wierzytelno[, która mu przysBuguje wzgldem zbywcy, chocia|by staBa si wymagalna dopiero po otrzymaniu przez dBu|nika zawiadomienia o przelewie. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy wierzytelno[ przysBugujca wzgldem zbywcy staBa si wymagalna pózniej ni| wierzytelno[ bdca przedmiotem przelewu. Art. 514. Je|eli wierzytelno[ jest stwierdzona pismem, zastrze|enie umowne, i| przelew nie mo|e nastpi bez zgody dBu|nika, jest skuteczne wzgldem nabywcy tylko wtedy, gdy pismo zawiera wzmiank o tym zastrze|eniu, chyba |e nabywca w chwili przelewu o zastrze|eniu wiedziaB. Art. 515. Je|eli dBu|nik, który otrzymaB o przelewie pisemne zawiadomienie pochodzce od zbywcy, speBniB [wiadczenie do rk nabywcy wierzytelno[ci, zbywca mo|e powoBa si wobec dBu|nika na niewa|no[ przelewu albo na zarzuty wynikajce z jego podstawy prawnej tylko wtedy, gdy w chwili speBnienia [wiadczenia byBy one dBu|nikowi wiadome. Przepis ten stosuje si odpowiednio do innych czynno[ci prawnych dokonanych midzy dBu|nikiem a nabywc wierzytelno[ci. Art. 516. Zbywca wierzytelno[ci ponosi wzgldem nabywcy odpowiedzialno[ za to, |e wierzytelno[ mu przysBuguje. Za wypBacalno[ dBu|nika w chwili przelewu ponosi odpowiedzialno[ tylko o tyle, o ile t odpowiedzialno[ na siebie przyjB. Art. 517. § 1. Przepisów o przelewie nie stosuje si do wierzytelno[ci zwizanych z dokumentem na okaziciela lub z dokumentem zbywalnym przez indos. § 2. Przeniesienie wierzytelno[ci z dokumentu na okaziciela nastpuje przez przeniesienie wBasno[ci dokumentu. Do przeniesienia wBasno[ci dokumentu potrzebne jest jego wydanie. Art. 518. § 1. Osoba trzecia, która spBaca wierzyciela, nabywa spBacon wierzytelno[ do wysoko[ci dokonanej zapBaty: 1) je|eli pBaci cudzy dBug, za który jest odpowiedzialna osobi[cie albo pewnymi przedmiotami majtkowymi; 2) je|eli przysBuguje jej prawo, przed którym spBacona wierzytelno[ ma pierwszeDstwo zaspokojenia; 3) je|eli dziaBa za zgod dBu|nika w celu wstpienia w prawa wierzyciela; zgoda dBu|nika powinna by pod niewa|no[ci wyra|ona na pi[mie; 4) je|eli to przewiduj przepisy szczególne. § 2. W wypadkach powy|szych wierzyciel nie mo|e odmówi przyjcia [wiadczenia, które jest ju| wymagalne. § 3. Je|eli wierzyciel zostaB spBacony przez osob trzeci tylko w cz[ci, przysBuguje mu co do pozostaBej cz[ci pierwszeDstwo zaspokojenia przed wierzytelno[ci, która przeszBa na osob trzeci wskutek zapBaty cz[ciowej. DZIAA II. ZMIANA DAU{NIKA Art. 519. § 1. Osoba trzecia mo|e wstpi na miejsce dBu|nika, który zostaje z dBugu zwolniony (przejcie dBugu). § 2. Przejcie dBugu mo|e nastpi: 1) przez umow midzy wierzycielem a osob trzeci za zgod dBu|nika; o[wiadczenie dBu|nika mo|e by zBo|one którejkolwiek ze stron; 2) przez umow midzy dBu|nikiem a osob trzeci za zgod wierzyciela; o[wiadczenie wierzyciela mo|e by zBo|one którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, je|eli wierzyciel nie wiedziaB, |e osoba przejmujca dBug jest niewypBacalna. Art. 520. Ka|da ze stron, które zawarBy umow o przejcie dBugu, mo|e wyznaczy osobie, której zgoda jest potrzebna do skuteczno[ci przejcia, odpowiedni termin do wyra|enia zgody; bezskuteczny upByw wyznaczonego terminu jest jednoznaczny z odmówieniem zgody. Art. 521. § 1. Je|eli skuteczno[ umowy o przejcie dBugu zale|y od zgody dBu|nika, a dBu|nik zgody odmówiB, umow uwa|a si za nie zawart. § 2. Je|eli skuteczno[ umowy o przejcie dBugu zale|y od zgody wierzyciela, a wierzyciel zgody odmówiB, strona, która wedBug umowy miaBa przej dBug, jest odpowiedzialna wzgldem dBu|nika za to, |e wierzyciel nie bdzie od niego |daB speBnienia [wiadczenia. Art. 522. Umowa o przejcie dBugu powinna by pod niewa|no[ci zawarta na pi[mie. To samo dotyczy zgody wierzyciela na przejcie dBugu. Art. 523. Je|eli w umowie o przeniesienie wBasno[ci nieruchomo[ci nabywca zobowizaB si zwolni zbywc od zwizanych z wBasno[ci dBugów, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e strony zawarBy umow o przejcie tych dBugów przez nabywc. Art. 524. § 1. Przejmujcemu dBug przysBuguj przeciwko wierzycielowi wszelkie zarzuty, które miaB dotychczasowy dBu|nik, z wyjtkiem zarzutu potrcenia z wierzytelno[ci dotychczasowego dBu|nika. § 2. Przejmujcy dBug nie mo|e powoBywa si wzgldem wierzyciela na zarzuty wynikajce z istniejcego midzy przejmujcym dBug a dotychczasowym dBu|nikiem stosunku prawnego, bdcego podstaw prawn przejcia dBugu; nie dotyczy to jednak zarzutów, o których wierzyciel wiedziaB. Art. 525. Je|eli wierzytelno[ byBa zabezpieczona porczeniem lub ograniczonym prawem rzeczowym ustanowionym przez osob trzeci, porczenie lub ograniczone prawo rzeczowe wygasa z chwil przejcia dBugu, chyba |e porczyciel lub osoba trzecia wyrazi zgod na dalsze trwanie zabezpieczenia. Art. 526.  (uchylony). TytuB X. OCHRONA WIERZYCIELA W RAZIE NIEWYPAACALNOZCI DAU{NIKA Art. 527. § 1. Gdy wskutek czynno[ci prawnej dBu|nika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskaBa korzy[ majtkow, ka|dy z wierzycieli mo|e |da uznania tej czynno[ci za bezskuteczn w stosunku do niego, je|eli dBu|nik dziaBaB ze [wiadomo[ci pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziaBa lub przy zachowaniu nale|ytej staranno[ci mogBa si dowiedzie. § 2. Czynno[ prawna dBu|nika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, je|eli wskutek tej czynno[ci dBu|nik staB si niewypBacalny albo staB si niewypBacalny w wy|szym stopniu, ni| byB przed dokonaniem czynno[ci. § 3. Je|eli wskutek czynno[ci prawnej dBu|nika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskaBa korzy[ majtkow osoba bdca w bliskim z nim stosunku, domniemywa si, |e osoba ta wiedziaBa, i| dBu|nik dziaBaB ze [wiadomo[ci pokrzywdzenia wierzycieli. § 4.  Je|eli wskutek czynno[ci prawnej dBu|nika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzy[ majtkow uzyskaB przedsibiorca pozostajcy z dBu|nikiem w staBych stosunkach gospodarczych, domniemywa si, |e byBo mu wiadome, i| dBu|nik dziaBaB ze [wiadomo[ci pokrzywdzenia wierzycieli. Art. 528. Je|eli wskutek czynno[ci prawnej dokonanej przez dBu|nika z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskaBa korzy[ majtkow bezpBatnie, wierzyciel mo|e |da uznania czynno[ci za bezskuteczn, chocia|by osoba ta nie wiedziaBa i nawet przy zachowaniu nale|ytej staranno[ci nie mogBa si dowiedzie, |e dBu|nik dziaBaB ze [wiadomo[ci pokrzywdzenia wierzycieli. Art. 529. Je|eli w chwili darowizny dBu|nik byB niewypBacalny, domniemywa si, i| dziaBaB ze [wiadomo[ci pokrzywdzenia wierzycieli. To samo dotyczy wypadku, gdy dBu|nik staB si niewypBacalny wskutek dokonania darowizny. Art. 530. Przepisy artykuBów poprzedzajcych stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy dBu|nik dziaBaB w zamiarze pokrzywdzenia przyszBych wierzycieli. Je|eli jednak osoba trzecia uzyskaBa korzy[ majtkow odpBatnie, wierzyciel mo|e |da uznania czynno[ci za bezskuteczn tylko wtedy, gdy osoba trzecia o zamiarze dBu|nika wiedziaBa. Art. 531. § 1. Uznanie za bezskuteczn czynno[ci prawnej dBu|nika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli nastpuje w drodze powództwa lub zarzutu przeciwko osobie trzeciej, która wskutek tej czynno[ci uzyskaBa korzy[ majtkow. § 2. W wypadku gdy osoba trzecia rozporzdziBa uzyskan korzy[ci, wierzyciel mo|e wystpi bezpo[rednio przeciwko osobie, na której rzecz rozporzdzenie nastpiBo, je|eli osoba ta wiedziaBa o okoliczno[ciach uzasadniajcych uznanie czynno[ci dBu|nika za bezskuteczn albo je|eli rozporzdzenie byBo nieodpBatne. Art. 532. Wierzyciel, wzgldem którego czynno[ prawna dBu|nika zostaBa uznana za bezskuteczn, mo|e z pierwszeDstwem przed wierzycielami osoby trzeciej dochodzi zaspokojenia z przedmiotów majtkowych, które wskutek czynno[ci uznanej za bezskuteczn wyszBy z majtku dBu|nika albo do niego nie weszBy. Art. 533. Osoba trzecia, która uzyskaBa korzy[ majtkow wskutek czynno[ci prawnej dBu|nika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli, mo|e zwolni si od zado[uczynienia roszczeniu wierzyciela |dajcego uznania czynno[ci za bezskuteczn, je|eli zaspokoi tego wierzyciela albo wska|e mu wystarczajce do jego zaspokojenia mienie dBu|nika. Art. 534. Uznania czynno[ci prawnej dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli za bezskuteczn nie mo|na |da po upBywie lat piciu od daty tej czynno[ci. TytuB XI. SPRZEDA{ DZIAA I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 535.  Przez umow sprzeda|y sprzedawca zobowizuje si przenie[ na kupujcego wBasno[ rzeczy i wyda mu rzecz, a kupujcy zobowizuje si rzecz odebra i zapBaci sprzedawcy cen. Art. 5351.  Przepisy niniejszego dziaBu stosuje si do sprzeda|y konsumenckiej w takim zakresie, w jakim sprzeda| ta nie jest uregulowana odrbnymi przepisami. Art. 536. § 1. Cen mo|na okre[li przez wskazanie podstaw do jej ustalenia. § 2. Je|eli z okoliczno[ci wynika, |e strony miaBy na wzgldzie cen przyjt w stosunkach danego rodzaju, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e chodziBo o cen w miejscu i czasie, w którym rzecz ma by kupujcemu wydana. Art. 537. § 1. Je|eli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzeda|y obowizuje zarzdzenie, wedBug którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku mo|e by zapBacona jedynie cena [ci[le okre[lona (cena sztywna), cena ta wi|e strony bez wzgldu na to, jak cen w umowie ustaliBy. § 2. Sprzedawca, który otrzymaB cen wy|sz od ceny sztywnej, obowizany jest zwróci kupujcemu pobran ró|nic. § 3. Kupujcy, który wedBug umowy miaB zapBaci cen ni|sz od ceny sztywnej, a rzecz zu|yB lub odprzedaB po cenie obliczonej na podstawie ceny umówionej, obowizany jest zapBaci cen sztywn tylko wtedy, gdy przed zu|yciem lub odprzedaniem rzeczy znaB cen sztywn lub mógB j zna przy zachowaniu nale|ytej staranno[ci. Kupujcy, który rzeczy nie zu|yB ani nie odprzedaB, mo|e od umowy odstpi. Art. 538. Je|eli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzeda|y obowizuje zarzdzenie, wedBug którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie mo|e by zapBacona cena wy|sza od ceny okre[lonej (cena maksymalna), kupujcy nie jest obowizany do zapBaty ceny wy|szej, a sprzedawca, który otrzymaB cen wy|sz, obowizany jest zwróci kupujcemu pobran ró|nic. Art. 539. Je|eli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzeda|y obowizuje zarzdzenie, wedBug którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie mo|e by zapBacona cena ni|sza od ceny okre[lonej (cena minimalna), sprzedawcy, który otrzymaB cen ni|sz, przysBuguje roszczenie o dopBat ró|nicy. Art. 540. § 1. Je|eli wBa[ciwy organ paDstwowy ustaliB, w jaki sposób sprzedawca ma obliczy cen za rzeczy danego rodzaju lub gatunku (cena wynikowa), stosuje si, zale|nie od wBa[ciwo[ci takiej ceny, bdz przepisy o cenie sztywnej, bdz przepisy o cenie maksymalnej. § 2.  W razie sporu co do prawidBowo[ci obliczenia ceny wynikowej cen t ustali sd. Art. 541. Wynikajce z przepisów o cenie sztywnej, maksymalnej, minimalnej lub wynikowej roszczenie sprzedawcy o dopBat ró|nicy ceny, jak równie| roszczenie kupujcego o zwrot tej ró|nicy przedawnia si z upBywem roku od dnia zapBaty. Art. 542.  (skre[lony). Art. 543. Wystawienie rzeczy w miejscu sprzeda|y na widok publiczny z oznaczeniem ceny uwa|a si za ofert sprzeda|y. Art. 544. § 1. Je|eli rzecz sprzedana ma by przesBana przez sprzedawc do miejsca, które nie jest miejscem speBnienia [wiadczenia, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e wydanie zostaBo dokonane z chwil, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzyB j przewoznikowi trudnicemu si przewozem rzeczy tego rodzaju. § 2. Jednak|e kupujcy obowizany jest zapBaci cen dopiero po nadej[ciu rzeczy na miejsce przeznaczenia i po umo|liwieniu mu zbadania rzeczy. Art. 545. § 1. Sposób wydania i odebrania rzeczy sprzedanej powinien zapewni jej caBo[ i nienaruszalno[; w szczególno[ci sposób opakowania i przewozu powinien odpowiada wBa[ciwo[ciom rzeczy. § 2. W razie przesBania rzeczy sprzedanej na miejsce przeznaczenia za po[rednictwem przewoznika, kupujcy obowizany jest zbada przesyBk w czasie i w sposób przyjty przy przesyBkach tego rodzaju; je|eli stwierdziB, |e w czasie przewozu nastpiB ubytek lub uszkodzenie rzeczy, obowizany jest dokona wszelkich czynno[ci niezbdnych do ustalenia odpowiedzialno[ci przewoznika. Art. 546. § 1. Sprzedawca obowizany jest udzieli kupujcemu potrzebnych wyja[nieD o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczcych rzeczy sprzedanej oraz wyda posiadane przez siebie dokumenty, które jej dotycz. Je|eli tre[ takiego dokumentu dotyczy tak|e innych rzeczy, sprzedawca obowizany jest wyda uwierzytelniony wycig z dokumentu. § 2. Je|eli jest to potrzebne do nale|ytego korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem, sprzedawca powinien zaBczy instrukcj dotyczc sposobu korzystania z rzeczy. Art. 547. § 1. Je|eli ani z umowy, ani z zarzdzeD okre[lajcych cen nie wynika, kogo obci|aj koszty wydania i odebrania rzeczy, sprzedawca ponosi koszty wydania, w szczególno[ci koszty zmierzenia lub zwa|enia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesBania rzeczy, a koszty odebrania ponosi kupujcy. § 2. Je|eli rzecz ma by przesBana do miejsca, które nie jest miejscem speBnienia [wiadczenia, koszty ubezpieczenia i przesBania ponosi kupujcy. § 3. Koszty nie wymienione w paragrafach poprzedzajcych ponosz obie strony po poBowie. Art. 548. § 1. Z chwil wydania rzeczy sprzedanej przechodz na kupujcego korzy[ci i ci|ary zwizane z rzecz oraz niebezpieczeDstwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy. § 2. Je|eli strony zastrzegBy inn chwil przej[cia korzy[ci i ci|arów, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e niebezpieczeDstwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy przechodzi na kupujcego z t sam chwil. Art. 549. Je|eli kupujcy zastrzegB sobie oznaczenie ksztaBtu, wymiaru lub innych wBa[ciwo[ci rzeczy albo terminu i miejsca wydania, a dopuszcza si zwBoki z dokonaniem oznaczenia, sprzedawca mo|e: 1) wykona uprawnienia, które przysBuguj wierzycielowi w razie zwBoki dBu|nika ze speBnieniem [wiadczenia wzajemnego, albo 2) dokona sam oznaczenia i poda je do wiadomo[ci kupujcego wyznaczajc mu odpowiedni termin do odmiennego oznaczenia; po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu oznaczenie dokonane przez sprzedawc staje si dla kupujcego wi|ce. Art. 550.  Je|eli w umowie sprzeda|y zastrze|ona zostaBa na rzecz kupujcego wyBczno[ bdz w ten sposób, |e sprzedawca nie bdzie dostarczaB rzeczy okre[lonego rodzaju innym osobom, bdz te| w ten sposób, |e kupujcy bdzie jedynym odprzedawc zakupionych rzeczy na oznaczonym obszarze, sprzedawca nie mo|e w zakresie, w którym wyBczno[ zostaBa zastrze|ona, ani bezpo[rednio, ani po[rednio zawiera umów sprzeda|y, które mogByby naruszy wyBczno[ przysBugujc kupujcemu. Art. 551. § 1. Je|eli kupujcy dopu[ciB si zwBoki z odebraniem rzeczy sprzedanej, sprzedawca mo|e odda rzecz na przechowanie na koszt i niebezpieczeDstwo kupujcego. § 2. Sprzedawca mo|e równie| sprzeda rzecz na rachunek kupujcego, powinien jednak uprzednio wyznaczy kupujcemu dodatkowy termin do odebrania, chyba |e wyznaczenie terminu nie jest mo|liwe albo |e rzecz jest nara|ona na zepsucie, albo |e z innych wzgldów groziBaby szkoda. O dokonaniu sprzeda|y sprzedawca obowizany jest niezwBocznie zawiadomi kupujcego. Art. 552. Je|eli kupujcy dopu[ciB si zwBoki z zapBat ceny za dostarczon cz[ rzeczy sprzedanych albo je|eli ze wzgldu na jego stan majtkowy jest wtpliwe, czy zapBata ceny za cz[ rzeczy, które maj by dostarczone pózniej, nastpi w terminie, sprzedawca mo|e powstrzyma si z dostarczeniem dalszych cz[ci rzeczy sprzedanych wyznaczajc kupujcemu odpowiedni termin do zabezpieczenia zapBaty, a po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu mo|e od umowy odstpi. Art. 553.  (skre[lony). Art. 554. Roszczenia z tytuBu sprzeda|y dokonanej w zakresie dziaBalno[ci przedsibiorstwa sprzedawcy, roszczenia rzemie[lników z takiego tytuBu oraz roszczenia prowadzcych gospodarstwa rolne z tytuBu sprzeda|y pBodów rolnych i le[nych przedawniaj si z upBywem lat dwóch. Art. 555. Przepisy o sprzeda|y rzeczy stosuje si odpowiednio do sprzeda|y energii oraz do sprzeda|y praw. Art. 5551.  (skre[lony). DZIAA II. RKOJMIA ZA WADY Art. 556. § 1. Sprzedawca jest odpowiedzialny wzgldem kupujcego, je|eli rzecz sprzedana ma wad zmniejszajc jej warto[ lub u|yteczno[ ze wzgldu na cel w umowie oznaczony albo wynikajcy z okoliczno[ci lub z przeznaczenia rzeczy, je|eli rzecz nie ma wBa[ciwo[ci, o których istnieniu zapewniB kupujcego, albo je|eli rzecz zostaBa kupujcemu wydana w stanie niezupeBnym (rkojmia za wady fizyczne). § 2.  Sprzedawca jest odpowiedzialny wzgldem kupujcego, je|eli rzecz sprzedana stanowi wBasno[ osoby trzeciej albo je|eli jest obci|ona prawem osoby trzeciej; w razie sprzeda|y praw sprzedawca jest odpowiedzialny tak|e za istnienie praw (rkojmia za wady prawne). Art. 557. § 1. Sprzedawca jest zwolniony od odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi, je|eli kupujcy wiedziaB o wadzie w chwili zawarcia umowy. § 2. Gdy przedmiotem sprzeda|y s rzeczy oznaczone tylko co do gatunku albo rzeczy majce powsta w przyszBo[ci, sprzedawca jest zwolniony od odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi, je|eli kupujcy wiedziaB o wadzie w chwili wydania rzeczy. Art. 558. § 1.  Strony mog odpowiedzialno[ z tytuBu rkojmi rozszerzy, ograniczy lub wyBczy. Jednak|e w umowach z udziaBem konsumentów ograniczenie lub wyBczenie odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi jest dopuszczalne tylko w wypadkach okre[lonych w przepisach szczególnych. § 2. WyBczenie lub ograniczenie odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi jest bezskuteczne, je|eli sprzedawca zataiB podstpnie wad przed kupujcym. Art. 559. Sprzedawca nie jest odpowiedzialny z tytuBu rkojmi za wady fizyczne, które powstaBy po przej[ciu niebezpieczeDstwa na kupujcego, chyba |e wady wynikBy z przyczyny tkwicej ju| poprzednio w rzeczy sprzedanej. Art. 560. § 1.  Je|eli rzecz sprzedana ma wady, kupujcy mo|e od umowy odstpi albo |da obni|enia ceny. Jednak|e kupujcy nie mo|e od umowy odstpi, je|eli sprzedawca niezwBocznie wymieni rzecz wadliw na rzecz woln od wad albo niezwBocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, je|eli rzecz byBa ju| wymieniona przez sprzedawc lub naprawiana, chyba |e wady s nieistotne. § 2. Je|eli kupujcy odstpuje od umowy z powodu wady rzeczy sprzedanej, strony powinny sobie nawzajem zwróci otrzymane [wiadczenia wedBug przepisów o odstpieniu od umowy wzajemnej. § 3.  Je|eli kupujcy |da obni|enia ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej, obni|enie powinno nastpi w takim stosunku, w jakim warto[ rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej warto[ci obliczonej z uwzgldnieniem istniejcych wad. § 4.  Je|eli sprzedawca dokonaB wymiany, powinien pokry tak|e zwizane z tym koszty, jakie poniósB kupujcy. Art. 561. § 1. Je|eli przedmiotem sprzeda|y s rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, kupujcy mo|e |da dostarczenia zamiast rzeczy wadliwych takiej samej ilo[ci rzeczy wolnych od wad oraz naprawienia szkody wynikBej z opóznienia. § 2. Je|eli przedmiotem sprzeda|y jest rzecz okre[lona co do to|samo[ci, a sprzedawc jest wytwórca tej rzeczy, kupujcy mo|e |da usunicia wady, wyznaczajc w tym celu sprzedawcy odpowiedni termin z zagro|eniem, |e po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu od umowy odstpi. Sprzedawca mo|e odmówi usunicia wady, gdyby wymagaBo ono nadmiernych kosztów. § 3. Przepisy powy|sze nie wyBczaj uprawnienia do odstpienia od umowy lub do |dania obni|enia ceny. Art. 562.  Je|eli w umowie sprzeda|y zastrze|ono, |e dostarczenie rzeczy sprzedanych ma nastpi cz[ciami, a sprzedawca mimo |dania kupujcego nie dostarczyB zamiast rzeczy wadliwych takiej samej ilo[ci rzeczy wolnych od wad, kupujcy mo|e od umowy odstpi tak|e co do cz[ci rzeczy, które maj by dostarczone pózniej. Art. 563. § 1. Kupujcy traci uprawnienia z tytuBu rkojmi za wady fizyczne rzeczy, je|eli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w cigu miesica od jej wykrycia, a w wypadku gdy zbadanie rzeczy jest w danych stosunkach przyjte, je|eli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w cigu miesica po upBywie czasu, w którym przy zachowaniu nale|ytej staranno[ci mógB j wykry. Minister Handlu Wewntrznego mo|e w drodze rozporzdzenia ustali krótsze terminy do zawiadomienia o wadach artykuBów |ywno[ciowych. § 2.  Jednak|e przy sprzeda|y midzy osobami prowadzcymi dziaBalno[ gospodarcz utrata uprawnieD z tytuBu rkojmi nastpuje, je|eli kupujcy nie zbadaB rzeczy w czasie i w sposób przyjty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomiB niezwBocznie sprzedawcy o dostrze|onej wadzie, a w wypadku gdy wada wyszBa na jaw dopiero pózniej - je|eli nie zawiadomiB sprzedawcy niezwBocznie po jej wykryciu. § 3. Do zachowania terminów zawiadomienia o wadach rzeczy sprzedanej wystarczy wysBanie przed upBywem tych terminów listu poleconego. Art. 564. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzajcym utrata uprawnieD z tytuBu rkojmi za wady fizyczne rzeczy nie nastpuje mimo niezachowania terminów do zbadania rzeczy przez kupujcego i do zawiadomienia sprzedawcy o wadach, je|eli sprzedawca wad podstpnie zataiB albo zapewniB kupujcego, |e wady nie istniej. Art. 565. Je|eli spo[ród rzeczy sprzedanych tylko niektóre s wadliwe i daj si odBczy od rzeczy wolnych od wad, bez szkody dla stron obu, uprawnienie kupujcego do odstpienia od umowy ogranicza si do rzeczy wadliwych. Art. 566. § 1. Je|eli z powodu wady fizycznej rzeczy sprzedanej kupujcy odstpuje od umowy albo |da obni|enia ceny, mo|e on |da naprawienia szkody poniesionej wskutek istnienia wady, chyba |e szkoda jest nastpstwem okoliczno[ci, za które sprzedawca nie ponosi odpowiedzialno[ci. W ostatnim wypadku kupujcy mo|e |da tylko naprawienia szkody, któr poniósB przez to, |e zawarB umow, nie wiedzc o istnieniu wady; w szczególno[ci mo|e |da zwrotu kosztów zawarcia umowy, kosztów odebrania, przewozu, przechowania i ubezpieczenia rzeczy oraz zwrotu dokonanych nakBadów w takim zakresie, w jakim nie odniósB korzy[ci z tych nakBadów. § 2. Przepisy powy|sze stosuje si odpowiednio, gdy kupujcy |da dostarczenia rzeczy wolnych od wad zamiast rzeczy wadliwych albo usunicia wady przez sprzedawc. Art. 567. § 1. Je|eli z powodu wady fizycznej rzeczy nadesBanej z innej miejscowo[ci kupujcy odstpuje od umowy albo |da dostarczenia rzeczy wolnej od wad zamiast rzeczy wadliwej, nie mo|e on odesBa rzeczy bez uprzedniego porozumienia si ze sprzedawc i obowizany jest postara si o jej przechowanie na koszt sprzedawcy dopóty, dopóki w normalnym toku czynno[ci sprzedawca nie bdzie mógB postpi z rzecz wedBug swego uznania. § 2. Je|eli istnieje niebezpieczeDstwo pogorszenia rzeczy, kupujcy jest uprawniony, a gdy interes sprzedawcy tego wymaga - obowizany sprzeda rzecz z zachowaniem nale|ytej staranno[ci. Powy|sze uprawnienie przysBuguje kupujcemu tak|e wtedy, gdy sprzedawca zwleka z wydaniem dyspozycji albo gdy przechowanie rzeczy wymaga znacznych kosztów lub jest nadmiernie utrudnione; w tych wypadkach kupujcy mo|e równie| odesBa rzecz sprzedawcy na jego koszt i niebezpieczeDstwo. § 3. O zamiarze sprzeda|y kupujcy powinien w miar mo|no[ci zawiadomi sprzedawc, w ka|dym za[ razie powinien wysBa mu zawiadomienie niezwBocznie po dokonaniu sprzeda|y. Art. 568. § 1. Uprawnienia z tytuBu rkojmi za wady fizyczne wygasaj po upBywie roku, a gdy chodzi o wady budynku - po upBywie lat trzech, liczc od dnia, kiedy rzecz zostaBa kupujcemu wydana. § 2. UpByw powy|szych terminów nie wyBcza wykonania uprawnieD z tytuBu rkojmi, je|eli sprzedawca wad podstpnie zataiB. § 3. Zarzut z tytuBu rkojmi mo|e by podniesiony tak|e po upBywie powy|szych terminów, je|eli przed ich upBywem kupujcy zawiadomiB sprzedawc o wadzie. Art. 569.  (skre[lony). Art. 570. Do sprzeda|y zwierzt, które wymienia rozporzdzenie Ministra Rolnictwa wydane w porozumieniu z Ministrami Sprawiedliwo[ci oraz PrzemysBu Spo|ywczego i Skupu, stosuje si przepisy o rkojmi za wady fizyczne ze zmianami wskazanymi w dwóch artykuBach poni|szych. Art. 571.  Œ’Ž˝ż 8:JLln€>Pjz"<N\l,ú HJ^bÂÄŇt„0zŒ0B<Nb t –#¨#˛$Ä$Đ'â'Ö)č)ţ./ˆ0ěŰěŰěĆ۲Ą˛Ą˛Ą˛ĄěŰěŰěŰěŰěŰěŰě۲Ą˛ĄěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?4[€¨Ćí 7 c § Í ô  C h  ˇ Ţ  7 ^ … Ť Ň öŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢŢ Ć ě ˘ ě„ě„ě7$8$H$^„ě`„ěgdĄ+' 7$8$H$gdĄ+'~ƒ ýŇ ú  @ g  ľ Ü  * F o ™ Ŕ í >gŤŇř JpŒ´çççççççççççççççççççççççççç Ć ě ˘ ě„ě„ě7$8$H$^„ě`„ěgdĄ+'´Ü,TŚĚč<dŒ“ŽŔŕ :n>jççççççççççççŮŮŮÉŮŮ١ˇ$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ¤ŕ7$8$H$a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+' Ć ě ˘ ě„ě„ě7$8$H$^„ě`„ěgdĄ+'j<\úJbÄNtšz0<vb D!–#˛$F'Đ'Ö)íííííßßßßíĎííĎíííĎíĎííĎí$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'Ö)„+˜,ţ.ˆ0(2Ź36ž7n:ş>ŕ?A AJA8B6DŒFNGşGÖGţG&J(KfMíÝÝíííííííÝÝĎĎííÝííĎĎíÝí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ˆ0š0(2:2Ź3ž36ž6 6˘6ž7Đ7n:€:AA AHAJA\A8BJBŒFžFNG`GşGŇGÖGüGţGH(K:KĚQŢQŔUŇUĆVňVôVWđWţWXX&[:[~\\"^2^P^b^>`P`a,aÄdÔdžjĐjöklömnÄnoo*o,o.oöoěŰěŰěŰěĆěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJHfMĚOĚQžRxTŔUĆVôVđWBY&[~\"^P^†_>`aÄcÄdŽf˛ižjökmömďďÝďďÝĎÝÝďÝÝÝÝďÝÝďÝďďÝÝď$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'ömÄnoŒpěp˘qČrtěuRväwbz,{^||~€ÔTƒŚƒ”„‚ˆ¤‰ÄŠíßííĎíĎííĎĎĎíííĎĎíĎíßííĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'öořoŒpšpœpžp˘q°q˛q´qt"t$t&těuúuüuţuîzđz,{:{<{>{^|l|n|p||~Š~Œ~Ž~Tƒbƒdƒfƒ”„˘„Ś„¨„ˆˆˆ&ˆ‚ˆˆ’ˆ”ˆÄŠÖŠj‹|‹ŽŽŽíÜČłČÜČłČÜČłČÜČłČÜíÜČłČÜČłČÜČłČÜČłČÜČłČܟŽŸŽČÜČłČÜČÜČÜČł hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ8Ċj‹ŠŽđf’4“•Ě–”™Jšě›”œ~äžB ĄěĄšŁXĽŽŚĘŚííÝííÝÝííÝííÝÝííÝííÝíÔ 7$8$H$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ŽŽ.4“F“••”™Ś™Jš\š~äžöžĄĄěĄţĄXĽfĽhĽjĽžŹŹŹŽŹ°Ź6ŽDŽFŽHŽL°Z°\°^°z´„´†´Œ´Ž´Ž´°´ŕ´â´ô´0śBś˜¸Ş¸˝(˝ěżŔ.Â>ÂúĹ Ć ČČxˌ˖̨ĚěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆě۲Ą˛Ą˛ĄěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰě hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?ĘŚœ§Ä¨ŞŞŞôŞVŤĘŤ ŹžŹ6ŽL°z´°´â´0ś¤ˇ˜¸ŚşFť˝ěżĺĺĺĺĺĺĺĺĺÓÓÓĹĹÓÓľÓľľÓ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'ěż.ÂPÄúĹ Č:Ęx˖ĚÎüÎ.Ď.МӬÔöՎÖ"×&ŘZŮşŮlÚşŰííÝííÝííÝĎíÝíÝľľľľľľÝ$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'¨ĚüÎ,Ď.ĎBϜӪӬӮÓŔÝÎÝĐÝŇÝZŕlŕĘâÜâ˛ăŔăÂăÄă ééééÂęÖęÚíîíđňţňóóŚ÷´÷ś÷¸÷DűRűTűVűŽ˙˙Ě˙Ú˙Ü˙Ţ˙ftvxH \ Ě Ü JXZ\ô:<NčüŒœ¸ĆČʤ"ďŰďŰďŰĆŰďŰĆŰďŰďŰďŰĆŰďŰĆŰďŰďŰďŰĆŰďŰĆŰďŰĆŰď´ďŰĆŰďŰĆŰďŰďŰďŰĆŰďŰďŰďŰďŰďŰĆŰď#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJGşŰŔ݀ßZŕĘâ˛ăć éÂęÚí$đđň~óČôŇőŚ÷ ůŚůDűţü0ţĚ˙Îf H ďÝďÝÝÝďÝÝÝďÝďďďÝďďÝďďÝďÝď$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'H Ě lJvô<ÂčÔlŒ¸ ć Ř!¤"Ř%ä&D(d*p-0\2Ź6ííÝíÝĎíÝíÝÝííÝÝÝííÝÝííÝí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'¤"ś"Ř%č%d*r*t*v*p-€-\2p2Ź6ž6Ä7Ö7Đ=>>$>ş@Ě@¨DşDŘIęIîJKZNlNŔPŇP~SžS S˛S\UnUVVÜVîVčZúZ0^B^đ_(`*`>`D`b`d`v`ÂbÔb ddf.f4fPfRfdfRhdhJj^jškŽkşnÎnfpzp¸uĚu&x:x,zěŰěŰěĆěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJNŹ6Ä7Ş92:;”<Đ=>ş@šB¨D$HŘIîJěLZNŔP>R~S S\UVííÝĂĂÝľííÝíÝííÝííÝľíí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'VÜVŘXčZ’\0^đ_*`D`d`¸aÂb df4fRfRh˘iJjšk4mşnfpôqhsííÝíÝíĎĎĎíÝííĎĎííÝííÝííÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'hs¸u&x,zČ{~¸€ş؁čâƒ„°…\†:ˆüˆŠ ‹(ŒžŒҍ*ŽîęďÝÝÝÝÝÝĎĎÝďÝďÝÝďÝÝÝďďďÝď$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+',z@zČ{Ü{~~¸€̀şҁ؁ćčřúü„҄Ԅք\†l†n†p†:ˆJˆLˆNˆŠ&Š(Š*Š ‹‹‹ ‹(Œ8Œ:Œ<Œ"$&ęúüţš’Ş’Ź’¸’ş’В0”D”––Ž˜˘˜.šBš˜›Ź›ěŰěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆě۲Ą˛ĄěŰěŰěŰěŰěŰě hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?ꐚ’ş’0”Δ–Ž˜™.š˜›Žœȝʞ ŸčŸôĄ˘ĚŁ†¤&§p¨ŠíßííĎííĎíííĎßíĎĎíííĎí$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'Ź›Žœœʞܞޞ Ÿ Ÿ Ÿ˘0˘ĚŁŕŁ†¤š¤p¨„¨ŽŽŹ˛Ŕ˛4śHś8šLšţ˝žžTžVžfžhžxžzžŞžŹžĆžäžřžż(żDżZżtżŠż¤żňżôżŔn„ž²ÂÇÇ´ČČČÜĘđĘpŃ„ŃÚŇîŇâÓöÓ<ŐPŐŘÖěÖŮ.ŮbÝvÝďŰďǜǜŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďǜǜǜǜŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJHŠđŠŽŤlŹŽřŻnąŹ˛ ł(ľĐľś4śÂś8šŘ˝ţ˝žVžzžŹžäžĺĺĺĺÓĂĂÓĺĺĺĂÓĂÓĂľľľľÓ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'äžżDżtż¤żôżnžÂđÄÇ´ČÜĘÍžĐpŃÚŇâÓ<ŐŘÖŮbÝnßĆâvä6ĺííííßíííĎíííĎĎíííííííííĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'vÝnß‚ßĆâÚâ6ĺ€ĺ‚ĺ–ĺšĺČĺĘĺŢĺLę`ę¸ěĚě°ďÄď<ňPňúóô*ô@ôZôpôˆô˜ôšô˘ôŔôÔôŘřîřůů8ůLůţ$ţ 6Pfj€‚–8LŕôXl,@ V p † ž ś ş    > R  & Ô č Vj0D"ô´Ęŕ ô  $ś$ďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJV6ĺ‚ĺšĺĘĺúçLę¸ěŽí°ď<ňúó*ôZôˆôŔô˛řŘřů8ůĐúţ Pj‚ńńńßĎßßĎßßßßßßßĎßßßĎßßńń$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'‚J8ŕXL @ p ž ş  >  Ô ˘~VĚ00ô´ŕ íÝííííÝííĎĎííííÝÝíÝíÝííí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ŕ  $Ž't(Ş)ü*€,*/^0œ1Ě12h3ş4:569Ţ9€;,=r? @ZA0CŇDíííííÝíÝíĎííÝííííííííííí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ś$Ž'˘'t(ˆ(Ş)ž)€,”,^0r0œ1Ę1Ě1ŕ12¤2ş4Î4:5N56(69.9Ţ9ň9€;”;,=@=r?†? @@ZAnA0CDCŇDćDÚEîEGGnI‚IâKöKäRúRöT U["[¨\ž\ěcdĐgâg\lrlŒl l m4mâopp,pŒsžsätřtJ{^{Šž¨„ź„ЈäˆŠ‹ž‹˛ŽƎďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJVŇDÚEGnIâKäM˜OäRöTĐVĆXâY[¨\ž]ú^ś_°`,běcĐg\k\líííííÝÝííÝÝÝííÝĂĂÝÝííÝ$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'\lŒl mâopşqŒs˜tžtätĚwJ{ŠZƒ¨„č…ЈŠ‹ŒŽ˛Žr’č”ţ–$—d—íííßíĎíĎĎíĎííĎíĎííĎííĎĎß$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'Ǝr’†’$—6—8—b—d—z—Nœdœ6ŸLŸî ĄĽ$Ľ.­B­(Ž<ŽŇŽćŽ˛´Č´¸,¸Ô¸ę¸šš(ź<ź>źrźtź¤źŚźźźtžˆžśÁĆÁČÁĘÁŞĂźĂdĆxĆĘÇŢÇžĘŇĘřĚ Í,Ň@ŇÓ*Ó,Ó@ÓDÓbÓdÓďŰďǜǜŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďǜǜŰďŰďŰďŰĄŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰď)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ?d—КNœ6Ÿî ęŁĽ\¨jŹ.­(ŽŇŽb°†ąŕąŒ˛ł˛´¸Ô¸š(źíÝíííÝíÝÝíííÝĂĂĂĂíííí$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'(źtźŚźÄ˝tžÎżśÁŞĂĹdĆĘÇpÉžĘ<ĚřĚäÎVŃ,ŇÓ,ÓDÓdÓ(ÔęÔ–ŐńńßĎßĎßßĎßßĎßĎßĎĎßńńńßßĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'dÓxÓ(Ô<Ô–ŐŞŐćŐúŐvÖŠÖ:×NמŰŇŰ8ÝLÝäŢřŢţáâJă^ăÂäÔäđćç2éFéë2ë6ëvëxëŒë2ěFěÖđęđ ń´ń ô4ô:őJőLőNő‚ůšůžůúúúüüâř  Ś8Lh|` t Œ    *F^`’¤ÂěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJN–ŐćŐvÖ:×dŮžŰ8ÝäŢŘŕţáJăÂäđć2éŹéLęë6ëxë2ěíVîÖđ ńtóííííÝíííÝíííííÝÝĎĎííÝÝíí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'tó ô:őŞř‚ůžůúüśýĚ˙⠐8h( ` Œ lF`’ďÝÝÍżżÝÝďďÝÝÝÝÝďÝÝďÝżż$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'’Âlš˛ÜžźěPbŹ” #6%ş& )Ô*~+6-T/Â0Ü01B2ííßßßíĎííííĎíĎĎíííĎííßßí$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ÂŘl˜šŽ˛ÚÜđźĐěPdbv” ¨ ş&Î& ))Ô*č*6-J-T/h/Â0Ř0Ü0111B2V2b3v355š5Ž5p6„6î9:d<x<đ=>v>Š>R@j@p@–@˜@¨@Ş@Ź@2CBCDCFCxGˆGŠGŒGtK„K†KˆK6LVLXLlLpLěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěĆěŰěŰěŰ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJNB2b35š5p6ę8î9;d<đ=v>R@p@˜@2CPExGtH,ItK6LXLpLŞL~OíííííÝíÝíííĎĎííÝíÝÝíĎĎĎí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'pL¨LŞLžL@PTPŕRňR˛SĆSćTúTV¤VŢWôWĚXŕXL[`["^6^```ata6cJcĆdÚd´fČfôghčjüjňlmön oŹpŔpssÚsđsôstt,t¨tźtĘuŢujy~yŠzžzF~Z~(΀․‚¸‚Ş…ź…ž…҅ԅč…ˆěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰǜǜěŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJH~O@PRŕR˛SćTVŢWĚXL["^``a6cĆd´fôgjčjĚlňl\nönŹp„qsďÝďÝÝÝÝÝÝÝÝÝÝÝÝÝÝďÝďÝďÝÝď$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'sÚsôst¨tĘuĚwjyŠz }F~΀¤‚Ş…ԅˆôˆˆ‰@ŠH‹hŒô‘íßßíííĎííĎííííßííííííííĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ˆ0ˆôˆ‰ˆ‰œ‰@ŠTŠH‹\‹hŒ|Œ2ž‘ΑБґ~’’’V—j—ؗě—&™:™š›Ž›zŽ‚Ÿ–ŸLĄ`Ąb˘v˘ ¤<¤>¤V¤X¤h¤j¤ˆ¤Š¤ž¤Ś$Ś&Ś(Ś¸§̧€Ş”ŞÄŹŘŹPŻdŻbąrątąvą’ľŚľěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰě۲Ą˛Ą˛Ą˛ĄěŰěĆěŰěŰěŰěŰěŰěĆěŰě hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?‘ž‘~’Ś–V—ؗ&™zšš›z‚ŸLĄb˘vŁ ¤>¤X¤Š¤”ĽŚ¸§ÖŠ€ŞvŤÄŹďÝÝďÝÝÝďÝÝÝÝÝďĎĎĎÝďÝÝďÝď$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'ÄŹŽPŻbą’ľěśˇŽ¸žščťŽ˝\ž¸żpŔÂ&Ă ÄúĆŽČşÉxËÍĐřŃÓ´ÓíÝíííÝíÝÝÝÝíÝÝÝÝÝííÝííÝíÝ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'Śľˇ"ˇ$ˇ&ˇ\žpžvŔxŔÂÂ,Ă.ĂúĆǎȢČxËŒËÍ*ÍřŃ Ň´ÓČӒ٢٤ٌŮrۄۆŰĘŰĚŰÜŰŢŰ Ü Ü Ü*ß>ßĐâäâdäxäĺ,ĺ<ćPćçç č4č^éréœë°ëďŰĆŰďŰď´ď´ď´ďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰĆŰ ŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ8´ÓR֪גŮrŰĚŰ ÜjŢ*ßáĐâdäĺ<ćç č^éČęœëZízî*ńÚń2óöíÝÝíĎĎíÝíÝíííííííÝíÝíÝíí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'°ëzîŽîÚńîń2óFóö^ö`ötözůŽůBýVýÖ˙ę˙¨źFZ\Ž°Âđ    Ŕ Ô  °˛´xˆŠŒ °˛´ŕ2đ2ň2ô2.5D5\5p5Ţ7ň7Œ<ž<tBŠBśHĘHZLnLN*NúQďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďǜǜŰďŰĄŰďŰďŰĄŰďŰĄŰďŰĄŰďŰĄŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰď)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ?ö`ö–řzů†úřűBýbţÖ˙¨F°2ÔřĚ đ Ŕ x  Č°ńßĎßĎĎßĎßĎßńßĎżżĎßßĎßĎ$„Ż7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'°˜x ˆ8@đňč îŽ ’!d"Ę#,%&l'h(”)ć*ďďÝÝĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂĂ$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'ć*ü+b-Ň/ü0ŕ24.5\5Ö5Ţ7î;Œ<>tBşDbFśHZLNÔObQúQĺĺĺĺĺÓĂÓÓĂÓĂÓĂÓĂĂÓÓÓĂĂ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'úQR&X:X \4\ú] ^^(^*^:^<^l^n^‚^Ú_î_a¤a8cLcČhÜhÔjčj€n”nŚrźrňtu4wHwđwúwüwxx(x*x>xÜxđx”yŞyę}ú}ü}ţ}‡‡‡‡ü‰Š0ŠFŠ^ŠtŠŒŠœŠžŠ ŠěŰěŰěŰǜǜǜǜěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰǜǜǜěŰěŰěŰěĄěŰěĄěŰěŰěŰěŰěĄě)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?úQ’TĐU&X´Y \ú]*^n^Ú_a8cŞeöfČhÔjŞk€nÜn˘pBqţqíÝÝíÝíĎĎííííÝÝííÝíľľľ$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ţqŚrňtv4wđw*xÜx”y–{ę}Ää‚@…‡ü‰0Š^ŠŒŠźŠěŠpŒĺÓÓĂÓľÓÓÓĂÓĂĂĂÓÓÓÓÓÓÓ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+' Š˘Š¤ŠźŠ̊ΊЊҊԊ슋:‹<‹R‹T‹pŒ„ŒVŽjŽڏî$“8“~–’–R—f—¤›¸› Ÿ4ŸčĄüĄ$¤8¤,Š@ŠŹŹćŽúŽą.ąšľŽľ`ştşHť\ťh˝|˝ÂŔÖŔôÂĂNÇ`Ç|njǎǐÇ<ĎPĎŹŃŔŃpׄר۟ۢă˛ă´ăďŰďŰĆŰďŰďŰď´ď´ďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰĆŰďŰďŰďŰďŰďŰĆ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJGpŒVŽڏ$“ž”~–R—¤› ŸčĄ$¤VŚ,Š†ŞâŤŹćŽąn´šľîˇ`şHťh˝ÂŔôÂííííÝííííííÝíÝÝíííÝíÝíííí$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ôÂÄ"ĆNÇ|Ç Ę:ĚćÍ<ĎŹŃ‚ÔvÖp×ÎŘZÚ¨ŰRÝ*á†â˘ăbä”ćœéćę‚ëíÝÝííÝÝÝííÝÝíÝÝíÝÝÝííííĎ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'´ăśăbävä”ć¨ćœé°éćęöęřęúęţę€ë‚ë’ë”ë–ë˛ńÂńÄńĆńvó†óˆóŠó¤ř´řśř¸řöůúú úŇâäć´ÄĆČTV "$( ěŰěŰěŰěŰDzǥǥěŒěŰěŒěŰěŒěŰěŒěŰěŒěŰěŒěŰěŒěŰzŰěŒěŰ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ0‚ëÖěî˛ńvó>ő¤řöů„űěý˘ţŽŇ´(  \ Ź \âšzíÝÝííÝííÝÝÝÝííÝííííĎĎííÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'( 8 : <     \ l p r ŹŔ Z\pâö*"6.h!|!ć"ü"''$(8(&*:*ţ-.01D1Ş4ž4’6Ś6Ö7ę7´9Č9H?\?AA‚E–E H4HJ,JVKŚK¨KşKě×ěĆě×ěĆě×ěƲĄ˛ĄěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆěĆě hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?z"6 h!ć"'$(&*>,ţ-D/01"3„4Ş4Z56’6Ö7´96<\=H?AďÝÝÝďÝÝÝÝÝďÝďÝďďÝďďÝÝÝďďÝ$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'ABJCJDŹD‚EZG H2IJVK¨K˜MâNŠP†QüS UžV2YJZ\íÓÓÓÓíĂíĂíľíííĂííĂííĂ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'şK˜MŞMâNôN†Q˜QüSTžV°V2YDY\0\\^n^î`ađefČjÚjfmxm˛oÄoŒsžsŹužuôx‚y„y˜y.|B|ü€,€@€*„>„´‹ȋŹŔf”z”l–€–Pœfœ@žTž0ŸFŸHŸœŸžŸ˛ŸrŁ†ŁŚ¤ş¤–ŚŹŚŒ§˘§°¨ĨNŠbŠďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďǜǜŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJH\\^î`ŽbHdđe hjČj|lfměn˛o4rŒsŹuęvôx„y {.||~ü,€ü‚íííÝÝíÝÝíÝíÝíÝííÝĎíÝíÝíí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ü‚„*„°‡´‹Źܑf”l–™Pœ@ž0ŸžŸ¤˘rŁŚ¤–ŚŒ§°¨NŠĐŤ4ŹďďÝďÝÝďÝÝďÝÝĎÝďÝÝÝÝÝÝÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'bŠĐŤäŤŽ,ŽząŽąśłĘł†´˜´š´Ř´Ú´ľľ&ľ–ˇŞˇ”ť¨ťŒź ź,ż@ż2ĂFĂ^ĹrĹôČÉŇĘćĘ^ÍrÍöÓ(Ô*Ô>ÔDŘXŘLÚ`Úp݄݀ޔŢZŕnŕä&äXćnć†ć–ć˜ćçççôďđŕňôňœô°ô6÷J÷rű†űĐýäývŠďŰďŰďŰďŰďǜǜŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďǜǜŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJH4ŹŠŹřŹh­ŽęŻząśł†´Ú´ľ˜ś–ˇ\š”ťŒź,żlŔ2Ă^ĹôČŇĘĺĺĺĺÓĂÓÓľľÓĂÓĂÓÓÓĂÓÓÓ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'ŇĘüË^ÍJÎ"ĎîĎŃdŃ6ŇöÓ*ÔŐVŐdÖDŘLÚfŰpÝ€ŢZŕâáäíÝíĂĂĂĂÝÝľíÝĂĂííÝíííÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'äXć†ćç ęźëśíôďŕňœô6÷ůrűĐývŚĚţt´N 2  4 ííßíĎĎĎííííĎíííßßíííĎíĎĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ŠŚ¸şĘĚüţt„†ˆ´Č 4 H FZ  äú(ÔčP d \$p$´(Č(Č+Ü+.0D0ě348$8Ć;Ü;ö; <>0>ň>???$?X?Z?n?šDŽDŠGďŰĘŰĘśďśďśĄśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśďśĄśďśďśďśď)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ?4 F` ä´ÔZP ţ"\$Ţ&(´(*Č+T-N..0ě3íííÝííííÝíÝíÝíÝÝíÝíĂĂí$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ě3<58Ć;ö;>ň>$?Z?‚BšD°EŠG¸IÚJ’L OQÚRśS†UZX*Y°[”_íÝíííííĎíÝíÝíÝííÝÝÝíÝÝíí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ŠGžGÚJîJ’LŚLśSĘS*Y@Y°[Ä[şcÎcJf^f hhPndnÂvÖvrzˆz˘zśzŔ|Ô|ÎâZ#j#l#n#¸$Ě$Ś(ş(8.L.Đ0ŕ0â0ä0˛3Ć3Ž8ć8ę8ţ8¨<ž<ě=>??’D¨DI2ILI˜IšIŽI˛IŇIÔIčIäLřLO&OîPQôWX,YěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŮŰěŰěÄěŰěŰěŰěŰěÄěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJU hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJM”_ŽbşcJf hmPnśqhuÂvHx>yrz˘zŔ|š˘Î¨!Z#¸$Ś(8.Đ0˛3†6ďďÝÝÝďÝďďÝďďÝÝÝďďÝďÝÝÝÝÝÝ$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'§ 1. Sprzedawca zwierzcia jest odpowiedzialny tylko za wady gBówne i jedynie wtedy, gdy wyjd one na jaw przed upBywem oznaczonego terminu. Wady gBówne i terminy ich ujawnienia, jak równie| terminy do zawiadomienia sprzedawcy o wadzie gBównej okre[la rozporzdzenie Ministra Rolnictwa wydane w porozumieniu z wBa[ciwymi ministrami. § 2. Za wady, które nie zostaBy uznane za gBówne, sprzedawca ponosi odpowiedzialno[ tylko wtedy, gdy to byBo w umowie zastrze|one. § 3. Je|eli w cigu terminu oznaczonego w rozporzdzeniu wyjdzie na jaw wada gBówna, domniemywa si, |e istniaBa ona ju| w chwili wydania zwierzcia. Art. 572. § 1. Rozporzdzenie Ministra Rolnictwa wydane w porozumieniu z wBa[ciwymi ministrami mo|e postanawia, |e uprawnienia z tytuBu rkojmi wygasaj, je|eli kupujcy w okre[lonym przez rozporzdzenie terminie nie zgBosi choroby zwierzcia wBa[ciwemu organowi paDstwowemu lub nie podda chorego zwierzcia zbadaniu we wBa[ciwej placówce lekarsko-weterynaryjnej. § 2. Uprawnienia z tytuBu rkojmi za wady gBówne wygasaj z upBywem trzech miesicy, liczc od koDca terminu rkojmi, przewidzianego w rozporzdzeniu Ministra Rolnictwa wydanym w porozumieniu z wBa[ciwymi ministrami. Art. 5721.  Kupujcy mo|e dochodzi uprawnieD z tytuBu rkojmi za wady prawne, chocia|by osoba trzecia nie wystpiBa przeciw niemu z roszczeniem dotyczcym rzeczy sprzedanej. Art. 573. Kupujcy, przeciwko któremu osoba trzecia dochodzi roszczeD dotyczcych rzeczy sprzedanej, obowizany jest niezwBocznie zawiadomi o tym sprzedawc i wezwa go do wzicia udziaBu w sprawie. Je|eli tego zaniechaB, a osoba trzecia uzyskaBa orzeczenie dla siebie korzystne, sprzedawca zostaje zwolniony od odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi za wad prawn o tyle, o ile jego udziaB w postpowaniu byB potrzebny do wykazania, |e roszczenia osoby trzeciej byBy caBkowicie lub cz[ciowo bezzasadne. Art. 574. Je|eli z powodu wady prawnej rzeczy sprzedanej kupujcy odstpuje od umowy albo |da obni|enia ceny, mo|e on |da naprawienia szkody poniesionej wskutek istnienia wady, chyba |e szkoda jest nastpstwem okoliczno[ci, za któr sprzedawca odpowiedzialno[ci nie ponosi. W ostatnim wypadku kupujcy mo|e |da tylko naprawienia szkody, któr poniósB przez to, |e zawarB umow nie wiedzc o istnieniu wady; w szczególno[ci mo|e on |da zwrotu kosztów zawarcia umowy, kosztów odebrania, przewozu, przechowania i ubezpieczenia rzeczy oraz zwrotu dokonanych nakBadów w takim zakresie, w jakim nie odniósB z nich korzy[ci, a nie otrzymaB ich zwrotu od osoby trzeciej. Mo|e równie| |da zwrotu kosztów procesu. Art. 575. Je|eli z powodu wady prawnej rzeczy sprzedanej kupujcy jest zmuszony wyda rzecz osobie trzeciej, umowne wyBczenie odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi nie zwalnia sprzedawcy od obowizku zwrotu otrzymanej ceny, chyba |e kupujcy wiedziaB, i| prawa sprzedawcy byBy sporne, albo |e nabyB rzecz na wBasne niebezpieczeDstwo. Art. 5751.  Je|eli kupujcy uniknB utraty w caBo[ci lub w cz[ci nabytej rzeczy, albo skutków jej obci|enia na korzy[ osoby trzeciej przez zapBat sumy pieni|nej lub speBnienie innego [wiadczenia, sprzedawca mo|e zwolni si od odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi, zwracajc kupujcemu zapBacon sum lub warto[ speBnionego [wiadczenia wraz z odsetkami i kosztami. Art. 576. § 1. Uprawnienia z tytuBu rkojmi za wady prawne rzeczy sprzedanej wygasaj z upBywem roku od chwili, kiedy kupujcy dowiedziaB si o istnieniu wady. Je|eli kupujcy dowiedziaB si o istnieniu wady prawnej dopiero na skutek powództwa osoby trzeciej, termin ten biegnie od dnia, w którym orzeczenie wydane w sporze z osob trzeci staBo si prawomocne. § 2. UpByw powy|szego terminu nie wyBcza wykonania uprawnieD z tytuBu rkojmi, je|eli sprzedawca wad podstpnie zataiB. § 3. Zarzut z tytuBu rkojmi mo|e by podniesiony tak|e po upBywie powy|szego terminu, je|eli przed jego upBywem kupujcy zawiadomiB sprzedawc o wadzie. DZIAA III. GWARANCJA JAKOZCI Art. 577. § 1.  W wypadku gdy kupujcy otrzymaB od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jako[ci rzeczy sprzedanej, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e wystawca dokumentu (gwarant) jest obowizany do usunicia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, je|eli wady te ujawni si w cigu terminu okre[lonego w gwarancji. § 2. Je|eli w gwarancji nie zastrze|ono innego terminu, termin wynosi jeden rok liczc od dnia, kiedy rzecz zostaBa kupujcemu wydana. Art. 578.  Je|eli w gwarancji inaczej nie zastrze|ono, odpowiedzialno[ z tytuBu gwarancji obejmuje tylko wady powstaBe z przyczyn tkwicych w sprzedanej rzeczy. Art. 579.  Kupujcy mo|e wykonywa uprawnienia z tytuBu rkojmi za wady fizyczne rzeczy, niezale|nie od uprawnieD wynikajcych z gwarancji. Art. 580.  § 1. Kto wykonuje uprawnienia wynikajce z gwarancji, powinien dostarczy rzecz na koszt gwaranta do miejsca wskazanego w gwarancji lub do miejsca, w którym rzecz zostaBa wydana przy udzieleniu gwarancji, chyba |e z okoliczno[ci wynika, i| wada powinna by usunita w miejscu, w którym rzecz znajdowaBa si w chwili ujawnienia wady. § 2. Gwarant jest obowizany wykona obowizki wynikajce z gwarancji w odpowiednim terminie i dostarczy uprawnionemu z gwarancji rzecz na swój koszt do miejsca wskazanego w paragrafie poprzedzajcym. § 3. NiebezpieczeDstwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy w czasie od wydania jej gwarantowi do jej odebrania przez uprawnionego z gwarancji ponosi gwarant. Art. 581.  § 1. Je|eli w wykonaniu swoich obowizków gwarant dostarczyB uprawnionemu z gwarancji zamiast rzeczy wadliwej rzecz woln od wad albo dokonaB istotnych napraw rzeczy objtej gwarancj, termin gwarancji biegnie na nowo od chwili dostarczenia rzeczy wolnej od wad lub zwrócenia rzeczy naprawionej. Je|eli gwarant wymieniB cz[ rzeczy, przepis powy|szy stosuje si odpowiednio do cz[ci wymienionej. § 2. W innych wypadkach termin gwarancji ulega przedBu|eniu o czas, w cigu którego wskutek wady rzeczy objtej gwarancj uprawniony z gwarancji nie mógB z niej korzysta. Art. 582.  (skre[lony). DZIAA IV. SZCZEGÓLNE RODZAJE SPRZEDA{Y RozdziaB I  Sprzeda| na raty Art. 583. § 1. Sprzeda| na raty jest dokonana w zakresie dziaBalno[ci przedsibiorstwa sprzeda| rzeczy ruchomej osobie fizycznej za cen pBatn w okre[lonych ratach, je|eli wedBug umowy rzecz ma by kupujcemu wydana przed caBkowitym zapBaceniem ceny. § 2. Wystawienie przez kupujcego weksli na pokrycie lub zabezpieczenie ceny kupna nie wyBcza stosowania przepisów rozdziaBu niniejszego. Art. 584. § 1. Odpowiedzialno[ sprzedawcy z tytuBu rkojmi za wady rzeczy sprzedanej na raty mo|e by przez umow wyBczona lub ograniczona tylko w wypadkach przewidzianych przez przepisy szczególne. § 2. Umowa nie mo|e utrudni kupujcemu wykonania uprawnieD z tytuBu rkojmi. Art. 585. Kupujcy mo|e pBaci raty przed terminem pBatno[ci. W razie przedterminowej zapBaty kupujcy mo|e odliczy kwot, która odpowiada wysoko[ci stopy procentowej obowizujcej dla danego rodzaju kredytów Narodowego Banku Polskiego. Art. 586. § 1. Zastrze|enie natychmiastowej wymagalno[ci nie uiszczonej ceny na wypadek uchybienia terminom poszczególnych rat jest skuteczne tylko wtedy, gdy byBo uczynione na pi[mie przy zawarciu umowy, a kupujcy jest w zwBoce z zapBat co najmniej dwóch rat, Bczna za[ suma zalegBych rat przewy|sza jedn pit cz[ umówionej ceny. § 2. Sprzedawca mo|e odstpi od umowy z powodu niezapBacenia ceny tylko wtedy, gdy kupujcy jest w zwBoce z zapBat co najmniej dwóch rat, a Bczna suma zalegBych rat przewy|sza jedn pit cz[ umówionej ceny. W wypadku takim sprzedawca powinien wyznaczy kupujcemu odpowiedni termin dodatkowy do zapBacenia zalegBo[ci z zagro|eniem, i| w razie bezskutecznego upBywu wyznaczonego terminu bdzie uprawniony do odstpienia od umowy. § 3. Postanowienia umowne mniej korzystne dla kupujcego s niewa|ne. Zamiast nich stosuje si przepisy niniejszego artykuBu. Art. 587. Przepisów rozdziaBu niniejszego nie stosuje si do sprzeda|y na raty, je|eli kupujcy nabyB rzecz w zakresie dziaBalno[ci swego przedsibiorstwa. Art. 588. § 1.  Przepisy rozdziaBu niniejszego stosuje si odpowiednio w wypadkach, gdy rzecz ruchoma zostaje sprzedana osobie fizycznej korzystajcej z kredytu udzielonego w tym celu przez bank, je|eli kredyt ten ma by spBacony ratami, a rzecz zostaBa kupujcemu wydana przed caBkowit spBat kredytu. § 2.  Do zabezpieczenia roszczeD banku, który kredytu udziela, przysBuguje mu ustawowe prawo zastawu na rzeczy sprzedanej, dopóki rzecz znajduje si u kupujcego. § 3. Odpowiedzialno[ z tytuBu rkojmi za wady rzeczy ponosi wyBcznie sprzedawca. RozdziaB II  Zastrze|enie wBasno[ci rzeczy sprzedanej. Sprzeda| na prób Art. 589. Je|eli sprzedawca zastrzegB sobie wBasno[ sprzedanej rzeczy ruchomej a| do uiszczenia ceny, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e przeniesienie wBasno[ci rzeczy nastpiBo pod warunkiem zawieszajcym. Art. 590. § 1. Je|eli rzecz zostaje kupujcemu wydana, zastrze|enie wBasno[ci powinno by stwierdzone pismem. Jest ono skuteczne wzgldem wierzycieli kupujcego, je|eli pismo ma dat pewn. § 2.  (skre[lony). Art. 591. W razie zastrze|enia prawa wBasno[ci sprzedawca odbierajc rzecz mo|e |da odpowiedniego wynagrodzenia za zu|ycie lub uszkodzenie rzeczy. Art. 592. § 1. Sprzeda| na prób albo z zastrze|eniem zbadania rzeczy przez kupujcego poczytuje si w razie wtpliwo[ci za zawart pod warunkiem zawieszajcym, |e kupujcy uzna przedmiot sprzeda|y za dobry. W braku oznaczenia w umowie terminu próby lub zbadania rzeczy sprzedawca mo|e wyznaczy kupujcemu odpowiedni termin. § 2. Je|eli kupujcy rzecz odebraB i nie zBo|yB o[wiadczenia przed upBywem umówionego przez strony lub wyznaczonego przez sprzedawc terminu, uwa|a si, |e uznaB przedmiot sprzeda|y za dobry. RozdziaB III  Prawo odkupu Art. 593. § 1. Prawo odkupu mo|e by zastrze|one na czas nie przenoszcy lat piciu; termin dBu|szy ulega skróceniu do lat piciu. § 2. Prawo odkupu wykonywa si przez o[wiadczenie sprzedawcy zBo|one kupujcemu. Je|eli zawarcie umowy sprzeda|y wymagaBo zachowania szczególnej formy, o[wiadczenie o wykonaniu prawa odkupu powinno by zBo|one w tej samej formie. Art. 594. § 1. Z chwil wykonania prawa odkupu kupujcy obowizany jest przenie[ z powrotem na sprzedawc wBasno[ kupionej rzeczy za zwrotem ceny i kosztów sprzeda|y oraz za zwrotem nakBadów; jednak|e zwrot nakBadów, które nie stanowiBy nakBadów koniecznych, nale|y si kupujcemu tylko w granicach istniejcego zwikszenia warto[ci rzeczy. § 2. Je|eli okre[lona w umowie sprzeda|y cena odkupu przenosi cen i koszty sprzeda|y, sprzedawca mo|e |da obni|enia ceny odkupu do warto[ci rzeczy w chwili wykonania prawa odkupu, jednak|e nie ni|ej sumy obliczonej wedBug paragrafu poprzedzajcego. Art. 595. § 1. Prawo odkupu jest niezbywalne i niepodzielne. § 2. Je|eli jest kilku uprawnionych do odkupu, a niektórzy z nich nie wykonywaj tego prawa, pozostali mog je wykona w caBo[ci. RozdziaB IV.  Prawo pierwokupu Art. 596. Je|eli ustawa lub czynno[ prawna zastrzega dla jednej ze stron pierwszeDstwo kupna oznaczonej rzeczy na wypadek, gdyby druga strona sprzedaBa rzecz osobie trzeciej (prawo pierwokupu), stosuje si w braku przepisów szczególnych przepisy niniejszego rozdziaBu. Art. 597. § 1. Rzecz, której dotyczy prawo pierwokupu, mo|e by sprzedana osobie trzeciej tylko pod warunkiem, |e uprawniony do pierwokupu swego prawa nie wykona. § 2. Prawo pierwokupu wykonywa si przez o[wiadczenie zBo|one zobowizanemu. Je|eli zawarcie umowy sprzeda|y rzeczy, której dotyczy prawo pierwokupu, wymaga zachowania szczególnej formy, o[wiadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu powinno by zBo|one w tej samej formie. Art. 598. § 1. Zobowizany z tytuBu prawa pierwokupu powinien niezwBocznie zawiadomi uprawnionego o tre[ci umowy sprzeda|y zawartej z osob trzeci. § 2. Prawo pierwokupu co do nieruchomo[ci mo|na wykona w cigu miesica, a co do innych rzeczy - w cigu tygodnia od otrzymania zawiadomienia o sprzeda|y, chyba |e zostaBy zastrze|one inne terminy. Art. 599. § 1. Je|eli zobowizany z tytuBu prawa pierwokupu sprzedaB rzecz osobie trzeciej bezwarunkowo albo je|eli nie zawiadomiB uprawnionego o sprzeda|y lub podaB mu do wiadomo[ci istotne postanowienia umowy sprzeda|y niezgodnie z rzeczywisto[ci, ponosi on odpowiedzialno[ za wynikB std szkod. § 2.  Jednak|e je|eli prawo pierwokupu przysBuguje z mocy ustawy Skarbowi PaDstwa lub jednostce samorzdu terytorialnego, wspóBwBa[cicielowi albo dzier|awcy, sprzeda| dokonana bezwarunkowo jest niewa|na. Art. 600. § 1. Przez wykonanie prawa pierwokupu dochodzi do skutku midzy zobowizanym a uprawnionym umowa sprzeda|y tej samej tre[ci, co umowa zawarta przez zobowizanego z osob trzeci, chyba |e przepis szczególny stanowi inaczej. Jednak|e postanowienia umowy z osob trzeci, majce na celu udaremnienie prawa pierwokupu, s wzgldem uprawnionego bezskuteczne. § 2.  Je|eli umowa sprzeda|y zawarta z osob trzeci przewiduje [wiadczenia dodatkowe, których uprawniony do pierwokupu nie mógBby speBni, mo|e on swe prawo wykona uiszczajc warto[ tych [wiadczeD. Jednak|e gdy prawo pierwokupu przysBuguje Skarbowi PaDstwa lub jednostce samorzdu terytorialnego z mocy ustawy, takie [wiadczenie dodatkowe uwa|a si za nie zastrze|one. Art. 601. Je|eli wedBug umowy sprzeda|y zawartej z osob trzeci cena ma by zapBacona w terminie pózniejszym, uprawniony do pierwokupu mo|e z tego terminu skorzysta tylko wtedy, gdy zabezpieczy zapBat ceny. Przepisu tego nie stosuje si, gdy uprawnionym jest paDstwowa jednostka organizacyjna. Art. 602. § 1. Prawo pierwokupu jest niezbywalne. Jest ono niepodzielne, chyba |e przepisy szczególne zezwalaj na cz[ciowe wykonanie tego prawa. § 2. Je|eli jest kilku uprawnionych, a niektórzy z nich nie wykonywaj prawa pierwokupu, pozostali mog wykona je w caBo[ci. TytuB XII. ZAMIANA Art. 603. Przez umow zamiany ka|da ze stron zobowizuje si przenie[ na drug stron wBasno[ rzeczy w zamian za zobowizanie si do przeniesienia wBasno[ci innej rzeczy. Art. 604. Do zamiany stosuje si odpowiednio przepisy o sprzeda|y. TytuB XIII. DOSTAWA Art. 605.  Przez umow dostawy dostawca zobowizuje si do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia cz[ciami albo periodycznie, a odbiorca zobowizuje si do odebrania tych rzeczy i do zapBacenia ceny. Art. 6051.  Je|eli umowa dostawy jest zawierana w zakresie dziaBalno[ci przedsibiorstwa dostawcy, a odbiorc jest osoba fizyczna, która nabywa rzeczy w celu niezwizanym z jej dziaBalno[ci gospodarcz ani zawodow, do umowy tej stosuje si przepisy o sprzeda|y konsumenckiej. Art. 606. Umowa dostawy powinna by stwierdzona pismem. Art. 607. Je|eli surowce lub materiaBy niezbdne do wykonania przedmiotu dostawy a dostarczane przez odbiorc s nieprzydatne do prawidBowego wykonania przedmiotu dostawy, dostawca obowizany jest niezwBocznie zawiadomi o tym odbiorc. Art. 608. § 1. Je|eli w umowie zastrze|ono, |e wytworzenie zamówionych rzeczy ma nastpi z surowców okre[lonego gatunku lub pochodzenia, dostawca powinien zawiadomi odbiorc o ich przygotowaniu do produkcji i jest obowizany zezwoli odbiorcy na sprawdzenie ich jako[ci. § 2. Je|eli w umowie zastrze|ono, |e wytworzenie zamówionych rzeczy ma nastpi w okre[lony sposób, dostawca jest obowizany zezwoli odbiorcy na sprawdzenie procesu produkcji. Art. 609. Dostawca ponosi odpowiedzialno[ z tytuBu rkojmi za wady fizyczne dostarczonych rzeczy tak|e w tym wypadku, gdy wytworzenie rzeczy nastpiBo w sposób okre[lony przez odbiorc lub wedBug dostarczonej przez niego dokumentacji technologicznej, chyba |e dostawca, mimo zachowania nale|ytej staranno[ci, nie mógB wykry wadliwo[ci sposobu produkcji lub dokumentacji technologicznej albo |e odbiorca, mimo zwrócenia przez dostawc uwagi na powy|sze wadliwo[ci, obstawaB przy podanym przez siebie sposobie produkcji lub dokumentacji technologicznej. Art. 610. Je|eli dostawca opóznia si z rozpoczciem wytwarzania przedmiotu dostawy lub poszczególnych jego cz[ci tak dalece, |e nie jest prawdopodobne, |eby zdoBaB je dostarczy w czasie umówionym, odbiorca mo|e nie wyznaczajc terminu dodatkowego od umowy odstpi jeszcze przed upBywem terminu do dostarczenia przedmiotu dostawy. Art. 611. Je|eli w toku wytwarzania przedmiotu dostawy oka|e si, |e dostawca wykonywa ten przedmiot w sposób wadliwy albo sprzeczny z umow, odbiorca mo|e wezwa dostawc do zmiany sposobu wykonania wyznaczajc dostawcy w tym celu odpowiedni termin, a po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu od umowy odstpi. Art. 612. W przedmiotach nie uregulowanych przepisami niniejszego tytuBu, do praw i obowizków dostawcy i odbiorcy stosuje si odpowiednio przepisy o sprzeda|y. TytuB XIV. KONTRAKTACJA Art. 613. § 1.  Przez umow kontraktacji producent rolny zobowizuje si wytworzy i dostarczy kontraktujcemu oznaczon ilo[ produktów rolnych okre[lonego rodzaju, a kontraktujcy zobowizuje si te produkty odebra w terminie umówionym, zapBaci umówion cen oraz speBni okre[lone [wiadczenie dodatkowe, je|eli umowa lub przepisy szczególne przewiduj obowizek speBnienia takiego [wiadczenia. § 2. Ilo[ produktów rolnych mo|e by w umowie oznaczona tak|e wedBug obszaru, z którego produkty te maj by zebrane. § 3. Przepisy dotyczce sprzeda|y wedBug cen sztywnych, maksymalnych, minimalnych i wynikowych stosuje si odpowiednio. § 4.  Przez producenta rolnego rozumie si równie| grup producentów rolnych lub ich zwizek. Art. 614. Je|eli przedmiot kontraktacji ma by wytworzony w gospodarstwie prowadzonym przez kilka osób wspólnie, odpowiedzialno[ tych osób wzgldem kontraktujcego jest solidarna. Art. 615. Zwiadczeniami dodatkowymi ze strony kontraktujcego mog by w szczególno[ci: 1) zapewnienie producentowi mo|no[ci nabycia okre[lonych [rodków produkcji i uzyskania pomocy finansowej; 2) pomoc agrotechniczna i zootechniczna; 3) premie pieni|ne; 4) premie rzeczowe. Art. 616.  Umowa kontraktacyjna powinna by zawarta na pi[mie. Art. 617. Kontraktujcy jest uprawniony do nadzoru i kontroli nad wykonywaniem umowy kontraktacji przez producenta. Art. 618.  Zwiadczenie producenta powinno by speBnione w miejscu wytworzenia zakontraktowanych produktów, chyba |e co innego wynika z umowy. Art. 619.  (skre[lony). Art. 620. Je|eli przedmiot kontraktacji jest podzielny, kontraktujcy nie mo|e odmówi przyjcia [wiadczenia cz[ciowego, chyba |e inaczej zastrze|ono. Art. 621.  Do rkojmi za wady fizyczne i prawne przedmiotu kontraktacji oraz [rodków produkcji dostarczonych producentowi przez kontraktujcego stosuje si odpowiednio przepisy o rkojmi przy sprzeda|y z t zmian, |e prawo odstpienia od umowy z powodu wad fizycznych przedmiotu kontraktacji przysBuguje kontraktujcemu tylko wtedy, gdy wady s istotne. Art. 622. § 1.  Je|eli wskutek okoliczno[ci, za które |adna ze stron odpowiedzialno[ci nie ponosi, producent nie mo|e dostarczy przedmiotu kontraktacji, obowizany jest on tylko do zwrotu pobranych zaliczek i kredytów bankowych. § 2.  W umowie strony mog zastrzec warunki zwrotu zaliczek i kredytu korzystniejsze dla producenta. Art. 623. Je|eli umowa kontraktacji wkBada na producenta obowizek zgBoszenia w okre[lonym terminie niemo|no[ci dostarczenia przedmiotu kontraktacji wskutek okoliczno[ci, za które producent odpowiedzialno[ci nie ponosi, niedopeBnienie tego obowizku z winy producenta wyBcza mo|no[ powoBywania si na te okoliczno[ci. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy kontraktujcy o powy|szych okoliczno[ciach wiedziaB albo gdy byBy one powszechnie znane. Art. 624. § 1. Wzajemne roszczenia producenta i kontraktujcego przedawniaj si z upBywem lat dwóch od dnia speBnienia [wiadczenia przez producenta, a je|eli [wiadczenie producenta nie zostaBo speBnione - od dnia, w którym powinno byBo by speBnione. § 2. Je|eli [wiadczenie producenta byBo speBniane cz[ciami, przedawnienie biegnie od dnia, w którym zostaBo speBnione ostatnie [wiadczenie cz[ciowe. Art. 625. Je|eli po zawarciu umowy kontraktacji gospodarstwo producenta przeszBo w posiadanie innej osoby, prawa i obowizki z tej umowy wynikajce przechodz na nowego posiadacza. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy przej[cie posiadania byBo nastpstwem odpBatnego nabycia gospodarstwa, a nabywca nie wiedziaB i mimo zachowania nale|ytej staranno[ci nie mógB si dowiedzie o istnieniu umowy kontraktacji. Art. 626. § 1. Je|eli po zawarciu umowy kontraktacji producent wniósB posiadane gospodarstwo jako wkBad do rolniczej spóBdzielni produkcyjnej, spóBdzielnia ta wstpuje w prawa i obowizki producenta, chyba |e stan wniesionego gospodarstwa stoi temu na przeszkodzie. § 2. Je|eli stan gospodarstwa producenta w chwili jego przystpienia do spóBdzielni nie pozwala na wykonanie umowy kontraktacji przez spóBdzielni, umowa wygasa, a producent obowizany jest zwróci pobrane zaliczki i kredyty bankowe; inne korzy[ci wynikajce z tej umowy obowizany jest zwróci w takim zakresie, w jakim ich nie zu|yB w celu wykonania umowy. § 3. Je|eli producent po przystpieniu do spóBdzielni dokonywa indywidualnie sprztu zakontraktowanych zbiorów, ponosi on wyBczn odpowiedzialno[ za wykonanie umowy kontraktacji. TytuB XV. UMOWA O DZIEAO Art. 627. Przez umow o dzieBo przyjmujcy zamówienie zobowizuje si do wykonania oznaczonego dzieBa, a zamawiajcy do zapBaty wynagrodzenia. Art. 6271.  Do umowy zawartej, w zakresie dziaBalno[ci przedsibiorstwa przyjmujcego zamówienie, z osob fizyczn, która zamawia dzieBo, bdce rzecz ruchom, w celu niezwizanym z jej dziaBalno[ci gospodarcz ani zawodow, stosuje si odpowiednio przepisy o sprzeda|y konsumenckiej. Art. 628. § 1. Wysoko[ wynagrodzenia za wykonanie dzieBa mo|na okre[li przez wskazanie podstaw do jego ustalenia. Je|eli strony nie okre[liBy wysoko[ci wynagrodzenia ani nie wskazaBy podstaw do jego ustalenia, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e strony miaBy na my[li zwykBe wynagrodzenie za dzieBo tego rodzaju. Je|eli tak|e w ten sposób nie da si ustali wysoko[ci wynagrodzenia, nale|y si wynagrodzenie odpowiadajce uzasadnionemu nakBadowi pracy oraz innym nakBadom przyjmujcego zamówienie. § 2. Przepisy dotyczce sprzeda|y wedBug cen sztywnych, maksymalnych, minimalnych i wynikowych stosuje si odpowiednio. Art. 629. Je|eli strony okre[liBy wynagrodzenie na podstawie zestawienia planowanych prac i przewidywanych kosztów (wynagrodzenie kosztorysowe), a w toku wykonywania dzieBa zarzdzenie wBa[ciwego organu paDstwowego zmieniBo wysoko[ cen lub stawek obowizujcych dotychczas w obliczeniach kosztorysowych, ka|da ze stron mo|e |da odpowiedniej zmiany umówionego wynagrodzenia. Nie dotyczy to jednak nale|no[ci uiszczonej za materiaBy lub robocizn przed zmian cen lub stawek. Art. 630. § 1. Je|eli w toku wykonywania dzieBa zajdzie konieczno[ przeprowadzenia prac, które nie byBy przewidziane w zestawieniu prac planowanych bdcych podstaw obliczenia wynagrodzenia kosztorysowego, a zestawienie sporzdziB zamawiajcy, przyjmujcy zamówienie mo|e |da odpowiedniego podwy|szenia umówionego wynagrodzenia. Je|eli zestawienie planowanych prac sporzdziB przyjmujcy zamówienie, mo|e on |da podwy|szenia wynagrodzenia tylko wtedy, gdy mimo zachowania nale|ytej staranno[ci nie mógB przewidzie konieczno[ci prac dodatkowych. § 2. Przyjmujcy zamówienie nie mo|e |da podwy|szenia wynagrodzenia, je|eli wykonaB prace dodatkowe bez uzyskania zgody zamawiajcego. Art. 631. Gdyby w wypadkach przewidzianych w dwóch artykuBach poprzedzajcych zaszBa konieczno[ znacznego podwy|szenia wynagrodzenia kosztorysowego, zamawiajcy mo|e od umowy odstpi, powinien jednak uczyni to niezwBocznie i zapBaci przyjmujcemu zamówienie odpowiedni cz[ umówionego wynagrodzenia. Art. 632. § 1. Je|eli strony umówiBy si o wynagrodzenie ryczaBtowe, przyjmujcy zamówienie nie mo|e |da podwy|szenia wynagrodzenia, chocia|by w czasie zawarcia umowy nie mo|na byBo przewidzie rozmiaru lub kosztów prac. § 2.  Je|eli jednak wskutek zmiany stosunków, której nie mo|na byBo przewidzie, wykonanie dzieBa groziBoby przyjmujcemu zamówienie ra|c strat, sd mo|e podwy|szy ryczaBt lub rozwiza umow. Art. 633. Je|eli materiaBów na wykonanie dzieBa dostarcza zamawiajcy, przyjmujcy zamówienie powinien ich u|y w sposób odpowiedni oraz zBo|y rachunek i zwróci nie zu|yt cz[. Art. 634. Je|eli materiaB dostarczony przez zamawiajcego nie nadaje si do prawidBowego wykonania dzieBa albo je|eli zajd inne okoliczno[ci, które mog przeszkodzi prawidBowemu wykonaniu, przyjmujcy zamówienie powinien niezwBocznie zawiadomi o tym zamawiajcego. Art. 635. Je|eli przyjmujcy zamówienie opóznia si z rozpoczciem lub wykoDczeniem dzieBa tak dalece, |e nie jest prawdopodobne, |eby zdoBaB je ukoDczy w czasie umówionym, zamawiajcy mo|e bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstpi jeszcze przed upBywem terminu do wykonania dzieBa. Art. 636. § 1. Je|eli przyjmujcy zamówienie wykonywa dzieBo w sposób wadliwy albo sprzeczny z umow, zamawiajcy mo|e wezwa go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczy mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu zamawiajcy mo|e od umowy odstpi albo powierzy poprawienie lub dalsze wykonanie dzieBa innej osobie na koszt i niebezpieczeDstwo przyjmujcego zamówienie. § 2. Je|eli zamawiajcy sam dostarczyB materiaBu, mo|e on w razie odstpienia od umowy lub powierzenia wykonania dzieBa innej osobie |da zwrotu materiaBu i wydania rozpocztego dzieBa. Art. 637. § 1. Je|eli dzieBo ma wady, zamawiajcy mo|e |da ich usunicia, wyznaczajc w tym celu przyjmujcemu zamówienie odpowiedni termin z zagro|eniem, |e po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Przyjmujcy mo|e odmówi naprawy, gdyby wymagaBa nadmiernych kosztów. § 2. Gdy wady usun si nie dadz albo gdy z okoliczno[ci wynika, |e przyjmujcy zamówienie nie zdoBa ich usun w czasie odpowiednim, zamawiajcy mo|e od umowy odstpi, je|eli wady s istotne; je|eli wady nie s istotne, zamawiajcy mo|e |da obni|enia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujcy zamówienie nie usunB wad w terminie wyznaczonym przez zamawiajcego. Art. 638. Je|eli z artykuBów poprzedzajcych nie wynika nic innego, do rkojmi za wady dzieBa stosuje si odpowiednio przepisy o rkojmi przy sprzeda|y. Art. 639. Zamawiajcy nie mo|e odmówi zapBaty wynagrodzenia mimo niewykonania dzieBa, je|eli przyjmujcy zamówienie byB gotów je wykona, lecz doznaB przeszkody z przyczyn dotyczcych zamawiajcego. Jednak|e w wypadku takim zamawiajcy mo|e odliczy to, co przyjmujcy zamówienie oszczdziB z powodu niewykonania dzieBa. Art. 640. Je|eli do wykonania dzieBa potrzebne jest wspóBdziaBanie zamawiajcego, a tego wspóBdziaBania brak, przyjmujcy zamówienie mo|e wyznaczy zamawiajcemu odpowiedni termin z zagro|eniem, i| po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu bdzie uprawniony do odstpienia od umowy. Art. 641. § 1. NiebezpieczeDstwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia materiaBu na wykonanie dzieBa obci|a tego, kto materiaBu dostarczyB. § 2. Gdy dzieBo ulegBo zniszczeniu lub uszkodzeniu wskutek wadliwo[ci materiaBu dostarczonego przez zamawiajcego albo wskutek wykonania dzieBa wedBug jego wskazówek, przyjmujcy zamówienie mo|e |da za wykonan prac umówionego wynagrodzenia lub jego odpowiedniej cz[ci, je|eli uprzedziB zamawiajcego o niebezpieczeDstwie zniszczenia lub uszkodzenia dzieBa. Art. 642. § 1. W braku odmiennej umowy przyjmujcemu zamówienie nale|y si wynagrodzenie w chwili oddania dzieBa. § 2. Je|eli dzieBo ma by oddawane cz[ciami, a wynagrodzenie zostaBo obliczone za ka|d cz[ z osobna, wynagrodzenie nale|y si z chwil speBnienia ka|dego ze [wiadczeD cz[ciowych. Art. 643. Zamawiajcy obowizany jest odebra dzieBo, które przyjmujcy zamówienie wydaje mu zgodnie ze swym zobowizaniem. Art. 644. Dopóki dzieBo nie zostaBo ukoDczone, zamawiajcy mo|e w ka|dej chwili od umowy odstpi pBacc umówione wynagrodzenie. Jednak|e w wypadku takim zamawiajcy mo|e odliczy to, co przyjmujcy zamówienie oszczdziB z powodu niewykonania dzieBa. Art. 645. § 1. Umowa o dzieBo, którego wykonanie zale|y od osobistych przymiotów przyjmujcego zamówienie, rozwizuje si wskutek jego [mierci lub niezdolno[ci do pracy. § 2. Je|eli materiaB byB wBasno[ci przyjmujcego zamówienie, a dzieBo cz[ciowo wykonane przedstawia ze wzgldu na zamierzony cel umowy warto[ dla zamawiajcego, przyjmujcy zamówienie lub jego spadkobierca mo|e |da, a|eby zamawiajcy odebraB materiaB w stanie, w jakim si znajduje, za zapBat jego warto[ci oraz odpowiedniej cz[ci wynagrodzenia. Art. 646. Roszczenia wynikajce z umowy o dzieBo przedawniaj si z upBywem lat dwóch od dnia oddania dzieBa, a je|eli dzieBo nie zostaBo oddane - od dnia, w którym zgodnie z tre[ci umowy miaBo by oddane. TytuB XVI. UMOWA O ROBOTY BUDOWLANE Art. 647.  Przez umow o roboty budowlane wykonawca zobowizuje si do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowizuje si do dokonania wymaganych przez wBa[ciwe przepisy czynno[ci zwizanych z przygotowaniem robót, w szczególno[ci do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapBaty umówionego wynagrodzenia. Art. 6471.  § 1. W umowie o roboty budowlane, o której mowa w art. 647, zawartej midzy inwestorem a wykonawc (generalnym wykonawc), strony ustalaj zakres robót, które wykonawca bdzie wykonywaB osobi[cie lub za pomoc podwykonawców. § 2. Do zawarcia przez wykonawc umowy o roboty budowlane z podwykonawc jest wymagana zgoda inwestora. Je|eli inwestor, w terminie 14 dni od przedstawienia mu przez wykonawc umowy z podwykonawc lub jej projektu, wraz z cz[ci dokumentacji dotyczc wykonania robót okre[lonych w umowie lub projekcie, nie zgBosi na pi[mie sprzeciwu lub zastrze|eD, uwa|a si, |e wyraziB zgod na zawarcie umowy. § 3. Do zawarcia przez podwykonawc umowy z dalszym podwykonawc jest wymagana zgoda inwestora i wykonawcy. Przepis § 2 zdanie drugie stosuje si odpowiednio. § 4. Umowy, o których mowa w § 2 i 3, powinny by dokonane w formie pisemnej pod rygorem niewa|no[ci. § 5. Zawierajcy umow z podwykonawc oraz inwestor i wykonawca ponosz solidarn odpowiedzialno[ za zapBat wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawc. § 6. Odmienne postanowienia umów, o których mowa w niniejszym artykule, s niewa|ne. Art. 648. § 1. Umowa o roboty budowlane powinna by stwierdzona pismem. § 2. Wymagana przez wBa[ciwe przepisy dokumentacja stanowi cz[ skBadow umowy. § 3.  (skre[lony). Art. 649. W razie wtpliwo[ci poczytuje si, i| wykonawca podjB si wszystkich robót objtych projektem stanowicym cz[ skBadow umowy. Art. 650.  (skre[lony). Art. 651. Je|eli dostarczona przez inwestora dokumentacja, teren budowy, maszyny lub urzdzenia nie nadaj si do prawidBowego wykonania robót albo je|eli zajd inne okoliczno[ci, które mog przeszkodzi prawidBowemu wykonaniu robót, wykonawca powinien niezwBocznie zawiadomi o tym inwestora. Art. 652. Je|eli wykonawca przejB protokolarnie od inwestora teren budowy, ponosi on a| do chwili oddania obiektu odpowiedzialno[ na zasadach ogólnych za szkody wynikBe na tym terenie. Art. 653.  (skre[lony). Art. 654. W braku odmiennego postanowienia umowy inwestor obowizany jest na |danie wykonawcy przyjmowa wykonane roboty cz[ciowo, w miar ich ukoDczenia, za zapBat odpowiedniej cz[ci wynagrodzenia. Art. 655. Gdyby wykonany obiekt ulegB zniszczeniu lub uszkodzeniu wskutek wadliwo[ci dostarczonych przez inwestora materiaBów, maszyn lub urzdzeD albo wskutek wykonania robót wedBug wskazówek inwestora, wykonawca mo|e |da umówionego wynagrodzenia lub jego odpowiedniej cz[ci, je|eli uprzedziB inwestora o niebezpieczeDstwie zniszczenia lub uszkodzenia obiektu albo je|eli mimo zachowania nale|ytej staranno[ci nie mógB stwierdzi wadliwo[ci dostarczonych przez inwestora materiaBów, maszyn lub urzdzeD. Art. 656. § 1. Do skutków opóznienia si przez wykonawc z rozpoczciem robót lub wykoDczeniem obiektu albo wykonywania przez wykonawc robót w sposób wadliwy lub sprzeczny z umow, do rkojmi za wady wykonanego obiektu, jak równie| do uprawnienia inwestora do odstpienia od umowy przed ukoDczeniem obiektu stosuje si odpowiednio przepisy o umowie o dzieBo. § 2.  (skre[lony). Art. 657. Uprawnienie do odstpienia od umowy przez wykonawc lub przez inwestora mo|e by ograniczone lub wyBczone przez przepisy szczególne. Art. 658. Przepisy niniejszego tytuBu stosuje si odpowiednio do umowy o wykonanie remontu budynku lub budowli. TytuB XVII. NAJEM I DZIER{AWA DZIAA I. NAJEM RozdziaB I Przepisy ogólne Art. 659. § 1. Przez umow najmu wynajmujcy zobowizuje si odda najemcy rzecz do u|ywania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowizuje si pBaci wynajmujcemu umówiony czynsz. § 2.  Czynsz mo|e by oznaczony w pienidzach lub w [wiadczeniach innego rodzaju. Art. 660. Umowa najmu nieruchomo[ci lub pomieszczenia na czas dBu|szy ni| rok powinna by zawarta na pi[mie. W razie niezachowania tej formy poczytuje si umow za zawart na czas nie oznaczony. Art. 661. Najem zawarty na czas dBu|szy ni| lat dziesi poczytuje si po upBywie tego terminu za zawarty na czas nie oznaczony. Art. 662. § 1. Wynajmujcy powinien wyda najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego u|ytku i utrzymywa j w takim stanie przez czas trwania najmu. § 2. Drobne nakBady poBczone ze zwykBym u|ywaniem rzeczy obci|aj najemc. § 3. Je|eli rzecz najta ulegBa zniszczeniu z powodu okoliczno[ci, za które wynajmujcy odpowiedzialno[ci nie ponosi, wynajmujcy nie ma obowizku przywrócenia stanu poprzedniego. Art. 663. Je|eli w czasie trwania najmu rzecz wymaga napraw, które obci|aj wynajmujcego, a bez których rzecz nie jest przydatna do umówionego u|ytku, najemca mo|e wyznaczy wynajmujcemu odpowiedni termin do wykonania napraw. Po bezskutecznym upBywie wyznaczonego terminu najemca mo|e dokona koniecznych napraw na koszt wynajmujcego. Art. 664. § 1. Je|eli rzecz najta ma wady, które ograniczaj jej przydatno[ do umówionego u|ytku, najemca mo|e |da odpowiedniego obni|enia czynszu za czas trwania wad. § 2. Je|eli w chwili wydania najemcy rzecz miaBa wady, które uniemo|liwiaj przewidziane w umowie u|ywanie rzeczy, albo je|eli wady takie powstaBy pózniej, a wynajmujcy mimo otrzymanego zawiadomienia nie usunB ich w czasie odpowiednim, albo je|eli wady usun si nie dadz, najemca mo|e wypowiedzie najem bez zachowania terminów wypowiedzenia. § 3. Roszczenie o obni|enie czynszu z powodu wad rzeczy najtej, jak równie| uprawnienie do niezwBocznego wypowiedzenia najmu nie przysBuguje najemcy, je|eli w chwili zawarcia umowy wiedziaB o wadach. Art. 665. Je|eli osoba trzecia dochodzi przeciwko najemcy roszczeD dotyczcych rzeczy najtej, najemca powinien niezwBocznie zawiadomi o tym wynajmujcego. Art. 666. § 1. Najemca powinien przez czas trwania najmu u|ywa rzeczy najtej w sposób w umowie okre[lony, a gdy umowa nie okre[la sposobu u|ywania - w sposób odpowiadajcy wBa[ciwo[ciom i przeznaczeniu rzeczy. § 2. Je|eli w czasie trwania najmu oka|e si potrzeba napraw, które obci|aj wynajmujcego, najemca powinien zawiadomi go o tym niezwBocznie. Art. 667. § 1. Bez zgody wynajmujcego najemca nie mo|e czyni w rzeczy najtej zmian sprzecznych z umow lub z przeznaczeniem rzeczy. § 2. Je|eli najemca u|ywa rzeczy w sposób sprzeczny z umow lub z przeznaczeniem rzeczy i mimo upomnienia nie przestaje jej u|ywa w taki sposób albo gdy rzecz zaniedbuje do tego stopnia, |e zostaje ona nara|ona na utrat lub uszkodzenie, wynajmujcy mo|e wypowiedzie najem bez zachowania terminów wypowiedzenia. Art. 668. § 1. Najemca mo|e rzecz najt odda w caBo[ci lub cz[ci osobie trzeciej do bezpBatnego u|ywania albo w podnajem, je|eli umowa mu tego nie zabrania. W razie oddania rzeczy osobie trzeciej zarówno najemca, jak i osoba trzecia s odpowiedzialni wzgldem wynajmujcego za to, |e rzecz najta bdzie u|ywana zgodnie z obowizkami wynikajcymi z umowy najmu. § 2. Stosunek wynikajcy z zawartej przez najemc umowy o bezpBatne u|ywanie lub podnajem rozwizuje si najpózniej z chwil zakoDczenia stosunku najmu. Art. 669. § 1. Najemca obowizany jest uiszcza czynsz w terminie umówionym. § 2. Je|eli termin pBatno[ci czynszu nie jest w umowie okre[lony, czynsz powinien by pBacony z góry, a mianowicie: gdy najem ma trwa nie dBu|ej ni| miesic - za caBy czas najmu, a gdy najem ma trwa dBu|ej ni| miesic albo gdy umowa byBa zawarta na czas nie oznaczony - miesicznie, do dziesitego dnia miesica. Art. 670. § 1. Dla zabezpieczenia czynszu oraz [wiadczeD dodatkowych, z którymi najemca zalega nie dBu|ej ni| rok, przysBuguje wynajmujcemu ustawowe prawo zastawu na rzeczach ruchomych najemcy wniesionych do przedmiotu najmu, chyba |e rzeczy te nie podlegaj zajciu. § 2.  (skre[lony). Art. 671. § 1. PrzysBugujce wynajmujcemu ustawowe prawo zastawu wygasa, gdy rzeczy obci|one zastawem zostan z przedmiotu najmu usunite. § 2. Wynajmujcy mo|e si sprzeciwi usuniciu rzeczy obci|onych zastawem i zatrzyma je na wBasne niebezpieczeDstwo, dopóki zalegBy czynsz nie bdzie zapBacony lub zabezpieczony. § 3. W wypadku gdy rzeczy obci|one zastawem zostan usunite na mocy zarzdzenia organu paDstwowego, wynajmujcy zachowuje ustawowe prawo zastawu, je|eli przed upBywem trzech dni zgBosi je organowi, który zarzdziB usunicie. Art. 672. Je|eli najemca dopuszcza si zwBoki z zapBat czynszu co najmniej za dwa peBne okresy pBatno[ci, wynajmujcy mo|e najem wypowiedzie bez zachowania terminów wypowiedzenia. Art. 673. § 1. Je|eli czas trwania najmu nie jest oznaczony, zarówno wynajmujcy, jak i najemca mog wypowiedzie najem z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku z zachowaniem terminów ustawowych. § 2. Ustawowe terminy wypowiedzenia najmu s nastpujce: gdy czynsz jest pBatny w odstpach czasu dBu|szych ni| miesic, najem mo|na wypowiedzie najpózniej na trzy miesice naprzód na koniec kwartaBu kalendarzowego; gdy czynsz jest pBatny miesicznie - na miesic naprzód na koniec miesica kalendarzowego; gdy czynsz jest pBatny w krótszych odstpach czasu - na trzy dni naprzód; gdy najem jest dzienny - na jeden dzieD naprzód. § 3.  Je|eli czas trwania najmu jest oznaczony, zarówno wynajmujcy, jak i najemca mog wypowiedzie najem w wypadkach okre[lonych w umowie. Art. 674. Je|eli po upBywie terminu oznaczonego w umowie albo w wypowiedzeniu najemca u|ywa nadal rzeczy za zgod wynajmujcego, poczytuje si w razie wtpliwo[ci, |e najem zostaB przedBu|ony na czas nie oznaczony. Art. 675. § 1. Po zakoDczeniu najmu najemca obowizany jest zwróci rzecz w stanie nie pogorszonym; jednak|e nie ponosi odpowiedzialno[ci za zu|ycie rzeczy bdce nastpstwem prawidBowego u|ywania. § 2. Je|eli najemca oddaB innej osobie rzecz do bezpBatnego u|ywania lub w podnajem, obowizek powy|szy ci|y tak|e na tej osobie. § 3.  Domniemywa si, |e rzecz byBa wydana najemcy w stanie dobrym i przydatnym do umówionego u|ytku. Art. 676. Je|eli najemca ulepszyB rzecz najt, wynajmujcy, w braku odmiennej umowy, mo|e wedBug swego wyboru albo zatrzyma ulepszenia za zapBat sumy odpowiadajcej ich warto[ci w chwili zwrotu, albo |da przywrócenia stanu poprzedniego. Art. 677. Roszczenia wynajmujcego przeciwko najemcy o naprawienie szkody z powodu uszkodzenia lub pogorszenia rzeczy, jak równie| roszczenia najemcy przeciwko wynajmujcemu o zwrot nakBadów na rzecz albo o zwrot nadpBaconego czynszu przedawniaj si z upBywem roku od dnia zwrotu rzeczy. Art. 678. § 1. W razie zbycia rzeczy najtej w czasie trwania najmu nabywca wstpuje w stosunek najmu na miejsce zbywcy; mo|e jednak wypowiedzie najem z zachowaniem ustawowych terminów wypowiedzenia. § 2. Powy|sze uprawnienie do wypowiedzenia najmu nie przysBuguje nabywcy, je|eli umowa najmu byBa zawarta na czas oznaczony z zachowaniem formy pisemnej i z dat pewn, a rzecz zostaBa najemcy wydana. Art. 679. § 1. Je|eli wskutek wypowiedzenia najmu przez nabywc rzeczy najtej najemca jest zmuszony zwróci rzecz wcze[niej, ani|eli byBby zobowizany wedBug umowy najmu, mo|e on |da od zbywcy naprawienia szkody. § 2. Najemca powinien niezwBocznie zawiadomi zbywc o przedwczesnym wypowiedzeniu przez nabywc; w przeciwnym razie przysBuguj zbywcy przeciwko najemcy wszelkie zarzuty, których najemca nie podniósB, a których podniesienie pocignBoby za sob bezskuteczno[ wypowiedzenia ze strony nabywcy. RozdziaB II Najem lokalu Art. 680.  Do najmu lokalu stosuje si przepisy rozdziaBu poprzedzajcego, z zachowaniem przepisów poni|szych. Art. 6801.  § 1. MaB|onkowie bez wzgldu na istniejce midzy nimi stosunki majtkowe s najemcami lokalu, je|eli nawizanie stosunku najmu lokalu majcego sBu|y zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych zaBo|onej przez nich rodziny nastpiBo w czasie trwania maB|eDstwa. Je|eli midzy maB|onkami istnieje rozdzielno[ majtkowa, do wspólno[ci najmu stosuje si odpowiednio przepisy o wspólno[ci ustawowej. § 2. Ustanie wspólno[ci ustawowej w czasie trwania maB|eDstwa nie pociga za sob ustania wspólno[ci najmu lokalu. Jednak|e sd, stosujc odpowiednio przepisy o zniesieniu wspólno[ci majtkowej, mo|e z wa|nych powodów na |danie jednego z maB|onków znie[ wspólno[ najmu lokalu. Art. 681. Do drobnych nakBadów, które obci|aj najemc lokalu, nale| w szczególno[ci: drobne naprawy podBóg, drzwi i okien, malowanie [cian, podBóg oraz wewntrznej strony drzwi wej[ciowych, jak równie| drobne naprawy instalacji i urzdzeD technicznych, zapewniajcych korzystanie ze [wiatBa, ogrzewania lokalu, dopBywu i odpBywu wody. Art. 682. Je|eli wady najtego lokalu s tego rodzaju, |e zagra|aj zdrowiu najemcy lub jego domowników albo osób u niego zatrudnionych, najemca mo|e wypowiedzie najem bez zachowania terminów wypowiedzenia, chocia|by w chwili zawarcia umowy wiedziaB o wadach. Art. 683. Najemca lokalu powinien stosowa si do porzdku domowego, o ile ten nie jest sprzeczny z uprawnieniami wynikajcymi z umowy; powinien równie| liczy si z potrzebami innych mieszkaDców i ssiadów. Art. 684. Najemca mo|e zaBo|y w najtym lokalu o[wietlenie elektryczne, gaz, telefon, radio i inne podobne urzdzenia, chyba |e sposób ich zaBo|enia sprzeciwia si obowizujcym przepisom albo zagra|a bezpieczeDstwu nieruchomo[ci. Je|eli do zaBo|enia urzdzeD potrzebne jest wspóBdziaBanie wynajmujcego, najemca mo|e domaga si tego wspóBdziaBania za zwrotem wynikBych std kosztów. Art. 685. Je|eli najemca lokalu wykracza w sposób ra|cy lub uporczywy przeciwko obowizujcemu porzdkowi domowemu albo przez swoje niewBa[ciwe zachowanie czyni korzystanie z innych lokali w budynku uci|liwym, wynajmujcy mo|e wypowiedzie najem bez zachowania terminów wypowiedzenia. Art. 6851.  Wynajmujcy lokal mo|e podwy|szy czynsz, wypowiadajc dotychczasow wysoko[ czynszu najpózniej na miesic naprzód, na koniec miesica kalendarzowego. Art. 686. Ustawowe prawo zastawu wynajmujcego lokal mieszkalny rozciga si tak|e na wniesione do lokalu ruchomo[ci czBonków rodziny najemcy razem z nim mieszkajcych. Art. 687. Je|eli najemca lokalu dopuszcza si zwBoki z zapBat czynszu co najmniej za dwa peBne okresy pBatno[ci, a wynajmujcy zamierza najem wypowiedzie bez zachowania terminów wypowiedzenia, powinien on uprzedzi najemc na pi[mie, udzielajc mu dodatkowego terminu miesicznego do zapBaty zalegBego czynszu. Art. 688. Je|eli czas trwania najmu lokalu nie jest oznaczony, a czynsz jest pBatny miesicznie, najem mo|na wypowiedzie najpózniej na trzy miesice naprzód na koniec miesica kalendarzowego. Art. 6881.  § 1. Za zapBat czynszu i innych nale|nych opBat odpowiadaj solidarnie z najemc stale zamieszkujce z nim osoby peBnoletnie. § 2. Odpowiedzialno[ osób, o których mowa w § 1, ogranicza si do wysoko[ci czynszu i innych opBat nale|nych za okres ich staBego zamieszkiwania. Art. 6882.  Bez zgody wynajmujcego najemca nie mo|e odda lokalu lub jego cz[ci do bezpBatnego u|ywania ani go podnaj. Zgoda wynajmujcego nie jest wymagana co do osoby, wzgldem której najemca jest obci|ony obowizkiem alimentacyjnym. Art. 689.  (skre[lony). Art. 690.  Do ochrony praw najemcy do u|ywania lokalu stosuje si odpowiednio przepisy o ochronie wBasno[ci. Art. 691.  § 1. W razie [mierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstpuj: maB|onek niebdcy wspóBnajemc lokalu, dzieci najemcy i jego wspóBmaB|onka, inne osoby, wobec których najemca byB obowizany do [wiadczeD alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawaBa faktycznie we wspólnym po|yciu z najemc. § 2. Osoby wymienione w § 1 wstpuj w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, je|eli stale zamieszkiwaBy z najemc w tym lokalu do chwili jego [mierci. § 3. W razie braku osób wymienionych w § 1 stosunek najmu lokalu mieszkalnego wygasa. § 4. Osoby, które wstpiBy w stosunek najmu lokalu mieszkalnego na podstawie § 1, mog go wypowiedzie z zachowaniem terminów ustawowych, chocia|by umowa najmu byBa zawarta na czas oznaczony. W razie wypowiedzenia stosunku najmu przez niektóre z tych osób stosunek ten wygasa wzgldem osób, które go wypowiedziaBy. § 5. Przepisów § 1-4 nie stosuje si w razie [mierci jednego ze wspóBnajemców lokalu mieszkalnego. Art. 692. Przepisów o wypowiedzeniu najmu przez nabywc rzeczy najtej nie stosuje si do najmu lokali mieszkalnych, chyba |e najemca nie objB jeszcze lokalu. DZIAA II. DZIER{AWA Art. 693. § 1. Przez umow dzier|awy wydzier|awiajcy zobowizuje si odda dzier|awcy rzecz do u|ywania i pobierania po|ytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzier|awca zobowizuje si pBaci wydzier|awiajcemu umówiony czynsz. § 2. Czynsz mo|e by zastrze|ony w pienidzach lub [wiadczeniach innego rodzaju. Mo|e by równie| oznaczony w uBamkowej cz[ci po|ytków. Art. 694. Do dzier|awy stosuje si odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poni|szych. Art. 695. § 1.  Dzier|aw zawart na czas dBu|szy ni| lat trzydzie[ci poczytuje si po upBywie tego terminu za zawart na czas nie oznaczony. § 2.  (uchylony). Art. 696. Dzier|awca powinien wykonywa swoje prawo zgodnie z wymaganiami prawidBowej gospodarki i nie mo|e zmienia przeznaczenia przedmiotu dzier|awy bez zgody wydzier|awiajcego. Art. 697. Dzier|awca ma obowizek dokonywania napraw niezbdnych do zachowania przedmiotu dzier|awy w stanie nie pogorszonym. Art. 698. § 1. Bez zgody wydzier|awiajcego dzier|awca nie mo|e oddawa przedmiotu dzier|awy osobie trzeciej do bezpBatnego u|ywania ani go poddzier|awia. § 2. W razie naruszenia powy|szego obowizku wydzier|awiajcy mo|e dzier|aw wypowiedzie bez zachowania terminów wypowiedzenia. Art. 699. Je|eli termin pBatno[ci czynszu nie jest w umowie oznaczony, czynsz jest pBatny z doBu w terminie zwyczajowo przyjtym, a w braku takiego zwyczaju - póBrocznie z doBu. Art. 700. Je|eli wskutek okoliczno[ci, za które dzier|awca odpowiedzialno[ci nie ponosi i które nie dotycz jego osoby, zwykBy przychód z przedmiotu dzier|awy ulegB znacznemu zmniejszeniu, dzier|awca mo|e |da obni|enia czynszu przypadajcego za dany okres gospodarczy. Art. 701. Do rzeczy ruchomych objtych ustawowym prawem zastawu wydzier|awiajcego nale| tak|e rzeczy sBu|ce do prowadzenia gospodarstwa lub przedsibiorstwa, je|eli znajd si w obrbie przedmiotu dzier|awy. Art. 702. Je|eli w umowie zastrze|ono, |e oprócz czynszu dzier|awca bdzie obowizany uiszcza podatki i inne ci|ary zwizane z wBasno[ci lub z posiadaniem przedmiotu dzier|awy oraz ponosi koszty jego ubezpieczenia, ustawowe prawo zastawu przysBugujce wydzier|awiajcemu zabezpiecza równie| roszczenie wydzier|awiajcego wzgldem dzier|awcy o zwrot sum, które z powy|szych tytuBów zapBaciB. Art. 703. Je|eli dzier|awca dopuszcza si zwBoki z zapBat czynszu co najmniej za dwa peBne okresy pBatno[ci, a w wypadku gdy czynsz jest pBatny rocznie, je|eli dopuszcza si zwBoki z zapBat ponad trzy miesice, wydzier|awiajcy mo|e dzier|aw wypowiedzie bez zachowania terminu wypowiedzenia. Jednak|e wydzier|awiajcy powinien uprzedzi dzier|awc udzielajc mu dodatkowego trzymiesicznego terminu do zapBaty zalegBego czynszu. Art. 704. W braku odmiennej umowy dzier|aw gruntu rolnego mo|na wypowiedzie na jeden rok naprzód na koniec roku dzier|awnego, inn za[ dzier|aw na sze[ miesicy naprzód przed upBywem roku dzier|awnego. Art. 705. Po zakoDczeniu dzier|awy dzier|awca obowizany jest, w braku odmiennej umowy, zwróci przedmiot dzier|awy w takim stanie, w jakim powinien si znajdowa stosownie do przepisów o wykonywaniu dzier|awy. Art. 706. Je|eli przy zakoDczeniu dzier|awy dzier|awca gruntu rolnego pozostawia zgodnie ze swym obowizkiem zasiewy, mo|e on |da zwrotu poczynionych na te zasiewy nakBadów o tyle, o ile wbrew wymaganiom prawidBowej gospodarki nie otrzymaB odpowiednich zasiewów przy rozpoczciu dzier|awy. Art. 707. Je|eli dzier|awa koDczy si przed upBywem roku dzier|awnego, dzier|awca obowizany jest zapBaci czynsz w takim stosunku, w jakim po|ytki, które w tym roku pobraB lub mógB pobra, pozostaj do po|ytków z caBego roku dzier|awnego. Art. 708. Przepisy dziaBu niniejszego stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy osoba biorca nieruchomo[ roln do u|ywania i pobierania po|ytków nie jest obowizana do uiszczania czynszu, lecz tylko do ponoszenia podatków i innych ci|arów zwizanych z wBasno[ci lub z posiadaniem gruntu. Art. 709. Przepisy o dzier|awie rzeczy stosuje si odpowiednio do dzier|awy praw. TytuB XVII1.  UMOWA LEASINGU Art. 7091. Przez umow leasingu finansujcy zobowizuje si, w zakresie dziaBalno[ci swego przedsibiorstwa, naby rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach okre[lonych w tej umowie i odda t rzecz korzystajcemu do u|ywania albo u|ywania i pobierania po|ytków przez czas oznaczony, a korzystajcy zobowizuje si zapBaci finansujcemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieni|ne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytuBu nabycia rzeczy przez finansujcego. Art. 7092. Umowa leasingu powinna by zawarta na pi[mie pod rygorem niewa|no[ci. Art. 7093. Je|eli rzecz nie zostanie wydana korzystajcemu w ustalonym terminie na skutek okoliczno[ci, za które ponosi on odpowiedzialno[, umówione terminy pBatno[ci rat pozostaj niezmienione. Art. 7094. § 1. Finansujcy powinien wyda korzystajcemu rzecz w takim stanie, w jakim znajdowaBa si ona w chwili wydania finansujcemu przez zbywc. § 2. Finansujcy nie odpowiada wobec korzystajcego za przydatno[ rzeczy do umówionego u|ytku. § 3. Finansujcy obowizany jest wyda korzystajcemu razem z rzecz odpis umowy ze zbywc lub odpisy innych posiadanych dokumentów dotyczcych tej umowy, w szczególno[ci odpis dokumentu gwarancyjnego co do jako[ci rzeczy, otrzymanego od zbywcy lub producenta. Art. 7095. § 1. Je|eli po wydaniu korzystajcemu rzecz zostaBa utracona z powodu okoliczno[ci, za które finansujcy nie ponosi odpowiedzialno[ci, umowa leasingu wygasa. § 2. Korzystajcy powinien niezwBocznie zawiadomi finansujcego o utracie rzeczy. § 3. Je|eli umowa leasingu wygasBa z przyczyn okre[lonych w § 1, finansujcy mo|e |da od korzystajcego natychmiastowego zapBacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapBaconych rat, pomniejszonych o korzy[ci, jakie finansujcy uzyskaB wskutek ich zapBaty przed umówionym terminem i wyga[nicia umowy leasingu oraz z tytuBu ubezpieczenia rzeczy, a tak|e naprawienia szkody. Art. 7096. Je|eli w umowie leasingu zastrze|ono, |e korzystajcy obowizany jest ponosi koszty ubezpieczenia rzeczy od jej utraty w czasie trwania leasingu, w braku odmiennego postanowienia umownego, koszty te obejmuj skBadk z tytuBu ubezpieczenia na ogólnie przyjtych warunkach. Art. 7097. § 1. Korzystajcy obowizany jest utrzymywa rzecz w nale|ytym stanie, w szczególno[ci dokonywa jej konserwacji i napraw niezbdnych do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym, z uwzgldnieniem jej zu|ycia wskutek prawidBowego u|ywania, oraz ponosi ci|ary zwizane z wBasno[ci lub posiadaniem rzeczy. § 2. Je|eli w umowie leasingu nie zostaBo zastrze|one, |e konserwacji i napraw rzeczy dokonuje osoba majca okre[lone kwalifikacje, korzystajcy powinien niezwBocznie zawiadomi finansujcego o konieczno[ci dokonania istotnej naprawy rzeczy. § 3. Korzystajcy obowizany jest umo|liwi finansujcemu sprawdzenie rzeczy w zakresie okre[lonym w § 1 i 2. Art. 7098. § 1. Finansujcy nie odpowiada wobec korzystajcego za wady rzeczy, chyba |e wady te powstaBy na skutek okoliczno[ci, za które finansujcy ponosi odpowiedzialno[. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystajcego s niewa|ne. § 2. Z chwil zawarcia przez finansujcego umowy ze zbywc z mocy ustawy przechodz na korzystajcego uprawnienia z tytuBu wad rzeczy przysBugujce finansujcemu wzgldem zbywcy, z wyjtkiem uprawnienia odstpienia przez finansujcego od umowy ze zbywc. § 3. Wykonanie przez korzystajcego uprawnieD okre[lonych w § 2 nie wpBywa na jego obowizki wynikajce z umowy leasingu, chyba |e finansujcy odstpi od umowy ze zbywc z powodu wad rzeczy. § 4. Korzystajcy mo|e |da odstpienia przez finansujcego od umowy ze zbywc z powodu wad rzeczy, je|eli uprawnienie finansujcego do odstpienia wynika z przepisów prawa lub umowy ze zbywc. Bez zgBoszenia |dania przez korzystajcego finansujcy nie mo|e odstpi od umowy ze zbywc z powodu wad rzeczy. § 5. W razie odstpienia przez finansujcego od umowy ze zbywc z powodu wad rzeczy, umowa leasingu wygasa. Finansujcy mo|e |da od korzystajcego natychmiastowego zapBacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapBaconych rat, pomniejszonych o korzy[ci, jakie finansujcy uzyskaB wskutek ich zapBaty przed umówionym terminem i wyga[nicia umowy leasingu oraz umowy ze zbywc. Art. 7099. Korzystajcy powinien u|ywa rzeczy i pobiera jej po|ytki w sposób okre[lony w umowie leasingu, a gdy umowa tego nie okre[la - w sposób odpowiadajcy wBa[ciwo[ciom i przeznaczeniu rzeczy. Art. 70910. Bez zgody finansujcego korzystajcy nie mo|e czyni w rzeczy zmian, chyba |e wynikaj one z przeznaczenia rzeczy. Art. 70911. Je|eli mimo upomnienia na pi[mie przez finansujcego korzystajcy narusza obowizki okre[lone w art. 7097 § 1 lub w art. 7099 albo nie usunie zmian w rzeczy dokonanych z naruszeniem art. 70910, finansujcy mo|e wypowiedzie umow leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba |e strony uzgodniBy termin wypowiedzenia. Art. 70912. § 1. Bez zgody finansujcego korzystajcy nie mo|e odda rzeczy do u|ywania osobie trzeciej. § 2. W razie naruszenia obowizku okre[lonego w § 1, finansujcy mo|e wypowiedzie umow leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba |e strony uzgodniBy termin wypowiedzenia. Art. 70913. § 1. Korzystajcy obowizany jest pBaci raty w terminach umówionych. § 2. Je|eli korzystajcy dopuszcza si zwBoki z zapBat co najmniej jednej raty, finansujcy powinien wyznaczy na pi[mie korzystajcemu odpowiedni termin dodatkowy do zapBacenia zalegBo[ci z zagro|eniem, |e w razie bezskutecznego upBywu wyznaczonego terminu mo|e wypowiedzie umow leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba |e strony uzgodniBy termin wypowiedzenia. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystajcego s niewa|ne. Art. 70914. § 1. W razie zbycia rzeczy przez finansujcego nabywca wstpuje w stosunek leasingu na miejsce finansujcego. § 2. Finansujcy powinien niezwBocznie zawiadomi korzystajcego o zbyciu rzeczy. Art. 70915. W razie wypowiedzenia przez finansujcego umowy leasingu na skutek okoliczno[ci, za które korzystajcy ponosi odpowiedzialno[, finansujcy mo|e |da od korzystajcego natychmiastowego zapBacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapBaconych rat, pomniejszonych o korzy[ci, jakie finansujcy uzyskaB wskutek ich zapBaty przed umówionym terminem i rozwizania umowy leasingu. Art. 70916. Je|eli finansujcy zobowizaB si, bez dodatkowego [wiadczenia, przenie[ na korzystajcego wBasno[ rzeczy po upBywie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystajcy mo|e |da przeniesienia wBasno[ci rzeczy w terminie miesica od upBywu tego czasu, chyba |e strony uzgodniBy inny termin. Art. 70917. Do odpowiedzialno[ci finansujcego za wady rzeczy powstaBe na skutek okoliczno[ci, za które finansujcy ponosi odpowiedzialno[, uprawnieD i obowizków stron w razie dochodzenia przez osob trzeci przeciwko korzystajcemu roszczeD dotyczcych rzeczy, odpowiedzialno[ci korzystajcego i osoby trzeciej wobec finansujcego w razie oddania rzeczy tej osobie przez korzystajcego do u|ywania, zabezpieczenia rat leasingu i [wiadczeD dodatkowych korzystajcego, zwrotu rzeczy przez korzystajcego po zakoDczeniu leasingu oraz do ulepszenia rzeczy przez korzystajcego stosuje si odpowiednio przepisy o najmie, a do zapBaty przez korzystajcego rat przed terminem pBatno[ci stosuje si odpowiednio przepisy o sprzeda|y na raty. Art. 70918. Do umowy, przez któr jedna strona zobowizuje si odda rzecz stanowic jej wBasno[ do u|ywania albo do u|ywania i pobierania po|ytków drugiej stronie, a druga strona zobowizuje si zapBaci wBa[cicielowi rzeczy w umówionych ratach wynagrodzenie pieni|ne, równe co najmniej warto[ci rzeczy w chwili zawarcia tej umowy, stosuje si odpowiednio przepisy niniejszego tytuBu. TytuB XVIII. U{YCZENIE Art. 710. Przez umow u|yczenia u|yczajcy zobowizuje si zezwoli biorcemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpBatne u|ywanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Art. 711. Je|eli rzecz u|yczona ma wady, u|yczajcy obowizany jest do naprawienia szkody, któr wyrzdziB biorcemu przez to, |e wiedzc o wadach nie zawiadomiB go o nich. Przepisu powy|szego nie stosuje si, gdy biorcy mógB wad z Batwo[ci zauwa|y. Art. 712. § 1. Je|eli umowa nie okre[la sposobu u|ywania rzeczy, biorcy mo|e rzeczy u|ywa w sposób odpowiadajcy jej wBa[ciwo[ciom i przeznaczeniu. § 2. Bez zgody u|yczajcego biorcy nie mo|e odda rzeczy u|yczonej osobie trzeciej do u|ywania. Art. 713. Biorcy do u|ywania ponosi zwykBe koszty utrzymania rzeczy u|yczonej. Je|eli poczyniB inne wydatki lub nakBady na rzecz, stosuje si odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Art. 714. Biorcy do u|ywania jest odpowiedzialny za przypadkow utrat lub uszkodzenie rzeczy, je|eli jej u|ywa w sposób sprzeczny z umow albo z wBa[ciwo[ciami lub z przeznaczeniem rzeczy, albo gdy nie bdc do tego upowa|niony przez umow ani zmuszony przez okoliczno[ci powierza rzecz innej osobie, a rzecz nie byBaby ulegBa utracie lub uszkodzeniu, gdyby jej u|ywaB w sposób wBa[ciwy albo gdyby j zachowaB u siebie. Art. 715. Je|eli umowa u|yczenia zostaBa zawarta na czas nie oznaczony, u|yczenie koDczy si, gdy biorcy uczyniB z rzeczy u|ytek odpowiadajcy umowie albo gdy upBynB czas, w którym mógB ten u|ytek uczyni. Art. 716. Je|eli biorcy u|ywa rzeczy w sposób sprzeczny z umow albo z wBa[ciwo[ciami lub z przeznaczeniem rzeczy, je|eli powierza rzecz innej osobie nie bdc do tego upowa|niony przez umow ani zmuszony przez okoliczno[ci, albo je|eli rzecz stanie si potrzebna u|yczajcemu z powodów nie przewidzianych w chwili zawarcia umowy, u|yczajcy mo|e |da zwrotu rzeczy, chocia|by umowa byBa zawarta na czas oznaczony. Art. 717. Je|eli kilka osób wspólnie wziBo rzecz do u|ywania, ich odpowiedzialno[ jest solidarna. Art. 718. § 1. Po zakoDczeniu u|yczenia biorcy do u|ywania obowizany jest zwróci u|yczajcemu rzecz w stanie nie pogorszonym; jednak|e biorcy nie ponosi odpowiedzialno[ci za zu|ycie rzeczy bdce nastpstwem prawidBowego u|ywania. § 2. Je|eli biorcy do u|ywania powierzyB rzecz innej osobie, obowizek powy|szy ci|y tak|e na tej osobie. Art. 719. Roszczenie u|yczajcego przeciwko biorcemu do u|ywania o naprawienie szkody za uszkodzenie lub pogorszenie rzeczy, jak równie| roszczenia biorcego do u|ywania przeciwko u|yczajcemu o zwrot nakBadów na rzecz oraz o naprawienie szkody poniesionej wskutek wad rzeczy przedawniaj si z upBywem roku od dnia zwrotu rzeczy. TytuB XIX. PO{YCZKA Art. 720. § 1.  Przez umow po|yczki dajcy po|yczk zobowizuje si przenie[ na wBasno[ biorcego okre[lon ilo[ pienidzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorcy zobowizuje si zwróci t sam ilo[ pienidzy albo t sam ilo[ rzeczy tego samego gatunku i tej samej jako[ci. § 2.  Umowa po|yczki, której warto[ przenosi piset zBotych, powinna by stwierdzona pismem. Art. 721. Dajcy po|yczk mo|e odstpi od umowy i odmówi wydania przedmiotu po|yczki, je|eli zwrot po|yczki jest wtpliwy z powodu zBego stanu majtkowego drugiej strony. Uprawnienie to nie przysBuguje dajcemu po|yczk, je|eli w chwili zawarcia umowy o zBym stanie majtkowym drugiej strony wiedziaB lub z Batwo[ci mógB si dowiedzie. Art. 722. Roszczenie biorcego po|yczk o wydanie przedmiotu po|yczki przedawnia si z upBywem sze[ciu miesicy od chwili, gdy przedmiot miaB by wydany. Art. 723. Je|eli termin zwrotu po|yczki nie jest oznaczony, dBu|nik obowizany jest zwróci po|yczk w cigu sze[ciu tygodni po wypowiedzeniu przez dajcego po|yczk. Art. 724. Je|eli rzeczy otrzymane przez biorcego po|yczk maj wady, dajcy po|yczk obowizany jest do naprawienia szkody, któr wyrzdziB biorcemu przez to, |e wiedzc o wadach nie zawiadomiB go o nich. Przepisu powy|szego nie stosuje si w wypadku, gdy biorcy mógB z Batwo[ci wad zauwa|y. TytuB XX. UMOWA RACHUNKU BANKOWEGO Art. 725.  Przez umow rachunku bankowego bank zobowizuje si wzgldem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego [rodków pieni|nych oraz, je|eli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeD pieni|nych. Art. 726.  Bank mo|e obraca czasowo wolne [rodki pieni|ne zgromadzone na rachunku bankowym z obowizkiem ich zwrotu w caBo[ci lub w cz[ci na ka|de |danie, chyba |e umowa uzale|nia obowizek zwrotu od wypowiedzenia. Art. 727. Bank mo|e odmówi wykonania zlecenia posiadacza rachunku bankowego tylko w wypadkach przewidzianych w przepisach szczególnych. Art. 728.  § 1. Przy umowie zawartej na czas nieoznaczony bank jest obowizany informowa posiadacza rachunku, w sposób okre[lony w umowie, o ka|dej zmianie stanu rachunku bankowego. § 2. Bank jest obowizany przesyBa posiadaczowi co najmniej raz w miesicu bezpBatnie wycig z rachunku z informacj o zmianach stanu rachunku i ustaleniem salda, chyba |e posiadacz wyraziB pisemnie zgod na inny sposób informowania o zmianach stanu rachunku i ustaleniu salda. § 3. Posiadacz rachunku bankowego jest obowizany zgBosi bankowi niezgodno[ zmian stanu rachunku lub salda w cigu czternastu dni od dnia otrzymania wycigu z rachunku. Art. 729. Posiadacz imiennego rachunku bankowego obowizany jest zawiadamia bank o ka|dej zmianie swego zamieszkania lub siedziby. Art. 730. Rozwizanie umowy rachunku bankowego zawartej na czas nie oznaczony mo|e nastpi w ka|dym czasie wskutek wypowiedzenia przez którkolwiek ze stron; jednak|e bank mo|e wypowiedzie tak umow tylko z wa|nych powodów. Art. 731. Roszczenia wynikajce ze stosunku rachunku bankowego przedawniaj si z upBywem lat dwóch. Nie dotyczy to roszczeD o zwrot wkBadów oszczdno[ciowych. Art. 732.  Przepisy niniejszego tytuBu stosuje si odpowiednio równie| do rachunków prowadzonych przez spóBdzielcze kasy oszczdno[ciowo-kredytowe. Art. 733.  Przepisy niniejszego tytuBu nie uchybiaj przepisom o rozliczeniach pieni|nych. TytuB XXI. ZLECENIE Art. 734. § 1. Przez umow zlecenia przyjmujcy zlecenie zobowizuje si do dokonania okre[lonej czynno[ci prawnej dla dajcego zlecenie. § 2. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynno[ci w imieniu dajcego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie peBnomocnictwa. Art. 735. § 1. Je|eli ani z umowy, ani z okoliczno[ci nie wynika, |e przyjmujcy zlecenie zobowizaB si wykona je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia nale|y si wynagrodzenie. § 2. Je|eli nie ma obowizujcej taryfy, a nie umówiono si o wysoko[ wynagrodzenia, nale|y si wynagrodzenie odpowiadajce wykonanej pracy. Art. 736. Kto zawodowo trudni si zaBatwianiem czynno[ci dla drugich, powinien, je|eli nie chce zlecenia przyj, zawiadomi o tym niezwBocznie dajcego zlecenie. Taki sam obowizek ci|y na osobie, która dajcemu zlecenie o[wiadczyBa gotowo[ zaBatwiania czynno[ci danego rodzaju. Art. 737. Przyjmujcy zlecenie mo|e bez uprzedniej zgody dajcego zlecenie odstpi od wskazanego przez niego sposobu wykonania zlecenia, je|eli nie ma mo|no[ci uzyskania jego zgody, a zachodzi uzasadniony powód do przypuszczenia, |e dajcy zlecenie zgodziBby si na zmian, gdyby wiedziaB o istniejcym stanie rzeczy. Art. 738. § 1. Przyjmujcy zlecenie mo|e powierzy wykonanie zlecenia osobie trzeciej tylko wtedy, gdy to wynika z umowy lub ze zwyczaju albo gdy jest do tego zmuszony przez okoliczno[ci. W wypadku takim obowizany jest zawiadomi niezwBocznie dajcego zlecenie o osobie i o miejscu zamieszkania swego zastpcy i w razie zawiadomienia odpowiedzialny jest tylko za brak nale|ytej staranno[ci w wyborze zastpcy. § 2. Zastpca odpowiedzialny jest za wykonanie zlecenia tak|e wzgldem dajcego zlecenie. Je|eli przyjmujcy zlecenie ponosi odpowiedzialno[ za czynno[ci swego zastpcy jak za swoje wBasne czynno[ci, ich odpowiedzialno[ jest solidarna. Art. 739. W wypadku gdy przyjmujcy zlecenie powierzyB wykonanie zlecenia innej osobie nie bdc do tego uprawniony, a rzecz nale|ca do dajcego zlecenie ulegBa przy wykonywaniu zlecenia utracie lub uszkodzeniu, przyjmujcy zlecenie jest odpowiedzialny tak|e za utrat lub uszkodzenie przypadkowe, chyba |e jedno lub drugie nastpiBoby równie| wtedy, gdyby sam zlecenie wykonywaB. Art. 740. Przyjmujcy zlecenie powinien udziela dajcemu zlecenie potrzebnych wiadomo[ci o przebiegu sprawy, a po wykonaniu zlecenia lub po wcze[niejszym rozwizaniu umowy zBo|y mu sprawozdanie. Powinien mu wyda wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskaB, chocia|by w imieniu wBasnym. Art. 741. Przyjmujcemu zlecenie nie wolno u|ywa we wBasnym interesie rzeczy i pienidzy dajcego zlecenie. Od sum pieni|nych zatrzymanych ponad potrzeb wynikajc z wykonywania zlecenia powinien pBaci dajcemu zlecenie odsetki ustawowe. Art. 742. Dajcy zlecenie powinien zwróci przyjmujcemu zlecenie wydatki, które ten poczyniB w celu nale|ytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien równie| zwolni przyjmujcego zlecenie od zobowizaD, które ten w powy|szym celu zacignB w imieniu wBasnym. Art. 743. Je|eli wykonanie zlecenia wymaga wydatków, dajcy zlecenie powinien na |danie przyjmujcego udzieli mu odpowiedniej zaliczki. Art. 744. W razie odpBatnego zlecenia wynagrodzenie nale|y si przyjmujcemu dopiero po wykonaniu zlecenia, chyba |e co innego wynika z umowy lub z przepisów szczególnych. Art. 745. Je|eli kilka osób daBo lub przyjBo zlecenie wspólnie, ich odpowiedzialno[ wzgldem drugiej strony jest solidarna. Art. 746. § 1. Dajcy zlecenie mo|e je wypowiedzie w ka|dym czasie. Powinien jednak zwróci przyjmujcemu zlecenie wydatki, które ten poczyniB w celu nale|ytego wykonania zlecenia; w razie odpBatnego zlecenia obowizany jest ui[ci przyjmujcemu zlecenie cz[ wynagrodzenia odpowiadajc jego dotychczasowym czynno[ciom, a je|eli wypowiedzenie nastpiBo bez wa|nego powodu, powinien tak|e naprawi szkod. § 2. Przyjmujcy zlecenie mo|e je wypowiedzie w ka|dym czasie. Jednak|e gdy zlecenie jest odpBatne, a wypowiedzenie nastpiBo bez wa|nego powodu, przyjmujcy zlecenie jest odpowiedzialny za szkod. § 3. Nie mo|na zrzec si z góry uprawnienia do wypowiedzenia zlecenia z wa|nych powodów. Art. 747. W braku odmiennej umowy zlecenie nie wygasa ani wskutek [mierci dajcego zlecenie, ani wskutek utraty przez niego zdolno[ci do czynno[ci prawnych. Je|eli jednak, zgodnie z umow, zlecenie wygasBo, przyjmujcy zlecenie powinien, gdyby z przerwania powierzonych mu czynno[ci mogBa wynikn szkoda, prowadzi te czynno[ci nadal, dopóki spadkobierca albo przedstawiciel ustawowy dajcego zlecenie nie bdzie mógB zarzdzi inaczej. Art. 748. W braku odmiennej umowy zlecenie wygasa wskutek [mierci przyjmujcego zlecenie albo wskutek utraty przez niego peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych. Art. 749. Je|eli zlecenie wygasBo, uwa|a si je mimo to za istniejce na korzy[ przyjmujcego zlecenie a| do chwili, kiedy dowiedziaB si o wyga[niciu zlecenia. Art. 750. Do umów o [wiadczenie usBug, które nie s uregulowane innymi przepisami, stosuje si odpowiednio przepisy o zleceniu. Art. 751. Z upBywem lat dwóch przedawniaj si: 1) roszczenia o wynagrodzenie za speBnione czynno[ci i o zwrot poniesionych wydatków przysBugujce osobom, które stale lub w zakresie dziaBalno[ci przedsibiorstwa trudni si czynno[ciami danego rodzaju; to samo dotyczy roszczeD z tytuBu zaliczek udzielonych tym osobom; 2) roszczenia z tytuBu utrzymania, pielgnowania, wychowania lub nauki, je|eli przysBuguj osobom trudnicym si zawodowo takimi czynno[ciami albo osobom utrzymujcym zakBady na ten cel przeznaczone. TytuB XXII. PROWADZENIE CUDZYCH SPRAW BEZ ZLECENIA Art. 752. Kto bez zlecenia prowadzi cudz spraw, powinien dziaBa z korzy[ci osoby, której spraw prowadzi, i zgodnie z jej prawdopodobn wol, a przy prowadzeniu sprawy obowizany jest zachowywa nale|yt staranno[. Art. 753. § 1. Prowadzcy cudz spraw bez zlecenia powinien w miar mo|no[ci zawiadomi o tym osob, której spraw prowadzi, i stosownie do okoliczno[ci albo oczekiwa jej zleceD, albo prowadzi spraw dopóty, dopóki osoba ta nie bdzie mogBa sama si ni zaj. § 2. Z czynno[ci swych prowadzcy cudz spraw powinien zBo|y rachunek oraz wyda wszystko, co przy prowadzeniu sprawy uzyskaB dla osoby, której spraw prowadzi. Je|eli dziaBaB zgodnie ze swoimi obowizkami, mo|e |da zwrotu uzasadnionych wydatków i nakBadów wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwolnienia od zobowizaD, które zacignB przy prowadzeniu sprawy. Art. 754. Kto prowadzi cudz spraw wbrew wiadomej mu woli osoby, której spraw prowadzi, nie mo|e |da zwrotu poniesionych wydatków i odpowiedzialny jest za szkod, chyba |e wola tej osoby sprzeciwia si ustawie lub zasadom wspóB|ycia spoBecznego. Art. 755. Je|eli prowadzcy cudz spraw dokonaB zmian w mieniu osoby, której spraw prowadzi, bez wyraznej potrzeby lub korzy[ci tej osoby albo wbrew wiadomej mu jej woli, obowizany jest przywróci stan poprzedni, a gdyby to nie byBo mo|liwe, naprawi szkod. NakBady mo|e zabra z powrotem, o ile mo|e to uczyni bez uszkodzenia rzeczy. Art. 756. Potwierdzenie osoby, której sprawa byBa prowadzona, nadaje prowadzeniu sprawy skutki zlecenia. Art. 757. Kto w celu odwrócenia niebezpieczeDstwa gro|cego drugiemu ratuje jego dobro, mo|e |da od niego zwrotu uzasadnionych wydatków, chocia|by jego dziaBanie nie odniosBo skutku, i jest odpowiedzialny tylko za win umy[ln lub ra|ce niedbalstwo. TytuB XXIII.  UMOWA AGENCYJNA Art. 758. § 1. Przez umow agencyjn przyjmujcy zlecenie (agent) zobowizuje si, w zakresie dziaBalno[ci swego przedsibiorstwa, do staBego po[redniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dajcego zlecenie przedsibiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. § 2. Do zawierania umów w imieniu dajcego zlecenie oraz do odbierania dla niego o[wiadczeD agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie. Art. 7581. § 1. Je|eli sposób wynagrodzenia nie zostaB w umowie okre[lony, agentowi nale|y si prowizja. § 2. Prowizj jest wynagrodzenie, którego wysoko[ zale|y od liczby lub warto[ci zawartych umów. § 3. Je|eli wysoko[ prowizji nie zostaBa w umowie okre[lona, nale|y si ona w wysoko[ci zwyczajowo przyjtej w stosunkach danego rodzaju, w miejscu dziaBalno[ci prowadzonej przez agenta, a w razie niemo|no[ci ustalenia prowizji w ten sposób, agentowi nale|y si prowizja w odpowiedniej wysoko[ci, uwzgldniajcej wszystkie okoliczno[ci bezpo[rednio zwizane z wykonaniem zleconych mu czynno[ci. Art. 7582. Ka|da ze stron mo|e |da od drugiej pisemnego potwierdzenia tre[ci umowy oraz postanowieD j zmieniajcych lub uzupeBniajcych. Zrzeczenie si tego uprawnienia jest niewa|ne. Art. 759. W razie wtpliwo[ci poczytuje si, |e agent jest upowa|niony do przyjmowania dla dajcego zlecenie zapBaty za [wiadczenie, które speBnia za dajcego zlecenie, oraz do przyjmowania dla niego [wiadczeD, za które pBaci, jak równie| do odbierania zawiadomieD o wadach oraz o[wiadczeD dotyczcych wykonania umowy, któr zawarB w imieniu dajcego zlecenie. Art. 760. Ka|da ze stron obowizana jest do zachowania lojalno[ci wobec drugiej. Art. 7601. § 1. Agent obowizany jest w szczególno[ci przekazywa wszelkie informacje majce znaczenie dla dajcego zlecenie oraz przestrzega jego wskazówek uzasadnionych w danych okoliczno[ciach, a tak|e podejmowa, w zakresie prowadzonych spraw, czynno[ci potrzebne do ochrony praw dajcego zlecenie. § 2. Postanowienia umowy sprzeczne z tre[ci § 1 s niewa|ne. Art. 7602. § 1. Dajcy zlecenie obowizany jest przekazywa agentowi dokumenty i informacje potrzebne do prawidBowego wykonania umowy. § 2. Dajcy zlecenie obowizany jest w rozsdnym czasie zawiadomi agenta o przyjciu lub odrzuceniu propozycji zawarcia umowy oraz o niewykonaniu umowy, przy której zawarciu agent po[redniczyB lub któr zawarB w imieniu dajcego zlecenie. § 3. Dajcy zlecenie obowizany jest zawiadomi w rozsdnym czasie agenta o tym, |e liczba umów, których zawarcie przewiduje, lub warto[ ich przedmiotu bdzie znacznie ni|sza ni| ta, której agent mógBby si normalnie spodziewa. § 4. Postanowienia umowy sprzeczne z tre[ci § 1-3 s niewa|ne. Art. 7603. W razie gdy agent zawierajcy umow w imieniu dajcego zlecenie nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, umow uwa|a si za potwierdzon, je|eli dajcy zlecenie niezwBocznie po otrzymaniu wiadomo[ci o zawarciu umowy nie o[wiadczy klientowi, |e umowy nie potwierdza. Art. 761. § 1. Agent mo|e |da prowizji od umów zawartych w czasie trwania umowy agencyjnej, je|eli do ich zawarcia doszBo w wyniku jego dziaBalno[ci lub je|eli zostaBy one zawarte z klientami pozyskanymi przez agenta poprzednio dla umów tego samego rodzaju. § 2. Je|eli agentowi zostaBo przyznane prawo wyBczno[ci w odniesieniu do oznaczonej grupy klientów lub obszaru geograficznego, a w czasie trwania umowy agencyjnej zostaBa bez udziaBu agenta zawarta umowa z klientem z tej grupy lub obszaru, agent mo|e |da prowizji od tej umowy. Dajcy zlecenie obowizany jest w rozsdnym czasie zawiadomi agenta o zawarciu takiej umowy. Art. 7611. § 1. Agent mo|e |da prowizji od umowy zawartej po rozwizaniu umowy agencyjnej, je|eli - przy speBnieniu przesBanek z art. 761 - propozycj zawarcia umowy dajcy zlecenie lub agent otrzymaB od klienta przed rozwizaniem umowy agencyjnej. § 2. Agent mo|e |da prowizji od umowy zawartej po rozwizaniu umowy agencyjnej tak|e wtedy, gdy do jej zawarcia doszBo w przewa|ajcej mierze w wyniku jego dziaBalno[ci w okresie trwania umowy agencyjnej, a zarazem w rozsdnym czasie od jej rozwizania. Art. 7612. Agent nie mo|e |da prowizji, o której mowa w art. 761, je|eli prowizja ta nale|y si zgodnie z art. 7611 poprzedniemu agentowi, chyba |e z okoliczno[ci wynika, |e wzgldy sBuszno[ci przemawiaj za podziaBem prowizji midzy obu agentów. Art. 7613. § 1. W braku odmiennego postanowienia umowy agencyjnej agent nabywa prawo do prowizji z chwil, w której dajcy zlecenie powinien byB, zgodnie z umow z klientem, speBni [wiadczenie albo faktycznie je speBniB, albo te| swoje [wiadczenie speBniB klient. Jednak|e strony nie mog umówi si, |e agent nabywa prawo do prowizji pózniej ni| w chwili, w której klient speBniB [wiadczenie albo powinien byB je speBni, gdyby dajcy zlecenie speBniB [wiadczenie. § 2. Je|eli umowa zawarta pomidzy dajcym zlecenie i klientem ma by wykonywana cz[ciami, agent nabywa prawo do prowizji w miar wykonywania tej umowy. § 3. Roszczenie o zapBat prowizji staje si wymagalne z upBywem ostatniego dnia miesica nastpujcego po kwartale, w którym agent nabyB prawo do prowizji. Postanowienie umowy mniej korzystne dla agenta jest niewa|ne. Art. 7614. Agent nie mo|e |da prowizji, gdy oczywiste jest, |e umowa z klientem nie zostanie wykonana na skutek okoliczno[ci, za które dajcy zlecenie nie ponosi odpowiedzialno[ci, je|eli za[ prowizja zostaBa ju| agentowi wypBacona, podlega ona zwrotowi. Postanowienie umowy agencyjnej mniej korzystne dla agenta jest niewa|ne. Art. 7615. § 1. Dajcy zlecenie obowizany jest zBo|y agentowi o[wiadczenie zawierajce dane o nale|nej mu prowizji nie pózniej ni| w ostatnim dniu miesica nastpujcego po kwartale, w którym agent nabyB prawo do prowizji. O[wiadczenie to powinno wskazywa wszystkie dane stanowice podstaw do obliczenia wysoko[ci nale|nej prowizji. Postanowienie umowy agencyjnej mniej korzystne dla agenta jest niewa|ne. § 2. Agent mo|e domaga si udostpnienia informacji potrzebnych do ustalenia, czy wysoko[ nale|nej mu prowizji zostaBa prawidBowo obliczona, w szczególno[ci mo|e domaga si wycigów z ksig handlowych dajcego zlecenie albo |da, aby wgld i wycig z tych ksig zostaB zapewniony biegBemu rewidentowi wybranemu przez strony. Postanowienie umowy agencyjnej mniej korzystne dla agenta jest niewa|ne. § 3. W razie nieudostpnienia agentowi informacji, o których mowa w § 2, agent mo|e domaga si ich udostpnienia w drodze powództwa wytoczonego w okresie sze[ciu miesicy od dnia zgBoszenia |dania dajcemu zlecenie. § 4. W razie nieosignicia przez strony porozumienia co do wyboru biegBego rewidenta, o którym mowa w § 2, agent mo|e domaga si, w drodze powództwa wytoczonego w okresie sze[ciu miesicy od dnia zgBoszenia |dania dajcemu zlecenie, dokonania wgldu i wycigu z ksig przez biegBego wskazanego przez sd. Art. 7616. Przepisy art. 761-7615 stosuje si w razie gdy prowizja stanowi caBo[ lub cz[ wynagrodzenia, chyba |e strony uzgodniBy stosowanie tych przepisów do innego rodzaju wynagrodzenia. Art. 7617. § 1. W umowie agencyjnej zawartej w formie pisemnej mo|na zastrzec, |e agent za odrbnym wynagrodzeniem (prowizja del credere), w uzgodnionym zakresie, odpowiada za wykonanie zobowizania przez klienta. Je|eli umowa nie stanowi inaczej, agent odpowiada za to, |e klient speBni [wiadczenie. W razie niezachowania formy pisemnej poczytuje si umow agencyjn za zawart bez tego zastrze|enia. § 2. Odpowiedzialno[ agenta mo|e dotyczy tylko oznaczonej umowy lub umów z oznaczonym klientem, przy których zawarciu po[redniczyB albo które zawarB w imieniu dajcego zlecenie. Art. 762. W braku odmiennego postanowienia umowy agent mo|e domaga si zwrotu wydatków zwizanych z wykonaniem zlecenia tylko o tyle, o ile byBy uzasadnione i o ile ich wysoko[ przekracza zwykB w danych stosunkach miar. Art. 763. Dla zabezpieczenia roszczenia o wynagrodzenie oraz o zwrot wydatków i zaliczek udzielonych dajcemu zlecenie agentowi przysBuguje ustawowe prawo zastawu na rzeczach i papierach warto[ciowych dajcego zlecenie, otrzymanych w zwizku z umow agencyjn, dopóki przedmioty te znajduj si u niego lub osoby, która je dzier|y w jego imieniu, albo dopóki mo|e nimi rozporzdza za pomoc dokumentów. Art. 764. Umow zawart na czas oznaczony, a wykonywan przez strony po upBywie terminu, na jaki zostaBa zawarta, poczytuje si za zawart na czas nieoznaczony. Art. 7641. § 1. Umowa zawarta na czas nieoznaczony mo|e by wypowiedziana na miesic naprzód w pierwszym roku, na dwa miesice naprzód w drugim roku oraz na trzy miesice naprzód w trzecim i nastpnych latach trwania umowy. Ustawowe terminy wypowiedzenia nie mog by skracane. § 2. Ustawowe terminy wypowiedzenia mog zosta umownie przedBu|one, z tym |e termin ustalony dla dajcego zlecenie nie mo|e by krótszy ni| termin ustalony dla agenta. PrzedBu|enie terminu dla agenta powoduje takie samo przedBu|enie dla dajcego zlecenie. § 3. Je|eli umowa nie stanowi inaczej, termin wypowiedzenia upBywa z koDcem miesica kalendarzowego. § 4. Przepisy § 1-3 maj zastosowanie do umowy zawartej na czas oznaczony, a przeksztaBconej z mocy art. 764 w umow zawart na czas nieoznaczony. Okres, na jaki umowa na czas oznaczony byBa zawarta, uwzgldnia si przy ustalaniu terminu wypowiedzenia. Art. 7642. § 1. Umowa agencyjna, chocia|by byBa zawarta na czas oznaczony, mo|e by wypowiedziana bez zachowania terminów wypowiedzenia z powodu niewykonania obowizków przez jedn ze stron w caBo[ci lub znacznej cz[ci, a tak|e w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczno[ci. § 2. Je|eli wypowiedzenia dokonano na skutek okoliczno[ci, za które ponosi odpowiedzialno[ druga strona, jest ona zobowizana do naprawienia szkody poniesionej przez wypowiadajcego w nastpstwie rozwizania umowy. Art. 7643. § 1. Po rozwizaniu umowy agencyjnej agent mo|e |da od dajcego zlecenie [wiadczenia wyrównawczego, je|eli w czasie trwania umowy agencyjnej pozyskaB nowych klientów lub doprowadziB do istotnego wzrostu obrotów z dotychczasowymi klientami, a dajcy zlecenie czerpie nadal znaczne korzy[ci z umów z tymi klientami. Roszczenie to przysBuguje agentowi, je|eli, biorc pod uwag wszystkie okoliczno[ci, a zwBaszcza utrat przez agenta prowizji od umów zawartych przez dajcego zlecenie z tymi klientami, przemawiaj za tym wzgldy sBuszno[ci. § 2. Zwiadczenie wyrównawcze nie mo|e przekroczy wysoko[ci wynagrodzenia agenta za jeden rok, obliczonego na podstawie [redniego rocznego wynagrodzenia uzyskanego w okresie ostatnich piciu lat. Je|eli umowa agencyjna trwaBa krócej ni| pi lat, wynagrodzenie to oblicza si z uwzgldnieniem [redniej z caBego okresu jej trwania. § 3. Uzyskanie [wiadczenia wyrównawczego nie pozbawia agenta mo|no[ci dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych. § 4. W razie [mierci agenta, [wiadczenia wyrównawczego, o którym mowa w § 1, mog |da jego spadkobiercy. § 5. Mo|liwo[ dochodzenia roszczenia o [wiadczenie wyrównawcze zale|y od zgBoszenia przez agenta lub jego spadkobierców odpowiedniego |dania wobec dajcego zlecenie przed upBywem roku od rozwizania umowy. Art. 7644. Zwiadczenie wyrównawcze nie przysBuguje agentowi, je|eli: 1) dajcy zlecenie wypowiedziaB umow na skutek okoliczno[ci, za które odpowiedzialno[ ponosi agent, usprawiedliwiajcych wypowiedzenie umowy bez zachowania terminów wypowiedzenia, 2) agent wypowiedziaB umow, chyba |e wypowiedzenie jest uzasadnione okoliczno[ciami, za które odpowiada dajcy zlecenie, albo jest usprawiedliwione wiekiem, uBomno[ci lub chorob agenta, a wzgldy sBuszno[ci nie pozwalaj domaga si od niego dalszego wykonywania czynno[ci agenta, 3) agent za zgod dajcego zlecenie przeniósB na inn osob swoje prawa i obowizki wynikajce z umowy. Art. 7645. Do czasu rozwizania umowy strony nie mog umówi si w sposób odbiegajcy na niekorzy[ agenta od postanowieD art. 7643 i art. 7644. Art. 7646. § 1. Strony mog, w formie pisemnej pod rygorem niewa|no[ci, ograniczy dziaBalno[ agenta majc charakter konkurencyjny na okres po rozwizaniu umowy agencyjnej (ograniczenie dziaBalno[ci konkurencyjnej). Ograniczenie jest wa|ne, je|eli dotyczy grupy klientów lub obszaru geograficznego, objtych dziaBalno[ci agenta, oraz rodzaju towarów lub usBug stanowicych przedmiot umowy. § 2. Ograniczenie dziaBalno[ci konkurencyjnej nie mo|e by zastrze|one na okres dBu|szy ni| dwa lata od rozwizania umowy. § 3. Dajcy zlecenie obowizany jest do wypBacania agentowi odpowiedniej sumy pieni|nej za ograniczenie dziaBalno[ci konkurencyjnej w czasie jego trwania, chyba |e co innego wynika z umowy albo |e umowa agencyjna zostaBa rozwizana na skutek okoliczno[ci, za które agent ponosi odpowiedzialno[. § 4. Je|eli wysoko[ sumy, o której mowa w § 3, nie zostaBa w umowie okre[lona, nale|y si suma w wysoko[ci odpowiedniej do korzy[ci osignitych przez dajcego zlecenie na skutek ograniczenia dziaBalno[ci konkurencyjnej oraz utraconych z tego powodu mo|liwo[ci zarobkowych agenta. Art. 7647. Dajcy zlecenie mo|e do dnia rozwizania umowy odwoBa ograniczenie dziaBalno[ci konkurencyjnej z takim skutkiem, |e po upBywie sze[ciu miesicy od chwili odwoBania jest on zwolniony z obowizku wypBacania sumy, o której mowa w art. 7646 § 3 i 4. OdwoBanie ograniczenia dziaBalno[ci konkurencyjnej wymaga formy pisemnej pod rygorem niewa|no[ci. Art. 7648. Je|eli agent wypowiedziaB umow na skutek okoliczno[ci, za które odpowiedzialno[ ponosi dajcy zlecenie, mo|e on zwolni si z obowizku przestrzegania ograniczenia dziaBalno[ci konkurencyjnej przez zBo|enie dajcemu zlecenie o[wiadczenia na pi[mie przed upBywem miesica od dnia wypowiedzenia. Art. 7649. Do umowy o tre[ci okre[lonej w art. 758 § 1, zawartej z agentem przez osob nie bdc przedsibiorc, stosuje si przepisy niniejszego tytuBu, z wyBczeniem art. 761-7612, art. 7615 oraz art. 7643-7648. TytuB XXIV. UMOWA KOMISU Art. 765. Przez umow komisu przyjmujcy zlecenie (komisant) zobowizuje si za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie dziaBalno[ci swego przedsibiorstwa do kupna lub sprzeda|y rzeczy ruchomych na rachunek dajcego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu wBasnym. Art. 766. Komisant powinien wyda komitentowi wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskaB, w szczególno[ci powinien przela na niego wierzytelno[ci, które nabyB na jego rachunek. Powy|sze uprawnienia komitenta s skuteczne tak|e wzgldem wierzycieli komisanta. Art. 767. Je|eli komisant zawarB umow na warunkach korzystniejszych od warunków oznaczonych przez komitenta, uzyskana korzy[ nale|y si komitentowi. Art. 768. § 1. Je|eli komisant sprzedaB oddan mu do sprzeda|y rzecz za cen ni|sz od ceny oznaczonej przez komitenta, obowizany jest zapBaci komitentowi ró|nic. § 2. Je|eli komisant nabyB rzecz za cen wy|sz od ceny oznaczonej przez komitenta, komitent mo|e niezwBocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wykonaniu zlecenia o[wiadczy, |e nie uznaje czynno[ci za dokonan na jego rachunek; brak takiego o[wiadczenia jest jednoznaczny z wyra|eniem zgody na wy|sz cen. § 3. Komitent nie mo|e |da zapBacenia ró|nicy ceny ani odmówi zgody na wy|sz cen, je|eli zlecenie nie mogBo by wykonane po cenie oznaczonej, a zawarcie umowy uchroniBo komitenta od szkody. Art. 769. § 1. Je|eli rzecz jest nara|ona na zepsucie, a nie mo|na czeka na zarzdzenie komitenta, komisant jest uprawniony, a gdy tego interes komitenta wymaga - zobowizany sprzeda rzecz z zachowaniem nale|ytej staranno[ci. O dokonaniu sprzeda|y obowizany jest zawiadomi niezwBocznie komitenta. § 2. Je|eli komitent dopu[ciB si zwBoki z odebraniem rzeczy, stosuje si odpowiednio przepisy o skutkach zwBoki kupujcego z odebraniem rzeczy sprzedanej. Art. 770. Komisant nie ponosi odpowiedzialno[ci za ukryte wady fizyczne rzeczy, jak równie| za jej wady prawne, je|eli przed zawarciem umowy podaB to do wiadomo[ci kupujcego. Jednak|e wyBczenie odpowiedzialno[ci nie dotyczy wad rzeczy, o których komisant wiedziaB lub z Batwo[ci mógB si dowiedzie. Art. 7701.  Do umowy sprzeda|y rzeczy ruchomej, zawartej przez komisanta z osob fizyczn, która nabywa rzecz w celu niezwizanym z jej dziaBalno[ci gospodarcz ani zawodow, stosuje si przepisy o sprzeda|y konsumenckiej. Art. 771. Komisant, który bez upowa|nienia komitenta udzieliB osobie trzeciej kredytu lub zaliczki, dziaBa na wBasne niebezpieczeDstwo. Art. 772. § 1. Komisant nabywa roszczenie o zapBat prowizji z chwil, gdy komitent otrzymaB rzecz albo cen. Je|eli umowa ma by wykonywana cz[ciami, komisant nabywa roszczenie o prowizj w miar wykonywania umowy. § 2. Komisant mo|e |da prowizji tak|e wtedy, gdy umowa nie zostaBa wykonana z przyczyn dotyczcych komitenta. Art. 773. § 1. Dla zabezpieczenia roszczeD o prowizj oraz roszczeD o zwrot wydatków i zaliczek udzielonych komitentowi, jak równie| dla zabezpieczenia wszelkich innych nale|no[ci wynikBych ze zleceD komisowych przysBuguje komisantowi ustawowe prawo zastawu na rzeczach stanowicych przedmiot komisu, dopóki rzeczy te znajduj si u niego lub u osoby, która je dzier|y w jego imieniu, albo dopóki mo|e nimi rozporzdza za pomoc dokumentów. § 2. Wymienione nale|no[ci mog by zaspokojone z wierzytelno[ci nabytych przez komisanta na rachunek komitenta, z pierwszeDstwem przed wierzycielami komitenta. § 3.  (skre[lony). TytuB XXV. UMOWA PRZEWOZU DZIAA I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 774. Przez umow przewozu przewoznik zobowizuje si w zakresie dziaBalno[ci swego przedsibiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Art. 775. Przepisy tytuBu niniejszego stosuje si do przewozu w zakresie poszczególnych rodzajów transportu tylko o tyle, o ile przewóz ten nie jest uregulowany odrbnymi przepisami. DZIAA II. PRZEWÓZ OSÓB Art. 776. Przewoznik obowizany jest do zapewnienia podró|nym odpowiadajcych rodzajowi transportu warunków bezpieczeDstwa i higieny oraz takich wygód, jakie ze wzgldu na rodzaj transportu uwa|a si za niezbdne. Art. 777. § 1. Za baga|, który podró|ny przewozi ze sob, przewoznik ponosi odpowiedzialno[ tylko wtedy, gdy szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa przewoznika. § 2. Za baga| powierzony przewoznikowi przewoznik ponosi odpowiedzialno[ wedBug zasad przewidzianych dla przewozu rzeczy. Art. 778. Roszczenia z umowy przewozu osób przedawniaj si z upBywem roku od dnia wykonania przewozu, a gdy przewóz nie zostaB wykonany - od dnia, kiedy miaB by wykonany. DZIAA III. PRZEWÓZ RZECZY Art. 779. WysyBajcy powinien poda przewoznikowi swój adres oraz adres odbiorcy, miejsce przeznaczenia, oznaczenie przesyBki wedBug rodzaju, ilo[ci oraz sposobu opakowania, jak równie| warto[ rzeczy szczególnie cennych. Art. 780. § 1. Na |danie przewoznika wysyBajcy powinien wystawi list przewozowy zawierajcy dane wymienione w artykule poprzedzajcym, a ponadto wszelkie inne istotne postanowienia umowy. WysyBajcy ponosi skutki niedokBadnego lub nieprawdziwego o[wiadczenia. § 2. WysyBajcy mo|e |da od przewoznika wydania mu odpisu listu przewozowego albo innego po[wiadczenia przyjcia przesyBki do przewozu. Art. 781. § 1. Je|eli stan zewntrzny przesyBki lub jej opakowanie nie s odpowiednie dla danego rodzaju przewozu, przewoznik mo|e |da, aby wysyBajcy zBo|yB pisemne o[wiadczenie co do stanu przesyBki, a w wypadku ra|cych braków odmówi przewozu. § 2. Je|eli przewoznik przyjmie przesyBk bez zastrze|eD, domniemywa si, |e znajdowaBa si w nale|ytym stanie. Art. 782. WysyBajcy powinien da przewoznikowi wszelkie dokumenty potrzebne ze wzgldu na przepisy celne, podatkowe i administracyjne. Art. 783. Je|eli rozpoczcie lub dokonanie przewozu dozna czasowej przeszkody wskutek okoliczno[ci dotyczcej przewoznika, wysyBajcy mo|e od umowy odstpi, powinien jednak da przewoznikowi odpowiednie wynagrodzenie za dokonan cz[ przewozu w granicach tego, co na kosztach przewozu oszczdziB. Nie wyBcza to roszczenia o naprawienie szkody, je|eli przeszkoda byBa nastpstwem okoliczno[ci, za które przewoznik ponosi odpowiedzialno[. Art. 784. Przewoznik powinien zawiadomi niezwBocznie odbiorc o nadej[ciu przesyBki do miejsca przeznaczenia. Art. 785. Po nadej[ciu przesyBki do miejsca przeznaczenia odbiorca mo|e w imieniu wBasnym wykona wszelkie prawa wynikajce z umowy przewozu, w szczególno[ci mo|e |da wydania przesyBki i listu przewozowego, je|eli jednocze[nie wykona zobowizania wynikajce z tej umowy. Art. 786. Przez przyjcie przesyBki i listu przewozowego odbiorca zobowizuje si do zapBaty oznaczonych w li[cie przewozowym nale|no[ci przewoznika. Art. 787. § 1. Je|eli odbiorca odmawia przyjcia przesyBki albo je|eli z innych przyczyn nie mo|na mu jej dorczy, przewoznik powinien niezwBocznie zawiadomi o tym wysyBajcego. Je|eli wysyBajcy nie nade[le w odpowiednim czasie wskazówek, przewoznik powinien odda przesyBk na przechowanie lub inaczej j zabezpieczy, zawiadamiajc o tym wysyBajcego i odbiorc. § 2. Je|eli przesyBka jest nara|ona na zepsucie albo je|eli jej przechowanie wymaga kosztów, na które nie ma pokrycia, przewoznik mo|e j sprzeda przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o skutkach zwBoki kupujcego z odebraniem rzeczy sprzedanej. Art. 788. § 1. Odszkodowanie za utrat, ubytek lub uszkodzenie przesyBki w czasie od jej przyjcia do przewozu a| do wydania odbiorcy nie mo|e przewy|sza zwykBej warto[ci przesyBki, chyba |e szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa przewoznika. § 2. Przewoznik nie ponosi odpowiedzialno[ci za ubytek nie przekraczajcy granic ustalonych we wBa[ciwych przepisach, a w braku takich przepisów - granic zwyczajowo przyjtych (ubytek naturalny). § 3. Za utrat, ubytek lub uszkodzenie pienidzy, kosztowno[ci, papierów warto[ciowych albo rzeczy szczególnie cennych przewoznik ponosi odpowiedzialno[ jedynie wtedy, gdy wBa[ciwo[ci przesyBki byBy podane przy zawarciu umowy, chyba |e szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa przewoznika. Art. 789. § 1. Przewoznik mo|e odda przesyBk do przewozu innemu przewoznikowi na caB przestrzeD przewozu lub jej cz[, jednak|e ponosi odpowiedzialno[ za czynno[ci dalszych przewozników jak za swoje wBasne czynno[ci. § 2. Ka|dy przewoznik, który przyjmuje przesyBk na podstawie tego samego listu przewozowego, ponosi solidarn odpowiedzialno[ za caBy przewóz wedBug tre[ci listu. § 3. Przewoznik, który z tytuBu swej solidarnej odpowiedzialno[ci za caBy przewóz zapBaciB odszkodowanie, ma zwrotne roszczenie do przewoznika ponoszcego odpowiedzialno[ za okoliczno[ci, z których szkoda wynikBa. Je|eli okoliczno[ci tych ustali nie mo|na, odpowiedzialno[ ponosz wszyscy przewoznicy w stosunku do przypadajcego im przewoznego. Wolny od odpowiedzialno[ci jest przewoznik, który udowodni, |e szkoda nie powstaBa na przestrzeni, przez któr przewoziB. Art. 790. § 1. Dla zabezpieczenia roszczeD wynikajcych z umowy przewozu, w szczególno[ci: przewoznego, skBadowego, opBat celnych i innych wydatków, jak równie| dla zabezpieczenia takich roszczeD przysBugujcych poprzednim spedytorom i przewoznikom, przysBuguje przewoznikowi ustawowe prawo zastawu na przesyBce, dopóki przesyBka znajduje si u niego lub u osoby, która j dzier|y w jego imieniu, albo dopóki mo|e ni rozporzdza za pomoc dokumentów. § 2.  (skre[lony). Art. 791. § 1. Wskutek zapBaty nale|no[ci przewoznika i przyjcia przesyBki bez zastrze|eD wygasaj wszelkie roszczenia przeciwko przewoznikowi wynikajce z umowy przewozu. Nie dotyczy to jednak roszczeD z tytuBu niewidocznych uszkodzeD przesyBki, je|eli odbiorca w cigu tygodnia od chwili przyjcia przesyBki zawiadomiB o nich przewoznika. § 2. Przepisu powy|szego nie stosuje si, gdy szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa przewoznika. Art. 792. Roszczenia z umowy przewozu rzeczy przedawniaj si z upBywem roku od dnia dostarczenia przesyBki, a w razie caBkowitej utraty przesyBki lub jej dostarczenia z opóznieniem - od dnia, kiedy przesyBka miaBa by dostarczona. Art. 793. Roszczenia przysBugujce przewoznikowi przeciwko innym przewoznikom, którzy uczestniczyli w przewozie przesyBki, przedawniaj si z upBywem sze[ciu miesicy od dnia, w którym przewoznik naprawiB szkod, albo od dnia, w którym wytoczono przeciwko niemu powództwo. TytuB XXVI. UMOWA SPEDYCJI Art. 794. § 1. Przez umow spedycji spedytor zobowizuje si za wynagrodzeniem w zakresie dziaBalno[ci swego przedsibiorstwa do wysyBania lub odbioru przesyBki albo do dokonania innych usBug zwizanych z jej przewozem. § 2. Spedytor mo|e wystpowa w imieniu wBasnym albo w imieniu dajcego zlecenie. Art. 795. Przepisy niniejszego tytuBu stosuje si do spedycji tylko o tyle, o ile nie jest ona uregulowana odrbnymi przepisami. Art. 796. Je|eli przepisy tytuBu niniejszego albo przepisy szczególne nie stanowi inaczej, do umowy spedycji stosuje si odpowiednio przepisy o umowie zlecenia. Art. 797. Spedytor obowizany jest do podejmowania czynno[ci potrzebnych do uzyskania zwrotu nienale|nie pobranych sum z tytuBu przewoznego, cBa i innych nale|no[ci zwizanych z przewozem przesyBki. Art. 798. Spedytor obowizany jest do podjcia czynno[ci potrzebnych do zabezpieczenia praw dajcego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej wzgldem przewoznika albo innego spedytora. Art. 799. Spedytor jest odpowiedzialny za przewozników i dalszych spedytorów, którymi posBuguje si przy wykonaniu zlecenia, chyba |e nie ponosi winy w wyborze. Art. 800. Spedytor mo|e sam dokona przewozu. W tym wypadku spedytor ma jednocze[nie prawa i obowizki przewoznika. Art. 801. § 1. Odszkodowanie za utrat, ubytek lub uszkodzenie przesyBki w czasie od jej przyjcia a| do wydania przewoznikowi, dalszemu spedytorowi, dajcemu zlecenie lub osobie przez niego wskazanej, nie mo|e przewy|sza zwykBej warto[ci przesyBki, chyba |e szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa spedytora. § 2. Spedytor nie ponosi odpowiedzialno[ci za ubytek nie przekraczajcy granic ustalonych we wBa[ciwych przepisach, a w braku takich przepisów - granic zwyczajowo przyjtych. § 3. Za utrat, ubytek lub uszkodzenie pienidzy, kosztowno[ci, papierów warto[ciowych albo rzeczy szczególnie cennych spedytor ponosi odpowiedzialno[ jedynie wtedy, gdy wBa[ciwo[ci przesyBki byBy podane przy zawarciu umowy, chyba |e szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa spedytora. Art. 802. § 1. Dla zabezpieczenia roszczeD o przewozne oraz roszczeD o prowizj, o zwrot wydatków i innych nale|no[ci wynikBych ze zleceD spedycyjnych, jak równie| dla zabezpieczenia takich roszczeD przysBugujcych poprzednim spedytorom i przewoznikom, przysBuguje spedytorowi ustawowe prawo zastawu na przesyBce, dopóki przesyBka znajduje si u niego lub u osoby, która j dzier|y w jego imieniu, albo dopóki mo|e ni rozporzdza za pomoc dokumentów. § 2.  (skre[lony). Art. 803. § 1. Roszczenia z umowy spedycji przedawniaj si z upBywem roku. § 2. Termin przedawnienia zaczyna biec: w wypadku roszczeD z tytuBu uszkodzenia lub ubytku przesyBki - od dnia dostarczenia przesyBki; w wypadku caBkowitej utraty przesyBki lub jej dostarczenia z opóznieniem - od dnia, w którym przesyBka miaBa by dostarczona; we wszystkich innych wypadkach - od dnia wykonania zlecenia. Art. 804. Roszczenia przysBugujce spedytorowi przeciwko przewoznikom i dalszym spedytorom, którymi si posBugiwaB przy przewozie przesyBki, przedawniaj si z upBywem sze[ciu miesicy od dnia, kiedy spedytor naprawiB szkod, albo od dnia, kiedy wytoczono przeciwko niemu powództwo. Przepis ten stosuje si odpowiednio do wymienionych roszczeD midzy osobami, którymi spedytor posBugiwaB si przy przewozie przesyBki. TytuB XXVII. UMOWA UBEZPIECZENIA DZIAA I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 805. § 1.  Przez umow ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowizuje si, w zakresie dziaBalno[ci swego przedsibiorstwa, speBni okre[lone [wiadczenie w razie zaj[cia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczajcy zobowizuje si zapBaci skBadk. § 2.  Zwiadczenie ubezpieczyciela polega w szczególno[ci na zapBacie: 1) przy ubezpieczeniu majtkowym - okre[lonego odszkodowania za szkod powstaB wskutek przewidzianego w umowie wypadku; 2) przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieni|nej, renty lub innego [wiadczenia w razie zaj[cia przewidzianego w umowie wypadku w |yciu osoby ubezpieczonej. § 3. Do renty z umowy ubezpieczenia nie stosuje si przepisów kodeksu niniejszego o rencie. § 4.  Przepisy art. 3851-3853 stosuje si odpowiednio, je|eli ubezpieczajcym jest osoba fizyczna zawierajca umow zwizan bezpo[rednio z jej dziaBalno[ci gospodarcz lub zawodow. Art. 806.  § 1. Umowa ubezpieczenia jest niewa|na, je|eli zaj[cie przewidzianego w umowie wypadku nie jest mo|liwe. § 2. Objcie ubezpieczeniem okresu poprzedzajcego zawarcie umowy jest bezskuteczne, je|eli w chwili zawarcia umowy którakolwiek ze stron wiedziaBa lub przy zachowaniu nale|ytej staranno[ci mogBa si dowiedzie, |e wypadek zaszedB lub |e odpadBa mo|liwo[ jego zaj[cia w tym okresie. Art. 807.  § 1. Postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia lub postanowienia umowy ubezpieczenia sprzeczne z przepisami niniejszego tytuBu s niewa|ne, chyba |e dalsze przepisy przewiduj wyjtki. § 2.  (uchylony). Art. 808.  § 1. Ubezpieczajcy mo|e zawrze umow ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony mo|e nie by imiennie wskazany w umowie, chyba |e jest to konieczne do okre[lenia przedmiotu ubezpieczenia. § 2. Roszczenie o zapBat skBadki przysBuguje ubezpieczycielowi wyBcznie przeciwko ubezpieczajcemu. Zarzut majcy wpByw na odpowiedzialno[ ubezpieczyciela mo|e on podnie[ równie| przeciwko ubezpieczonemu. § 3. Ubezpieczony jest uprawniony do |dania nale|nego [wiadczenia bezpo[rednio od ubezpieczyciela, chyba |e strony uzgodniBy inaczej; jednak|e uzgodnienie takie nie mo|e zosta dokonane, je|eli wypadek ju| zaszedB. § 4. Ubezpieczony mo|e |da by ubezpieczyciel udzieliB mu informacji o postanowieniach zawartej umowy oraz ogólnych warunków ubezpieczenia w zakresie, w jakim dotycz praw i obowizków ubezpieczonego. § 5. Je|eli umowa ubezpieczenia nie wi|e si bezpo[rednio z dziaBalno[ci gospodarcz lub zawodow ubezpieczonej osoby fizycznej, art. 3851-3853 stosuje si odpowiednio w zakresie, w jakim umowa dotyczy praw i obowizków ubezpieczonego. Art. 809.  § 1. Ubezpieczyciel zobowizany jest potwierdzi zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia. § 2. Z zastrze|eniem wyjtku przewidzianego w art. 811, w razie wtpliwo[ci umow uwa|a si za zawart z chwil dorczenia ubezpieczajcemu dokumentu ubezpieczenia. Art. 810.  (uchylony). Art. 811.  § 1. Je|eli w odpowiedzi na zBo|on ofert ubezpieczyciel dorcza ubezpieczajcemu dokument ubezpieczenia zawierajcy postanowienia, które odbiegaj na niekorzy[ ubezpieczajcego od tre[ci zBo|onej przez niego oferty, ubezpieczyciel obowizany jest zwróci ubezpieczajcemu na to uwag na pi[mie przy dorczeniu tego dokumentu, wyznaczajc mu co najmniej 7-dniowy termin do zgBoszenia sprzeciwu. W razie niewykonania tego obowizku zmiany dokonane na niekorzy[ ubezpieczajcego nie s skuteczne, a umowa jest zawarta zgodnie z warunkami oferty. § 2. W braku sprzeciwu umowa dochodzi do skutku zgodnie z tre[ci dokumentu ubezpieczenia nastpnego dnia po upBywie terminu wyznaczonego do zBo|enia sprzeciwu. Art. 812.  § 1.  (uchylony). § 2.  (uchylony). § 3.  (uchylony). § 4.  Je|eli umowa ubezpieczenia jest zawarta na okres dBu|szy ni| sze[ miesicy ubezpieczajcy ma prawo odstpienia od umowy ubezpieczenia, w terminie 30 dni, a w przypadku gdy ubezpieczajcy jest przedsibiorc w terminie 7 dni, od dnia zawarcia umowy. Odstpienie od umowy ubezpieczenia nie zwalnia ubezpieczajcego z obowizku zapBacenia skBadki za okres, w jakim ubezpieczyciel udzielaB ochrony ubezpieczeniowej. § 5.  Je|eli umowa zawarta jest na czas okre[lony, ubezpieczyciel mo|e j wypowiedzie jedynie w przypadkach wskazanych w ustawie, a tak|e z wa|nych powodów okre[lonych w umowie lub ogólnych warunkach ubezpieczenia. § 6.  (uchylony). § 7.  (uchylony). § 8.  Ró|nic midzy tre[ci umowy a ogólnymi warunkami ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowizany jest przedstawi ubezpieczajcemu w formie pisemnej przed zawarciem umowy. W razie niedopeBnienia tego obowizku ubezpieczyciel nie mo|e powoBywa si na ró|nic niekorzystn dla ubezpieczajcego. Przepisu nie stosuje si do umów ubezpieczenia zawieranych w drodze negocjacji. § 9.  Przepisy § 5 i 8 stosuje si odpowiednio w razie zmiany ogólnych warunków ubezpieczenia w czasie trwania stosunku umownego. Nie uchybia to stosowaniu w takim przypadku przepisu art. 3841. Art. 813. § 1.  SkBadk oblicza si za czas trwania odpowiedzialno[ci ubezpieczyciela. W przypadku wyga[nicia stosunku ubezpieczenia przed upBywem okresu na jaki zostaBa zawarta umowa, ubezpieczajcemu przysBuguje zwrot skBadki za okres niewykorzystanej ochrony ubezpieczeniowej. § 2. Je|eli nie umówiono si inaczej, skBadka powinna by zapBacona jednocze[nie z zawarciem umowy ubezpieczenia, a je|eli umowa doszBa do skutku przed dorczeniem dokumentu ubezpieczenia - w cigu czternastu dni od jego dorczenia. Art. 814.  § 1. Je|eli nie umówiono si inaczej, odpowiedzialno[ ubezpieczyciela rozpoczyna si od dnia nastpujcego po zawarciu umowy, nie wcze[niej jednak ni| od dnia nastpnego po zapBaceniu skBadki lub jej pierwszej raty. § 2. Je|eli ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialno[ jeszcze przed zapBaceniem skBadki lub jej pierwszej raty, a skBadka lub jej pierwsza rata nie zostaBa zapBacona w terminie, ubezpieczyciel mo|e wypowiedzie umow ze skutkiem natychmiastowym i |da zapBaty skBadki za okres, przez który ponosiB odpowiedzialno[. W braku wypowiedzenia umowy wygasa ona z koDcem okresu, za który przypadaBa niezapBacona skBadka. § 3. W razie opBacania skBadki w ratach niezapBacenie w terminie kolejnej raty skBadki mo|e powodowa ustanie odpowiedzialno[ci ubezpieczyciela, tylko wtedy, gdy skutek taki przewidywaBa umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia, a ubezpieczyciel po upBywie terminu wezwaB ubezpieczajcego do zapBaty z zagro|eniem, |e brak zapBaty w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje ustanie odpowiedzialno[ci. Art. 815.  § 1. Ubezpieczajcy obowizany jest poda do wiadomo[ci ubezpieczyciela wszystkie znane sobie okoliczno[ci, o które ubezpieczyciel zapytywaB w formularzu oferty albo przed zawarciem umowy w innych pismach. Je|eli ubezpieczajcy zawiera umow przez przedstawiciela, obowizek ten ci|y równie| na przedstawicielu i obejmuje ponadto okoliczno[ci jemu znane. W razie zawarcia przez ubezpieczyciela umowy ubezpieczenia mimo braku odpowiedzi na poszczególne pytania, pominite okoliczno[ci uwa|a si za nieistotne. § 2. Je|eli w umowie ubezpieczenia zastrze|ono, |e w czasie jej trwania nale|y zgBasza zmiany okoliczno[ci wymienionych w paragrafie poprzedzajcym, ubezpieczajcy obowizany jest zawiadamia o tych zmianach ubezpieczyciela niezwBocznie po otrzymaniu o nich wiadomo[ci. Przepisu tego nie stosuje si do ubezpieczeD na |ycie. § 21. W razie zawarcia umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek obowizki okre[lone w paragrafach poprzedzajcych spoczywaj zarówno na ubezpieczajcym, jak i na ubezpieczonym, chyba |e ubezpieczony nie wiedziaB o zawarciu umowy na jego rachunek. § 3. Ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialno[ci za skutki okoliczno[ci, które z naruszeniem paragrafów poprzedzajcych nie zostaBy podane do jego wiadomo[ci. Je|eli do naruszenia paragrafów poprzedzajcych doszBo z winy umy[lnej, w razie wtpliwo[ci przyjmuje si, |e wypadek przewidziany umow i jego nastpstwa s skutkiem okoliczno[ci, o których mowa w zdaniu poprzedzajcym. Art. 816.  W razie ujawnienia okoliczno[ci, która pociga za sob istotn zmian prawdopodobieDstwa wypadku, ka|da ze stron mo|e |da odpowiedniej zmiany wysoko[ci skBadki, poczynajc od chwili, w której zaszBa ta okoliczno[, nie wcze[niej jednak ni| od pocztku bie|cego okresu ubezpieczenia. W razie zgBoszenia takiego |dania druga strona mo|e w terminie 14 dni wypowiedzie umow ze skutkiem natychmiastowym. Przepisu tego nie stosuje si do ubezpieczeD na |ycie. Art. 817. § 1.  Ubezpieczyciel obowizany jest speBni [wiadczenie w terminie trzydziestu dni, liczc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. § 2.  Gdyby wyja[nienie w powy|szym terminie okoliczno[ci koniecznych do ustalenia odpowiedzialno[ci ubezpieczyciela albo wysoko[ci [wiadczenia okazaBo si niemo|liwe, [wiadczenie powinno by speBnione w cigu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu nale|ytej staranno[ci wyja[nienie tych okoliczno[ci byBo mo|liwe. Jednak|e bezsporn cz[ [wiadczenia ubezpieczyciel powinien speBni w terminie przewidzianym w § 1. § 3.  Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mog zawiera postanowienia korzystniejsze dla uprawnionego ni| okre[lone w paragrafach poprzedzajcych. Art. 818.  § 1. Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mog przewidywa, |e ubezpieczajcy ma obowizek w okre[lonym terminie powiadomi ubezpieczyciela o wypadku. § 2. W razie zawarcia umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek obowizkiem okre[lonym w paragrafie poprzedzajcym mo|na obci|y zarówno ubezpieczajcego, jak i ubezpieczonego, chyba |e ubezpieczony nie wie o zawarciu umowy na jego rachunek. § 3. W razie naruszenia z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa obowizków okre[lonych w paragrafach poprzedzajcych ubezpieczyciel mo|e odpowiednio zmniejszy [wiadczenie, je|eli naruszenie przyczyniBo si do zwikszenia szkody lub uniemo|liwiBo ubezpieczycielowi ustalenie okoliczno[ci i skutków wypadku. § 4. Skutki braku zawiadomienia ubezpieczyciela o wypadku nie nastpuj, je|eli ubezpieczyciel w terminie wyznaczonym do zawiadomienia otrzymaB wiadomo[ o okoliczno[ciach, które nale|aBo poda do jego wiadomo[ci. Art. 819.  § 1. Roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniaj si z upBywem lat trzech. § 2.  (uchylony). § 3.  W wypadku ubezpieczenia odpowiedzialno[ci cywilnej roszczenie poszkodowanego do ubezpieczyciela o odszkodowanie lub zado[uczynienie przedawnia si z upBywem terminu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialno[ci za szkod wyrzdzon czynem niedozwolonym lub wynikB z niewykonania bdz nienale|ytego wykonania zobowizania. § 4.  Bieg przedawnienia roszczenia o [wiadczenie do ubezpieczyciela przerywa si tak|e przez zgBoszenie ubezpieczycielowi tego roszczenia lub przez zgBoszenie zdarzenia objtego ubezpieczeniem. Bieg przedawnienia rozpoczyna si na nowo od dnia, w którym zgBaszajcy roszczenie lub zdarzenie otrzymaB na pi[mie o[wiadczenie ubezpieczyciela o przyznaniu lub odmowie [wiadczenia. Art. 820. Przepisów tytuBu niniejszego nie stosuje si do ubezpieczeD morskich oraz do ubezpieczeD po[rednich (reasekuracji). DZIAA II. UBEZPIECZENIA MAJTKOWE Art. 821.  Przedmiotem ubezpieczenia majtkowego mo|e by ka|dy interes majtkowy, który nie jest sprzeczny z prawem i daje si oceni w pienidzu. Art. 822.  § 1. Przez umow ubezpieczenia odpowiedzialno[ci cywilnej ubezpieczyciel zobowizuje si do zapBacenia okre[lonego w umowie odszkodowania za szkody wyrzdzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialno[ za szkod ponosi ubezpieczajcy albo ubezpieczony. § 2. Je|eli strony nie umówiBy si inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialno[ci cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, bdce nastpstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miaBo miejsce w okresie ubezpieczenia. § 3. Strony mog postanowi, |e umowa bdzie obejmowa szkody powstaBe, ujawnione lub zgBoszone w okresie ubezpieczenia. § 4. Uprawniony do odszkodowania w zwizku ze zdarzeniem objtym umow ubezpieczenia odpowiedzialno[ci cywilnej mo|e dochodzi roszczenia bezpo[rednio od ubezpieczyciela. § 5. Ubezpieczyciel nie mo|e przeciwko uprawnionemu do odszkodowania podnie[ zarzutu naruszenia obowizków wynikajcych z umowy lub ogólnych warunków ubezpieczenia przez ubezpieczajcego lub ubezpieczonego, je|eli nastpiBo ono po zaj[ciu wypadku. Art. 823.  § 1. W razie zbycia przedmiotu ubezpieczenia prawa z umowy ubezpieczenia mog by przeniesione na nabywc przedmiotu ubezpieczenia. Przeniesienie tych praw wymaga zgody ubezpieczyciela, chyba |e umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia stanowi inaczej. § 2. W razie przeniesienia praw, o których mowa w § 1, na nabywc przedmiotu przechodz tak|e obowizki, które ci|yBy na zbywcy, chyba |e strony za zgod ubezpieczyciela umówiBy si inaczej. Pomimo tego przej[cia obowizków zbywca odpowiada solidarnie z nabywc za zapBat skBadki przypadajcej za czas do chwili przej[cia przedmiotu ubezpieczenia na nabywc. § 3. Je|eli prawa, o których mowa w § 1, nie zostaBy przeniesione na nabywc przedmiotu ubezpieczenia, stosunek ubezpieczenia wygasa z chwil przej[cia przedmiotu ubezpieczenia na nabywc. § 4. Przepisów § 1-3 nie stosuje si przy przenoszeniu wierzytelno[ci, jakie powstaBy lub mog powsta wskutek zaj[cia przewidzianego w umowie wypadku. Art. 824.  § 1. Je|eli nie umówiono si inaczej, suma ubezpieczenia ustalona w umowie stanowi górn granic odpowiedzialno[ci ubezpieczyciela. § 2. Je|eli po zawarciu umowy warto[ ubezpieczonego mienia ulegBa zmniejszeniu, ubezpieczajcy mo|e |da odpowiedniego zmniejszenia sumy ubezpieczenia. Zmniejszenia sumy ubezpieczenia mo|e tak|e z tej samej przyczyny dokona jednostronnie ubezpieczyciel, zawiadamiajc o tym jednocze[nie ubezpieczajcego. § 3. Zmniejszenie sumy ubezpieczenia pociga za sob odpowiednie zmniejszenie skBadki poczwszy od dnia pierwszego tego miesica, w którym ubezpieczajcy za|daB zmniejszenia sumy ubezpieczenia lub w którym ubezpieczyciel zawiadomiB ubezpieczajcego o jednostronnym zmniejszeniu tej sumy. Art. 8241.  § 1. O ile nie umówiono si inaczej, suma pieni|na wypBacona przez ubezpieczyciela z tytuBu ubezpieczenia nie mo|e by wy|sza od poniesionej szkody. § 2. Je|eli ten sam przedmiot ubezpieczenia w tym samym czasie jest ubezpieczony od tego samego ryzyka u dwóch lub wicej ubezpieczycieli na sumy, które Bcznie przewy|szaj jego warto[ ubezpieczeniow, ubezpieczajcy nie mo|e |da [wiadczenia przenoszcego wysoko[ szkody. Midzy ubezpieczycielami ka|dy z nich odpowiada w takim stosunku, w jakim przyjta przez niego suma ubezpieczenia pozostaje do Bcznych sum wynikajcych z podwójnego lub wielokrotnego ubezpieczenia. § 3. Je|eli w którejkolwiek z umów ubezpieczenia, o jakich mowa w § 2, uzgodniono, |e suma wypBacona przez ubezpieczyciela z tytuBu ubezpieczenia mo|e by wy|sza od poniesionej szkody, zapBaty [wiadczenia w cz[ci przenoszcej wysoko[ szkody ubezpieczajcy mo|e |da tylko od tego ubezpieczyciela. W takim przypadku dla okre[lenia odpowiedzialno[ci midzy ubezpieczycielami nale|y przyj, |e w ubezpieczeniu, o którym mowa w niniejszym paragrafie, suma ubezpieczenia równa jest warto[ci ubezpieczeniowej. Art. 825.  (skre[lony). Art. 826.  § 1. W razie zaj[cia wypadku ubezpieczajcy obowizany jest u|y dostpnych mu [rodków w celu ratowania przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobie|enia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów. § 2. Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mog przewidywa, |e w razie zaj[cia wypadku ubezpieczajcy obowizany jest zabezpieczy mo|no[ dochodzenia roszczeD odszkodowawczych wobec osób odpowiedzialnych za szkod. § 3. Je|eli ubezpieczajcy umy[lnie lub wskutek ra|cego niedbalstwa nie zastosowaB [rodków okre[lonych w § 1, ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialno[ci za szkody powstaBe z tego powodu. § 4. Ubezpieczyciel obowizany jest, w granicach sumy ubezpieczenia, zwróci koszty wynikBe z zastosowania [rodków, o których mowa w § 1, je|eli [rodki te byBy celowe, chocia|by okazaBy si bezskuteczne. Umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia mog zawiera postanowienia korzystniejsze dla ubezpieczajcego. § 5. W razie ubezpieczenia na cudzy rachunek przepisy paragrafów poprzedzajcych stosuje si równie| do ubezpieczonego. Art. 827.  § 1. Ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialno[ci, je|eli ubezpieczajcy wyrzdziB szkod umy[lnie; w razie ra|cego niedbalstwa odszkodowanie nie nale|y si, chyba |e umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia stanowi inaczej lub zapBata odszkodowania odpowiada w danych okoliczno[ciach wzgldom sBuszno[ci. § 2. W ubezpieczeniu odpowiedzialno[ci cywilnej mo|na ustali inne zasady odpowiedzialno[ci ubezpieczyciela ni| okre[lone w § 1. § 3. Je|eli nie umówiono si inaczej, ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialno[ci za szkod wyrzdzon umy[lnie przez osob, z któr ubezpieczajcy pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym. § 4. W razie zawarcia umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek zasady okre[lone w paragrafach poprzedzajcych stosuje si odpowiednio do ubezpieczonego. Art. 828.  § 1. Je|eli nie umówiono si inaczej, z dniem zapBaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczajcego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkod przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysoko[ci zapBaconego odszkodowania. Je|eli ubezpieczyciel pokryB tylko cz[ szkody, ubezpieczajcemu przysBuguje co do pozostaBej cz[ci pierwszeDstwo zaspokojenia przed roszczeniem ubezpieczyciela. § 2. Nie przechodz na ubezpieczyciela roszczenia ubezpieczajcego przeciwko osobom, z którymi ubezpieczajcy pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, chyba |e sprawca wyrzdziB szkod umy[lnie. § 3. Zasady wynikajce z paragrafów poprzedzajcych stosuje si odpowiednio w razie zawarcia umowy na cudzy rachunek. DZIAA III. UBEZPIECZENIA OSOBOWE Art. 829.  §1. Ubezpieczenie osobowe mo|e w szczególno[ci dotyczy: 1) przy ubezpieczeniu na |ycie - [mierci osoby ubezpieczonej lub do|ycia przez ni oznaczonego wieku; 2) przy ubezpieczeniu nastpstw nieszcz[liwych wypadków - uszkodzenia ciaBa, rozstroju zdrowia lub [mierci wskutek nieszcz[liwego wypadku. § 2. Do zawarcia na cudzy rachunek umowy ubezpieczenia na |ycie, a tak|e do jej zmiany, konieczna jest uprzednia zgoda ubezpieczonego, która powinna obejmowa tak|e wysoko[ sumy ubezpieczenia. Zmiana umowy dokonana bez zgody ubezpieczonego nie mo|e narusza jego praw ani praw osoby uprawnionej do otrzymania sumy ubezpieczenia w razie [mierci ubezpieczonego. Art. 830.  §1. Przy ubezpieczeniu osobowym ubezpieczajcy mo|e wypowiedzie umow w ka|dym czasie z zachowaniem terminu okre[lonego w umowie lub ogólnych warunkach ubezpieczenia, a w razie jego braku - ze skutkiem natychmiastowym. § 2. W braku odmiennego zastrze|enia umow uwa|a si za wypowiedzian przez ubezpieczajcego, je|eli skBadka lub jej rata nie zostaBa zapBacona w terminie okre[lonym w umowie lub ogólnych warunkach ubezpieczenia mimo uprzedniego wezwania do zapBaty w dodatkowym terminie okre[lonym w ogólnych warunkach ubezpieczenia; w wezwaniu powinny by podane do wiadomo[ci ubezpieczajcego skutki niezapBacenia skBadki. § 3. Ubezpieczyciel mo|e wypowiedzie umow ubezpieczenia na |ycie jedynie w wypadkach wskazanych w ustawie. § 4. Przepisy § 3 oraz art. 812 § 8 stosuje si odpowiednio w razie zmiany ogólnych warunków ubezpieczenia na |ycie w czasie trwania stosunku umownego. Nie uchybia to stosowaniu w takim przypadku przepisu art. 3841. Art. 831. § 1.  Ubezpieczajcy mo|e wskaza jedn lub wicej osób uprawnionych do otrzymania sumy ubezpieczenia w razie [mierci osoby ubezpieczonej; mo|e równie| zawrze umow ubezpieczenia na okaziciela. Ubezpieczajcy mo|e ka|de z tych zastrze|eD zmieni lub odwoBa w ka|dym czasie. § 11.  W razie zawarcia umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek do wykonywania uprawnieD, o których mowa w paragrafie poprzedzajcym, konieczna jest uprzednia zgoda ubezpieczonego; umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia mog przewidywa, |e uprawnienia te ubezpieczony mo|e wykonywa samodzielnie. § 2.  Je|eli wskazano kilka osób uprawnionych do otrzymania sumy ubezpieczenia, a nie oznaczono udziaBu ka|dej z nich w tej sumie, ich udziaBy s równe. § 3. Suma ubezpieczenia przypadajca uprawnionemu nie nale|y do spadku po ubezpieczonym. Art. 832. § 1. Wskazanie uprawnionego do otrzymania sumy ubezpieczenia staje si bezskuteczne, je|eli uprawniony zmarB przed [mierci ubezpieczonego albo je|eli umy[lnie przyczyniB si do jego [mierci. § 2. Je|eli w chwili [mierci ubezpieczonego nie ma osoby uprawnionej do otrzymania sumy ubezpieczenia, suma ta przypada najbli|szej rodzinie ubezpieczonego w kolejno[ci ustalonej w ogólnych warunkach ubezpieczenia, chyba |e umówiono si inaczej. Art. 833.  Przy ubezpieczeniu na |ycie samobójstwo ubezpieczonego nie zwalnia ubezpieczyciela od obowizku [wiadczenia, je|eli samobójstwo nastpiBo po upBywie lat dwóch od zawarcia umowy ubezpieczenia. Umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia mog skróci ten termin, nie bardziej jednak ni| do 6 miesicy. Art. 834.  Je|eli do wypadku doszBo po upBywie lat trzech od zawarcia umowy ubezpieczenia na |ycie, ubezpieczyciel nie mo|e podnie[ zarzutu, |e przy zawieraniu umowy podano wiadomo[ci nieprawdziwe, w szczególno[ci |e zatajona zostaBa choroba osoby ubezpieczonej. Umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia mog skróci powy|szy termin. TytuB XXVIII. PRZECHOWANIE Art. 835. Przez umow przechowania przechowawca zobowizuje si zachowa w stanie nie pogorszonym rzecz ruchom oddan mu na przechowanie. Art. 836. Je|eli wysoko[ wynagrodzenia za przechowanie nie jest okre[lona w umowie albo w taryfie, przechowawcy nale|y si wynagrodzenie w danych stosunkach przyjte, chyba |e z umowy lub z okoliczno[ci wynika, i| zobowizaB si przechowa rzecz bez wynagrodzenia. Art. 837. Przechowawca powinien przechowywa rzecz w taki sposób, do jakiego si zobowizaB, a w braku umowy w tym wzgldzie, w taki sposób, jaki wynika z wBa[ciwo[ci przechowywanej rzeczy i z okoliczno[ci. Art. 838. Przechowawca jest uprawniony, a nawet obowizany zmieni okre[lone w umowie miejsce i sposób przechowania rzeczy, je|eli oka|e si to konieczne dla jej ochrony przed utrat lub uszkodzeniem. Je|eli uprzednie uzyskanie zgody skBadajcego jest mo|liwe, przechowawca powinien j uzyska przed dokonaniem zmiany. Art. 839. Przechowawcy nie wolno u|ywa rzeczy bez zgody skBadajcego, chyba |e jest to konieczne do jej zachowania w stanie nie pogorszonym. Art. 840. § 1. Przechowawca nie mo|e odda rzeczy na przechowanie innej osobie, chyba |e jest do tego zmuszony przez okoliczno[ci. W wypadku takim obowizany jest zawiadomi niezwBocznie skBadajcego, gdzie i u kogo rzecz zBo|yB, i w razie zawiadomienia odpowiedzialny jest tylko za brak nale|ytej staranno[ci w wyborze zastpcy. § 2. Zastpca odpowiedzialny jest tak|e wzgldem skBadajcego. Je|eli przechowawca ponosi odpowiedzialno[ za czynno[ci swego zastpcy jak za swoje wBasne czynno[ci, ich odpowiedzialno[ jest solidarna. Art. 841. Je|eli przechowawca, bez zgody skBadajcego i bez koniecznej potrzeby, u|ywa rzeczy albo zmienia miejsce lub sposób jej przechowywania albo je|eli oddaje rzecz na przechowanie innej osobie, jest on odpowiedzialny tak|e za przypadkow utrat lub uszkodzenie rzeczy, które by w przeciwnym razie nie nastpiBo. Art. 842. SkBadajcy powinien zwróci przechowawcy wydatki, które ten poniósB w celu nale|ytego przechowania rzeczy, wraz z odsetkami ustawowymi oraz zwolni przechowawc od zobowizaD zacignitych przez niego w powy|szym celu w imieniu wBasnym. Art. 843. Je|eli kilka osób wspólnie przyjBo lub oddaBo rzecz na przechowanie, ich odpowiedzialno[ wzgldem drugiej strony jest solidarna. Art. 844. § 1. SkBadajcy mo|e w ka|dym czasie |da zwrotu rzeczy oddanej na przechowanie. § 2. Przechowawca mo|e |da odebrania rzeczy przed upBywem terminu oznaczonego w umowie, je|eli wskutek okoliczno[ci, których nie mógB przewidzie, nie mo|e bez wBasnego uszczerbku lub bez zagro|enia rzeczy przechowywa jej w taki sposób, do jakiego jest zobowizany. Je|eli czas przechowania nie byB oznaczony albo je|eli rzecz byBa przyjta na przechowanie bez wynagrodzenia, przechowawca mo|e |da odebrania rzeczy w ka|dym czasie, byleby jej zwrot nie nastpiB w chwili nieodpowiedniej dla skBadajcego. § 3. Zwrot rzeczy powinien nastpi w miejscu, gdzie miaBa by przechowywana. Art. 845. Je|eli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczno[ci wynika, |e przechowawca mo|e rozporzdza oddanymi na przechowanie pienidzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje si odpowiednio przepisy o po|yczce (depozyt nieprawidBowy). Czas i miejsce zwrotu okre[laj przepisy o przechowaniu. TytuB XXIX. ODPOWIEDZIALNOZ, PRAWO ZASTAWU I PRZEDAWNIENIE ROSZCZEC UTRZYMUJCYCH HOTELE I PODOBNE ZAKAADY Art. 846.  § 1. Utrzymujcy zarobkowo hotel lub podobny zakBad jest odpowiedzialny za utrat lub uszkodzenie rzeczy wniesionych przez osob korzystajc z usBug hotelu lub podobnego zakBadu, zwan dalej "go[ciem", chyba |e szkoda wynikBa z wBa[ciwo[ci rzeczy wniesionej lub wskutek siBy wy|szej albo |e powstaBa wyBcznie z winy poszkodowanego lub osoby, która mu towarzyszyBa, byBa u niego zatrudniona albo go odwiedzaBa. § 2. Rzecz wniesion w rozumieniu przepisów tytuBu niniejszego jest rzecz, która w czasie korzystania przez go[cia z usBug hotelu lub podobnego zakBadu znajduje si w tym hotelu lub podobnym zakBadzie albo znajduje si poza nim, a zostaBa powierzona utrzymujcemu zarobkowo hotel lub podobny zakBad lub osobie u niego zatrudnionej albo umieszczona w miejscu przez nich wskazanym lub na ten cel przeznaczonym. § 3. Rzecz wniesion jest równie| rzecz, która w krótkim, zwyczajowo przyjtym okresie poprzedzajcym lub nastpujcym po tym, kiedy go[ korzystaB z usBug hotelu lub podobnego zakBadu, zostaBa powierzona utrzymujcemu zarobkowo hotel lub podobny zakBad lub osobie u niego zatrudnionej albo umieszczona w miejscu przez nich wskazanym lub na ten cel przeznaczonym. § 4. Pojazdów mechanicznych i rzeczy w nich pozostawionych oraz |ywych zwierzt nie uwa|a si za rzeczy wniesione. Utrzymujcy zarobkowo hotel lub podobny zakBad mo|e za nie odpowiada jako przechowawca, je|eli zostaBa zawarta umowa przechowania. § 5. WyBczenie lub ograniczenie odpowiedzialno[ci, o której mowa w § 1, przez umow lub ogBoszenie nie ma skutku prawnego. Art. 847. Roszczenie o naprawienie szkody z powodu utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych do hotelu lub podobnego zakBadu wygasa, je|eli poszkodowany po otrzymaniu wiadomo[ci o szkodzie nie zawiadomiB o niej niezwBocznie utrzymujcego zakBad. Przepisu tego nie stosuje si, gdy szkod wyrzdziB utrzymujcy zarobkowo hotel lub podobny zakBad albo gdy przyjB rzecz na przechowanie. Art. 848. Roszczenia o naprawienie szkody wynikBej z utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych do hotelu lub podobnego zakBadu przedawniaj si z upBywem sze[ciu miesicy od dnia, w którym poszkodowany dowiedziaB si o szkodzie, a w ka|dym razie z upBywem roku od dnia, w którym poszkodowany przestaB korzysta z usBug hotelu lub podobnego zakBadu. Art. 849.  § 1. Zakres obowizku naprawienia szkody przez utrzymujcego zarobkowo hotel lub podobny zakBad w wypadku utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych ogranicza si, wzgldem jednego go[cia, do wysoko[ci stokrotnej nale|no[ci za dostarczone mu mieszkanie, liczonej za jedn dob. Jednak|e odpowiedzialno[ za ka|d rzecz nie mo|e przekracza pidziesiciokrotnej wysoko[ci tej nale|no[ci. § 2. Ograniczenia zakresu obowizku naprawienia szkody nie dotycz wypadku, gdy utrzymujcy zarobkowo hotel lub podobny zakBad przyjB rzeczy na przechowanie albo odmówiB ich przyjcia na przechowanie, mimo |e obowizany byB je przyj, jak równie| wypadku, gdy szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa jego lub osoby u niego zatrudnionej. § 3. Utrzymujcy zarobkowo hotel lub podobny zakBad jest obowizany przyj na przechowanie pienidze, papiery warto[ciowe i cenne przedmioty, w szczególno[ci kosztowno[ci i przedmioty majce warto[ naukow lub artystyczn. Mo|e odmówi przyjcia tych rzeczy tylko wówczas, je|eli zagra|aj one bezpieczeDstwu albo je|eli w stosunku do wielko[ci lub standardu hotelu albo podobnego zakBadu maj zbyt du| warto[ lub gdy zajmuj zbyt du|o miejsca. Art. 850. Dla zabezpieczenia nale|no[ci za mieszkanie, utrzymanie i usBugi dostarczone osobie korzystajcej z usBug hotelu lub podobnego zakBadu, jak równie| dla zabezpieczenia roszczenia o zwrot wydatków dla tej osoby poniesionych przysBuguje utrzymujcemu zarobkowo hotel lub podobny zakBad ustawowe prawo zastawu na rzeczach wniesionych. Prawo to podlega przepisom o ustawowym prawie zastawu wynajmujcego. Art. 851. Roszczenia powstaBe w zakresie dziaBalno[ci przedsibiorstw hotelowych z tytuBu nale|no[ci za dostarczone mieszkanie, utrzymanie i usBugi oraz z tytuBu wydatków poniesionych na rzecz osób, które korzystaj z usBug takich przedsibiorstw, przedawniaj si z upBywem lat dwóch. Przepis ten stosuje si odpowiednio do przedsibiorstw gastronomicznych. Art. 852.  Przepisy o odpowiedzialno[ci i ustawowym prawie zastawu utrzymujcego zarobkowo hotel lub podobny zakBad stosuje si odpowiednio do zakBadów kpielowych. Jednak|e co si tyczy przedmiotów, które zazwyczaj nie bywaj wnoszone przez osoby korzystajce z usBug tych zakBadów, odpowiedzialno[ prowadzcego zakBad ogranicza si do wypadku, gdy przyjB taki przedmiot na przechowanie albo gdy szkoda wynikBa z winy umy[lnej lub ra|cego niedbalstwa jego albo osoby u niego zatrudnionej. TytuB XXX.  UMOWA SKAADU Art. 853. § 1. Przez umow skBadu przedsibiorca skBadowy zobowizuje si do przechowania, za wynagrodzeniem, oznaczonych w umowie rzeczy ruchomych. § 2. Przedsibiorca skBadowy jest obowizany wyda skBadajcemu pokwitowanie, które powinno wymienia rodzaj, ilo[, oznaczenie oraz sposób opakowania rzeczy, jak te| inne istotne postanowienia umowy. Art. 854. Przepisów tytuBu niniejszego nie stosuje si w przypadkach, gdy przedsibiorca skBadowy nabywa wBasno[ zBo|onych rzeczy i jest obowizany zwróci tylko tak sam ilo[ rzeczy tego samego gatunku i takiej samej jako[ci. Art. 855. § 1. Przedsibiorca skBadowy odpowiada za szkod wynikB z utraty, ubytku lub uszkodzenia rzeczy w czasie od przyjcia jej na skBad do wydania osobie uprawnionej do odbioru, chyba |e udowodni, |e nie mógB zapobiec szkodzie, mimo doBo|enia nale|ytej staranno[ci. § 2. Przedsibiorca skBadowy jest obowizany dokonywa odpowiednich czynno[ci konserwacyjnych. Przeciwne postanowienie umowy jest niewa|ne. § 3. Przedsibiorca skBadowy nie ponosi odpowiedzialno[ci za ubytek nieprzekraczajcy granic okre[lonych wBa[ciwymi przepisami, a w razie braku takich przepisów - granic zwyczajowo przyjtych. § 4. Odszkodowanie nie mo|e przewy|sza zwykBej warto[ci rzeczy, chyba |e szkoda wynika z winy umy[lnej albo ra|cego niedbalstwa przedsibiorcy skBadowego. Art. 856. Przedsibiorca skBadowy jest obowizany do ubezpieczenia rzeczy jedynie wtedy, gdy otrzymaB takie zlecenie. Art. 857. Je|eli stan rzeczy nadesBanych przedsibiorcy skBadowemu nasuwa podejrzenie, |e ma miejsce brak, ubytek, zepsucie albo uszkodzenie rzeczy, przedsibiorca skBadowy powinien dokona czynno[ci niezbdnych do zabezpieczenia mienia i praw skBadajcego. Art. 858. Przedsibiorca skBadowy powinien zawiadamia skBadajcego o zdarzeniach wa|nych ze wzgldu na ochron praw skBadajcego lub dotyczcych stanu rzeczy oddanych na skBad, chyba |e zawiadomienie nie jest mo|liwe. Art. 859. Je|eli rzecz nara|ona jest na zepsucie, a nie mo|na czeka na zarzdzenie skBadajcego, przedsibiorca skBadowy ma prawo, a gdy wymaga tego interes skBadajcego - tak|e obowizek, sprzeda rzecz z zachowaniem nale|ytej staranno[ci. Art. 8591. Przedsibiorca skBadowy powinien umo|liwi skBadajcemu obejrzenie rzeczy, dzielenie ich lub Bczenie, pobieranie próbek oraz dokonywanie innych czynno[ci w celu zachowania rzeczy w nale|ytym stanie. Art. 8592. § 1. Przedsibiorca skBadowy mo|e Bczy rzeczy zamienne tego samego gatunku i tej samej jako[ci, nale|ce do kilku skBadajcych, za ich pisemn zgod. § 2. Wydanie skBadajcemu przypadajcej mu cz[ci rzeczy w ten sposób poBczonych nie wymaga zgody pozostaBych skBadajcych. § 3. PodziaB i poBczenie rzeczy powinny by ujawnione w dokumentach przedsibiorcy skBadowego. Art. 8593. Przedsibiorcy skBadowemu sBu|y na zabezpieczenie roszczeD o skBadowe i nale|no[ci uboczne, o zwrot wydatków i kosztów, w szczególno[ci przewoznego i opBat celnych, o zwrot udzielonych skBadajcemu zaliczek oraz wszelkich innych nale|no[ci powstaBych z tytuBu umowy lub umów skBadu, ustawowe prawo zastawu na rzeczach oddanych na skBad, dopóki znajduj si u niego lub u osoby, która je dzier|y w jego imieniu, albo dopóki mo|e nimi rozporzdza za pomoc dokumentów. Art. 8594. Umow skBadu zawart na czas oznaczony uwa|a si za przedBu|on na czas nieoznaczony, je|eli na 14 dni przed upBywem terminu przedsibiorca skBadowy nie za|daB listem poleconym odebrania rzeczy w umówionym terminie. Art. 8595. Umow skBadu zawart na czas nieoznaczony przedsibiorca skBadowy mo|e wypowiedzie listem poleconym, z zachowaniem terminu miesicznego, jednak|e nie wcze[niej ni| po upBywie 2 miesicy od zBo|enia rzeczy. Art. 8596. Je|eli skBadajcy nie odbiera rzeczy pomimo upBywu umówionego terminu lub terminu wypowiedzenia umowy, przedsibiorca skBadowy mo|e odda rzecz na przechowanie na koszt i ryzyko skBadajcego. Mo|e on jednak wykona to prawo tylko wtedy, je|eli uprzedziB skBadajcego o zamiarze skorzystania z przysBugujcego mu prawa listem poleconym, wysBanym nie pózniej ni| na 14 dni przed upBywem umówionego terminu. Art. 8597. Pomimo zawarcia umowy na czas oznaczony przedsibiorca skBadowy mo|e z wa|nych przyczyn, w ka|dym czasie, wezwa skBadajcego do odebrania rzeczy, wyznaczajc jednak odpowiedni termin ich odebrania. Art. 8598. § 1. Przez odebranie rzeczy bez zastrze|eD oraz zapBat wszystkich nale|no[ci przedsibiorcy skBadowego wygasaj wszelkie roszczenia do przedsibiorcy skBadowego z tytuBu umowy skBadu, z wyjtkiem roszczeD z tytuBu niewidocznych uszkodzeD rzeczy, je|eli skBadajcy, w cigu siedmiu dni od odbioru, zawiadomiB o nich przedsibiorc skBadowego. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje si w przypadku, gdy powstanie uszkodzenia jest nastpstwem winy umy[lnej albo ra|cego niedbalstwa. Art. 8599. Roszczenia z tytuBu umowy skBadu przedawniaj si z upBywem roku. TytuB XXXI. SPÓAKA Art. 860. § 1. Przez umow spóBki wspólnicy zobowizuj si d|y do osignicia wspólnego celu gospodarczego przez dziaBanie w sposób oznaczony, w szczególno[ci przez wniesienie wkBadów. § 2. Umowa spóBki powinna by stwierdzona pismem. Art. 861. § 1. WkBad wspólnika mo|e polega na wniesieniu do spóBki wBasno[ci lub innych praw albo na [wiadczeniu usBug. § 2. Domniemywa si, |e wkBady wspólników maj jednakow warto[. Art. 862. Je|eli wspólnik zobowizaB si wnie[ do spóBki wBasno[ rzeczy, do wykonania tego zobowizania, jak równie| do odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi oraz do niebezpieczeDstwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje si odpowiednio przepisy o sprzeda|y. Je|eli rzeczy maj by wniesione tylko do u|ywania, stosuje si odpowiednio w powy|szym zakresie przepisy o najmie. Art. 863. § 1. Wspólnik nie mo|e rozporzdza udziaBem we wspólnym majtku wspólników ani udziaBem w poszczególnych skBadnikach tego majtku. § 2. W czasie trwania spóBki wspólnik nie mo|e domaga si podziaBu wspólnego majtku wspólników. § 3. W czasie trwania spóBki wierzyciel wspólnika nie mo|e |da zaspokojenia z jego udziaBu we wspólnym majtku wspólników ani z udziaBu w poszczególnych skBadnikach tego majtku. Art. 864. Za zobowizania spóBki wspólnicy odpowiedzialni s solidarnie. Art. 865. § 1. Ka|dy wspólnik jest uprawniony i zobowizany do prowadzenia spraw spóBki. § 2. Ka|dy wspólnik mo|e bez uprzedniej uchwaBy wspólników prowadzi sprawy, które nie przekraczaj zakresu zwykBych czynno[ci spóBki. Je|eli jednak przed zakoDczeniem takiej sprawy chocia|by jeden z pozostaBych wspólników sprzeciwi si jej prowadzeniu, potrzebna jest uchwaBa wspólników. § 3. Ka|dy wspólnik mo|e bez uprzedniej uchwaBy wspólników wykona czynno[ nagB, której zaniechanie mogBoby narazi spóBk na niepowetowane straty. Art. 866. W braku odmiennej umowy lub uchwaBy wspólników ka|dy wspólnik jest umocowany do reprezentowania spóBki w takich granicach, w jakich jest uprawniony do prowadzenia jej spraw. Art. 867. § 1. Ka|dy wspólnik jest uprawniony do równego udziaBu w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez wzgldu na rodzaj i warto[ wkBadu. W umowie spóBki mo|na inaczej ustali stosunek udziaBu wspólników w zyskach i stratach. Mo|na nawet zwolni niektórych wspólników od udziaBu w stratach. Natomiast nie mo|na wyBczy wspólnika od udziaBu w zyskach. § 2. Ustalony w umowie stosunek udziaBu wspólnika w zyskach odnosi si w razie wtpliwo[ci tak|e do udziaBu w stratach. Art. 868. § 1. Wspólnik mo|e |da podziaBu i wypBaty zysków dopiero po rozwizaniu spóBki. § 2. Jednak|e gdy spóBka zostaBa zawarta na czas dBu|szy, wspólnicy mog |da podziaBu i wypBaty zysków z koDcem ka|dego roku obrachunkowego. Art. 869. § 1. Je|eli spóBka zostaBa zawarta na czas nie oznaczony, ka|dy wspólnik mo|e z niej wystpi wypowiadajc swój udziaB na trzy miesice naprzód na koniec roku obrachunkowego. § 2. Z wa|nych powodów wspólnik mo|e wypowiedzie swój udziaB bez zachowania terminów wypowiedzenia, chocia|by spóBka byBa zawarta na czas oznaczony. Zastrze|enie przeciwne jest niewa|ne. Art. 870. Je|eli w cigu ostatnich sze[ciu miesicy zostaBa przeprowadzona bezskuteczna egzekucja z ruchomo[ci wspólnika, jego wierzyciel osobisty, który uzyskaB zajcie praw przysBugujcych wspólnikowi na wypadek wystpienia ze spóBki lub jej rozwizania, mo|e wypowiedzie jego udziaB w spóBce na trzy miesice naprzód, chocia|by spóBka byBa zawarta na czas oznaczony. Je|eli umowa spóBki przewiduje krótszy termin wypowiedzenia, wierzyciel mo|e z tego terminu skorzysta. Art. 871. § 1. Wspólnikowi wystpujcemu ze spóBki zwraca si w naturze rzeczy, które wniósB do spóBki do u|ywania, oraz wypBaca si w pienidzu warto[ jego wkBadu oznaczon w umowie spóBki, a w braku takiego oznaczenia - warto[, któr wkBad ten miaB w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi warto[ wkBadu polegajcego na [wiadczeniu usBug albo na u|ywaniu przez spóBk rzeczy nale|cych do wspólnika. § 2. Ponadto wypBaca si wystpujcemu wspólnikowi w pienidzu tak cz[ warto[ci wspólnego majtku pozostaBego po odliczeniu warto[ci wkBadów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym wystpujcy wspólnik uczestniczyB w zyskach spóBki. Art. 872. Mo|na zastrzec, |e spadkobiercy wspólnika wejd do spóBki na jego miejsce. W wypadku takim powinni oni wskaza spóBce jedn osob, która bdzie wykonywaBa ich prawa. Dopóki to nie nastpi, pozostali wspólnicy mog sami podejmowa wszelkie czynno[ci w zakresie prowadzenia spraw spóBki. Art. 873. Je|eli mimo istnienia przewidzianych w umowie powodów rozwizania spóBki trwa ona nadal za zgod wszystkich wspólników, poczytuje si j za przedBu|on na czas nie oznaczony. Art. 874.  § 1. Z wa|nych powodów ka|dy wspólnik mo|e |da rozwizania spóBki przez sd. § 2. SpóBka ulega rozwizaniu z dniem ogBoszenia upadBo[ci wspólnika. Art. 875. § 1. Od chwili rozwizania spóBki stosuje si odpowiednio do wspólnego majtku wspólników przepisy o wspóBwBasno[ci w cz[ciach uBamkowych z zachowaniem przepisów poni|szych. § 2. Z majtku pozostaBego po zapBaceniu dBugów spóBki zwraca si wspólnikom ich wkBady, stosujc odpowiednio przepisy o zwrocie wkBadów w razie wystpienia wspólnika ze spóBki. § 3. PozostaB nadwy|k wspólnego majtku dzieli si midzy wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczyli w zyskach spóBki. TytuB XXXII. PORCZENIE Art. 876. § 1. Przez umow porczenia porczyciel zobowizuje si wzgldem wierzyciela wykona zobowizanie na wypadek, gdyby dBu|nik zobowizania nie wykonaB. § 2. O[wiadczenie porczyciela powinno by pod rygorem niewa|no[ci zBo|one na pi[mie. Art. 877. W razie porczenia za dBug osoby, która nie mogBa si zobowiza z powodu braku zdolno[ci do czynno[ci prawnych, porczyciel powinien speBni [wiadczenie jako dBu|nik gBówny, je|eli w chwili porczenia o braku zdolno[ci tej osoby wiedziaB lub z Batwo[ci mógB si dowiedzie. Art. 878. § 1. Mo|na porczy za dBug przyszBy do wysoko[ci z góry oznaczonej. § 2. Bezterminowe porczenie za dBug przyszBy mo|e by przed powstaniem dBugu odwoBane w ka|dym czasie. Art. 879. § 1. O zakresie zobowizania porczyciela rozstrzyga ka|doczesny zakres zobowizania dBu|nika. § 2. Jednak|e czynno[ prawna dokonana przez dBu|nika z wierzycielem po udzieleniu porczenia nie mo|e zwikszy zobowizania porczyciela. Art. 880. Je|eli dBu|nik opóznia si ze speBnieniem [wiadczenia, wierzyciel powinien zawiadomi o tym niezwBocznie porczyciela. Art. 881. W braku odmiennego zastrze|enia porczyciel jest odpowiedzialny jak wspóBdBu|nik solidarny. Art. 882. Je|eli termin pBatno[ci dBugu nie jest oznaczony albo je|eli pBatno[ dBugu zale|y od wypowiedzenia, porczyciel mo|e po upBywie sze[ciu miesicy od daty porczenia, a je|eli porczyB za dBug przyszBy - od daty powstania dBugu |da, aby wierzyciel wezwaB dBu|nika do zapBaty albo z najbli|szym terminem dokonaB wypowiedzenia. Je|eli wierzyciel nie uczyni zado[ powy|szemu |daniu, zobowizanie porczyciela wygasa. Art. 883. § 1. Porczyciel mo|e podnie[ przeciwko wierzycielowi wszelkie zarzuty, które przysBuguj dBu|nikowi; w szczególno[ci porczyciel mo|e potrci wierzytelno[ przysBugujc dBu|nikowi wzgldem wierzyciela. § 2. Porczyciel nie traci powy|szych zarzutów, chocia|by dBu|nik zrzekB si ich albo uznaB roszczenie wierzyciela. § 3. W razie [mierci dBu|nika porczyciel nie mo|e powoBywa si na ograniczenie odpowiedzialno[ci spadkobiercy wynikajce z przepisów prawa spadkowego. Art. 884. § 1. Porczyciel, przeciwko któremu wierzyciel dochodzi roszczenia, powinien zawiadomi niezwBocznie dBu|nika wzywajc go do wzicia udziaBu w sprawie. § 2. Je|eli dBu|nik nie wezmie udziaBu w sprawie, nie mo|e on podnie[ przeciwko porczycielowi zarzutów, które mu przysBugiwaBy przeciwko wierzycielowi, a których porczyciel nie podniósB z tego powodu, |e o nich nie wiedziaB. Art. 885. Porczyciel powinien niezwBocznie zawiadomi dBu|nika o dokonanej przez siebie zapBacie dBugu, za który porczyB. Gdyby tego nie uczyniB, a dBu|nik zobowizanie wykonaB, nie mo|e |da od dBu|nika zwrotu tego, co sam wierzycielowi zapBaciB, chyba |e dBu|nik dziaBaB w zBej wierze. Art. 886. Je|eli porczenie udzielone zostaBo za wiedz dBu|nika, dBu|nik powinien niezwBocznie zawiadomi porczyciela o wykonaniu zobowizania. Gdyby tego nie uczyniB, porczyciel, który zaspokoiB wierzyciela, mo|e |da od dBu|nika zwrotu tego, co wierzycielowi zapBaciB, chyba |e dziaBaB w zBej wierze. Art. 887. Je|eli wierzyciel wyzbyB si zabezpieczenia wierzytelno[ci albo [rodków dowodowych, ponosi on wzgldem porczyciela odpowiedzialno[ za wynikB std szkod. TytuB XXXIII. DAROWIZNA Art. 888. § 1. Przez umow darowizny darczyDca zobowizuje si do bezpBatnego [wiadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majtku. § 2.  (skre[lony). Art. 889. Nie stanowi darowizny nastpujce bezpBatne przysporzenia: 1) gdy zobowizanie do bezpBatnego [wiadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu; 2) gdy kto zrzeka si prawa, którego jeszcze nie nabyB albo które nabyB w taki sposób, |e w razie zrzeczenia si prawo jest uwa|ane za nie nabyte. Art. 890. § 1. O[wiadczenie darczyDcy powinno by zBo|one w formie aktu notarialnego. Jednak|e umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje si wa|na, je|eli przyrzeczone [wiadczenie zostaBo speBnione. § 2. Przepisy powy|sze nie uchybiaj przepisom, które ze wzgldu na przedmiot darowizny wymagaj zachowania szczególnej formy dla o[wiadczeD obu stron. Art. 891. § 1. DarczyDca obowizany jest do naprawienia szkody wynikBej z niewykonania lub nienale|ytego wykonania zobowizania, je|eli szkoda zostaBa wyrzdzona umy[lnie lub wskutek ra|cego niedbalstwa. § 2. Je|eli darczyDca opóznia si ze speBnieniem [wiadczenia pieni|nego, obdarowany mo|e |da odsetek za opóznienie dopiero od dnia wytoczenia powództwa. Art. 892. Je|eli rzecz darowana ma wady, darczyDca obowizany jest do naprawienia szkody, któr wyrzdziB obdarowanemu przez to, |e wiedzc o wadach nie zawiadomiB go o nich w czasie wBa[ciwym. Przepisu tego nie stosuje si, gdy obdarowany mógB z Batwo[ci wad zauwa|y. Art. 893. DarczyDca mo|e wBo|y na obdarowanego obowizek oznaczonego dziaBania lub zaniechania, nie czynic nikogo wierzycielem (polecenie). Art. 894. § 1. DarczyDca, który wykonaB zobowizanie wynikajce z umowy darowizny, mo|e |da wypeBnienia polecenia, chyba |e ma ono wyBcznie na celu korzy[ obdarowanego. § 2. Po [mierci darczyDcy wypeBnienia polecenia mog |da spadkobiercy darczyDcy, a je|eli polecenie ma na wzgldzie interes spoBeczny - tak|e wBa[ciwy organ paDstwowy. Art. 895. § 1. Obdarowany mo|e odmówi wypeBnienia polecenia, je|eli jest to usprawiedliwione wskutek istotnej zmiany stosunków. § 2. Je|eli wypeBnienia polecenia |da darczyDca lub jego spadkobiercy, obdarowany mo|e zwolni si przez wydanie przedmiotu darowizny w naturze w takim stanie, w jakim przedmiot ten si znajduje. Przepisu tego nie stosuje si, gdy wypeBnienia polecenia |da wBa[ciwy organ paDstwowy. Art. 896. DarczyDca mo|e odwoBa darowizn jeszcze nie wykonan, je|eli po zawarciu umowy jego stan majtkowy ulegB takiej zmianie, |e wykonanie darowizny nie mo|e nastpi bez uszczerbku dla jego wBasnego utrzymania odpowiednio do jego usprawiedliwionych potrzeb albo bez uszczerbku dla ci|cych na nim ustawowych obowizków alimentacyjnych. Art. 897. Je|eli po wykonaniu darowizny darczyDca popadnie w niedostatek, obdarowany ma obowizek, w granicach istniejcego jeszcze wzbogacenia, dostarcza darczyDcy [rodków, których mu brak do utrzymania odpowiadajcego jego usprawiedliwionym potrzebom albo do wypeBnienia ci|cych na nim ustawowych obowizków alimentacyjnych. Obdarowany mo|e jednak zwolni si od tego obowizku zwracajc darczyDcy warto[ wzbogacenia. Art. 898. § 1. DarczyDca mo|e odwoBa darowizn nawet ju| wykonan, je|eli obdarowany dopu[ciB si wzgldem niego ra|cej niewdziczno[ci. § 2. Zwrot przedmiotu odwoBanej darowizny powinien nastpi stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniajcego odwoBanie obdarowany ponosi odpowiedzialno[ na równi z bezpodstawnie wzbogaconym, który powinien si liczy z obowizkiem zwrotu. Art. 899. § 1. Darowizna nie mo|e by odwoBana z powodu niewdziczno[ci, je|eli darczyDca obdarowanemu przebaczyB. Je|eli w chwili przebaczenia darczyDca nie miaB zdolno[ci do czynno[ci prawnych, przebaczenie jest skuteczne, gdy nastpiBo z dostatecznym rozeznaniem. § 2. Spadkobiercy darczyDcy mog odwoBa darowizn z powodu niewdziczno[ci tylko wtedy, gdy darczyDca w chwili [mierci byB uprawniony do odwoBania albo gdy obdarowany umy[lnie pozbawiB darczyDc |ycia lub umy[lnie wywoBaB rozstrój zdrowia, którego skutkiem byBa [mier darczyDcy. § 3. Darowizna nie mo|e by odwoBana po upBywie roku od dnia, w którym uprawniony do odwoBania dowiedziaB si o niewdziczno[ci obdarowanego. Art. 900. OdwoBanie darowizny nastpuje przez o[wiadczenie zBo|one obdarowanemu na pi[mie. Art. 901. § 1. Przedstawiciel osoby ubezwBasnowolnionej mo|e |da rozwizania umowy darowizny dokonanej przez t osob przed ubezwBasnowolnieniem, je|eli darowizna ze wzgldu na warto[ [wiadczenia i brak uzasadnionych pobudek jest nadmierna. § 2. Rozwizania umowy darowizny nie mo|na |da po upBywie dwóch lat od jej wykonania. Art. 902. Przepisów o odwoBaniu darowizny nie stosuje si, gdy darowizna czyni zado[ obowizkowi wynikajcemu z zasad wspóB|ycia spoBecznego. TytuB XXXIII1.  PRZEKAZANIE NIERUCHOMOZCI Art. 9021. §1. Przez umow przekazania nieruchomo[ci jej wBa[ciciel zobowizuje si nieodpBatnie przenie[ na gmin albo na Skarb PaDstwa wBasno[ nieruchomo[ci. § 2. Skarb PaDstwa mo|e zawrze umow przekazania nieruchomo[ci, gdy gmina miejsca poBo|enia caBej albo cz[ci nieruchomo[ci nie skorzystaBa z zaproszenia do jej zawarcia w terminie trzech miesicy od dnia zBo|enia zaproszenia przez wBa[ciciela nieruchomo[ci. Art. 9022. Je|eli strony nie postanowiBy inaczej wBa[ciciel przekazujcy nieruchomo[ nie ponosi odpowiedzialno[ci za jej wady. TytuB XXXIV. RENTA I DO{YWOCIE DZIAA I. RENTA Art. 903. Przez umow renty jedna ze stron zobowizuje si wzgldem drugiej do okre[lonych [wiadczeD okresowych w pienidzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku. Art. 9031.  Umowa renty powinna by stwierdzona pismem. Art. 904. Je|eli nie oznaczono inaczej terminów pBatno[ci renty, rent pieni|n nale|y pBaci miesicznie z góry, a rent polegajc na [wiadczeniach w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku nale|y uiszcza w terminach wynikajcych z wBa[ciwo[ci [wiadczenia i celu renty. Art. 905. Je|eli uprawniony do|yB dnia pBatno[ci renty pBatnej z góry, nale|y mu si caBe [wiadczenie przypadajce za dany okres. Renta pBatna z doBu powinna by zapBacona za czas do dnia, w którym obowizek ustaB. Art. 906. § 1. Do renty ustanowionej za wynagrodzeniem stosuje si odpowiednio przepisy o sprzeda|y. § 2. Do renty ustanowionej bez wynagrodzenia stosuje si przepisy o darowiznie. Art. 907. § 1. Przepisy dziaBu niniejszego stosuje si w braku przepisów szczególnych tak|e w wypadku, gdy renta wynika ze zródeB pozaumownych. § 2. Je|eli obowizek pBacenia renty wynika z ustawy, ka|da ze stron mo|e w razie zmiany stosunków |da zmiany wysoko[ci lub czasu trwania renty, chocia|by wysoko[ renty i czas jej trwania byBy ustalone w orzeczeniu sdowym lub w umowie. DZIAA II. DO{YWOCIE Art. 908. § 1. Je|eli w zamian za przeniesienie wBasno[ci nieruchomo[ci nabywca zobowizaB si zapewni zbywcy do|ywotnie utrzymanie (umowa o do|ywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyj zbywc jako domownika, dostarcza mu wy|ywienia, ubrania, mieszkania, [wiatBa i opaBu, zapewni mu odpowiedni pomoc i pielgnowanie w chorobie oraz sprawi mu wBasnym kosztem pogrzeb odpowiadajcy zwyczajom miejscowym. § 2. Je|eli w umowie o do|ywocie nabywca nieruchomo[ci zobowizaB si obci|y j na rzecz zbywcy u|ytkowaniem, którego wykonywanie jest ograniczone do cz[ci nieruchomo[ci, sBu|ebno[ci mieszkania lub inn sBu|ebno[ci osobist albo speBnia powtarzajce si [wiadczenia w pienidzach lub w rzeczach oznaczonych co do gatunku, u|ytkowanie, sBu|ebno[ osobista oraz uprawnienie do powtarzajcych si [wiadczeD nale| do tre[ci prawa do|ywocia. § 3. Do|ywocie mo|na zastrzec tak|e na rzecz osoby bliskiej zbywcy nieruchomo[ci. Art. 909.  (skre[lony). Art. 910. § 1. Przeniesienie wBasno[ci nieruchomo[ci na podstawie umowy o do|ywocie nastpuje z jednoczesnym obci|eniem nieruchomo[ci prawem do|ywocia. Do takiego obci|enia stosuje si odpowiednio przepisy o prawach rzeczowych ograniczonych. § 2. W razie zbycia nieruchomo[ci obci|onej prawem do|ywocia nabywca ponosi tak|e osobist odpowiedzialno[ za [wiadczenia tym prawem objte, chyba |e staBy si wymagalne w czasie, kiedy nieruchomo[ nie byBa jego wBasno[ci. Osobista odpowiedzialno[ wspóBwBa[cicieli jest solidarna. Art. 911. Prawo do|ywocia ustanowione na rzecz kilku osób ulega w razie [mierci jednej z tych osób odpowiedniemu zmniejszeniu. Art. 912. Prawo do|ywocia jest niezbywalne. Art. 913. § 1. Je|eli z jakichkolwiek powodów wytworz si midzy do|ywotnikiem a zobowizanym takie stosunki, |e nie mo|na wymaga od stron, |eby pozostawaBy nadal w bezpo[redniej ze sob styczno[ci, sd na |danie jednej z nich zamieni wszystkie lub niektóre uprawnienia objte tre[ci prawa do|ywocia na do|ywotni rent odpowiadajc warto[ci tych uprawnieD. § 2. W wypadkach wyjtkowych sd mo|e na |danie zobowizanego lub do|ywotnika, je|eli do|ywotnik jest zbywc nieruchomo[ci, rozwiza umow o do|ywocie. Art. 914. Je|eli zobowizany z tytuBu umowy o do|ywocie zbyB otrzyman nieruchomo[, do|ywotnik mo|e |da zamiany prawa do|ywocia na do|ywotni rent odpowiadajc warto[ci tego prawa. Art. 915. Przepisy dwóch artykuBów poprzedzajcych stosuje si odpowiednio do umów, przez które nabywca nieruchomo[ci zobowizaB si, w celu zapewnienia zbywcy do|ywotniego utrzymania, do obci|enia nieruchomo[ci u|ytkowaniem z ograniczeniem jego wykonywania do cz[ci nieruchomo[ci. Art. 916. § 1. Osoba, wzgldem której ci|y na do|ywotniku ustawowy obowizek alimentacyjny, mo|e |da uznania umowy o do|ywocie za bezskuteczn w stosunku do niej, je|eli wskutek tej umowy do|ywotnik staB si niewypBacalny. Uprawnienie to przysBuguje bez wzgldu na to, czy do|ywotnik dziaBaB ze [wiadomo[ci pokrzywdzenia wierzycieli, oraz bez wzgldu na czas zawarcia umowy. § 2. Uznania umowy o do|ywocie za bezskuteczn nie mo|na |da po upBywie lat piciu od daty tej umowy. TytuB XXXV. UGODA Art. 917. Przez ugod strony czyni sobie wzajemne ustpstwa w zakresie istniejcego midzy nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchyli niepewno[ co do roszczeD wynikajcych z tego stosunku lub zapewni ich wykonanie albo by uchyli spór istniejcy lub mogcy powsta. Art. 918. § 1. Uchylenie si od skutków prawnych ugody zawartej pod wpBywem bBdu jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy bBd dotyczy stanu faktycznego, który wedBug tre[ci ugody obie strony uwa|aBy za niewtpliwy, a spór albo niepewno[ nie byByby powstaBy, gdyby w chwili zawarcia ugody strony wiedziaBy o prawdziwym stanie rzeczy. § 2. Nie mo|na uchyli si od skutków prawnych ugody z powodu odnalezienia dowodów co do roszczeD, których ugoda dotyczy, chyba |e zostaBa zawarta w zBej wierze. TytuB XXXVI. PRZYRZECZENIE PUBLICZNE Art. 919. § 1. Kto przez ogBoszenie publiczne przyrzekB nagrod za wykonanie oznaczonej czynno[ci, obowizany jest przyrzeczenia dotrzyma. § 2. Je|eli w przyrzeczeniu nie byB oznaczony termin wykonania czynno[ci ani nie byBo zastrze|enia, |e przyrzeczenie jest nieodwoBalne, przyrzekajcy mo|e je odwoBa. OdwoBanie powinno nastpi przez ogBoszenie publiczne w taki sam sposób, w jaki byBo uczynione przyrzeczenie. OdwoBanie jest bezskuteczne wzgldem osoby, która wcze[niej czynno[ wykonaBa. Art. 920. § 1. Je|eli czynno[ wykonaBo kilka osób niezale|nie od siebie, ka|dej z nich nale|y si nagroda w peBnej wysoko[ci, chyba |e zostaBa przyrzeczona tylko jedna nagroda. § 2. Je|eli byBa przyrzeczona tylko jedna nagroda, otrzyma j osoba, która pierwsza si zgBosi, a w razie jednoczesnego zgBoszenia si kilku osób - ta, która pierwsza czynno[ wykonaBa. § 3. Je|eli czynno[ wykonaBo kilka osób wspólnie, w razie sporu sd odpowiednio podzieli nagrod. Art. 921. § 1. Publiczne przyrzeczenie nagrody za najlepsze dzieBo lub za najlepsz czynno[ jest bezskuteczne, je|eli nie zostaB w nim oznaczony termin, w cigu którego mo|na ubiega si o nagrod. § 2. Ocena, czy i które dzieBo lub czynno[ zasBuguje na nagrod, nale|y do przyrzekajcego, chyba |e w przyrzeczeniu nagrody inaczej zastrze|ono. § 3. Przyrzekajcy nagrod nabywa wBasno[ nagrodzonego dzieBa tylko wtedy, gdy to zastrzegB w przyrzeczeniu. W wypadku takim nabycie wBasno[ci nastpuje z chwil wypBacenia nagrody. Przepis ten stosuje si równie| do nabycia praw autorskich albo praw wynalazczych. TytuB XXXVII.  PRZEKAZ I PAPIERY WARTOZCIOWE DZIAA I. PRZEKAZ Art. 9211.  Kto przekazuje drugiemu (odbiorcy przekazu) [wiadczenie osoby trzeciej (przekazanego), upowa|nia tym samym odbiorc przekazu do przyjcia, a przekazanego do speBnienia [wiadczenia na rachunek przekazujcego. Art. 9212. § 1.  Je|eli przekazany o[wiadczyB odbiorcy przekazu, |e przekaz przyjmuje, obowizany jest wzgldem odbiorcy do speBnienia [wiadczenia okre[lonego w przekazie. § 2.  W takim wypadku przekazany mo|e powoBywa si tylko na zarzuty wynikajce z tre[ci przekazu oraz na zarzuty, które przysBuguj mu osobi[cie wzgldem odbiorcy. § 3. Roszczenia odbiorcy przeciw przekazanemu, wynikajce z przyjcia przekazu, przedawniaj si z upBywem roku. Art. 9213. Przekazujcy mo|e przekaz odwoBa, dopóki przekazany nie przyjB go albo nie speBniB [wiadczenia. Art. 9214. Je|eli przekazany jest dBu|nikiem przekazujcego co do przekazanego [wiadczenia, jest on obowizany wzgldem niego do zado[uczynienia przekazowi. Art. 9215. Je|eli przekazujcy jest dBu|nikiem odbiorcy przekazu, umorzenie dBugu nastpuje dopiero przez speBnienie [wiadczenia, chyba |e umówiono si inaczej. DZIAA II. PAPIERY WARTOZCIOWE Art. 9216. Je|eli zobowizanie wynika z wystawionego papieru warto[ciowego, dBu|nik jest obowizany do [wiadczenia za zwrotem dokumentu albo udostpnieniem go dBu|nikowi celem pozbawienia dokumentu jego mocy prawnej w sposób zwyczajowo przyjty. Art. 9217. SpeBnienie [wiadczenia do rk posiadacza legitymowanego tre[ci papieru warto[ciowego zwalnia dBu|nika, chyba |e dziaBaB on w zBej wierze. Art. 9218. Papiery warto[ciowe imienne legitymuj osob imiennie wskazan w tre[ci dokumentu. Przeniesienie praw nastpuje przez przelew poBczony z wydaniem dokumentu. Art. 9219. § 1. Papiery warto[ciowe na zlecenie legitymuj osob wymienion w dokumencie oraz ka|dego, na kogo prawa zostaBy przeniesione przez indos. § 2. Indos jest pisemnym o[wiadczeniem umieszczonym na papierze warto[ciowym na zlecenie i zawierajcym co najmniej podpis zbywcy, oznaczajcym przeniesienie praw na inn osob. § 3. Do przeniesienia praw z dokumentu potrzebne jest jego wydanie oraz istnienie nieprzerwanego szeregu indosów. Art. 92110. § 1. Je|eli do puszczenia w obieg dokumentu na okaziciela jest wymagane zezwolenie wBa[ciwego organu paDstwowego, dokument wystawiony bez takiego zezwolenia jest niewa|ny. § 2. Podpis dBu|nika mo|e by odbity sposobem mechanicznym, chyba |e przepisy szczególne stanowi inaczej. Art. 92111. § 1. DBu|nik nie ma obowizku dochodzenia, czy okaziciel jest wBa[cicielem dokumentu. Jednak|e w razie uzasadnionych wtpliwo[ci, czy okaziciel dokumentu jest wierzycielem, dBu|nik powinien zBo|y przedmiot [wiadczenia do depozytu sdowego. § 2. Je|eli wBa[ciwy organ paDstwowy wydaB zakaz [wiadczenia, zwolnienie z zobowizania nastpuje przez zBo|enie przedmiotu [wiadczenia do depozytu sdowego. Art. 92112. Przeniesienie praw z dokumentu na okaziciela wymaga wydania tego dokumentu. Art. 92113. DBu|nik mo|e powoBa si wzgldem wierzyciela na zarzuty, które dotycz wa|no[ci dokumentu lub wynikaj z jego tre[ci albo sBu| mu osobi[cie przeciw wierzycielowi. DBu|nik mo|e tak|e powoBa si na zarzuty, które mu sBu| przeciw poprzedniemu wierzycielowi, je|eli nabywca dokumentu dziaBaB [wiadomie na szkod dBu|nika. Art. 92114. § 1. Umarzanie papierów warto[ciowych reguluj przepisy szczególne. § 2. Je|eli papier warto[ciowy zostaB prawomocnie umorzony, dBu|nik jest obowizany wyda osobie, na której rzecz nastpiBo umorzenie, na jej koszt nowy dokument, a gdy wierzytelno[ jest wymagalna - speBni [wiadczenie. Art. 92115. § 1. Przepisy o papierach warto[ciowych stosuje si odpowiednio do znaków legitymacyjnych stwierdzajcych obowizek [wiadczenia. § 2. W razie utraty znaku legitymacyjnego stwierdzajcego w swej tre[ci obowizek [wiadczenia na |danie wierzyciela, dBu|nik mo|e uzale|ni speBnienie [wiadczenia od wykazania uprawnienia przez osob zgBaszajc takie |danie. § 3. Do znaku legitymacyjnego, który nie okre[la imiennie osoby uprawnionej, stosuje si odpowiednio przepisy o papierach warto[ciowych na okaziciela, chyba |e co innego wynika z przepisów szczególnych. Art. 92116. Przepisy niniejszego dziaBu stosuje si odpowiednio do papierów warto[ciowych opiewajcych na prawa inne ni| wierzytelno[ci. KSIGA CZWARTA  SPADKI TytuB I. PRZEPISY OGÓLNE Art. 922. § 1. Prawa i obowizki majtkowe zmarBego przechodz z chwil jego [mierci na jedn lub kilka osób stosownie do przepisów ksigi niniejszej. § 2. Nie nale| do spadku prawa i obowizki zmarBego [ci[le zwizane z jego osob, jak równie| prawa, które z chwil jego [mierci przechodz na oznaczone osoby niezale|nie od tego, czy s one spadkobiercami. § 3. Do dBugów spadkowych nale| tak|e koszty pogrzebu spadkodawcy w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjtym w danym [rodowisku, koszty postpowania spadkowego, obowizek zaspokojenia roszczeD o zachowek oraz obowizek wykonania zapisów i poleceD, jak równie| inne obowizki przewidziane w przepisach ksigi niniejszej. Art. 923. § 1. MaB|onek i inne osoby bliskie spadkodawcy, które mieszkaBy z nim do dnia jego [mierci, s uprawnione do korzystania w cigu trzech miesicy od otwarcia spadku z mieszkania i urzdzenia domowego w zakresie dotychczasowym. Rozrzdzenie spadkodawcy wyBczajce lub ograniczajce to uprawnienie jest niewa|ne. § 2. Przepisy powy|sze nie ograniczaj uprawnieD maB|onka i innych osób bliskich spadkodawcy, które wynikaj z najmu lokali lub ze spóBdzielczego prawa do lokalu. Art. 924. Spadek otwiera si z chwil [mierci spadkodawcy. Art. 925. Spadkobierca nabywa spadek z chwil otwarcia spadku. Art. 926. § 1. PowoBanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. § 2. Dziedziczenie ustawowe co do caBo[ci spadku nastpuje wtedy, gdy spadkodawca nie powoBaB spadkobiercy albo gdy |adna z osób, które powoBaB, nie chce lub nie mo|e by spadkobierc. § 3. Z zastrze|eniem wyjtków w ustawie przewidzianych, dziedziczenie ustawowe co do cz[ci spadku nastpuje wtedy, gdy spadkodawca nie powoBaB do tej cz[ci spadkobiercy albo gdy którakolwiek z kilku osób, które powoBaB do caBo[ci spadku, nie chce lub nie mo|e by spadkobierc. Art. 927. § 1. Nie mo|e by spadkobierc osoba fizyczna, która nie |yje w chwili otwarcia spadku, ani osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje. § 2. Jednak|e dziecko w chwili otwarcia spadku ju| poczte mo|e by spadkobierc, je|eli urodzi si |ywe. § 3.  Fundacja ustanowiona w testamencie przez spadkodawc mo|e by spadkobierc, je|eli zostanie wpisana do rejestru w cigu dwóch lat od ogBoszenia testamentu. Art. 928. § 1. Spadkobierca mo|e by uznany przez sd za niegodnego, je|eli: 1) dopu[ciB si umy[lnie ci|kiego przestpstwa przeciwko spadkodawcy; 2) podstpem lub grozb nakBoniB spadkodawc do sporzdzenia lub odwoBania testamentu albo w taki sam sposób przeszkodziB mu w dokonaniu jednej z tych czynno[ci; 3) umy[lnie ukryB lub zniszczyB testament spadkodawcy, podrobiB lub przerobiB jego testament albo [wiadomie skorzystaB z testamentu przez inn osob podrobionego lub przerobionego. § 2. Spadkobierca niegodny zostaje wyBczony od dziedziczenia, tak jak by nie do|yB otwarcia spadku. Art. 929. Uznania spadkobiercy za niegodnego mo|e |da ka|dy, kto ma w tym interes. Z |daniem takim mo|e wystpi w cigu roku od dnia, w którym dowiedziaB si o przyczynie niegodno[ci, nie pózniej jednak ni| przed upBywem lat trzech od otwarcia spadku. Art. 930. § 1. Spadkobierca nie mo|e by uznany za niegodnego, je|eli spadkodawca mu przebaczyB. § 2. Je|eli w chwili przebaczenia spadkodawca nie miaB zdolno[ci do czynno[ci prawnych, przebaczenie jest skuteczne, gdy nastpiBo z dostatecznym rozeznaniem. TytuB II. DZIEDZICZENIE USTAWOWE Art. 931. § 1. W pierwszej kolejno[ci powoBane s z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego maB|onek; dziedzicz oni w cz[ciach równych. Jednak|e cz[ przypadajca maB|onkowi nie mo|e by mniejsza ni| jedna czwarta caBo[ci spadku. § 2. Je|eli dziecko spadkodawcy nie do|yBo otwarcia spadku, udziaB spadkowy, który by mu przypadaB, przypada jego dzieciom w cz[ciach równych. Przepis ten stosuje si odpowiednio do dalszych zstpnych. Art. 932. § 1. W braku zstpnych spadkodawcy powoBani s do spadku z ustawy jego maB|onek, rodzice i rodzeDstwo. § 2. UdziaB spadkowy maB|onka, który dziedziczy w zbiegu bdz z rodzicami, bdz z rodzeDstwem, bdz z rodzicami i rodzeDstwem spadkodawcy, wynosi poBow spadku. Art. 933. § 1. UdziaB spadkowy ka|dego z rodziców, które dziedziczy w zbiegu z rodzeDstwem spadkodawcy, wynosi jedn czwart cz[ tego, co przypada Bcznie dla rodziców i rodzeDstwa. PozostaB cz[ dziedziczy rodzeDstwo w cz[ciach równych. § 2. Je|eli jedno z rodziców nie do|yBo otwarcia spadku, udziaB spadkowy, który by mu przypadaB, przypada po poBowie drugiemu z rodziców i rodzeDstwu spadkodawcy. § 3. Je|eli do spadku powoBani s obok maB|onka tylko rodzice albo tylko rodzeDstwo, dziedzicz oni w cz[ciach równych to, co przypada Bcznie dla rodziców i rodzeDstwa. Art. 934. Je|eli którekolwiek z rodzeDstwa spadkodawcy nie do|yBo otwarcia spadku pozostawiajc zstpnych, udziaB spadkowy, który by mu przypadaB, przypada jego zstpnym. PodziaB tego udziaBu nastpuje wedBug zasad, które dotycz podziaBu midzy dalszych zstpnych spadkodawcy. Art. 935. § 1. W braku zstpnych, rodziców, rodzeDstwa i zstpnych rodzeDstwa spadkodawcy caBy spadek przypada jego maB|onkowi. § 2. W braku zstpnych i maB|onka spadkodawcy caBy spadek przypada jego rodzicom, rodzeDstwu i zstpnym rodzeDstwa. § 3.  W braku maB|onka spadkodawcy i krewnych powoBanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Je|eli miejsca ostatniego zamieszkania spadkodawcy w Rzeczypospolitej Polskiej nie da si ustali lub ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy znajdowaBo si za granic, spadek przypada Skarbowi PaDstwa jako spadkobiercy ustawowemu. Art. 9351.  Przepisów o powoBaniu do dziedziczenia z ustawy nie stosuje si do maB|onka spadkodawcy pozostajcego w separacji. Art. 936. § 1. Przysposobiony dziedziczy po przysposabiajcym i jego krewnych tak, jak by byB dzieckiem przysposabiajcego, a przysposabiajcy i jego krewni dziedzicz po przysposobionym tak, jak by przysposabiajcy byB rodzicem przysposobionego. § 2. Przysposobiony nie dziedziczy po swoich wstpnych naturalnych i ich krewnych, a osoby te nie dziedzicz po nim. § 3.  W wypadku gdy jeden z maB|onków przysposobiB dziecko drugiego maB|onka, przepisu § 2 nie stosuje si wzgldem tego maB|onka i jego krewnych, a je|eli takie przysposobienie nastpiBo po [mierci drugiego z rodziców przysposobionego, tak|e wzgldem krewnych zmarBego, których prawa i obowizki wynikajce z pokrewieDstwa zostaBy w orzeczeniu o przysposobienie utrzymane. Art. 937. Je|eli skutki przysposobienia polegaj wyBcznie na powstaniu stosunku midzy przysposabiajcym a przysposobionym, stosuje si przepisy poni|sze: 1) przysposobiony dziedziczy po przysposabiajcym na równi z jego dziemi, a zstpni przysposobionego dziedzicz po przysposabiajcym na tych samych zasadach co dalsi zstpni spadkodawcy; 2) przysposobiony i jego zstpni nie dziedzicz po krewnych przysposabiajcego, a krewni przysposabiajcego nie dziedzicz po przysposobionym i jego zstpnych; 3) rodzice przysposobionego nie dziedzicz po przysposobionym, a zamiast nich dziedziczy po przysposobionym przysposabiajcy; poza tym przysposobienie nie narusza powoBania do dziedziczenia wynikajcego z pokrewieDstwa. Art. 938. Dziadkowie spadkodawcy, je|eli znajd si w niedostatku i nie mog otrzyma nale|nych im [rodków utrzymania od osób, na których ci|y wzgldem nich ustawowy obowizek alimentacyjny, mog |da od spadkobiercy nie obci|onego takim obowizkiem [rodków utrzymania w stosunku do swoich potrzeb i do warto[ci jego udziaBu spadkowego. Spadkobierca mo|e uczyni zado[ temu roszczeniu tak|e w ten sposób, |e zapBaci dziadkom spadkodawcy sum pieni|n odpowiadajc warto[ci jednej czwartej cz[ci swojego udziaBu spadkowego. Art. 939. § 1. MaB|onek dziedziczcy z ustawy w zbiegu z innymi spadkobiercami, wyjwszy zstpnych spadkodawcy, którzy mieszkali z nim razem w chwili jego [mierci, mo|e |da ze spadku ponad swój udziaB spadkowy przedmiotów urzdzenia domowego, z których za |ycia spadkodawcy korzystaB wspólnie z nim lub wyBcznie sam. Do roszczeD maB|onka z tego tytuBu stosuje si odpowiednio przepisy o zapisie. § 2. Uprawnienie powy|sze nie przysBuguje maB|onkowi, je|eli wspólne po|ycie maB|onków ustaBo za |ycia spadkodawcy. Art. 940. § 1.  MaB|onek jest wyBczony od dziedziczenia, je|eli spadkodawca wystpiB o orzeczenie rozwodu lub separacji z jego winy, a |danie to byBo uzasadnione. § 2. WyBczenie maB|onka od dziedziczenia nastpuje na mocy orzeczenia sdu. WyBczenia mo|e |da ka|dy z pozostaBych spadkobierców ustawowych powoBanych do dziedziczenia w zbiegu z maB|onkiem; termin do wytoczenia powództwa wynosi sze[ miesicy od dnia, w którym spadkobierca dowiedziaB si o otwarciu spadku, nie wicej jednak ni| jeden rok od otwarcia spadku. TytuB III. ROZRZDZENIA NA WYPADEK ZMIERCI DZIAA I. TESTAMENT RozdziaB I Przepisy ogólne Art. 941. Rozrzdzi majtkiem na wypadek [mierci mo|na jedynie przez testament. Art. 942. Testament mo|e zawiera rozrzdzenia tylko jednego spadkodawcy. Art. 943. Spadkodawca mo|e w ka|dej chwili odwoBa zarówno caBy testament, jak i jego poszczególne postanowienia. Art. 944. § 1. Sporzdzi i odwoBa testament mo|e tylko osoba majca peBn zdolno[ do czynno[ci prawnych. § 2. Testamentu nie mo|na sporzdzi ani odwoBa przez przedstawiciela. Art. 945. § 1. Testament jest niewa|ny, je|eli zostaB sporzdzony: 1) w stanie wyBczajcym [wiadome albo swobodne powzicie decyzji i wyra|enie woli; 2) pod wpBywem bBdu uzasadniajcego przypuszczenie, |e gdyby spadkodawca nie dziaBaB pod wpBywem bBdu, nie sporzdziBby testamentu tej tre[ci; 3) pod wpBywem grozby. § 2. Na niewa|no[ testamentu z powy|szych przyczyn nie mo|na si powoBa po upBywie lat trzech od dnia, w którym osoba majca w tym interes dowiedziaBa si o przyczynie niewa|no[ci, a w ka|dym razie po upBywie lat dziesiciu od otwarcia spadku. Art. 946. OdwoBanie testamentu mo|e nastpi bdz w ten sposób, |e spadkodawca sporzdzi nowy testament, bdz te| w ten sposób, |e w zamiarze odwoBania testament zniszczy lub pozbawi go cech, od których zale|y jego wa|no[, bdz wreszcie w ten sposób, |e dokona w testamencie zmian, z których wynika wola odwoBania jego postanowieD. Art. 947. Je|eli spadkodawca sporzdziB nowy testament nie zaznaczajc w nim, |e poprzedni odwoBuje, ulegaj odwoBaniu tylko te postanowienia poprzedniego testamentu, których nie mo|na pogodzi z tre[ci nowego testamentu. Art. 948. § 1. Testament nale|y tak tBumaczy, a|eby zapewni mo|liwie najpeBniejsze urzeczywistnienie woli spadkodawcy. § 2. Je|eli testament mo|e by tBumaczony rozmaicie, nale|y przyj tak wykBadni, która pozwala utrzyma rozrzdzenia spadkodawcy w mocy i nada im rozsdn tre[. RozdziaB II Forma testamentu OddziaB 1  Testamenty zwykBe Art. 949. § 1. Spadkodawca mo|e sporzdzi testament w ten sposób, |e napisze go w caBo[ci pismem rcznym, podpisze i opatrzy dat. § 2. Jednak|e brak daty nie pociga za sob niewa|no[ci testamentu wBasnorcznego, je|eli nie wywoBuje wtpliwo[ci co do zdolno[ci spadkodawcy do sporzdzenia testamentu, co do tre[ci testamentu lub co do wzajemnego stosunku kilku testamentów. Art. 950. Testament mo|e by sporzdzony w formie aktu notarialnego. Art. 951. § 1.  Spadkodawca mo|e sporzdzi testament tak|e w ten sposób, |e w obecno[ci dwóch [wiadków o[wiadczy swoj ostatni wol ustnie wobec wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty, marszaBka województwa, sekretarza powiatu albo gminy lub kierownika urzdu stanu cywilnego. § 2. O[wiadczenie spadkodawcy spisuje si w protokole z podaniem daty jego sporzdzenia. ProtokóB odczytuje si spadkodawcy w obecno[ci [wiadków. ProtokóB powinien by podpisany przez spadkodawc, przez osob, wobec której wola zostaBa o[wiadczona, oraz przez [wiadków. Je|eli spadkodawca nie mo|e podpisa protokoBu, to nale|y zaznaczy w protokole ze wskazaniem przyczyny braku podpisu. § 3. Osoby gBuche lub nieme nie mog sporzdzi testamentu w sposób przewidziany w artykule niniejszym. OddziaB 2  Testamenty szczególne Art. 952. § 1. Je|eli istnieje obawa rychBej [mierci spadkodawcy albo je|eli wskutek szczególnych okoliczno[ci zachowanie zwykBej formy testamentu jest niemo|liwe lub bardzo utrudnione, spadkodawca mo|e o[wiadczy ostatni wol ustnie przy jednoczesnej obecno[ci co najmniej trzech [wiadków. § 2. Tre[ testamentu ustnego mo|e by stwierdzona w ten sposób, |e jeden ze [wiadków albo osoba trzecia spisze o[wiadczenie spadkodawcy przed upBywem roku od jego zBo|enia, z podaniem miejsca i daty o[wiadczenia oraz miejsca i daty sporzdzenia pisma, a pismo to podpisz spadkodawca i dwaj [wiadkowie albo wszyscy [wiadkowie. § 3. W wypadku gdy tre[ testamentu ustnego nie zostaBa w powy|szy sposób stwierdzona, mo|na j w cigu sze[ciu miesicy od dnia otwarcia spadku stwierdzi przez zgodne zeznania [wiadków zBo|one przed sdem. Je|eli przesBuchanie jednego ze [wiadków nie jest mo|liwe lub napotyka trudne do przezwyci|enia przeszkody, sd mo|e poprzesta na zgodnych zeznaniach dwóch [wiadków. Art. 953. Podczas podró|y na polskim statku morskim lub powietrznym mo|na sporzdzi testament przed dowódc statku lub jego zastpc w ten sposób, |e spadkodawca o[wiadcza sw wol dowódcy statku lub jego zastpcy w obecno[ci dwóch [wiadków; dowódca statku lub jego zastpca spisuje wol spadkodawcy, podajc dat jej spisania, i pismo to w obecno[ci [wiadków odczytuje spadkodawcy, po czym pismo podpisuj spadkodawca, [wiadkowie oraz dowódca statku lub jego zastpca. Je|eli spadkodawca nie mo|e podpisa pisma, nale|y w pi[mie poda przyczyn braku podpisu spadkodawcy. Je|eli zachowanie tej formy nie jest mo|liwe, mo|na sporzdzi testament ustny. Art. 954. Szczególn form testamentów wojskowych okre[li rozporzdzenie Ministra Obrony Narodowej wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwo[ci. Art. 955. Testament szczególny traci moc z upBywem sze[ciu miesicy od ustania okoliczno[ci, które uzasadniaBy niezachowanie formy testamentu zwykBego, chyba |e spadkodawca zmarB przed upBywem tego terminu. Bieg terminu ulega zawieszeniu przez czas, w cigu którego spadkodawca nie ma mo|no[ci sporzdzenia testamentu zwykBego. OddziaB 3  Przepisy wspólne dla testamentów zwykBych i szczególnych Art. 956. Nie mo|e by [wiadkiem przy sporzdzaniu testamentu: 1) kto nie ma peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych; 2) niewidomy, gBuchy lub niemy; 3) kto nie mo|e czyta i pisa; 4) kto nie wBada jzykiem, w którym spadkodawca sporzdza testament; 5) skazany prawomocnie wyrokiem sdowym za faBszywe zeznania. Art. 957. § 1. Nie mo|e by [wiadkiem przy sporzdzaniu testamentu osoba, dla której w testamencie zostaBa przewidziana jakakolwiek korzy[. Nie mog by równie| [wiadkami: maB|onek tej osoby, jej krewni lub powinowaci pierwszego i drugiego stopnia oraz osoby pozostajce z ni w stosunku przysposobienia. § 2. Je|eli [wiadkiem byBa jedna z osób wymienionych w paragrafie poprzedzajcym, niewa|ne jest tylko postanowienie, które przysparza korzy[ci tej osobie, jej maB|onkowi, krewnym lub powinowatym pierwszego lub drugiego stopnia albo osobie pozostajcej z ni w stosunku przysposobienia. Jednak|e gdy z tre[ci testamentu lub z okoliczno[ci wynika, |e bez niewa|nego postanowienia spadkodawca nie sporzdziBby testamentu danej tre[ci, niewa|ny jest caBy testament. Art. 958. Testament sporzdzony z naruszeniem przepisów rozdziaBu niniejszego jest niewa|ny, chyba |e przepisy te stanowi inaczej. DZIAA II. POWOAANIE SPADKOBIERCY Art. 959. Spadkodawca mo|e powoBa do caBo[ci lub cz[ci spadku jedn lub kilka osób. Art. 960. Je|eli spadkodawca powoBaB do spadku lub do oznaczonej cz[ci spadku kilku spadkobierców, nie okre[lajc ich udziaBów spadkowych, dziedzicz oni w cz[ciach równych. Art. 961. Je|eli spadkodawca przeznaczyB oznaczonej osobie w testamencie poszczególne przedmioty majtkowe, które wyczerpuj prawie caBy spadek, osob t poczytuje si w razie wtpliwo[ci nie za zapisobierc, lecz za spadkobierc powoBanego do caBego spadku. Je|eli takie rozrzdzenie testamentowe zostaBo dokonane na rzecz kilku osób, osoby te poczytuje si w razie wtpliwo[ci za powoBane do caBego spadku w cz[ciach uBamkowych odpowiadajcych stosunkowi warto[ci przeznaczonych im przedmiotów. Art. 962. Zastrze|enie warunku lub terminu, uczynione przy powoBaniu spadkobiercy testamentowego, uwa|ane jest za nie istniejce. Je|eli jednak z tre[ci testamentu lub z okoliczno[ci wynika, |e bez takiego zastrze|enia spadkobierca nie zostaBby powoBany, powoBanie spadkobiercy jest niewa|ne. Przepisów tych nie stosuje si, je|eli ziszczenie si lub nieziszczenie si warunku albo nadej[cie terminu nastpiBo przed otwarciem spadku. Art. 963. Mo|na powoBa spadkobierc testamentowego na wypadek, gdyby inna osoba powoBana jako spadkobierca ustawowy lub testamentowy nie chciaBa lub nie mogBa by spadkobierc (podstawienie). Art. 964. Postanowienie testamentu, przez które spadkodawca zobowizuje spadkobierc do zachowania nabytego spadku i do pozostawienia go innej osobie, ma tylko ten skutek, |e ta inna osoba jest powoBana do spadku na wypadek, gdyby spadkobierca nie chciaB lub nie mógB by spadkobierc. Je|eli jednak z tre[ci testamentu lub z okoliczno[ci wynika, i| spadkobierca bez takiego ograniczenia nie byBby powoBany, powoBanie spadkobiercy jest niewa|ne. Art. 965. Je|eli spadkodawca powoBaB kilku spadkobierców testamentowych, a jeden z nich nie chce lub nie mo|e by spadkobierc, przeznaczony dla niego udziaB, w braku odmiennej woli spadkodawcy, przypada pozostaBym spadkobiercom testamentowym w stosunku do przypadajcych im udziaBów (przyrost). Art. 966. Gdy na mocy testamentu spadek przypadB spadkobiercy nie obci|onemu ustawowym obowizkiem alimentacyjnym wzgldem dziadków spadkodawcy, dziadkowie, je|eli znajduj si w niedostatku i nie mog otrzyma [rodków utrzymania od osób, na których ci|y ustawowy obowizek alimentacyjny, mog |da od spadkobiercy [rodków utrzymania w stosunku do swoich potrzeb i do warto[ci jego udziaBu spadkowego. Spadkobierca mo|e uczyni zado[ temu roszczeniu tak|e w ten sposób, |e zapBaci dziadkom spadkodawcy sum pieni|n odpowiadajc warto[ci jednej czwartej cz[ci swego udziaBu spadkowego. Art. 967. § 1. Je|eli osoba powoBana jako spadkobierca testamentowy nie chce lub nie mo|e by spadkobierc, spadkobierca ustawowy, któremu przypadB przeznaczony dla tej osoby udziaB spadkowy, obowizany jest, w braku odmiennej woli spadkodawcy, wykona obci|ajce t osob zapisy, polecenia i inne rozrzdzenia spadkodawcy. § 2. Przepis powy|szy stosuje si odpowiednio do spadkobiercy podstawionego oraz do spadkobiercy, któremu przypada udziaB spadkowy z tytuBu przyrostu. DZIAA III. ZAPIS I POLECENIE Art. 968. § 1. Spadkodawca mo|e przez rozrzdzenie testamentowe zobowiza spadkobierc ustawowego lub testamentowego do speBnienia okre[lonego [wiadczenia majtkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis). § 2. Spadkodawca mo|e obci|y zapisem tak|e zapisobierc (dalszy zapis). Art. 969.  (skre[lony). Art. 970. W braku odmiennej woli spadkodawcy zapisobierca mo|e |da wykonania zapisu niezwBocznie po ogBoszeniu testamentu. Jednak|e zapisobierca obci|ony dalszym zapisem mo|e powstrzyma si z jego wykonaniem a| do chwili wykonania zapisu przez spadkobierc. Art. 971. Je|eli spadek przypada kilku spadkobiercom, zapis obci|a ich w stosunku do wielko[ci ich udziaBów spadkowych, chyba |e spadkodawca postanowiB inaczej. Przepis ten stosuje si odpowiednio do dalszego zapisu. Art. 972. Przepisy o powoBaniu spadkobiercy, o zdolno[ci do dziedziczenia i o niegodno[ci stosuje si odpowiednio do zapisów. Art. 973. Je|eli osoba, na której rzecz zostaB uczyniony zapis, nie chce lub nie mo|e by zapisobierc, obci|ony zapisem zostaje zwolniony od obowizku jego wykonania, powinien jednak w braku odmiennej woli spadkodawcy wykona dalsze zapisy. Art. 974. Zapisobierca obci|ony obowizkiem wykonania dalszego zapisu mo|e zwolni si od tego obowizku tak|e w ten sposób, |e dokona bezpBatnie na rzecz dalszego zapisobiercy przeniesienia praw otrzymanych z tytuBu zapisu albo przelewu roszczenia o jego wykonanie. Art. 975. Zapis mo|e by uczyniony pod warunkiem lub z zastrze|eniem terminu. Art. 976. W braku odmiennej woli spadkodawcy zapis rzeczy oznaczonej co do to|samo[ci jest bezskuteczny, je|eli rzecz zapisana nie nale|y do spadku w chwili jego otwarcia albo je|eli spadkodawca byB w chwili swej [mierci zobowizany do zbycia tej rzeczy. Art. 977. Je|eli przedmiotem zapisu jest rzecz oznaczona co do to|samo[ci, do roszczeD zapisobiercy o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy, o zwrot po|ytków lub o zapBat ich warto[ci, jak równie| do roszczeD obci|onego zapisem o zwrot nakBadów na rzecz stosuje si odpowiednio przepisy o roszczeniach midzy wBa[cicielem a samoistnym posiadaczem rzeczy. Art. 978. Je|eli przedmiotem zapisu jest rzecz oznaczona co do to|samo[ci, obci|ony zapisem ponosi wzgldem zapisobiercy odpowiedzialno[ za wady rzeczy jak darczyDca. Art. 979. Je|eli przedmiotem zapisu s rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, obci|ony powinien [wiadczy rzeczy [redniej jako[ci, uwzgldniajc przy tym potrzeby zapisobiercy. Art. 980. Je|eli przedmiotem zapisu s rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do odpowiedzialno[ci obci|onego wzgldem zapisobiercy za wady fizyczne i prawne rzeczy stosuje si odpowiednio przepisy o rkojmi przy sprzeda|y. Jednak|e zapisobierca mo|e |da od obci|onego zapisem tylko odszkodowania za nienale|yte wykonanie zapisu albo dostarczenia zamiast rzeczy wadliwych rzeczy takiego samego gatunku wolnych od wad oraz naprawienia szkody wynikBej z opóznienia. Art. 981. Roszczenie z tytuBu zapisu przedawnia si z upBywem lat piciu od dnia wymagalno[ci zapisu. Art. 982. Spadkodawca mo|e w testamencie wBo|y na spadkobierc lub na zapisobierc obowizek oznaczonego dziaBania lub zaniechania, nie czynic nikogo wierzycielem (polecenie). Art. 983. Zapisobierca obci|ony poleceniem mo|e powstrzyma si z jego wykonaniem a| do chwili wykonania zapisu przez spadkobierc. Przepis ten stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy polecenie obci|a dalszego zapisobierc. Art. 984. Je|eli osoba, na której rzecz zostaB uczyniony zapis z obowizkiem wykonania polecenia, nie chce lub nie mo|e by zapisobierc, spadkobierca zwolniony od obowizku wykonania zapisu powinien w braku odmiennej woli spadkodawcy polecenie wykona. Przepis ten stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy polecenie obci|a dalszego zapisobierc. Art. 985. Wykonania polecenia mo|e |da ka|dy ze spadkobierców, jak równie| wykonawca testamentu, chyba |e polecenie ma wyBcznie na celu korzy[ obci|onego poleceniem. Je|eli polecenie ma na wzgldzie interes spoBeczny, wykonania polecenia mo|e |da tak|e wBa[ciwy organ paDstwowy. DZIAA IV. WYKONAWCA TESTAMENTU Art. 986. § 1. Spadkodawca mo|e w testamencie powoBa wykonawc testamentu. § 2. Nie mo|e by wykonawc testamentu, kto nie ma peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych. Art. 987. Je|eli osoba powoBana jako wykonawca testamentu nie chce tego obowizku przyj, powinna zBo|y odpowiednie o[wiadczenie przed sdem. Art. 988. § 1. Je|eli spadkodawca nie postanowiB inaczej, wykonawca testamentu powinien zarzdza majtkiem spadkowym, spBaci dBugi spadkowe, w szczególno[ci wykona zapisy i polecenia, a nastpnie wyda spadkobiercom majtek spadkowy zgodnie z wol spadkodawcy i z ustaw. § 2. Wykonawca testamentu mo|e pozywa i by pozywany w sprawach wynikajcych z zarzdu spadkiem. Mo|e równie| pozywa w sprawach o prawa nale|ce do spadku i by pozwany w sprawach o dBugi spadkowe. Art. 989. § 1. Do wzajemnych roszczeD midzy spadkobierc a wykonawc testamentu wynikajcych ze sprawowania zarzdu spadkiem stosuje si odpowiednio przepisy o zleceniu za wynagrodzeniem. § 2. Koszty zarzdu majtkiem spadkowym oraz wynagrodzenie wykonawcy testamentu nale| do dBugów spadkowych. Art. 990. Z wa|nych powodów sd mo|e zwolni wykonawc testamentu. TytuB IV. ZACHOWEK Art. 991. § 1. Zstpnym, maB|onkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powoBani do spadku z ustawy, nale| si, je|eli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo je|eli zstpny uprawniony jest maBoletni - dwie trzecie warto[ci udziaBu spadkowego, który by mu przypadaB przy dziedziczeniu ustawowym, w innych za[ wypadkach - poBowa warto[ci tego udziaBu (zachowek). § 2. Je|eli uprawniony nie otrzymaB nale|nego mu zachowku bdz w postaci uczynionej przez spadkodawc darowizny, bdz w postaci powoBania do spadku, bdz w postaci zapisu, przysBuguje mu przeciwko spadkobiercy roszczenie o zapBat sumy pieni|nej potrzebnej do pokrycia zachowku albo do jego uzupeBnienia. Art. 992. Przy ustalaniu udziaBu spadkowego stanowicego podstaw do obliczania zachowku uwzgldnia si tak|e spadkobierców niegodnych oraz spadkobierców, którzy spadek odrzucili, natomiast nie uwzgldnia si spadkobierców, którzy zrzekli si dziedziczenia albo zostali wydziedziczeni. Art. 993. Przy obliczaniu zachowku nie uwzgldnia si zapisów i poleceD, natomiast dolicza si do spadku, stosownie do przepisów poni|szych, darowizny uczynione przez spadkodawc. Art. 994. § 1. Przy obliczaniu zachowku nie dolicza si do spadku drobnych darowizn, zwyczajowo w danych stosunkach przyjtych, ani dokonanych przed wicej ni| dziesiciu laty, liczc wstecz od otwarcia spadku, darowizn na rzecz osób nie bdcych spadkobiercami albo uprawnionymi do zachowku. § 2. Przy obliczaniu zachowku nale|nego zstpnemu nie dolicza si do spadku darowizn uczynionych przez spadkodawc w czasie, kiedy nie miaB zstpnych. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy darowizna zostaBa uczyniona na mniej ni| trzysta dni przed urodzeniem si zstpnego. § 3. Przy obliczaniu zachowku nale|nego maB|onkowi nie dolicza si do spadku darowizn, które spadkodawca uczyniB przed zawarciem z nim maB|eDstwa. Art. 995.  Warto[ przedmiotu darowizny oblicza si wedBug stanu z chwili jej dokonania, a wedBug cen z chwili ustalania zachowku. Art. 996. Darowizn uczynion przez spadkodawc uprawnionemu do zachowku zalicza si na nale|ny mu zachowek. Je|eli uprawnionym do zachowku jest dalszy zstpny spadkodawcy, zalicza si na nale|ny mu zachowek tak|e darowizn uczynion przez spadkodawc wstpnemu uprawnionego. Art. 997. Je|eli uprawnionym do zachowku jest zstpny spadkodawcy, zalicza si na nale|ny mu zachowek poniesione przez spadkodawc koszty wychowania oraz wyksztaBcenia ogólnego i zawodowego, o ile koszty te przekraczaj przecitn miar przyjt w danym [rodowisku. Art. 998. § 1. Je|eli uprawniony do zachowku jest powoBany do dziedziczenia, ponosi on odpowiedzialno[ za zapisy i polecenia tylko do wysoko[ci nadwy|ki przekraczajcej warto[ udziaBu spadkowego, który stanowi podstaw do obliczenia nale|nego uprawnionemu zachowku. § 2. Przepis powy|szy stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy zapis na rzecz uprawnionego do zachowku zostaB obci|ony dalszym zapisem lub poleceniem albo uczyniony pod warunkiem lub z zastrze|eniem terminu. Art. 999. Je|eli spadkobierca obowizany do zapBaty zachowku jest sam uprawniony do zachowku, jego odpowiedzialno[ ogranicza si tylko do wysoko[ci nadwy|ki przekraczajcej jego wBasny zachowek. Art. 1000. § 1. Je|eli uprawniony nie mo|e otrzyma od spadkobiercy nale|nego mu zachowku, mo|e on |da od osoby, która otrzymaBa od spadkodawcy darowizn doliczon do spadku, sumy pieni|nej potrzebnej do uzupeBnienia zachowku. Jednak|e obdarowany jest obowizany do zapBaty powy|szej sumy tylko w granicach wzbogacenia bdcego skutkiem darowizny. § 2. Je|eli obdarowany sam jest uprawniony do zachowku, ponosi on odpowiedzialno[ wzgldem innych uprawnionych do zachowku tylko do wysoko[ci nadwy|ki przekraczajcej jego wBasny zachowek. § 3. Obdarowany mo|e zwolni si od obowizku zapBaty sumy potrzebnej do uzupeBnienia zachowku przez wydanie przedmiotu darowizny. Art. 1001. Spo[ród kilku obdarowanych obdarowany wcze[niej ponosi odpowiedzialno[ stosownie do przepisów artykuBu poprzedzajcego tylko wtedy, gdy uprawniony do zachowku nie mo|e uzyska uzupeBnienia zachowku od osoby, która zostaBa obdarowana pózniej. Art. 1002. Roszczenie z tytuBu zachowku przechodzi na spadkobierc osoby uprawnionej do zachowku tylko wtedy, gdy spadkobierca ten nale|y do osób uprawnionych do zachowku po pierwszym spadkodawcy. Art. 1003. Spadkobiercy obowizani do zaspokojenia roszczenia z tytuBu zachowku mog |da stosunkowego zmniejszenia zapisów i poleceD. Art. 1004. § 1. Zmniejszenie zapisów i poleceD nastpuje w stosunku do ich warto[ci, chyba |e z tre[ci testamentu wynika odmienna wola spadkodawcy. § 2. W razie zmniejszenia zapisu obci|onego dalszym zapisem lub poleceniem, dalszy zapis lub polecenie podlega stosunkowemu zmniejszeniu. Art. 1005. § 1. Je|eli spadkobierca obowizany do zaspokojenia roszczenia z tytuBu zachowku sam jest uprawniony do zachowku, mo|e on |da zmniejszenia zapisów i poleceD w takim stopniu, a|eby pozostaB mu jego wBasny zachowek. § 2. Je|eli zapisobierca sam jest uprawniony do zachowku, zapis uczyniony na jego rzecz podlega zmniejszeniu tylko do wysoko[ci nadwy|ki przekraczajcej jego wBasny zachowek. Art. 1006. Je|eli zmniejszeniu podlega zapis, którego przedmiot nie da si podzieli bez istotnej zmiany lub bez znacznego zmniejszenia warto[ci, zapisobierca mo|e |da caBkowitego wykonania zapisu, uiszczajc odpowiedni sum pieni|n. Art. 1007. § 1. Roszczenia uprawnionego z tytuBu zachowku oraz roszczenia spadkobierców o zmniejszenie zapisów i poleceD przedawniaj si z upBywem lat trzech od ogBoszenia testamentu. § 2. Roszczenie przeciwko osobie obowizanej do uzupeBnienia zachowku z tytuBu otrzymanej od spadkodawcy darowizny przedawnia si z upBywem lat trzech od otwarcia spadku. Art. 1008. Spadkodawca mo|e w testamencie pozbawi zstpnych, maB|onka i rodziców zachowku (wydziedziczenie), je|eli uprawniony do zachowku: 1) wbrew woli spadkodawcy postpuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami wspóB|ycia spoBecznego; 2) dopu[ciB si wzgldem spadkodawcy albo jednej z najbli|szych mu osób umy[lnego przestpstwa przeciwko |yciu, zdrowiu lub wolno[ci albo ra|cej obrazy czci; 3) uporczywie nie dopeBnia wzgldem spadkodawcy obowizków rodzinnych. Art. 1009. Przyczyna wydziedziczenia uprawnionego do zachowku powinna wynika z tre[ci testamentu. Art. 1010. § 1. Spadkodawca nie mo|e wydziedziczy uprawnionego do zachowku, je|eli mu przebaczyB. § 2. Je|eli w chwili przebaczenia spadkodawca nie miaB zdolno[ci do czynno[ci prawnych, przebaczenie jest skuteczne, gdy nastpiBo z dostatecznym rozeznaniem. Art. 1011. Zstpni wydziedziczonego zstpnego s uprawnieni do zachowku, chocia|by prze|yB on spadkodawc. TytuB V. PRZYJCIE I ODRZUCENIE SPADKU Art. 1012. Spadkobierca mo|e bdz przyj spadek bez ograniczenia odpowiedzialno[ci za dBugi (przyjcie proste), bdz przyj spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialno[ci (przyjcie z dobrodziejstwem inwentarza), bdz te| spadek odrzuci. Art. 1013.  (skre[lony). Art. 1014. § 1. Przyjcie lub odrzucenie udziaBu spadkowego przypadajcego spadkobiercy z tytuBu podstawienia mo|e nastpi niezale|nie od przyjcia lub odrzucenia udziaBu spadkowego, który temu spadkobiercy przypada z innego tytuBu. § 2. Spadkobierca mo|e odrzuci udziaB spadkowy przypadajcy mu z tytuBu przyrostu, a przyj udziaB przypadajcy mu jako spadkobiercy powoBanemu. § 3. Poza wypadkami przewidzianymi w paragrafach poprzedzajcych spadkobierca nie mo|e spadku cz[ciowo przyj, a cz[ciowo odrzuci. Art. 1015. § 1. O[wiadczenie o przyjciu lub o odrzuceniu spadku mo|e by zBo|one w cigu sze[ciu miesicy od dnia, w którym spadkobierca dowiedziaB si o tytule swego powoBania. § 2. Brak o[wiadczenia spadkobiercy w powy|szym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjciem spadku. Jednak|e gdy spadkobierc jest osoba nie majca peBnej zdolno[ci do czynno[ci prawnych albo osoba, co do której istnieje podstawa do jej caBkowitego ubezwBasnowolnienia, albo osoba prawna, brak o[wiadczenia spadkobiercy w terminie jest jednoznaczny z przyjciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Art. 1016. Je|eli jeden ze spadkobierców przyjB spadek z dobrodziejstwem inwentarza, uwa|a si, |e tak|e spadkobiercy, którzy nie zBo|yli w terminie |adnego o[wiadczenia, przyjli spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Art. 1017. Je|eli przed upBywem terminu do zBo|enia o[wiadczenia o przyjciu lub odrzuceniu spadku spadkobierca zmarB nie zBo|ywszy takiego o[wiadczenia, o[wiadczenie o przyjciu lub o odrzuceniu spadku mo|e by zBo|one przez jego spadkobierców. Termin do zBo|enia tego o[wiadczenia nie mo|e si skoDczy wcze[niej ani|eli termin do zBo|enia o[wiadczenia co do spadku po zmarBym spadkobiercy. Art. 1018. § 1. O[wiadczenie o przyjciu lub o odrzuceniu spadku zBo|one pod warunkiem lub z zastrze|eniem terminu jest niewa|ne. § 2. O[wiadczenie o przyjciu lub o odrzuceniu spadku nie mo|e by odwoBane. § 3.  O[wiadczenie o przyjciu lub o odrzuceniu spadku skBada si przed sdem lub przed notariuszem. Mo|na je zBo|y ustnie lub na pi[mie z podpisem urzdowo po[wiadczonym. PeBnomocnictwo do zBo|enia o[wiadczenia o przyjciu lub o odrzuceniu spadku powinno by pisemne z podpisem urzdowo po[wiadczonym. Art. 1019. § 1. Je|eli o[wiadczenie o przyjciu lub o odrzuceniu spadku zostaBo zBo|one pod wpBywem bBdu lub grozby, stosuje si przepisy o wadach o[wiadczenia woli z nastpujcymi zmianami: 1) uchylenie si od skutków prawnych o[wiadczenia powinno nastpi przed sdem; 2) spadkobierca powinien jednocze[nie o[wiadczy, czy i jak spadek przyjmuje, czy te| go odrzuca. § 2. Spadkobierca, który pod wpBywem bBdu lub grozby nie zBo|yB |adnego o[wiadczenia w terminie, mo|e w powy|szy sposób uchyli si od skutków prawnych niezachowania terminu. § 3. Uchylenie si od skutków prawnych o[wiadczenia o przyjciu lub o odrzuceniu spadku wymaga zatwierdzenia przez sd. Art. 1020. Spadkobierca, który spadek odrzuciB, zostaje wyBczony od dziedziczenia, tak jakby nie do|yB otwarcia spadku. Art. 1021. Je|eli spadkobierca zarzdzaB spadkiem, a potem go odrzuciB, do stosunków midzy nim a spadkobiercami, którzy zamiast niego doszli do spadku, stosuje si odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Art. 1022. Spadkobierca powoBany do spadku zarówno z mocy testamentu, jak i z mocy ustawy mo|e spadek odrzuci jako spadkobierca testamentowy, a przyj spadek jako spadkobierca ustawowy. Art. 1023.  § 1. Skarb PaDstwa ani gmina nie mog odrzuci spadku, który im przypadB z mocy ustawy. § 2. Skarb PaDstwa ani gmina nie skBadaj o[wiadczenia o przyjciu spadku, a spadek uwa|a si za przyjty z dobrodziejstwem inwentarza. Art. 1024. § 1. Je|eli spadkobierca odrzuciB spadek z pokrzywdzeniem wierzycieli, ka|dy z wierzycieli, którego wierzytelno[ istniaBa w chwili odrzucenia spadku, mo|e |da, a|eby odrzucenie spadku zostaBo uznane za bezskuteczne w stosunku do niego wedBug przepisów o ochronie wierzycieli w razie niewypBacalno[ci dBu|nika. § 2. Uznania odrzucenia spadku za bezskuteczne mo|na |da w cigu sze[ciu miesicy od chwili powzicia wiadomo[ci o odrzuceniu spadku, lecz nie pózniej ni| przed upBywem trzech lat od odrzucenia spadku. TytuB VI. STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU, POZWIADCZENIE DZIEDZICZENIA I OCHRONA SPADKOBIERCY Art. 1025.  § 1. Sd na wniosek osoby majcej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobierc. Notariusz na zasadach okre[lonych w przepisach odrbnych sporzdza akt po[wiadczenia dziedziczenia. § 2. Domniemywa si, |e osoba, która uzyskaBa stwierdzenie nabycia spadku albo po[wiadczenie dziedziczenia, jest spadkobierc. § 3. Przeciwko domniemaniu wynikajcemu ze stwierdzenia nabycia spadku nie mo|na powoBywa si na domniemanie wynikajce z zarejestrowanego aktu po[wiadczenia dziedziczenia. Art. 1026.  Stwierdzenie nabycia spadku oraz po[wiadczenie dziedziczenia nie mo|e nastpi przed upBywem sze[ciu miesicy od otwarcia spadku, chyba |e wszyscy znani spadkobiercy zBo|yli ju| o[wiadczenia o przyjciu lub o odrzuceniu spadku. Art. 1027.  Wzgldem osoby trzeciej, która nie ro[ci sobie praw do spadku z tytuBu dziedziczenia, spadkobierca mo|e udowodni swoje prawa wynikajce z dziedziczenia tylko stwierdzeniem nabycia spadku albo zarejestrowanym aktem po[wiadczenia dziedziczenia. Art. 1028.  Je|eli ten, kto uzyskaB stwierdzenie nabycia spadku albo po[wiadczenie dziedziczenia, lecz spadkobierc nie jest, rozporzdza prawem nale|cym do spadku na rzecz osoby trzeciej, osoba, na której rzecz rozporzdzenie nastpuje, nabywa prawo lub zostaje zwolniona od obowizku, chyba |e dziaBa w zBej wierze. Art. 1029. § 1. Spadkobierca mo|e |da, a|eby osoba, która wBada spadkiem jako spadkobierca, lecz spadkobierc nie jest, wydaBa mu spadek. To samo dotyczy poszczególnych przedmiotów nale|cych do spadku. § 2. Do roszczeD spadkobiercy o wynagrodzenie za korzystanie z przedmiotów nale|cych do spadku, o zwrot po|ytków lub o zapBat ich warto[ci, jak równie| o naprawienie szkody z powodu zu|ycia, pogorszenia lub utraty tych przedmiotów oraz do roszczeD przeciwko spadkobiercy o zwrot nakBadów stosuje si odpowiednio przepisy o roszczeniach midzy wBa[cicielem a samoistnym posiadaczem rzeczy. § 3. Przepisy powy|sze stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy |da wydania swego majtku osoba, co do której zostaBo uchylone orzeczenie o uznaniu jej za zmarB. TytuB VII. ODPOWIEDZIALNOZ ZA DAUGI SPADKOWE Art. 1030. Do chwili przyjcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialno[ za dBugi spadkowe tylko ze spadku. Od chwili przyjcia spadku ponosi odpowiedzialno[ za te dBugi z caBego swego majtku. Art. 1031. § 1. W razie prostego przyjcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialno[ za dBugi spadkowe bez ograniczenia. § 2. W razie przyjcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza spadkobierca ponosi odpowiedzialno[ za dBugi spadkowe tylko do warto[ci ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku. Powy|sze ograniczenie odpowiedzialno[ci odpada, je|eli spadkobierca podstpnie nie podaB do inwentarza przedmiotów nale|cych do spadku albo podaB do inwentarza nie istniejce dBugi. Art. 1032. § 1. Je|eli spadkobierca, który przyjB spadek z dobrodziejstwem inwentarza, spBaciB niektóre dBugi spadkowe nie wiedzc o istnieniu innych dBugów, ponosi on odpowiedzialno[ za nie spBacone dBugi tylko do wysoko[ci ró|nicy midzy warto[ci ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku a warto[ci [wiadczeD speBnionych na zaspokojenie dBugów, które spBaciB. § 2. Je|eli spadkobierca, który przyjB spadek z dobrodziejstwem inwentarza, spBacajc niektóre dBugi spadkowe wiedziaB o istnieniu innych dBugów spadkowych, ponosi on odpowiedzialno[ za te dBugi ponad warto[ stanu czynnego spadku, jednak|e tylko do takiej wysoko[ci, w jakiej byBby obowizany je zaspokoi, gdyby spBacaB nale|ycie wszystkie dBugi spadkowe. Art. 1033. Odpowiedzialno[ spadkobiercy z tytuBu zapisów i poleceD ogranicza si zawsze do warto[ci stanu czynnego spadku. Art. 1034. § 1. Do chwili dziaBu spadku spadkobiercy ponosz solidarn odpowiedzialno[ za dBugi spadkowe. Je|eli jeden ze spadkobierców speBniB [wiadczenie, mo|e on |da zwrotu od pozostaBych spadkobierców w cz[ciach, które odpowiadaj wielko[ci udziaBów. § 2. Od chwili dziaBu spadku spadkobiercy ponosz odpowiedzialno[ za dBugi spadkowe w stosunku do wielko[ci udziaBów. TytuB VIII. WSPÓLNOZ MAJTKU SPADKOWEGO I DZIAA SPADKU Art. 1035. Je|eli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólno[ci majtku spadkowego oraz do dziaBu spadku stosuje si odpowiednio przepisy o wspóBwBasno[ci w cz[ciach uBamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytuBu. Art. 1036. Spadkobierca mo|e za zgod pozostaBych spadkobierców rozporzdzi udziaBem w przedmiocie nale|cym do spadku. W braku zgody któregokolwiek z pozostaBych spadkobierców rozporzdzenie jest bezskuteczne o tyle, o ile naruszaBoby uprawnienia przysBugujce temu spadkobiercy na podstawie przepisów o dziale spadku. Art. 1037. § 1. DziaB spadku mo|e nastpi bdz na mocy umowy midzy wszystkimi spadkobiercami, bdz na mocy orzeczenia sdu na |danie któregokolwiek ze spadkobierców. § 2. Je|eli do spadku nale|y nieruchomo[, umowa o dziaB powinna by zawarta w formie aktu notarialnego. Art. 1038. § 1. Sdowy dziaB spadku powinien obejmowa caBy spadek. Jednak|e z wa|nych powodów mo|e by ograniczony do cz[ci spadku. § 2. Umowny dziaB spadku mo|e obj caBy spadek lub by ograniczony do cz[ci spadku. Art. 1039. § 1. Je|eli w razie dziedziczenia ustawowego dziaB spadku nastpuje midzy zstpnymi albo midzy zstpnymi i maB|onkiem, spadkobiercy ci s wzajemnie zobowizani do zaliczenia na sched spadkow otrzymanych od spadkodawcy darowizn, chyba |e z o[wiadczenia spadkodawcy lub z okoliczno[ci wynika, |e darowizna zostaBa dokonana ze zwolnieniem od obowizku zaliczenia. § 2. Spadkodawca mo|e wBo|y obowizek zaliczenia darowizny na sched spadkow tak|e na spadkobierc ustawowego nie wymienionego w paragrafie poprzedzajcym. § 3. Nie podlegaj zaliczeniu na sched spadkow drobne darowizny zwyczajowo w danych stosunkach przyjte. Art. 1040. Je|eli warto[ darowizny podlegajcej zaliczeniu przewy|sza warto[ schedy spadkowej, spadkobierca nie jest obowizany do zwrotu nadwy|ki. W wypadku takim nie uwzgldnia si przy dziale spadku ani darowizny, ani spadkobiercy zobowizanego do jej zaliczenia. Art. 1041. Dalszy zstpny spadkodawcy obowizany jest do zaliczenia na sched spadkow darowizny uczynionej przez spadkodawc jego wstpnemu. Art. 1042. § 1. Zaliczenie na sched spadkow przeprowadza si w ten sposób, |e warto[ darowizn podlegajcych zaliczeniu dolicza si do spadku lub do cz[ci spadku, która ulega podziaBowi midzy spadkobierców obowizanych wzajemnie do zaliczenia, po czym oblicza si sched spadkow ka|dego z tych spadkobierców, a nastpnie ka|demu z nich zalicza si na poczet jego schedy warto[ darowizny podlegajcej zaliczeniu. § 2.  Warto[ przedmiotu darowizny oblicza si wedBug stanu z chwili jej dokonania, a wedBug cen z chwili dziaBu spadku. § 3. Przy zaliczaniu na sched spadkow nie uwzgldnia si po|ytków przedmiotu darowizny. Art. 1043. Przepisy o zaliczeniu darowizn na sched spadkow stosuje si odpowiednio do poniesionych przez spadkodawc na rzecz zstpnego kosztów wychowania oraz wyksztaBcenia ogólnego i zawodowego, o ile koszty te przekraczaj przecitn miar przyjt w danym [rodowisku. Art. 1044. Na |danie dwóch lub wicej spadkobierców sd mo|e wydzieli im schedy spadkowe w caBo[ci lub w cz[ci w taki sposób, |e przyzna im pewien przedmiot lub pewne przedmioty nale|ce do spadku jako wspóBwBasno[ w okre[lonych cz[ciach uBamkowych. Art. 1045. Uchylenie si od skutków prawnych umowy o dziaB spadku zawartej pod wpBywem bBdu mo|e nastpi tylko wtedy, gdy bBd dotyczyB stanu faktycznego, który strony uwa|aBy za niewtpliwy. Art. 1046. Po dokonaniu dziaBu spadku spadkobiercy s wzajemnie obowizani do rkojmi za wady fizyczne i prawne wedBug przepisów o rkojmi przy sprzeda|y. Rkojmia co do wierzytelno[ci spadkowych rozciga si tak|e na wypBacalno[ dBu|nika. TytuB IX. UMOWY DOTYCZCE SPADKU Art. 1047. Z zastrze|eniem wyjtków przewidzianych w tytule niniejszym umowa o spadek po osobie |yjcej jest niewa|na. Art. 1048. Spadkobierca ustawowy mo|e przez umow z przyszBym spadkodawc zrzec si dziedziczenia po nim. Umowa taka powinna by zawarta w formie aktu notarialnego. Art. 1049. § 1. Zrzeczenie si dziedziczenia obejmuje równie| zstpnych zrzekajcego si, chyba |e umówiono si inaczej. § 2. Zrzekajcy si oraz jego zstpni, których obejmuje zrzeczenie si dziedziczenia, zostaj wyBczeni od dziedziczenia, tak jakby nie do|yli otwarcia spadku. Art. 1050. Zrzeczenie si dziedziczenia mo|e by uchylone przez umow midzy tym, kto zrzekB si dziedziczenia, a tym, po kim si dziedziczenia zrzeczono. Umowa powinna by zawarta w formie aktu notarialnego. Art. 1051. Spadkobierca, który spadek przyjB, mo|e spadek ten zby w caBo[ci lub w cz[ci. To samo dotyczy zbycia udziaBu spadkowego. Art. 1052. § 1. Umowa sprzeda|y, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowizujca do zbycia spadku przenosi spadek na nabywc, chyba |e strony inaczej postanowiBy. § 2. Je|eli zawarcie umowy przenoszcej spadek nastpuje w wykonaniu zobowizania wynikajcego z uprzednio zawartej umowy zobowizujcej do zbycia spadku, wa|no[ umowy przenoszcej spadek zale|y od istnienia tego zobowizania. § 3. Umowa zobowizujca do zbycia spadku powinna by zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszcej spadek, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejcego uprzednio zobowizania do zbycia spadku. Art. 1053. Nabywca spadku wstpuje w prawa i obowizki spadkobiercy. Art. 1054. § 1. Zbywca spadku zobowizany jest do wydania tego, co wskutek zbycia, utraty lub uszkodzenia przedmiotów nale|cych do spadku zostaBo uzyskane w zamian tych przedmiotów albo jako naprawienie szkody, a je|eli zbycie spadku byBo odpBatne, tak|e do wyrównania ubytku warto[ci powstaBego przez zu|ycie lub rozporzdzenie nieodpBatne przedmiotami nale|cymi do spadku. § 2. Zbywca mo|e |da od nabywcy zwrotu wydatków i nakBadów poczynionych na spadek. Art. 1055. § 1. Nabywca spadku ponosi odpowiedzialno[ za dBugi spadkowe w tym samym zakresie co zbywca. Ich odpowiedzialno[ wzgldem wierzycieli jest solidarna. § 2. W braku odmiennej umowy nabywca ponosi wzgldem zbywcy odpowiedzialno[ za to, |e wierzyciele nie bd od niego |dali speBnienia [wiadczeD na zaspokojenie dBugów spadkowych. Art. 1056. W razie zbycia spadku spadkobierca nie ponosi odpowiedzialno[ci z tytuBu rkojmi za wady fizyczne i prawne poszczególnych przedmiotów nale|cych do spadku. Art. 1057. Korzy[ci i ci|ary zwizane z przedmiotami nale|cymi do spadku, jak równie| niebezpieczeDstwo ich przypadkowej utraty lub uszkodzenia przechodz na nabywc z chwil zawarcia umowy o zbycie spadku, chyba |e umówiono si inaczej. TytuB X. PRZEPISY SZCZEGÓLNE O DZIEDZICZENIU GOSPODARSTW ROLNYCH Art. 1058.  Do dziedziczenia z ustawy gospodarstw rolnych obejmujcych grunty rolne o powierzchni przekraczajcej 1 ha stosuje si przepisy tytuBów poprzedzajcych ksigi niniejszej ze zmianami wynikajcymi z przepisów poni|szych. Art. 1059.  Spadkobiercy dziedzicz z ustawy gospodarstwo rolne, je|eli w chwili otwarcia spadku: 1) stale pracuj bezpo[rednio przy produkcji rolnej albo 2) maj przygotowanie zawodowe do prowadzenia produkcji rolnej, albo 3) s maBoletni bdz te| pobieraj nauk zawodu lub uczszczaj do szkóB, albo 4) s trwale niezdolni do pracy. Art. 1060.  W granicach okre[lonych w art. 931 § 2 wnuki spadkodawcy, które w chwili otwarcia spadku odpowiadaj warunkom przewidzianym w art. 1059 pkt 1 i 2, dziedzicz gospodarstwo rolne tak|e wtedy, gdy ich ojciec lub matka nie mog gospodarstwa dziedziczy dla braku warunków przewidzianych w art. 1059. Przepis ten stosuje si odpowiednio do dalszych zstpnych. Art. 1061.  (uchylony). Art. 1062.  § 1. RodzeDstwo spadkodawcy, które w chwili otwarcia spadku odpowiada warunkom przewidzianym w art. 1059 pkt 1 i 2, dziedziczy gospodarstwo rolne tak|e wtedy, gdy zstpni spadkodawcy nie mog gospodarstwa dziedziczy dla braku warunków przewidzianych w art. 1059 lub w art. 1060. § 2. W granicach okre[lonych w art. 934 dzieci rodzeDstwa spadkodawcy, które w chwili otwarcia spadku odpowiadaj warunkom przewidzianym w art. 1059 pkt 1 i 2, dziedzicz gospodarstwo rolne tak|e wtedy, gdy ich ojciec lub matka nie mog gospodarstwa dziedziczy dla braku warunków przewidzianych w art. 1059 lub w § 1 niniejszego artykuBu. Przepis ten stosuje si odpowiednio do dalszych zstpnych. Art. 1063.  Je|eli ani maB|onek spadkodawcy, ani |aden z jego krewnych powoBanych do dziedziczenia z ustawy nie odpowiada warunkom przewidzianym dla dziedziczenia gospodarstwa rolnego albo je|eli uprawnionymi do dziedziczenia s wyBcznie osoby, które w chwili otwarcia spadku s trwale niezdolne do pracy, gospodarstwo dziedzicz spadkobiercy na zasadach ogólnych. Art. 1064.  Rozporzdzenie Rady Ministrów okre[li, jakie przygotowanie zawodowe uwa|a si za przygotowanie zawodowe do prowadzenia produkcji rolnej, a tak|e wypadki, w których pobieranie nauki zawodu lub uczszczanie do szkóB uprawnia do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, oraz zasady i tryb stwierdzania trwaBej niezdolno[ci do pracy. Art. 1065.  (skre[lony). Art. 1066.  (uchylony). Art. 1067.  § 1. Do zapisu, którego przedmiotem jest [wiadczenie pieni|ne, stosuje si odpowiednio przepis art. 216. § 2. Je|eli wykonanie zapisu prowadziBoby do podziaBu gospodarstwa rolnego lub wkBadu gruntowego w rolniczej spóBdzielni produkcyjnej, sprzecznego z zasadami prawidBowej gospodarki rolnej, spadkobierca zobowizany do wykonania zapisu mo|e |da zamiany przedmiotu zapisu na [wiadczenie pieni|ne. Art. 1068.  (skre[lony). Art. 1069.  (skre[lony). Art. 1070.  W razie podziaBu gospodarstwa rolnego, które nale|y do spadku, stosuje si odpowiednio przepisy o podziale gospodarstw rolnych przy zniesieniu wspóBwBasno[ci. Art. 10701.  W razie zbycia udziaBu w spadku obejmujcym gospodarstwo rolne stosuje si odpowiednio art. 166 oraz art. 3 i 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o ksztaBtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. Nr 64, poz. 592). Art. 1071-1073.  (skre[lone). Art. 1074.  (uchylony). Art. 1075.  (skre[lony). Art. 1076.  (skre[lony). Art. 1077.  (uchylony). Art. 1078.  (skre[lony). Art. 1079. Je|eli oprócz gospodarstwa rolnego spadek obejmuje inne przedmioty majtkowe, udziaBy spadkobierców w gospodarstwie rolnym zalicza si na poczet ich udziaBów w caBo[ci spadku. Art. 1080.  (skre[lony). Art. 1081. Odpowiedzialno[ za dBugi spadkowe zwizane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego ponosi od chwili dziaBu spadku spadkobierca, któremu to gospodarstwo przypadBo, oraz spadkobiercy otrzymujcy od niego spBaty. Ka|dy z tych spadkobierców ponosi odpowiedzialno[ w stosunku do warto[ci otrzymanego udziaBu. Odpowiedzialno[ za inne dBugi ponosz wszyscy spadkobiercy na zasadach ogólnych. Art. 1082.  Je|eli do spadku nale|y gospodarstwo rolne, ustalenie zachowku nastpuje z uwzgldnieniem przepisów niniejszego tytuBu, a tak|e odpowiednio art. 216. Art. 1083-1085. (skre[lone). Art. 1086. Przepisy tytuBu niniejszego stosuje si odpowiednio w wypadku, gdy do spadku nale|y wkBad gruntowy w rolniczej spóBdzielni produkcyjnej, o ile przepisy poni|sze nie stanowi inaczej. Art. 1087.  § 1. Nale|cy do spadku wkBad gruntowy w rolniczej spóBdzielni produkcyjnej dziedzicz ci spo[ród spadkobierców, którzy w chwili otwarcia spadku: 1) s czBonkami tej spóBdzielni albo 2) bdz s maBoletni, bdz te| pobieraj nauk zawodu lub uczszczaj do szkóB, albo 3) s trwale niezdolni do pracy. § 2. W braku spadkobierców okre[lonych w punkcie pierwszym paragrafu poprzedzajcego wkBad gruntowy w rolniczej spóBdzielni produkcyjnej dziedzicz równie| spadkobiercy, którzy pracuj w gospodarstwie rolnym spóBdzielni albo w cigu sze[ciu miesicy od otwarcia spadku zostan czBonkami tej spóBdzielni. § 3. Przepisy paragrafów poprzedzajcych dotycz równie| dziaBki przyzagrodowej i siedliskowej, je|eli nale| one do spadku. Art. 1088.  (skre[lony). ________ 1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji transpozycji dyrektywy 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usBug spoBeczeDstwa informacyjnego, w szczególno[ci handlu elektronicznego w ramach rynku wewntrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz. Urz. WE L 178 z 17.07.2000, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 25, str. 399). †6z7Ž8ę8š;¨<ě=?´AHC’DÄGILIšI˛IÔIÎKäLvNOîP’SřVôWďďáĎďĎĎĎďďĎďĎáááĎďĎďĎĎďď$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'ôW,YŒ[Ň\x]’] ^°_,aRa|beˆf¤fžfÄgi>l6n°n´oĐoňorTsííÝÝĎĎííÝííÝĎĎíÝíÝíÝĎĎíí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+',Y@Yx]Ž]’]^ ^^°_Ä_Rafa|bbˆf f¤fźfžfŇfi¤i6nJn´oĚoĐođoňopr"rnu‚u(xľńßĎĎĎßßľľľľßßßßßßßĎßß$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'>ľlś˜šŹťzžäżŔ4ÁrĂ^ÇNČĚXĐjŃÎÓŒŐ×€Ř˜ÚčÜŕŠáŢă ç<čďÝÝďďĎÝÝÝďÝÝďÝÝďÝÝÝÝďÝďÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'×*×€Ř”Ř˜ÚŹÚčÜüÜŠážá çç<čPčŔęÔęţěíčđüđ<óPó4ôHô*ö>ö@úRúŢűčűęűňűôű$ü&ü<ü~˙Ž˙˙’˙„˜Ü đ ň  " 6 n ‚ äú(Şž˘ś˜Ź¸Ě˜ŇěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰǜǜǜěŰěĄěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?<čŔęţěîčđĚń<ó4ô*ö~÷@úŢű&ü~˙Xv´€Ú„ ś Ü ň " íííÝíÝíííÝíĎííÝÝÝÝÝíÝÝíí$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'" n 䪢r˜¸˜Ôň(˛VÜŢ Ź "ş$&Ę(\*ííííííÝííĎĎĎĎíÝíííÝÝííÝÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ŇÔđň&(<VjÜđŢň"("ş$Î$\*p*–+Ş+^.r.ŕ1ô1ě56ü89<;P;†?š?ň@AGGŽHÂH L LđMN2PFPVSjSRWhWjW„W†WœWdXtXvXxX¸]Ě]\`p`fbzbdd ggHiXiZiďŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰľŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰĘŰľ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJG\*–+>-^.l/ŕ1ş4ě5†6ü8;<;V<Ŕ=†?ň@†BćEGŽH:J@K LđM2PÄQííÝíÝíÝíÝíÝíÝÝííÝÝííÝÝííí$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'ÄQVSURWjW†WdXˆ[¸]\`fbd gHijâkTnÖoěprôs$tţt‚wŹxďÝďĎĎÝÝďÝÝÝÝÝÝÝÝÝÝďÝÝÝÝď$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'Zi\ij¤jâkökTnhnÖoćočoęor"r$r&rôs t$t:tţtuuu”|¨|Ô}ú}ü}~쀁śȁö‚ ƒb„v„^…r…˜‡Ź‡üˆ‰‹.‹ŔŒԌ֏ę8“L“Ԕč”z–Ž–˜֘˘šśšäœřœˆœěŰěŰěŰěŰěĆěŰěĆěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰě۲&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?ŹxXyÎ{”|Ô}ü}Ú쀜҂ö‚b„^…–†˜‡üˆ‹ŔŒ֏8“Ԕz–˜˘šäœďďďÝĎÝďÝÝďÝÝÝďÝÝÝÝÝÝÝÝÝÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'䜈pĄ˘šŁʤŠĽ”§ć¨ŒŠˆŹŔŽ<ą łüłäľâˇ`šĘťČžXŔVÁćøÄíßííííĎĎíĎĎííĎĎíĎĎĎĎíííí$„Ż7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'œžŔҝԝ֝pĄ€Ą‚Ą„Ą˘"˘$˘&˘šŁŞŁŹŁŽŁ”§¤§Ś§¨§ˆŹ˜ŹšŹœŹŔŽĐŽŇŽÔŽüł ´´´ČžŘžÚžÜžXŔhŔlŔnŔVÁfÁjÁlÁ>ÂęÖĹąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ąœą‹ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ/>Â@ÂfÂhÂęÂîÂćĂöĂúĂüĂĆ&Ć*Ć,Ć&Ę6Ę:Ę<ĘžËÎËŇËÔËŇÎâÎćÎčÎBŃRŃVŃXŃ×××× Ú8Ú:ÚNÚŰ¤ŰŒÝ Ýzߎßá*ábäväććDéXé ę ęşěÎěRďíÜíÜíÜČłČÜČłČÜČłČÜČłČÜČłČÜČłČÜČłČܟŽČÜČÜČÜČÜČÜČÜČÜČÜČÜČÜ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ8¸ÄĆşĆ&ĘËžËŇÎBŃ× Ú:ÚŰŒÝ¸ŢzßábäćDé ęâëşěRďďÝďÝďÝÝÝÝĎÝÝÝżÝÝÝÝÝÝżÝ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„Ż7$8$H$`„Ża$gdĄ+'RďxďzďŒďŠňžň2őFőfözö´÷Č÷úLúNúdú\ürüţ&ţ$˙:˙ *  2 ä ř $ : L b  * , @ ’ Ś  0 P d Đ ä â ö Ţ ň 6 J  . J" ^" ^# r# ś$ Ę$ ˛% Ć% "+ 6+ Ž. ˘. Đ/ ä/ 1 *1 2 *2 .6 ’6 ”6 ěŰǜǜǜǜǜěŰǜǜǜǜǜǜǜǜǜěŰǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜěŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJHRďzďĚńŠň2őfö´÷úNú\üţ$˙’ Ŕ   ä $ L  , @ ’   ńßĎßßßßńßßßßĎĎßßßßßńßĎßĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+' P Đ  â Ţ 6  J" ^# ś$ ˛% â( p* "+ Ž. Đ/ 1 2 v2 š4 .6 íííÝííííííííÝÝíííííĂĂ$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'.6 ”6 L8 \: .= "? ĘA œB –D ŇD G LH I ŕI řL nN @Q âQ BT žT ĚU ŹW xY ńßßĎßßßßńßżßżżßßßßżßżż$„Ż7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'”6 ¨6 L8 `8 .= B= "? 6? ĘA ŢA œB °B –D ĐD ŇD ćD LH \H ^H `H řL M M M nN €N @Q RQ âQ ňQ ôQ öQ žT ÎT ĐT ŇT řY Z Z Z .\ @\ $a 4a 6a 8a e *e ,e .e f f g g g g œm ěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěĄěŰěĄěŰěŰěŰěĄěŰěĄěŰěĄěŰěŰěĄěŰěĄěۏŰěĄěŰ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ8xY řY .\ 6^ $a c e g ˛j ćk œm 0p ds ˆv  ¸ Ě , @ n ‚ V j ž ˛ P d l € ° đ ň " $ 8 Ô" Ö" Ţ" ŕ" $ ($ 6' L' ę( ü( ~0 €0 ˆ0 Š0 D1 Z1 ďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďÇśŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďÇśŰďŰď¤ď¤ďŰďŰďŰď¤ď¤ďŰ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ@0 R ˆ @ ä ć * ¸ , n V ä B ž * P č l ° ň $  ¨ íßíĎíííííííĎĎíĎíĎíßßíĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'¨ ž î! Ś" $ ţ$ 6' Ć( ę( ‚* $, Ô- h/ D1 2 X3 †3 â7 $9 ^9 ‚9 Ś9 ě< ĺĺŐŐĂŐĂŐĂŐŐŐŐĂŐĂĂŐĂŐŐŐ$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'Z1 X3 n3 †3 œ3 $9 89 NC PC TC hC XG nG ŽO ¤O 2V 4V [ "[ ş^ Î^ jd |d Ŕk Ôk Hr \r Ds †s ˆs šs °t Ât Ę| ŕ| p„ †„ 8Š HŠ JŠ LŠ ,“ @“ \“ n“ ’› ¤› ŔĄ ÖĄ ’§ ҧ Ô§ ć§ ­ .­  ´ ˘´ Ś´ ş´ čś ęś ť *ť –ž Źž úŔ Á ”Ă ďŰďŰďŰďÉďŰďŰďŰďÉďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰ´ŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďŰďÉďŰďÉďŰďŰďŰď)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJCě< œ> Ŕ> ä> ĐA TC †E XG I XL ŽO  S ,V X [ ş^ Ţ_ "c jd Îe Źg j Ŕk pl ”l To ďďďďďÝďÝďďÝďďďÝÝďďÝďďďÝďď$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'To Hr Ds ˆs °t Čv x ‚y Řz Ę| ô~ Ɓ @ƒ p„ Ž… ö‡ 8Š |‹ 4 ,“ \“ ę” ş– :˜ ˘š ďÝĎÝÝďďďďÝďďďÝďďÝďďÝÝďďď$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'˘š ’› ž Ÿ ”  ŔĄ Ľ ŚŚ ’§ Ô§ \¨ ,Š JŞ ­ ęŽ ˛ ö˛ Ś´ âś 2š dş ť ďÝďďďÝďďĎÝľľďÝďďďÝďďď$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'ť Şź –ž úŔ ”Ă ĘĂ ŕÄ ôĆ ’Č Ë ,Ě ŔÎ VĐ ŇŇ ŔÔ ÚŐ ’Ö ŽÚ *Ű źÝ ”Ţ âá ĺ đç Ţé íÝííĎííííííÝííííÝÝíĎíÝÝÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'”Ă ČĂ ĘĂ ŢĂ ŕÄ ôÄ ôĆ Ç ’Č ŚČ Ë $Ë ,Ě @Ě VĐ jĐ ŇŇ ćŇ ŔÔ ÔÔ ÚŐ îŐ *Ű >Ű źÝ ’Ţ ”Ţ ŞŢ Öę ęę Ří ěí ’đ ¨đ öů ú *ý >ý ř˙  Ň    Ŕ Ň Œ ž € ’ l ~ p ‚ & 8     ° Ŕ ěŰǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜǜěŰǜǜǜǜǜǜǜǜěŰǜǜǜǜǜǜǜǥǜÇ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ?Ţé Öę Ří ’đ Žó tö öů *ý ř˙ Ň  . Ŕ Œ Ź Ä F € l p &  ° ö đ ďÝÝÝďďÝÝÝĎÝďÝÝďďďÝÝÝÝÝÝď$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'Ŕ Â Ä ° Ŕ Â Ä n ~ € ‚ 6 F H J ę ú ü ţ *$ :$ <$ >$ Î% Ţ% ŕ% â% ˜) ¨) Ş) Ź) 2* V* X* l* 4, H, Ş- ž- ˜0 Ź0 â3 ö3 t4 ˆ4 ”8 ¨8 : : ä= ř= ş? Î? ¤B ¸B ZF nF €K ”K ĐM äM BO TO ‚P ęÖĹÖęÖĹÖęÖĹÖęÖĹÖęÖĹÖęÖĹÖęÖĹÖęÖĹą ÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ?đ ° n 6 ę *$ Î% ’( ˜) 2* X* Đ+ 4, &- Ş- ˜0 ´1 x2 â3 t4 &5 h7 ”8 : ô< ďÝÝÝÝÝÝďÝĎÝďÝďÝÝďďÝÝďďÝÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'ô< ä= œ> ş? ,A ¤B ZF ‚I €K ĐM BO öO ‚P ôQ XS ZT ŠT ĘU vV ˛X PY Z ňZ \ ] ďÝďÝďÝÝďÝÝÝďÝďďĎÝďÝÝďÝďÝ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'‚P –P ZT ˆT ŠT žT vV ŠV ˛X ĆX Z 4Z \ \ ] ] Ř] ě] .a Ba řd e h h Jj ^j °l Äl ţm ,n .n Bn bo vo čq üq Ŕt Ôt ’w Św ˛y Ćy Îz âz |} } ¸€ ̀ hƒ |ƒ ¸† ̆ ü‰ Š ` t  * Ž’ ’ ̓ ä“ ć“ ” ěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇĄÇ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ? ] Ř] .a Ţb Ćc řd ¤ JĽ ^Ľ Š Š TŤ hŤ ÚŤ ţŤ Ź Ź Rą fą Žł ˘ł ö´ ľ „ş šş Šť žť ˛˝ Ć˝ Ćż Úż |Ă Ă Ĺ Ĺ DĘ ZĘ @Ě VĚ ĘÍ ŕÍ ÚÎ đÎ Ń .Ń <Ô RÔ Ö ěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJH˜ b“ ´” – ź™ ˆš ě› Ž b  ž˘ ܢ tŁ *¤ JĽ p§ Š zŞ TŤ ÚŤ Ź îŽ Rą Žł ö´ @ˇ íííííííííßíĎííĎíĎíßíĎííí$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'@ˇ ^š „ş Šť ˛˝ Ćż ŢÁ |Ă Ĺ ÂÇ >É DĘ @Ě ĘÍ ÚÎ Đ Ń ŢŇ <Ô Ö Œ× âŘ üŮ ďďÝÝÝÝďÝÝďďÝÝÝÝďÝďÝÝďÝ$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'Ö 0Ö âŘ řŘ žÜ ´Ü dÝ zÝ hß ~ß >ŕ Šŕ Œŕ ˘ŕ jâ ‚â œâ ˛â ¤ć şć 0ë Fë äě úě öď đ ôó ô 0ů Fů "ú 8ú ęű ü bý zý :˙ P˙ Z   $   ä ř ä ř b x N ¨ Ş Ŕ 4 J ţ  ´ Ę Ź   # $ $ &$ Ö% ě% X( n( |* ’* 4, ěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJHüŮ ĘÚ Ü žÜ dÝ *Ţ hß >ŕ Œŕ j⠜â pä –ĺ ¤ć č 0ë äě öď úđ ”ń ôó tő ĺĺĺÓÓĂÓľÓÓÓĂĂÓĂÓÓÓĂĂÓ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'tő ö ŕö @ř 0ů "ú ęű bý *ţ :˙  Z  Ş ¨  ä ä b ü  N ĺĺŐŐĂĂĂĂŐĂŐľĂŐŐĂĂĂĂŐŐ$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'N Ş 4 * ţ ä ´ Ź ˛"  # $ Ö% X( Ş) |* ˆ+ 4, $/ `0 61 P3 l4 °7 ˘8 V9 ńßßĎßĎßßĎńßßßĎßĎßĎĎßßßĎĎ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'4, J, 61 L1 P3 f3 l4 ‚4 V9 l9 z; ; x= Ž= ü> ? Ţ@ A A 6A B $B XC nC ŠE  E ,G BG :H PH M "M –M ŹM 2Q HQ ŕS öS .U DU W ŽW W ¨W ^Y rY \ \ ä^ ü^ _ ,_ zd Žd Vg ng ři j *j Bj Zj rj ˜m Źm Ęm ŕm ţm n To fo ěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰÇśěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰěŰě hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJEV9 z; x= ü> Ţ@ A B XC JD ŠE ,G :H €I HK M –M ˆP 2Q xR ŕS .U W W ^Y "Z ííííßíííĎíííĎĎííĎíĎííßíí$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$¤đ7$8$H$a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'"Z –Z "[ Â[ \ ä^ _ \a zd Vg ři *j Zj Fk ˜m Ęm ţm To q Bq rq ¤q Öq ĺĺĺĺÓÓÓĂÓÓÓÓÓĂÓÓÓÓÓÓÓÓ$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'fo ho jo q $q Bq Xq rq †q ¤q źq Öq îq r r 8r Nr Žs Ćs ŕs ös öv w :x Xx tx Šx řy z Đ č € € |ƒ ~ƒ ęÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖĹÖųůhá#hĄ+'hĄ+'CJH*OJQJ^JaJ hĄ+'hĄ+'CJOJQJ^JaJ&hĄ+'hĄ+'5CJOJQJ\^JaJ)hĄ+'hĄ+'5CJH*OJQJ\^JaJ"Öq r 8r Žs ŕs öv :x tx řy 4{ ‚{ 0| v| Ö~ Đ € € zƒ íííííííííÓÓÓĂĂí¸ $ ĆŞ„Ş„Vţ7$8$H$^„Ş`„Vţa$gdĄ+' ¤đ7$8$H$gdĄ+'$„°7$8$H$`„°a$gdĄ+'$ Ć˜„˜„hţ7$8$H$^„˜`„hţa$gdĄ+'$„Ż¤đ7$8$H$`„Ża$gdĄ+'zƒ |ƒ ~ƒ öô 7$8$H$gdĄ+'50P:pĄ+'°Đ/ °ŕ=!°‰"°‰#‰$‰%°°Ä°Ä Ä†œD@ń˙D NormalnyCJ_HaJmHsHtHJA@ň˙ĄJ Domy[lna czcionka akapituPi@ó˙łP  Standardowyö4Ö l4Öaö ,k@ô˙Á, Bez listy t˙˙˙˙~ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙  z™ ˙˙  z™ ˙˙  z™ ˙˙  z™ ˙˙  z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙ z™ ˙˙  z™ ˙˙! z™ ˙˙" z™ ˙˙# z™ ˙˙$ z™ ˙˙% z™ ˙˙& z™ ˙˙' z™ ˙˙( z™ ˙˙) z™ ˙˙* z™ ˙˙+ z™ ˙˙, z™ ˙˙- z™ ˙˙. z™ ˙˙/ z™ ˙˙0 z™ ˙˙1 z™ ˙˙2 z™ ˙˙3 z™ ˙˙4 z™ ˙˙5 z™ ˙˙6 z™ ˙˙7 z™ ˙˙8 z™ ˙˙9 z™ ˙˙: z™ ˙˙; z™ ˙˙< z™ ˙˙= z™ ˙˙> z™ ˙˙? z™ ˙˙@ z™ ˙˙A z™ ˙˙B z™ ˙˙C z™ ˙˙D z™ ˙˙E z™ ˙˙F z™ ˙˙G z™ ˙˙H z™ ˙˙I z™ ˙˙J z™ ˙˙K z™ ˙˙L z™ ˙˙M z™ ˙˙N z™ ˙˙O z™ ˙˙P z™ ˙˙Q z™ ˙˙R z™ ˙˙S z™ ˙˙T z™ ˙˙U z™ ˙˙V z™ ˙˙W z™ ˙˙X z™ ˙˙Y z™ ˙˙Z z™ ˙˙[ z™ ˙˙\ z™ ˙˙] z™ ˙˙^ z™ ˙˙_ z™ ˙˙` z™ ˙˙a z™ ˙˙b z™ ˙˙c z™ ˙˙d z™ ˙˙e z™ ˙˙f z™ ˙˙g z™ ˙˙h z™ ˙˙i z™ ˙˙j z™ ˙˙k z™ ˙˙l z™ ˙˙m z™ ˙˙n z™ ˙˙o z™ ˙˙p z™ ˙˙q z™ ˙˙r z™ ˙˙s z™ ˙˙t z™ ˙˙u z™ ˙˙v z™ ˙˙w z™ ˙˙x z™ ˙˙y z™ ˙˙z z™ ˙˙{ z™ ˙˙| z™ ˙˙} z™ ˙˙~ z™-śt&B3@ŞM[whwF‡•X¤ő°óźiČĺÓ6ŕ~ë¸ř|g =Ń&Ž6˜DhS`Ókdw|„c›§CłŰžŢĘ Ö]äHňÜţ° ŽČ+N8řEÔQAaŁp^kŒ›Q¨DśłĂ™ŇŽÝgë›ů˛:-#˝2oB@QD^$jŠvv„‡‘–Ÿ_­Ôš§ÄĂŇ4ß\ěŞřUü#x0Z=ŐJYXţfˇuâ„ů’ʝżŹ4šżĆ Ő1ĺ‚ôßQE/Ď<áI X-dq ~ ‹b™Ľ´ąăž"Í{Ö9ä†ň(˙ KO&÷3$BőN†[ígľq t'prĺ [€ ž Đ  š nŽÎFÔó@€°Ś­H§‰ J!"÷#‹$U%{&Ę'Ę(Ľ)t*=++,ă-./0Ň1x2†3T4Ô5Ú67š89$:ľ;Č<ł=‹>H?Ż@ŒAœBCîDXEľF(GŞHËIŹJĘKÚLmM‹NŠORPQŰRsS€TmUĽVW{XkYZ[ˆ\Ě]é^ď_`÷avbƒcšdÓeľf(g™hijŽk-lNm•nŸo p qxr…sft´u‹v“w[x|yz´{)|}}4[€¨Ćí7c§ÍôChˇŢ7^…ŤŇú@gľÜ*Fo™Ŕí>gŤŇř JpŒ´Ü,TŚĚč < d Œ “ Ž Ŕ ŕ đ ý   • č ţ  n Ý í   B ‡ š ď -ř~›‚Ť9ƒČˢ,_$ôś(ż= Đ c!p!…!ü!ű"&$‡$˝$Ë$ß$ó%t&“'Ć(Ć)/*+Ŕ+C,Z,Ř,-s./ń/0Ł0˙0m1Â2B3'4š5?6Ű6c7Ű7B8n8&9V9ą9D:ę:Ö; <Ň<>v>?@(AĘAŠBłB*C×DéD!E˛EBF•FĽGăGîHXIJzJcKFLŞMNÖN*OŸORPQbQÖQ­RŒS'TETŽTBUîU5VZV‹VĹVĺV/WűWY[8[Q[ř[˛\,]3^ƒ^k_Ö`÷acÝcĺdýeœf+gŕg^hwh÷hŽj6kŰk'lqlólm˝mn˝nŔo p qEršrěseuAvÍwňxXzŸzD{É{ł|f}ł}‚~_řƀǁ„Á…„†F‡ˆ‰ŠÚŠţŠÁ‹ÔŒJŽ–&<ěS‘Ě‘2’Ě“R”•–˜—(™š6œÂœľůkž*ŸČŸéŸ=Ą-˘4Łň¤ĚĽWŚV§ ¨@Š˙ŠŸŞ°ŞŽŤăŤNŹL­TŽ)ŻřŻŘ°ő°ąąźąA˛ĺ˛ěłúł ´ ľąľś­śzˇ=¸šÚš”şźťóźö˝Äžâż<Á˝ÁĚÁÔÁŃÂAøĂÄýÄ^ĹëĹfĆôĆ/ÇÉÇőÇiČ×ČUÉ-Ę=ĘřĘGËăË'ÍÁÍ÷ÍŹÎ7ĎÄĎEĐfĐÔĐÚŃíŃĆŇ#ÓsÔŐiŐŘŐ§Ö×á×ÜؗŮ6ÚfÚtŰČŰçŰúŰAÜ|ÝĚßßßěß ŕŕ6ŕRŕjŕ‚ŕšŕ˛ŕÚŕâ/âXăbä:ĺNćkç?é˜éMęŃę~ëLěmí‘ď—đCňó{óĄó­óĹóÝôö<÷§÷¸řţůÝúőú ű$ű@ű9ýLýdý|ýHţč˙đ!|P l€˜Ż˝ĺ˙iĘą  F ř ř g Z:P0§ľ^ uŽĆ(”=}ęmĎ v™ ĺ !x"I#Í#b$—%Ń&Ň'Ź(R*[+H,C-Ń-g.4/ż/]0ť081ö1Ö2Č4Ž67&7p7Ń8ě8˝9Ś:,;?;R;Ć<…>Ľ@B4CÔCHEĽF&H9HJTK_LrL’LHNO{PWQŐRhSUWwWôWIXYŁYĐY&Z¨Z9[ě\J]b]ô^_3_Â_`Ç`ťaľblcdĹd˜e?fţf\gRh‹iöi`jvj‚j’jôjUkŤkÓkl}l’mżn|oRpLqßq…rAsXtyuśuvnv{vœvůvdw xKy°yšzđz}{5}Ą}Ż}ă}â~ťƀQĺ‚¨ƒ|„”„t…†&‡ˆg‰ƒ‰‰Š‰Á‰–Š­ŠšŠΊ?žVŽ‘6*‘l’{“=”e•J–Ÿ–{—Š˜A™N™c™š‘šc›­›œUםcžŸ؟  ĄĄ,Ąy˘ˆŁœ¤ĽvĽšŚűŚ §§5§Ÿ¨ŠéŠPŞšŞSŤ(ŹĎŹF­†ŽńŻă°ą{˛Cł:´Ú´âľTśFˇYˇ¸[¸6š˘šbşÍşÚşěş4ťĹťĆź•˝%žfżŔjŔGÁ2ÂľĂĘĂîÄZŤĹĆ„ĆÇoÇÚÇmÉżÉĘ3Ě‹ĚĚĚsÍÎ­ÎĎĄĐ†ŃŇ›ŇđŇ˙Ň Ó%ÓŞÓęÓźÔËŐ Ö›ÖB×ç×ˆŘ‘ŮŠŰVÜiÜ7ÝżÝÔާßŕźŕáęásâ0ă]ä'ĺ˝ĺœćkçěčÜénęşę ěľěŠí™îĆîćîđuđgńHňólóţóbôđôőDöŽö÷řuůÍůyúŕűü+ýý#ţÜţ˙Ëm48ůJ\FX@œ0Ä 8 , œ ° $ | nŘYÔp×7ŠĹvč–ŞSŢ‘É^PŕwŽËĎ×&ŕ"=#$;% 'ë'Ę(‘)Ý))+Č+ó,ş-đ.Ý/ő/0Í0¨1|2ľ3[4D5J6ľ6 8N8199ß93:Y;â;z<Ř<ő<N=Ş=Ť>Ő?Â@RB€C`DŢEřEF&F>FVFG HÍHrJ?KL‰L˛NpPÔQňR TvU#VŃVäVSXmY[­[×\^„^”_AaZbăbńc‡dždđeýfÓg~hśi!kl˜lGm n´n‰ouq#rąrs*tŽuSvĄvKwáwšy›z{2}Ű}˘~Ö1€§I‚:ƒâƒh„ô…e†Ž‡6ˆpˆŽˆQ‰­Š‹kŒńíŽű”‘S’d”ň”ó•˙–ߗ‚˜x™qš"›5››á›)œ˜şűžŽŸ„ dĄŕĄ…˘Ł6ŁĄŁ¤đ¤yĽěĽ‹Ś´ŚŹ§Q¨%ŠŁŠŢŞpŤ/Źy­ŽďŽ°Wą'˛łŘłĺ´âľDśˇ“ˇV¸š¸úšŚşśťUźZ˝˘˝fž÷žŔŢŔöŔ^ÂâÂő¸ĺƜČÎÉËĚiÍĎĐxĐŻĐ2Ň™Ň3Ó+ÔŚÔ8Ő‡ŐČÖúÖ%×\×”×ě×Ő؝ٻÚ#ŰMŰiŰ,ÜŤÜŽÝŞŢ&ßvŕáyâăZĺIćŢćçčqč×čcé’éűéŰęőęgë‹ëěíî“î˜ď đ ńŃńéň ô#ôbôĺőžöť÷ÚřPú.ű{ü`ý™ţČ˙łĆßš:‡eyëzŕ  f R j ŕ :ʍ_Oá:íÄŠ÷Ö~čĂŰîY r  !"-#¸#Ľ$ź%M&)'°(h)M*ť*Ł+ -u-¸.Ş072˝24ĺ4d78ť9”;A<==>1>@?—@AąAC÷CŚDFfI˛J#LMNĄNżNPžP@QĚQ$SîS“T,VŘVđVW#W4W1XźX…YÓYÁZ\Ć]D^ŕ^`ł`aaOa"bŕbóbˆcÎdŽeœeŠe,fgihei˘i$j2jCjQkôkm—m^nŒoXpĹq9sbtőtsu†u3vvvŠvxwŽxĆxłyÄzu{Ÿ}í~+€̀ä€t‚ë‚cƒÁƒv„΄:…e…|…’…хE†ӆ놃‡ćˆ̉1Ší‹éŒ€ ‡‘<’U’ä’”ů•q–N˜vš˙š1œ՝Šž–Ÿž T˘Ł9¤ĎĽhŚާɨTŠžŞ0ŤčŤdŹ_­ ŽjŻ9°]° ˛ö˛…´$ľŠľ7śŒśÔś%ˇ8ˇáۡšźšÔšŸş›źžžŚžż4żCżNż^ż#ŔuŔ8ÁšÁS ÂTçÄSĹŻĆxÇČéČyÉĘ:˧Ě@͍ÍČÎŐĎčĎuĐ*Ń ŇĂҍÓ=ŐĘŐĄÖg×ę×PŘBŮcÚ,ŰőŰÍÜóÝ˙Ý Ţ|Ţŕ&áxâ}ăMäĎĺîć’ç;čté5ęŔęSëDě\ěÉě î îöî1đ”đ4ńHń7ňŔň%ółóĹó{ôůô•őöČö×÷Şř5úćű´ü‡ýŤţ›˙ź+SŻ˝ŽŞ č Ú H < ;ú/Žvő=ŚU§]×)łëËPg !Ś!"Ő"{$K%ě&P';(§(ó)*0++ă,}-$.N/q/x0S1Ü1“2Ş3U4Ů4ź5\6đ6L7`7ę7“8J9Ř9ň:2<Í=ť>9@eAWBoCůCĽD#EťF‚GŰG‘I2JŐJUK…K—LaM”MpNxOáPŰQ/S˜S•TłTÖUpVŮV:WĆXYęZ;[k\Š\0] ^_F_a`eaÜb×c×dĐeŁg=hibjükŽmhnœo\pîq˘r‚suˇuÍvÎw3x0yJz"{J}•~ vF€‹€B_‚ȂYƒâ„]…†† ‡‰7Š‹'‹+Œ;ҍxŽŠl™‘5’d“D”̔Ľ•–ϗp˜ƒ˜˜ś˜S™ š!š÷šŞ›%œҜěœʝў[ŸU Ĺ MĄŁuŁ†¤ĽŒŚ„§‰¨MŠŞ]ŤŹŮ­žŻąŻąząb˛słŽłj´ź´=ľßľŚś`ˇ¸u¸źškş™ť_˝r˝ž˝ż˘ŔĂŔÜŔŘÁ™ÂAÝĂUÄÉÄĺŭƿƋÇ\Č4ÉţÉěĘQËöË Ě;ÎÜÎůÎ ĎĎŔĐ˜ŃŞŃźŃ2ÓôÓ ŐöŐÚÖvŘÚÜ`ÝTŢĐߧá9âŰăä1ĺ ćTç*č‚č”čôénëěëě˘ěŽí’î ďśďŻđÄń-óęó‚ôőEöf÷řäůŕűřűżü§ýgţ›˙RÓ”*֝4xŕoŘż X Ĺ  ť ă|ŐŸ•Ç/şÄ“Ň`ŞułŞ7“‘ß(!”!;#Ő$B&9'ľ'6)“*!,„-E/ß0F234L4á4Ş56 7,8í8Š9:;Ý;Ď<˘=E>Â>"?AĺAżB_D1E“FGcGvG2HdHÝHI–J$K†K;L„LÝLţM”NLOÄPklŞlwmn#oąo^pq‰qŚrţsŚu1vHwSxlyúyUzI{Ą{0|[|ý|~~ ~Ż~[“Ś€}â2‚‚˛ƒƃj…&‡x‡‡„ˆ˘‰!ŠMŠ¸‹RŒ (ŽŁ .‘x’“?“˓/•á•›–ţ–ŗX˜b™™ ™|š(›͛>œŤœIęžţž”Ÿ= Ô †ĄřĄ°˘Ł¤ś¤Ľ\ŚŹŚ‰§¨ú¨ĹŠNŞ^ŞeŞ~ŞŤĺŤ?­€Ž#Ż^ŻŻăŻœ°´ąI˛ł˛Uł˘łëł´FľŤľŤś ˇŤˇ̡ť¸†š÷š˜ş‹ť.źŮźď˝ožăž‚ŔÁřÁmÂăĂÄ=ĹßĹ˝ĆĎČ^ĘŇĘwËäĚÍ"Í-Í=ÍŽÍŘÍJÎśÎţÎAĎ—Ď*ĐCĐ9цŇeÓŢӄԐԥԏԞÔBŐ6Ö{Ö›× ŮˆŮ“ŮŠŮÍÚ܍Ýŕąŕůáâ=â|â´âÖâřâ?ăăąäćç$çzç*čęÎëěMîuďĆń ó˘óżóŠôÔôěôňőĚöJ÷=řIů—ů–úűű¤üUý(˙Ž˙@!{™¸_ďʇô7JÁ ó  Ĺ ę ůŒ#-9Ě+élj/ˇKÖšhWťHŻP ™ ü _!ţ!i""#˜#‚$%œ%O&â'ź(E*Ç*+D,-V-ş-j.â.[/?0ű0_1ç1+3÷3R45ž5L6<7<8{9H:Ď;q<Ÿ<d=ß=I?ź@$B BŁCDRD5EvFGˆGHdHÜIzJĺJňK€L"N›NőNPQČQšRÚRQSöSoTUŕUgV WîWĐXYŽZăZ†[:\á\Ń]^ů^[_•_Ű_+`M`źaÔařb‡dőeFg_gwgígi/iIiôiÍjëjkk5kMkfk!l:lĹmgn„nFoäo pbp…pľq2rKrTrtt tž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$űVž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$űVž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$űVž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$űVž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$űVž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$v:ž$Ź4[€¨Ćí7c§ÍôChˇŢ7^…ŤŇú@gľÜ*Fo™Ŕí>gŤŇř JpŒ´Ü,TŚĚč < d Œ “ Ž Ŕ ŕ đ ý   • č ţ  n Ý í   B ‡ š ď -ř~›‚Ť9ƒČˢ,_$ôś(ż= Đ c!p!…!ü!ű"&$‡$˝$Ë$ß$ó%t&“'Ć(Ć)/*+Ŕ+C,Z,Ř,-s./ń/0Ł0˙0m1Â2B3'4š5?6Ű6c7Ű7B8n8&9V9ą9D:ę:Ö; <Ň<>v>?@(AĘAŠBłB*C×DéD!E˛EBF•FĽGăGîHXIJzJcKFLŞMNÖN*OŸORPQbQÖQ­RŒS'TETŽTBUîU5VZV‹VĹVĺV/WűWY[8[Q[ř[˛\,]3^ƒ^k_Ö`÷acÝcĺdýeœf+gŕg^hwh÷hŽj6kŰk'lqlólm˝mn˝nŔo p qEršrěseuAvÍwňxXzŸzD{É{ł|f}ł}‚~_řƀǁ„Á…„†F‡ˆ‰ŠÚŠţŠÁ‹ÔŒJŽ–&<ěS‘Ě‘2’Ě“R”•–˜—(™š6œÂœľůkž*ŸČŸéŸ=Ą-˘4Łň¤ĚĽWŚV§ ¨@Š˙ŠŸŞ°ŞŽŤăŤNŹL­TŽ)ŻřŻŘ°ő°ąąźąA˛ĺ˛ěłúł ´ ľąľś­śzˇ=¸šÚš”şźťóźö˝Äžâż<Á˝ÁĚÁÔÁŃÂAøĂÄýÄ^ĹëĹfĆôĆ/ÇÉÇőÇiČ×ČUÉ-Ę=ĘřĘGËăË'ÍÁÍ÷ÍŹÎ7ĎÄĎEĐfĐÔĐÚŃíŃĆŇ#ÓsÔŐiŐŘŐ§Ö×á×ÜؗŮ6ÚfÚtŰČŰçŰúŰAÜ|ÝĚßßßěß ŕŕ6ŕRŕjŕ‚ŕšŕ˛ŕÚŕâ/âXăbä:ĺNćkç?é˜éMęŃę~ëLěmí‘ď—đCňó{óĄó­óĹóÝôö<÷§÷¸řţůÝúőú ű$ű@ű9ýLýdý|ýHţč˙đ!|P l€˜Ż˝ĺ˙iĘą  F ř ř g Z:P0§ľ^ uŽĆ(”=}ęmĎ v™ ĺ !x"I#Í#b$—%Ń&Ň'Ź(R*[+H,C-Ń-g.4/ż/]0ť081ö1Ö2Č4Ž67&7p7Ń8ě8˝9Ś:,;?;R;Ć<…>Ľ@B4CÔCHEĽF&H9HJTK_LrL’LHNO{PWQŐRhSUWwWôWIXYŁYĐY&Z¨Z9[ě\J]b]ô^_3_Â_`Ç`ťaľblcdĹd˜e?fţf\gRh‹iöi`jvj‚j’jôjUkŤkÓkl}l’mżn|oRpLqßq…rAsXtyuśuvnv{vœvůvdw xKy°yšzđz}{5}Ą}Ż}ă}â~ťƀQĺ‚¨ƒ|„”„t…†&‡ˆg‰ƒ‰‰Š‰Á‰–Š­ŠšŠΊ?žVŽ‘6*‘l’{“=”e•J–Ÿ–{—Š˜A™N™c™š‘šc›­›œUםcžŸ؟  ĄĄ,Ąy˘ˆŁœ¤ĽvĽšŚűŚ §§5§Ÿ¨ŠéŠPŞšŞSŤ(ŹĎŹF­†ŽńŻă°ą{˛Cł:´Ú´âľTśFˇYˇ¸[¸6š˘šbşÍşÚşěş4ťĹťĆź•˝%žfżŔjŔGÁ2ÂľĂĘĂîÄZŤĹĆ„ĆÇoÇÚÇmÉżÉĘ3Ě‹ĚĚĚsÍÎ­ÎĎĄĐ†ŃŇ›ŇđŇ˙Ň Ó%ÓŞÓęÓźÔËŐ Ö›ÖB×ç×ˆŘ‘ŮŠŰVÜiÜ7ÝżÝÔާßŕźŕáęásâ0ă]ä'ĺ˝ĺœćkçěčÜénęşę ěľěŠí™îĆîćîđuđgńHňólóţóbôđôőDöŽö÷řuůÍůyúŕűü+ýý#ţÜţ˙Ëm48ůJ\FX@œ0Ä 8 , œ ° $ | nŘYÔp×7ŠĹvč–ŞSŢ‘É^PŕwŽËĎ×&ŕ"=#$;% 'ë'Ę(‘)Ý))+Č+ó,ş-đ.Ý/ő/0Í0¨1|2ľ3[4D5J6ľ6 8N8199ß93:Y;â;z<Ř<ő<N=Ş=Ť>Ő?Â@RB€C`DŢEřEF&F>FVFG HÍHrJ?KL‰L˛NpPÔQňR TvU#VŃVäVSXmY[­[×\^„^”_AaZbăbńc‡dždđeýfÓg~hśi!kl˜lGm n´n‰ouq#rąrs*tŽuSvĄvKwáwšy›z{2}Ű}˘~Ö1€§I‚:ƒâƒh„ô…e†Ž‡6ˆpˆŽˆQ‰­Š‹kŒńíŽű”‘S’d”ň”ó•˙–ߗ‚˜x™qš"›5››á›)œ˜şűžŽŸ„ dĄŕĄ…˘Ł6ŁĄŁ¤đ¤yĽěĽ‹Ś´ŚŹ§Q¨%ŠŁŠŢŞpŤ/Źy­ŽďŽ°Wą'˛łŘłĺ´âľDśˇ“ˇV¸š¸úšŚşśťUźZ˝˘˝fž÷žŔŢŔöŔ^ÂâÂő¸ĺƜČÎÉËĚiÍĎĐxĐŻĐ2Ň™Ň3Ó+ÔŚÔ8Ő‡ŐČÖúÖ%×\×”×ě×Ő؝ٻÚ#ŰMŰiŰ,ÜŤÜŽÝŞŢ&ßvŕáyâăZĺIćŢćçčqč×čcé’éűéŰęőęgë‹ëěíî“î˜ď đ ńŃńéň ô#ôbôĺőžöť÷ÚřPú.ű{ü`ý™ţČ˙łĆßš:‡eyëzŕ  f R j ŕ :ʍ_Oá:íÄŠ÷Ö~čĂŰîY r  !"-#¸#Ľ$ź%M&)'°(h)M*ť*Ł+ -u-¸.Ş072˝24ĺ4d78ť9”;A<==>1>@?—@AąAC÷CŚDFfI˛J#LMNĄNżNPžP@QĚQ$SîS“T,VŘVđVW#W4W1XźX…YÓYÁZ\Ć]D^ŕ^`ł`aaOa"bŕbóbˆcÎdŽeœeŠe,fgihei˘i$j2jCjQkôkm—m^nŒoXpĹq9sbtőtsu†u3vvvŠvxwŽxĆxłyÄzu{Ÿ}í~+€̀ä€t‚ë‚cƒÁƒv„΄:…e…|…’…хE†ӆ놃‡ćˆ̉1Ší‹éŒ€ ‡‘<’U’ä’”ů•q–N˜vš˙š1œ՝Šž–Ÿž T˘Ł9¤ĎĽhŚާɨTŠžŞ0ŤčŤdŹ_­ ŽjŻ9°]° ˛ö˛…´$ľŠľ7śŒśÔś%ˇ8ˇáۡšźšÔšŸş›źžžŚžż4żCżNż^ż#ŔuŔ8ÁšÁS ÂTçÄSĹŻĆxÇČéČyÉĘ:˧Ě@͍ÍČÎŐĎčĎuĐ*Ń ŇĂҍÓ=ŐĘŐĄÖg×ę×PŘBŮcÚ,ŰőŰÍÜóÝ˙Ý Ţ|Ţŕ&áxâ}ăMäĎĺîć’ç;čté5ęŔęSëDě\ěÉě î îöî1đ”đ4ńHń7ňŔň%ółóĹó{ôůô•őöČö×÷Şř5úćű´ü‡ýŤţ›˙ź+SŻ˝ŽŞ č Ú H < ;ú/Žvő=ŚU§]×)łëËPg !Ś!"Ő"{$K%ě&P';(§(ó)*0++ă,}-$.N/q/x0S1Ü1“2Ş3U4Ů4ź5\6đ6L7`7ę7“8J9Ř9ň:2<Í=ť>9@eAWBoCůCĽD#EťF‚GŰG‘I2JŐJUK…K—LaM”MpNxOáPŰQ/S˜S•TłTÖUpVŮV:WĆXYęZ;[k\Š\0] ^_F_a`eaÜb×c×dĐeŁg=hibjükŽmhnœo\pîq˘r‚suˇuÍvÎw3x0yJz"{J}•~ vF€‹€B_‚ȂYƒâ„]…†† ‡‰7Š‹'‹+Œ;ҍxŽŠl™‘5’d“D”̔Ľ•–ϗp˜ƒ˜˜ś˜S™ š!š÷šŞ›%œҜěœʝў[ŸU Ĺ MĄŁuŁ†¤ĽŒŚ„§‰¨MŠŞ]ŤŹŮ­žŻąŻąząb˛słŽłj´ź´=ľßľŚś`ˇ¸u¸źškş™ť_˝r˝ž˝ż˘ŔĂŔÜŔŘÁ™ÂAÝĂUÄÉÄĺŭƿƋÇ\Č4ÉţÉěĘQËöË Ě;ÎÜÎůÎ ĎĎŔĐ˜ŃŞŃźŃ2ÓôÓ ŐöŐÚÖvŘÚÜ`ÝTŢĐߧá9âŰăä1ĺ ćTç*č‚č”čôénëěëě˘ěŽí’î ďśďŻđÄń-óęó‚ôőEöf÷řäůŕűřűżü§ýgţ›˙RÓ”*֝4xŕoŘż X Ĺ  ť ă|ŐŸ•Ç/şÄ“Ň`ŞułŞ7“‘ß(!”!;#Ő$B&9'ľ'6)“*!,„-E/ß0F234L4á4Ş56 7,8í8Š9:;Ý;Ď<˘=E>Â>"?AĺAżB_D1E“FGcGvG2HdHÝHI–J$K†K;L„LÝLţM”NLOÄPklŞlwmn#oąo^pq‰qŚrţsŚu1vHwSxlyúyUzI{Ą{0|[|ý|~~ ~Ż~[“Ś€}â2‚‚˛ƒƃj…&‡x‡‡„ˆ˘‰!ŠMŠ¸‹RŒ (ŽŁ .‘x’“?“˓/•á•›–ţ–ŗX˜b™™ ™|š(›͛>œŤœIęžţž”Ÿ= Ô †ĄřĄ°˘Ł¤ś¤Ľ\ŚŹŚ‰§¨ú¨ĹŠNŞ^ŞeŞ~ŞŤĺŤ?­€Ž#Ż^ŻŻăŻœ°´ąI˛ł˛Uł˘łëł´FľŤľŤś ˇŤˇ̡ť¸†š÷š˜ş‹ť.źŮźď˝ožăž‚ŔÁřÁmÂăĂÄ=ĹßĹ˝ĆĎČ^ĘŇĘwËäĚÍ"Í-Í=ÍŽÍŘÍJÎśÎţÎAĎ—Ď*ĐCĐ9цŇeÓŢӄԐԥԏԞÔBŐ6Ö{Ö›× ŮˆŮ“ŮŠŮÍÚ܍Ýŕąŕůáâ=â|â´âÖâřâ?ăăąäćç$çzç*čęÎëěMîuďĆń ó˘óżóŠôÔôěôňőĚöJ÷=řIů—ů–úűű¤üUý(˙Ž˙@!{™¸_ďʇô7JÁ ó  Ĺ ę ůŒ#-9Ě+élj/ˇKÖšhWťHŻP ™ ü _!ţ!i""#˜#‚$%œ%O&â'ź(E*Ç*+D,-V-ş-j.â.[/?0ű0_1ç1+3÷3R45ž5L6<7<8{9H:Ď;q<Ÿ<d=ß=I?ź@$B BŁCDRD5EvFGˆGHdHÜIzJĺJňK€L"N›NőNPQČQšRÚRQSöSoTUŕUgV WîWĐXYŽZăZ†[:\á\Ń]^ů^[_•_Ű_+`M`źaÔařb‡dőeFg_gwgígi/iIiôiÍjëjkk5kMkfk!l:lĹmgn„nFoäo pbp…pľq2rKrTrtt tIˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€Iˆ0€IČ00€2rKrTrtt tKˆ0d›„Iˆ0€Iˆ0€öˆUIˆ0€Iˆ0°ˆ0öoŽ¨Ě¤",zŹ›vÝś$ƎdÓÂpLˆŚľ°ëúQ Š´ă( şKbŠŠŠG,Y ×ŇZiœ>ÂRď”6 œm zą Œá Z1 ”Ă Ŕ ‚P ” NÎ Žę Ć5 Š Ö 4, fo ~ƒ ?FIKNQUWZ^adhjmprvy|~„ˆ‹ÄĆÉĚĎŇÓŐŮŰÝŕăčęíđóőřü˙Ň ´jÖ)fMömĊʦ쿺ŰH Ź6Vhsꐊäž6ĺ‚ŕ ŇD\ld—(ź–Őtó’B2~Os‘ÄŹ´Óö°ć*úQţqpŒô‚ëzA\ü‚4ŹŇĘä4 ě3”_†6ôWTs>ľ<č" \*ÄQŹx䜸ÄRď .6 xY ̍ Âł Ő 0 ¨ ě< To ˘š ť Ţé đ ô< ] ˛y ’š \Ŕ Ý Śú Č Ć5 ŘG Îd ˜ @ˇ üŮ tő N V9 "Z Öq zƒ ~ƒ @BCDEGHJLMOPRSTVXY[\]_`bcefgiklnoqstuwxz{}€‚ƒ…†‡‰ŠŒÂĂĹÇČĘËÍÎĐŃÔÖ×ŘÚÜŢßáâäĺćçéëěîďńňôö÷ůúűýţ~ƒ A˙˙INnÔ˙JNnL•bô„^ túˆ^ tC*€urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags€metricconverter€ € €1 ha€384, a €ProductIDCK‰Œ—š{ƒĚÔ`hôü_kéö--N$N´Xęs t-0@BSVgiy|ŒŽŸ˘ŞŹ˝ŔŇÔĺčůű !03CEJK[^oq‚…łľĆÉŮŰěď(*<?OQadtv†‰›Ż˛ĂĹÖŮęěý),CEWZjl~‘“¤§ˇšËÎŢŕňőüţ%'9<LN`csu‡Š›ŽąÁĂÔ×čęűţ"%,.?BRTgj{}‚ƒ’˜Ľ§¸ťĚÎÓÔćěůű"$69JL_bsu†‰‘˘ĽˇšĘÍŢŕńô,.ADVXilrt…ˆ˜š­°ŔÂŐŘčęý%(8:MP`bghx~‹Ÿ˘˛´ĹČÎĐáäôöűü  ! # 5 8 H J ] ` p r … ˆ “ ” Č É ť Ă n | Ž — Ú⇓_nyśĹŒ”š"Ä"t&…&ż)Ĺ)%*.*ë.ů.t0|0m1~1¨3°3?6N6Ű6đ6…99m:}:BBeBmB¨C°CGIKI'M/MţN OPP§WŻWźYÄY]˜]ß^ć^c`n`—dŸdĺdůd-i:i qqwtteuvuAvQv5}=}ä~ě~d€l€F‡[‡‰‰ţŠ‹?J2’A’ű’“–*–š(š6œEœÂœÖœŁŁJŁRŁp¤x¤WŚkŚß§ę§ ¨¨ĹŤÍŤNŹbŹQ­]­TŽhŽ°°ż°Ç´Ď´îśöśšˇÁˇš(š=źIźóź˝ÄžÔžJŔRŔĂĂXÄhÄďÉ÷É=ĘNĘ'Í<Í÷ÍÎŹÎźÎ7ĎLĎNŃVŃáŃęŃíŃţŃjŐpŐŮŐßŐ¨ÖŽÖ××ďŮűŮîŰ÷ŰÓßÜߡăżăNćcćŔçËçmí}í—đ§đLôUô9őAőööŇüÚü@ýIý|ý‘ýMţYţ€ˆĚÔěô  Á Ě 0A›Śz†ÄÎ5 @ m#}#&&Ń&ć&ó+ű+¤,Ż,u4}4^9f93;<;F;O;Î=Ö=8@@@´AŔAŮCĺC-H6HfLoL‰\\ˆbbľbËbrc~cqd|dżeĂe?fTf‡g‹gžgÂgphth1i5i jj}l’lĄnŠn˘tŞtĘuÎu]€e€Qb•‚‚?„G„”„Š„ś‘‘ă’ď’••…ĄĄy˘Ž˘¤#¤œ§¨§ůŞŤţŤŹ@ŻPŻ°°MˇVˇGÁWÁ2ÂBÂZĹgĹnËvË˝ĚĘĚĄĐąĐŇ#ŇÔŘÜŘ]ÜfÜiÜ€Üzä‰ä{éƒéşęĎęló|ó˙őöř2řyú‰úü%üe˙m˙˙–˙4D QYMUn|= K !,anňĎäö B#N#Î&Ö& ''ë'(Ď(Ţ(ż,Ě,K.S.é/ň/0$0¨1¸1R4Z4ę5ň5I7T7O8Y829<9‚99ŕ9ę9Ş;˛;ő<=TC\CDKPK‰L–L˛NżNpP}PÔQáQňRSŘVáV‡WWÜXäXˆZZ\\h\„^‘^Zbobnivixkƒkvn~n´nÉn•o¤oóuűuĄv´vxxny{y{&{ý{|ń|ů|C~K~7BՀ݀ƒƒ‰‰§ŒśŒńŽsŽŽíŽ^’l’"•-•֚ޚ)›2› œœ)œ9œ:Bşϝ:žFžáĄëĄ†˘˘ŁŁ7ŁAŁ¤%¤c¤ˆGWI_ILJ\JĺJöJcRnRPTXTĺVíV8[C[˛]ş]?eJe/iFifkwkĹm×mŘrćrťsžs t tĺĄ+'ţ*zá˘8’˙@€66`ŕ——668ŕ ŕ$ŕ,ŕ6ŕ7ŕ8ŕ;ŕ<ŕHŕcŕ×ŕŕŕúŕqŕŕŸŕŹŕ´ŕşŕťŕĂŕĹŕŇŕÓŕáŕéŕëŕ)ŕ<ŕEŕwŕ}ŕ—ŕ›ŕŞŕłŕŔŕřŕŕŕ ŕŕŕŕ2J? t0@00H0X0l0n0p0v0x00Ć0Ž0Ŕ0ô0â0:0>0X0h0t0v0†0Š0¤0Ś0Â0Ň0Ö0R0x0Š0î0ú0.060T0f0€0đ00000(0<0d0˙˙Unknown˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙Gî‡z €˙Times New Roman5€Symbol3&î ‡z €˙Arial"1ˆđÄŠfúĘŚgúĘŚěˆ~LĚ ěˆ~LĚ !đ‰‰´´4˝p˝p3ƒđHP)đ˙?â˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙Ą+'2˙˙Dz MateuszCh MateuszChţ˙ŕ…ŸňůOhŤ‘+'łŮ0p˜¤°ÄĐÜě   , 8 DPX`hâDz MateuszChNormal MateuszCh1Microsoft Office Word@FĂ#@d*ű3;É@Şí4;É~ěˆţ˙ŐÍ՜.“—+,ůŽ0ě hp|„Œ” œ¤Ź´ ź ËâĚ L˝pć Dz Tytuł  !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőö÷řůúűüýţ˙      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőö÷řůúűüýţ˙      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőö÷řůúűüýţ˙      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőö÷řůúűüýţ˙      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőö÷řůúűüýţ˙      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőö÷řůúűüýţ˙      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőö÷řůúűüýţ˙ ţ˙˙˙    !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ Ą˘Ł¤ĽŚ§¨ŠŞŤŹ­ŽŻ°ą˛ł´ľśˇ¸šşťź˝žżŔÁÂĂÄĹĆÇČÉĘËĚÍÎĎĐŃŇÓÔŐÖ×ŘŮÚŰÜÝŢßŕáâăäĺćçčéęëěíîďđńňóôőöţ˙˙˙řůúűüýţţ˙˙˙ţ˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ý˙˙˙ţ˙˙˙ţ˙˙˙ţ˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙Root Entry˙˙˙˙˙˙˙˙ ŔF ĺ¤"4;É€1Table˙˙˙˙˙˙˙˙ %ŮWordDocument˙˙˙˙˙˙˙˙7SummaryInformation(˙˙˙˙÷DocumentSummaryInformation8˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙CompObj˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙z˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ţ˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ţ˙ ˙˙˙˙ ŔF(Dokument programu Microsoft Office Word MSWordDocWord.Document.8ô9˛q